Merhaba herkese öncelikle.
Başlıkta da dediğim gibi durum artık işin içinden çıkılmaz bir hal aldığı için, burada bi nebze rahatlarım diye düşündüm.
Uzun uzun yazıp, sıkarsam şimdiden çok özür
Konu annem. Aslına bakarsanız nereden başlıcağımı bende bilmiyorum.
Ben kendimi bildim bileli annem hep baskın bi karakterdir. İyiliğine iyidir etraftakilere ama bi o kadar da malesef ki egoludur.
Bi kız için emin olun bunu söylemek çok zor bende kabullenmek istemedim hiç ama, malesef. Haksızlığı kesinlikle kabul etmez, etmiş gibi yapar. Aşırı kinlidir kin tutar kim olursa olsun. Buraya yazıp, anlatabileceğim o kadar fazla konu var ki ben hangi birini yazsam diye şaşırdım.
Ama size en son konumuzdan bahsediyim. 1 senedir bir birlikteliğim var. Ondan öncesinde 2 yıllık bi ilişkim vardı gayet ciddiydik askerdeyken aldatıldıgımı ögrenince bitirdim doğal olarak. 2 yıllık ilişkide de annem hep bi müdahele peşindeydi. Ona göre benim hayatıma giren herkes kötü :) Ben daha öncesinde de hayatımda kimse yokken her kız gibi çeyizime durumum oldukça ufakta olsa birşeyler alırdım. Genelde annemle çıktığım için annemle birlikte almış olurduk. Şubat ayına kadar 1 senedirde çalışmıyordum, son aldığım birkaç birşeyi annem aldı ( ufak tefek havlu, mutfak esyası vs.) Bende şuan işe girdikten sonra annemle babam ayrıldıkları için şuanki eve alınan koltuk takımları taksidini ödüyorum. Market alışverişi yapıyorum, yeri geliyor faturaları ödüyorum anneme yüklenmemeye çalışıyorum. Ama bunu yanı sıra kendimede aldıklarım illaki oluyor kurumsal bir şirkette çalıştığım kıyafet ihtiyacım çok oluyor özellikle klasik. Bende elimde kalan parayla kıyafettir, gratistir, kuafördür gidiyor yani illaki. Geçen haftasonuda erkek arkadaşımla dışarı çıktık. Çeyizimin eksikleri hala çok fazla olduğu için Karaca'da indirim olduğunu görünce girip pasta takımı, nevresim takımı, kek kalıbı birde masa örtüsü alıp çıktık. Eve geldikten sonra annem daha elimde poşetleri görür görmez bunlar ne şimdi, ne alaka neden aldın demeye başladı. Bende anne ne aldığımı merak etmiyo musun bunlar mı sorman gereken dedim şakaya vurarak. Hiçbirine bakmadan salona geçti 2 3 gün onlar odada durdu yine aynı şekilde gelip bakmadı. Ve 2 3 gün bana hep tavırlıydı. En sonunda pazar günü ufacık bir sebepten patladı söyledi içindekileri.
Neden kendi başıma ona sormadan gidip almışım, iki kuruş para kazanmaya başlayınca bi taraflarım mı kalkmış, bundan sonra benden habersiz ne kendine ne çeyizine bir çöp bile alamazsın bu evden içeri sokamazsın al bak neler oluyor dedi. Bende en azından paramı çar çur etmiyorum kötü birşey yapmışım gibi konuşma, neden her yaptığımın altında birşey arıyorsun sen çeyizine aldığın herşeyi ananeme sorarak mı aldın gibi şeyler söyledim. Alıcam tabiki bundan sonrada dedim. Ben karşılık verince kendine yediremediği için, git babanın evinde kal orda ye ne b*k yiyorsan dedi. Eve yardımımı asla eksik etmememe rağmen, eve hiçbir yararım yokmuş gibi konuşması gerçekten çok zoruma gitti.
Ben iyi olmaya çalıştıkça, huyuna gitmeye çalıştıkça annem benden hep daha bi fazlasını istiyor. Ve kendi hatalarını asla görmüyor, görüp söyleyince de kabul etmiyor. Sürekli onun dediği, istediği gibi hareket etmem gerek aksi halde evi bana zindan ediyor.
Nasıl tavır takınmam gerektiğini şaşırdım artık ben. Kusura bakmayın biraz fazlaca uzun kaçtı.
Nasil anlatacaz derdimi ben de bilmiyorum. 
annene gözdağı ver çıkarım ayrı eve dee 
sabır sabır, babalarımızın günahını cekicez
ne diyebilirim ki sana ne tavsiye versem bilemedim kendime hayrım yok. 
