Annem ile ilişkim

  • Konu Sahibi Konu Sahibi Boya
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Buraya siz farklı bir görüş almak için yazıyorsunuz bazılarının üslubu çok çirkin içlerindeki nefreti kusuyorlar.Bu da bana çok ilginç geliyor.Bazıları da klavye kahramanlığı yapıyor.Onları da hoş görün artık yapacak bir şey yok.Keşke o kesim biraz da yazılanlardan ders alsa...İnanın burada yaşanan pek çok olay ders alınacak örneklikte...
Bizim aile yapımız farklı..biz küçük yaştan başlayarak çocuklar üzerinde hakimiyet kurmayı onları kendi arzu ve dileklerimiz üzerinden yetiştirmeyi onlara müdahale etmeyi doğru zannediyoruz.Çocuklarımızın bir birey olduğunu kabul edemiyoruz. Acaip göbek bağımız var.İşte bizim aile bağlarımız güçlüdür de ondan bu da güzel bir şey demekle açıklanamaz.Bu o demek değil bana göre...
Benim ilk evlilik yıllarımda bir iş arkadaşımın öğr emeklisi kv kp var.Çok seviyor çok iyi insanlar.Çalışıyorlar diye çok sık (onların yemek yapmasına fırsat vermeyecek şekilde hemde) onlara yemek getiriyorlardı.Benim de öyle kimsem yoktu yemek yapan ben çok imrenirdim.Bir gün bana bu yemek işinden çok sıkıldığını aslında istemediğini evinde yemek yapmayı özlediğini vb anlattı.Şoka girdim bu düşüncesinden.Ben de her zaman ilişkilerde birbirini kırmadan açık olmaktan yanayımdır.O yaşta bile .Neden söylemiyorsun dediğimde de kırılır belki yanlış anlar ondan söylemiyorum dedi.Sonra birimler ayrıldı koptuk vb.Bir kaç yıl geçti ve ben biraz evlilik yıllarım artınca onu çok iyi anladım biliyormusunuz.
Arkadaşım evlenmiş bir aile kurmuş artık evinin sorumluluğunu almak istiyor .Eşi ile evliliğinde yemek yapmak bir şeyler paylaşmak istiyor.Karşı taraf yönünden bakılınca da onlar da kötü niyetle yapmıyor.İşte bizim geleneksel aile yapımızda olan ilişkiler nedeni ile yapıyor.
Ben bunun gibi tüm bu yaşananlardan hep ders aldım.İnanın çok yararı oluyor bu derslerin.Burada atıp tutmak yerine her iki tarafı da anlamaya çalışmak bizi geliştirir.
Size önerim burada ki faydalı görüşleri derleyerek anneniz ile onu kırmadan konuşmanız.
Teşekkür ederim tabi ki faydalı görüşleri dikkate alacağım, benim için faydalı oldu. Neden yaptığını anlamaya çalışıyorum. Anne yüreği, kıyamaz durumu da var tabi ama belki de biz evlendikten sonra anne babalar biraz boşluğa düşüyor, kendilerini çocukları için faydalı hissetmek istiyorlar hala, ama hiçbir şey yapmasalar, yapamasalar bile sadece anne olduğu için, kadın olduğu için, insan olduğu için çok değerliler zaten. Sürekli kendilerini bu şekilde yorup yıpratmalarına gerek yok diye düşünüyorum. Bir yaştan sonra biraz dinlenme ve kendine vakit ayırma vakti olmalı anne babaların.
 
Merhaba, ben 2 bir buçuk yıllık evli bir kadınım. Annemle aynı şehirde yaşıyoruz, evlenmeden önce de evlendikten sonra da annem babamla doğru mesafeyi, sınırlarımızı ayarlamaya çalışyorum. Bu bir dert değil elbette ama annem her hafta pazara çıktığında bana da bir şeyler alıyor ve her hafta bunları bana getiriyor. Ne güzel diyeceksiniz ama ben yetişkin bir kadın olarak, evimin alişverişinden de sorumluyum ve yapıyorum, yapmaya çalışıyorum ama annem boğazımdan geçmiyor, içime sinmiyor deyip, her hafta sebze meyve alır getirir. Bu beni biraz rahatsız ediyor. Birkaç kez anne ben alıyorum sen alma dedim ama bunu alışkanlık haline getirdi. Hayatıma, evime müdahale edildiğini hissediyorum. Kırmadan bu konuda nasıl bir sınır çekebilirim sizce? Hasta olurum, lohusalık olur, gidemem, alamam, rica ederim tabi ki alsın getirsin ama bir engelim, müşkülüm yokken her hafta bana alışveriş yapması bana biraz can sıkıcı geliyor, fazla fedakarlık, vericilik gibi geliyor. Sizde durum nedir?
Burada herkesin seni desteklemesini falan mi bekliyorsun sen. Yukarda yazdiklarina bir bak hayatima evime mudahele edildigini hissediyorum demissin bayada sitem etmissin olumsuz yorumlar alincada kusura bakmada bir anda yok siz yanlis anladiniz annem o benim demeye basladin ben sizde bir sevgi goremedim ailenize karsi yazdiklariniz bunu hissetirdi daha cok bir bikkinlik var. Neyse hayat sizin siz bilirsiniz
 
Canım bence bunu sorun yapıp kafana takma.seni doğurmuş büyütmüş nazını çekmiş öpmüş koklamis terligini giy demekten gına gelmiş (belki)ne var ki kızı yorulmasın diye öte beri getirmiş.kv olsa tamam ben evin hanımı değil miyim yetersiz mi görüyor tembel mi görüyor diye düşünürüm ama anne bu ya, çocuğun var mı bilmem ama çocuğun için onun canı,ruhu,psikolojisi için herşeyi yapıyorsun.Allah korusun yarın öbür gün vefat ettiğinde canım annem beni hiç ihmal etmezdi hep birşeyler getirirdi beni bu kadar düşünen tek insan dersin belki.yani canım bı sorun değil be tatlı canını sıkma annem de op saril teşekkür et
 
Olabilir, öyle algılanmış demek ki, ben yaşadığım bir durum üzerine çok sıcağı sıcağına yazmıştım, annem oruç tuttuğu gün yine aldığı bir şeyleri getirmişti, otobüsle geliyor, oturmadan, dinlenmeden geri dönmek istedi, zorla içeri aldım, üzüldüm, gerek var mıydı oruç oruç böyle yorulmasına. Hem üzüldüm hem kızdım o an, duygularım tazeyken yazdım. Yazdıklarım sitem ya da bıkkınlık içeriyor olabilir ilk mesajımda, keşke siz de biraz empati yeteneğinizi kullansanız, saldırmadan önce. Arkadaşlar tekrar teşekkür ederim herkese, ben daha fazla kimseye cevap yazmak istemiyorum, mevzu uzamasın diye. Konu benim için yeterince hassas, yazdıkça üzülüyorum.
 
Merhaba, ben 2 bir buçuk yıllık evli bir kadınım. Annemle aynı şehirde yaşıyoruz, evlenmeden önce de evlendikten sonra da annem babamla doğru mesafeyi, sınırlarımızı ayarlamaya çalışyorum. Bu bir dert değil elbette ama annem her hafta pazara çıktığında bana da bir şeyler alıyor ve her hafta bunları bana getiriyor. Ne güzel diyeceksiniz ama ben yetişkin bir kadın olarak, evimin alişverişinden de sorumluyum ve yapıyorum, yapmaya çalışıyorum ama annem boğazımdan geçmiyor, içime sinmiyor deyip, her hafta sebze meyve alır getirir. Bu beni biraz rahatsız ediyor. Birkaç kez anne ben alıyorum sen alma dedim ama bunu alışkanlık haline getirdi. Hayatıma, evime müdahale edildiğini hissediyorum. Kırmadan bu konuda nasıl bir sınır çekebilirim sizce? Hasta olurum, lohusalık olur, gidemem, alamam, rica ederim tabi ki alsın getirsin ama bir engelim, müşkülüm yokken her hafta bana alışveriş yapması bana biraz can sıkıcı geliyor, fazla fedakarlık, vericilik gibi geliyor. Sizde durum nedir?
Anneniz size sebze-meyve alamıyorsun demiyor ki, niye kompleks yaptınız?
Koskoca insansınız tabiki alışverişinizi yapabilirsiniz bunu anneniz de biliyor
Kadın böyle mutlu oluyor, size bir zararı var mı? Yok. Ona faydası var mı? Var. Eeee?
Siz fazla fedakarlık vericilik yaptığını düşünüyor olabilirsiniz ama bu onun tercihi
Dizlerinden rahatsız da olabilir, bunu o da biliyor ama bunu tercih ediyor, kadın böyle huzurlu oluyor, kendini faydalı hissediyor
Evinize bir kilo soğan patatesle mi müdahale ediliyor yapmayın Allah aşkına ya, onun aldıklarını istemiyorsanız yemezsiniz ihtiyaçlı bir aileye verirsiniz
Ayda bir kez yazın bazen üstüste her hafta pazara giderim, kendi evimin ihtiyacını alır koyarım arabaya tekrar döner pazara kv için alışveriş yaparım, evin temel ihtiyaçlarını alır (patates,soğan,domates,pirinç,un vs) sevdikleri sebzeleri meyveleri alırım, buzluğa birşeyler koyma zamanıysa ona göre 10ar kilo barbunya bezelye fasülye filan alırım ekstradan yada turşu yapma zamanıysa fazla miktarda turşuluk alır pazar dönüşü gider çayını çorbasını içer ayıklanacakları ayıklar aldıklarımı bırakır hayır duasını alır dönerim evime. Kv in evine müdahale etmiş mi oluyorum şimdi? Yada kv almaktan yapmaktan aciz mi ki ben bunu yapıyorum? Kendimi huzurlu hissediyorum, onu mutlu ediyorum onu düşündüğümü gösteriyorum, bir haftalık pazar parası kendine kalıyor fena mı oluyor? Gidip o parayla ip alıp bana çocuğuma hırka yelek örüyor mesela, yada tabak çanak alıyor kendine, her barbunya yiyişinde de bana dua ediyor
Bu kadar buldumcuk olmayın bence
 
Olabilir, öyle algılanmış demek ki, ben yaşadığım bir durum üzerine çok sıcağı sıcağına yazmıştım, annem oruç tuttuğu gün yine aldığı bir şeyleri getirmişti, otobüsle geliyor, oturmadan, dinlenmeden geri dönmek istedi, zorla içeri aldım, üzüldüm, gerek var mıydı oruç oruç böyle yorulmasına. Hem üzüldüm hem kızdım o an, duygularım tazeyken yazdım. Yazdıklarım sitem ya da bıkkınlık içeriyor olabilir ilk mesajımda, keşke siz de biraz empati yeteneğinizi kullansanız, saldırmadan önce. Arkadaşlar tekrar teşekkür ederim herkese, ben daha fazla kimseye cevap yazmak istemiyorum, mevzu uzamasın diye. Konu benim için yeterince hassas, yazdıkça üzülüyorum.
Öncelikle insanoğlu saldırmaz hayvanlar saldırır
Siz annem oruçluydu şöyle şöyle oldu dizleri de rahatsız kıyamıyorum ona nasıl anlatabilirim benim için kendini yıpratmamasını demediniz, ben alamıyorum sanki evime müdahale ediliyor dediniz ve buna göre cevap aldınız, şimdi olayı değiştirmeye çalışmaya gerek yok hoş olmuyor
 
Merhaba, ben 2 bir buçuk yıllık evli bir kadınım. Annemle aynı şehirde yaşıyoruz, evlenmeden önce de evlendikten sonra da annem babamla doğru mesafeyi, sınırlarımızı ayarlamaya çalışyorum. Bu bir dert değil elbette ama annem her hafta pazara çıktığında bana da bir şeyler alıyor ve her hafta bunları bana getiriyor. Ne güzel diyeceksiniz ama ben yetişkin bir kadın olarak, evimin alişverişinden de sorumluyum ve yapıyorum, yapmaya çalışıyorum ama annem boğazımdan geçmiyor, içime sinmiyor deyip, her hafta sebze meyve alır getirir. Bu beni biraz rahatsız ediyor. Birkaç kez anne ben alıyorum sen alma dedim ama bunu alışkanlık haline getirdi. Hayatıma, evime müdahale edildiğini hissediyorum. Kırmadan bu konuda nasıl bir sınır çekebilirim sizce? Hasta olurum, lohusalık olur, gidemem, alamam, rica ederim tabi ki alsın getirsin ama bir engelim, müşkülüm yokken her hafta bana alışveriş yapması bana biraz can sıkıcı geliyor, fazla fedakarlık, vericilik gibi geliyor. Sizde durum nedir?
Benim rahmetli annemde alırdı:(((pazara gitse yarısını benim kapıma bırakırdı.Şimdi ben kızıma öyleyim giderken illa o dolaptan bişeyler götürücem yogurdunu mayalarım derin dondurucuda ne varsa koyarım.Getirsin bişey demeyin anneler öyle daha mutlu oluyor.Hee sizin yok diye değil o öyle daha iyi hissediyor kendini:)
 
Öncelikle insanoğlu saldırmaz hayvanlar saldırır
Siz annem oruçluydu şöyle şöyle oldu dizleri de rahatsız kıyamıyorum ona nasıl anlatabilirim benim için kendini yıpratmamasını demediniz, ben alamıyorum sanki evime müdahale ediliyor dediniz ve buna göre cevap aldınız, şimdi olayı değiştirmeye çalışmaya gerek yok hoş olmuyor
Peki, benim yaptığım hoş değil o zaman, insanların yazdıklarından cımbızla çekmeyi değil de anlamaya çalışıp, neden böyle yazmış olabilir diye düşünmek daha hoş bir davranış olabilir belki. Hoşlukla karşılık vermek de bir erdem. Hiçbir cevap, neden-sonuç kabul edilmiyor, bakış açısı sabit, o zaman neden yazıyorum? Burada konu açan, okuyan, yazan herkese küçük bir tavsiyem var, sizi hiç tanımayan, ilişkilerinizi hiç bilmeyen insanlara derdinizi, kalbinizi açmayın. Yorum yapmak, ahkam kesmek çok kolay. İki parmak hareketiyle yüzünü bile görmediğin insanı kırıp, alt üst edebiliyorsun. Herkes gitsin terapiste anlatsın ya da fikirlerine, sağ duyusuna çok güvendiği bir insana. Buradan farklı şekilde yararlanalım.
 
Benim rahmetli annemde alırdı:KK43:((pazara gitse yarısını benim kapıma bırakırdı.Şimdi ben kızıma öyleyim giderken illa o dolaptan bişeyler götürücem yogurdunu mayalarım derin dondurucuda ne varsa koyarım.Getirsin bişey demeyin anneler öyle daha mutlu oluyor.Hee sizin yok diye değil o öyle daha iyi hissediyor kendini:)
Teşekkür ederim🙏
 
Belli ki annenizin gozunde hala onun bebegisiniz ne guzel. Burda ne anneler okuyoruz kizini doven,soven,evden atan. Yetersiz hissediyorsaniz bir sekilde karsiligini verebilirsiniz. O size sogan getiriyorsa siz ona kek yapin goturun mesela. Annelik zaten fazla fedakarlık ve vericilik degil midir? Annenizin kiymetini bilin ve kendinize dert aramayin bence.
 
Konu sahibinin cok üzerine gidiyorsunuz.. annesiyle nasıl bir iliskisi var neyden rahatsız oluyor tam olarak bilmiyoruz ikinci bir yorumunda annesinin rahatsızlığı olduğunu bu yüzden ona kıyamadıgınıda artı belirtmiş.
Birde aldığı eşyaları ziyanda oluyor kendi kafasına göre birseyler aldığı için belki evde bulunan şeylerde olabilir.
Annesi sorsa ne lazım kızım diye belki lazım birsey varsa zaten dile getirirdi.
Ama söyle birseyde var belki annesi dahi olsa başkasından birsey istemiyor olabilir, annesi bunun lafını ettiği için zorundan gidiyor olabilir bilemeyiz.
Durumu tam anlamadan
Peki bu durumda konu sahibinin bizzat
yazdigi seylere gore mi cevap verelim yoksa kafamizda donen varsayimlara gore mi? Insanlar muneccim degil ki yazilmayan seyleri bilsin. Icerigi tam belirtsinler o zaman konu acarken.
 
Peki, benim yaptığım hoş değil o zaman, insanların yazdıklarından cımbızla çekmeyi değil de anlamaya çalışıp, neden böyle yazmış olabilir diye düşünmek daha hoş bir davranış olabilir belki. Hoşlukla karşılık vermek de bir erdem. Hiçbir cevap, neden-sonuç kabul edilmiyor, bakış açısı sabit, o zaman neden yazıyorum? Burada konu açan, okuyan, yazan herkese küçük bir tavsiyem var, sizi hiç tanımayan, ilişkilerinizi hiç bilmeyen insanlara derdinizi, kalbinizi açmayın. Yorum yapmak, ahkam kesmek çok kolay. İki parmak hareketiyle yüzünü bile görmediğin insanı kırıp, alt üst edebiliyorsun. Herkes gitsin terapiste anlatsın ya da fikirlerine, sağ duyusuna çok güvendiği bir insana. Buradan farklı şekilde yararlanalım.
Evet yaptığınız hoş değil, bize yaptığınız da hoş değil annenize yaptığınız da hiç hoş değil
Açtığınız konu orada en başta duruyor dönün bir okuyun kim neyi cımbızlayacak açık net ortada söylediğiniz, ben alamıyorum sankiiii, evime müdahale ediliyoooor dediniz buna göre de reaksiyon aldınız, baktınız işinize gelmedi ağız değiştirmeye çalıştınız ama karşınızdakiler aptal olmadığı için sökmedi şimdi de laf kalabalığıyla bizi suçlu çıkarmaya çalışıyorsunuz
Kim size kötü söz söyledi, hiçkimse
Okuduk anladık akıl verdik, işinize gelmemesi sizin probleminiz, empati de yapabildiğimiz için annenize sizin kıyamamanız gerekirken biz kıyamadık sempati duyduk onu anladık, herkes ne kadar sevecen sahiplenici cici bir anneniz olduğunu gördü sizin aksinize
Altüst olacak kırılacak ne dedik size
Asıl anneniz bu yazdıklarınızı okusa kırılır altüst olurdu, yazık, kadıncağız evladım yesin içsin diye canı gönülden birşey yapıyor evladındaki karşılığı evime müdahale ediliyor
Bundan sonra anneniz size domates biber aldığında psikoloğa gidersiniz tamam
 
Anne olunca seni de göreceğiz diyerek konu kapanmadan duyarı kasayım :D
 
Sanki biraz ben alamıyor muyum da sen alıyorsun gibi olmuş. Özellikle bu sefer almadıklarımı alıyor kısmı. Kendinizi neden böyle hissediyorsunuz? Anneniz bu sizin ya😊
 
Buraya siz farklı bir görüş almak için yazıyorsunuz bazılarının üslubu çok çirkin içlerindeki nefreti kusuyorlar.Bu da bana çok ilginç geliyor.Bazıları da klavye kahramanlığı yapıyor.Onları da hoş görün artık yapacak bir şey yok.Keşke o kesim biraz da yazılanlardan ders alsa...İnanın burada yaşanan pek çok olay ders alınacak örneklikte...
Bizim aile yapımız farklı..biz küçük yaştan başlayarak çocuklar üzerinde hakimiyet kurmayı onları kendi arzu ve dileklerimiz üzerinden yetiştirmeyi onlara müdahale etmeyi doğru zannediyoruz.Çocuklarımızın bir birey olduğunu kabul edemiyoruz. Acaip göbek bağımız var.İşte bizim aile bağlarımız güçlüdür de ondan bu da güzel bir şey demekle açıklanamaz.Bu o demek değil bana göre...
Benim ilk evlilik yıllarımda bir iş arkadaşımın öğr emeklisi kv kp var.Çok seviyor çok iyi insanlar.Çalışıyorlar diye çok sık (onların yemek yapmasına fırsat vermeyecek şekilde hemde) onlara yemek getiriyorlardı.Benim de öyle kimsem yoktu yemek yapan ben çok imrenirdim.Bir gün bana bu yemek işinden çok sıkıldığını aslında istemediğini evinde yemek yapmayı özlediğini vb anlattı.Şoka girdim bu düşüncesinden.Ben de her zaman ilişkilerde birbirini kırmadan açık olmaktan yanayımdır.O yaşta bile .Neden söylemiyorsun dediğimde de kırılır belki yanlış anlar ondan söylemiyorum dedi.Sonra birimler ayrıldı koptuk vb.Bir kaç yıl geçti ve ben biraz evlilik yıllarım artınca onu çok iyi anladım biliyormusunuz.
Arkadaşım evlenmiş bir aile kurmuş artık evinin sorumluluğunu almak istiyor .Eşi ile evliliğinde yemek yapmak bir şeyler paylaşmak istiyor.Karşı taraf yönünden bakılınca da onlar da kötü niyetle yapmıyor.İşte bizim geleneksel aile yapımızda olan ilişkiler nedeni ile yapıyor.
Ben bunun gibi tüm bu yaşananlardan hep ders aldım.İnanın çok yararı oluyor bu derslerin.Burada atıp tutmak yerine her iki tarafı da anlamaya çalışmak bizi geliştirir.
Size önerim burada ki faydalı görüşleri derleyerek anneniz ile onu kırmadan konuşmanız.
Sizin gibi daha 1 aylık vakit geçiren üyelerin de biridi klivyi kihrimini vir demesi çok itici. Ne gördün ne yaşadın. Önceden üye olmadan okuyordum diyeceksin:ukala:. Her konu açan haklı değildir. Kadınlar kulübüne konu açtı diye ay şak şak şak yapmak mecburiyetinde değil kimse. Herkes kendi penceresinden yorum yapıyor sen konu sahibini saksakliyorsun diye neden herkesten aynisini bekliyorsun?
 
Sanki biraz ben alamıyor muyum da sen alıyorsun gibi olmuş. Özellikle bu sefer almadıklarımı alıyor kısmı. Kendinizi neden böyle hissediyorsunuz? Anneniz bu sizin ya😊
Bende öyle bir şey sezdim. Sanki annesinin alışverişlerinden daha çok kendi başına bir şeyleri yapabiliyorum artık kendi evimi kendim geçindiririm gibi bir içten his var gibi :)
 
Merhaba, ben 2 bir buçuk yıllık evli bir kadınım. Annemle aynı şehirde yaşıyoruz, evlenmeden önce de evlendikten sonra da annem babamla doğru mesafeyi, sınırlarımızı ayarlamaya çalışyorum. Bu bir dert değil elbette ama annem her hafta pazara çıktığında bana da bir şeyler alıyor ve her hafta bunları bana getiriyor. Ne güzel diyeceksiniz ama ben yetişkin bir kadın olarak, evimin alişverişinden de sorumluyum ve yapıyorum, yapmaya çalışıyorum ama annem boğazımdan geçmiyor, içime sinmiyor deyip, her hafta sebze meyve alır getirir. Bu beni biraz rahatsız ediyor. Birkaç kez anne ben alıyorum sen alma dedim ama bunu alışkanlık haline getirdi. Hayatıma, evime müdahale edildiğini hissediyorum. Kırmadan bu konuda nasıl bir sınır çekebilirim sizce? Hasta olurum, lohusalık olur, gidemem, alamam, rica ederim tabi ki alsın getirsin ama bir engelim, müşkülüm yokken her hafta bana alışveriş yapması bana biraz can sıkıcı geliyor, fazla fedakarlık, vericilik gibi geliyor. Sizde durum nedir?
çok ilginç. ben de 1 buçuk yıllık evliyim. benim annem de her hafta olmasa da alır getirir. getiremiyorsa ben ona gittiğimde bir çanta yapar bana verir. ben hiçbir zaman bana evime müdahale edildiğini hissetmedim.
annenize bu durumu söylemeniz onu çok kıracaktır bence.
 
Evet yaptığınız hoş değil, bize yaptığınız da hoş değil annenize yaptığınız da hiç hoş değil
Açtığınız konu orada en başta duruyor dönün bir okuyun kim neyi cımbızlayacak açık net ortada söylediğiniz, ben alamıyorum sankiiii, evime müdahale ediliyoooor dediniz buna göre de reaksiyon aldınız, baktınız işinize gelmedi ağız değiştirmeye çalıştınız ama karşınızdakiler aptal olmadığı için sökmedi şimdi de laf kalabalığıyla bizi suçlu çıkarmaya çalışıyorsunuz
Kim size kötü söz söyledi, hiçkimse
Okuduk anladık akıl verdik, işinize gelmemesi sizin probleminiz, empati de yapabildiğimiz için annenize sizin kıyamamanız gerekirken biz kıyamadık sempati duyduk onu anladık, herkes ne kadar sevecen sahiplenici cici bir anneniz olduğunu gördü sizin aksinize
Altüst olacak kırılacak ne dedik size
Asıl anneniz bu yazdıklarınızı okusa kırılır altüst olurdu, yazık, kadıncağız evladım yesin içsin diye canı gönülden birşey yapıyor evladındaki karşılığı evime müdahale ediliyor
Bundan sonra anneniz size domates biber aldığında psikoloğa gidersiniz tamam

Evet yaptığınız hoş değil, bize yaptığınız da hoş değil annenize yaptığınız da hiç hoş değil
Açtığınız konu orada en başta duruyor dönün bir okuyun kim neyi cımbızlayacak açık net ortada söylediğiniz, ben alamıyorum sankiiii, evime müdahale ediliyoooor dediniz buna göre de reaksiyon aldınız, baktınız işinize gelmedi ağız değiştirmeye çalıştınız ama karşınızdakiler aptal olmadığı için sökmedi şimdi de laf kalabalığıyla bizi suçlu çıkarmaya çalışıyorsunuz
Kim size kötü söz söyledi, hiçkimse
Okuduk anladık akıl verdik, işinize gelmemesi sizin probleminiz, empati de yapabildiğimiz için annenize sizin kıyamamanız gerekirken biz kıyamadık sempati duyduk onu anladık, herkes ne kadar sevecen sahiplenici cici bir anneniz olduğunu gördü sizin aksinize
Altüst olacak kırılacak ne dedik size
Asıl anneniz bu yazdıklarınızı okusa kırılır altüst olurdu, yazık, kadıncağız evladım yesin içsin diye canı gönülden birşey yapıyor evladındaki karşılığı evime müdahale ediliyor
Bundan sonra anneniz size domates biber aldığında psikoloğa gidersiniz tamam
Ben eleştiri yapılmasını göze almasam başlık açmazdım. Mesajların hepsini okumadınız galiba, bazı mesajlar çok kırıcı ve hakaret içeriyor. Bunu hak edecek bir şey yazmadım ben. Kendimce rahatsız olduğum bir duyguyu paylaştım, altı dolu mu, haklı mıyım değil miyim, kendimi tartmak için. Diğer mesajlarım da yan çizmek değil, pek çok farklı duyguyu aynı anda hissetmekle ilgili. Hem şükran hem üzülmek hem biraz isyan. Yazdıkça açılıyor insan. Biz annemle birbirimize çok bağlı büyüdük, babam işi dolayısıyla hep uzaktaydı. Bazen bu düşkünlük bağlı olmakla bağımlı olmak arasında gidip geldi. Kendi kişisel gelişimim açısından annem, babam, eşim de dahil herkesle bağımlılığa dönüşmeden sağlıklı, doğru ilişkiyi kurmak istememden kaynaklanıyor bu huzursuzluğum. Annem iyi niyetli de olsa benim adıma kararlar verir, yönlendirmek ister, 30 yaşımdayken bile biri bana bir şey sorduğunda benim yerime hemen o cevap verir..tutamaz kendini elinde değil. Farkından olmadan biraz müdahaleci davrandı çocukluğumdan beri. Çok fedakardır, kendinden önce biz geliriz pek çok anne gibi ama bazı davranışlarını doğru bulmadığım için, yetişkinliğimde hep bir durup, düşünmek, tartmak, geri adım atmak durumunda kalıyorum. Belki doğru belki yanlış bilmiyorum. Bu da beni düşündüren durumlardan biriydi, sizinle paylaştım. Psikolojiyle biraz ilgilenenler daha iyi anlayacaktır. Insanlar arasında ilişkinin daha sağlıklı yürümesi için sınırlara ihtiyaç vardır. Ben de bunun arayışı içindeyim başka bir şey değil.
 
Merhaba, ben 2 bir buçuk yıllık evli bir kadınım. Annemle aynı şehirde yaşıyoruz, evlenmeden önce de evlendikten sonra da annem babamla doğru mesafeyi, sınırlarımızı ayarlamaya çalışyorum. Bu bir dert değil elbette ama annem her hafta pazara çıktığında bana da bir şeyler alıyor ve her hafta bunları bana getiriyor. Ne güzel diyeceksiniz ama ben yetişkin bir kadın olarak, evimin alişverişinden de sorumluyum ve yapıyorum, yapmaya çalışıyorum ama annem boğazımdan geçmiyor, içime sinmiyor deyip, her hafta sebze meyve alır getirir. Bu beni biraz rahatsız ediyor. Birkaç kez anne ben alıyorum sen alma dedim ama bunu alışkanlık haline getirdi. Hayatıma, evime müdahale edildiğini hissediyorum. Kırmadan bu konuda nasıl bir sınır çekebilirim sizce? Hasta olurum, lohusalık olur, gidemem, alamam, rica ederim tabi ki alsın getirsin ama bir engelim, müşkülüm yokken her hafta bana alışveriş yapması bana biraz can sıkıcı geliyor, fazla fedakarlık, vericilik gibi geliyor. Sizde durum nedir?
Neden rahatsiz oldunuz ki ya bende anneme her gittiğimde evin ihtiyacını toplar gelirim salçası yayladan meyvesi bilmem neyi başka bir zaman ben onlara hediye alır giderim ne güzel iste sizde eliniz dolu gidin . Annelik içgüdüsü napsın boşuna kırmayın annenizi cok saçma geldi bana rahatsızlığınız
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X