Bende öyle düsünüyorum, kndhallah bende 2 yaşına kadar emzire bilirim, zaten emzirdigimiz icin en az 1 yaşına kadar odadan cikmiyorlar, sanki 2, 3 yaşına kadar çocuk anlamıyorlar kendi odası varmi yokmuKızım 1 yaşında hala aynı odada uyuruz. Bazen beşiğinde, bazen de kucak kucağa yatağımıza yatak bariyeri aldım güvenle kucaklaşıp uyuruz. 2 yaşına kadar da emzirmeyi bıraktırıncaya kadar yani yanımdan ayırmayı düşünmüyorum. Ben sizin yerinizde olsam oturur idare ederdin.
Coxugun yatagin tekerleri olacak, esimle düşündük salona götürmeyi gerektiğindeTaşınıp tasinmamak size kalmış.
Artı kira ve taşınma masrafı yerine çocuğun ihtiyaçları alınır o ayrı.
Ama ben çocukla iki yıl aynı odada nasıl mahremiyet olacak o kısma takıldım.
Hoş çocuğun ayrı odası olsa da aynı oda içinde birlikte kalınıyor.
Nasıl oluyor o iş ? Yani anlayan anladi beni.
Çocuğun yatağını salonun bir köşesine koyarsanız o olur tabi.
Yani, tabi avantaj olabilir teyze yakinda anneanne üstte ama mahremiyet kalmiyor...bide hani ben öyle yuvarlama dedim, 2 yil daha burda kaliriz diye, belki seneye yaza benim eşimin işi netlesir hangi şehirde yasayacagmiz belli olur, ozaman böyle kiytirik yere gitmekdense para biriktirio daha güzel özenilmis tasinirim diye düsündüm, seneye yaz da cocul 14 aylik oluyorBu kadar müdahaleci aile ile anneanne üstüne taşınmayınca pişman olmazsın
Gayet de rahat edersin açık mutfaklı evde küçük çocukla her şey elinin altında
Boş ver sen, konuşur konuşur susarlar
Taşınıp tasinmamak size kalmış.
Artı kira ve taşınma masrafı yerine çocuğun ihtiyaçları alınır o ayrı.
Ama ben çocukla iki yıl aynı odada nasıl mahremiyet olacak o kısma takıldım.
Hoş çocuğun ayrı odası olsa da aynı oda içinde birlikte kalınıyor.
Nasıl oluyor o iş ? Yani anlayan anladi beni.
Çocuğun yatağını salonun bir köşesine koyarsanız o olur tabi.
Ay cok sagolun, böylesi cevaplar içimi ferahlatiyor, amin aynen zaten benim kafa komple derslerimdeAslında en mantıklı kararı siz vermişsiniz.cokta takılmayın derim.evinizde gayet yeterli büyüklükte anlattığıiza göre.bazen öyle oluyor ki 4+1 evinde olsa sadece 1+1 kısmını çok yoğun kullanıyorsun.yeterki evin kullanışlı ferah olsun.şu pandemi zamanı en güzeli biyere kipirdamayip derslerinize odaklanin.hatta bebeğinize odaklanın güzel hayaller kurun:) hayırlı doğumlar minik kuzunuz sağlıkla gelsin
Yani, tabi avantaj olabilir teyze yakinda anneanne üstte ama mahremiyet kalmiyor...bide hani ben öyle yuvarlama dedim, 2 yil daha burda kaliriz diye, belki seneye yaza benim eşimin işi netlesir hangi şehirde yasayacagmiz belli olur, ozaman böyle kiytirik yere gitmekdense para biriktirio daha güzel özenilmis tasinirim diye düsündüm, seneye yaz da cocul 14 aylik oluyor
Ay cok güldüm, yani derdimiz o olsun degil miSevişmek için yatak zorunlu mu
Çocuk orada uyur konu sahibi salonda takılır
Bide birtek anneanne de dwgil, yanimda onun samimi arkadasi var, her tartismayi duyacak kocamla, tmm pek tartismayiz ama hani olakiBen yakında olmayı avantaj olarak görmüyorum açıkçası
Bebek gık dese kapıya gelir ayy sen bakamıyor mısın modu olur
Genel söyledim aslında.Sevişmek için yatak zorunlu mu
Çocuk orada uyur konu sahibi salonda takılır
3 çoçukla 1 +1 bir yıl yaşadım çok sıkıntı olmadı dediğiniz gibi 6 aylık olanakadar zaten yatıyor çoçuk 1.5 senede idare edilir kafana göre takılMerhaba hanımlar, umarim iyisinizdir, hemen konuya gireceğim. Ben yaklaşık 26. Haftada hamileyim. Gecen günlere kadar esimle ev arama sitresine girmiştik, cünkü kirada 1+1 de oturuyoruz yurtdisinda. Ve oturduğum şehirde daha büyük eve gecmek cok zor ve pahalı bi şehir. Ben hala üniversiteye gidiyorum bitmeme en fazla 2 yil var. Su an ki evimiz guzel. Yatak odası büyük, Salon büyük geniş mutfakta salona dahil, yani cocuk gelse sorunsuzca oynar bende salonda derslerime bakarım diye düşünerek, esimle geri taşınma konusunu erteledik.
Bide şöyle durum var, okul bitince işim hangi şehirde olur, belki eşimin işi de başka şehirde olur ve ben o şehirde iş ararim diye vaz geçtik, dedik idare edelim çocuk en fazla 2 yaşına girene kadar.
Teyzem dun anneannemin kaldigi apartmanda 2+1 dairenin boş olduğunu ve acele edip oraya girmemi tavsiye etti. Ben ilk kararsızdim sonra vaz geçtim. Değmez dedim. Eşim de hem fikir olduk. O da dedi, değmez, belki 2 yil sonra bambaşka yere yerlesmemiz gerekir dedi, gerek var mi dedi. Bende yok dedim.
Bugün annem aradı ona izah ettim, hemen ilk cümlesi " ne yapacaksin küçücük evde, bu firsat kacarmi bilmem ne" açıklık getiriyorum, öyle yorumlar geliyorki, sanki ben hiç birsey anlamiyorum. He bide bu arada, bir iki ay önce, kendileri diyordu acaba evimde cocuk 1, 2 yaşına gelene kadar idare etsem mi diye. Hani böyle bunlar işte. Sonra icime şüphe düşüyor, acaba dogru mu yaptım diye. Tabi annemden sonra teyzemi aradım, dedim, istemiyoruz, böyle böyle değmez 2 yil için. Oda tabiki ayni tepkiyi verdi..hiç şaşırmadım..
Hani benim şu ara ilk önceliğim okulum! O bitsin iş hayatına gireyim, kocam zaten korona yüzünden doğru düzgün isi yok, e bizim kirada düştü, dedik bir iki yıl daha idare edelim, daha iyi bi daire daha iyi bi semtten buluruz. Bide yani direk anneannemin üstünde de yaşamak istemiyorum, ve bir iki blok uzakta teyzem oturuyor. Anlatabikiyormuyum...
Bunlar hep böyle, bir tavsiye de bulunurlar, biliyorum iyiliği istiyorlar, ama nolur sanki beni ciddiye alsalar, hiç birsey den anlamiyormusum gibi tavir göstermeseler.
Uzun oldu kusura bakmayın, ama canim cok sıkıldı..(((
Merhaba hanımlar, umarim iyisinizdir, hemen konuya gireceğim. Ben yaklaşık 26. Haftada hamileyim. Gecen günlere kadar esimle ev arama sitresine girmiştik, cünkü kirada 1+1 de oturuyoruz yurtdisinda. Ve oturduğum şehirde daha büyük eve gecmek cok zor ve pahalı bi şehir. Ben hala üniversiteye gidiyorum bitmeme en fazla 2 yil var. Su an ki evimiz guzel. Yatak odası büyük, Salon büyük geniş mutfakta salona dahil, yani cocuk gelse sorunsuzca oynar bende salonda derslerime bakarım diye düşünerek, esimle geri taşınma konusunu erteledik.
Bide şöyle durum var, okul bitince işim hangi şehirde olur, belki eşimin işi de başka şehirde olur ve ben o şehirde iş ararim diye vaz geçtik, dedik idare edelim çocuk en fazla 2 yaşına girene kadar.
Teyzem dun anneannemin kaldigi apartmanda 2+1 dairenin boş olduğunu ve acele edip oraya girmemi tavsiye etti. Ben ilk kararsızdim sonra vaz geçtim. Değmez dedim. Eşim de hem fikir olduk. O da dedi, değmez, belki 2 yil sonra bambaşka yere yerlesmemiz gerekir dedi, gerek var mi dedi. Bende yok dedim.
Bugün annem aradı ona izah ettim, hemen ilk cümlesi " ne yapacaksin küçücük evde, bu firsat kacarmi bilmem ne" açıklık getiriyorum, öyle yorumlar geliyorki, sanki ben hiç birsey anlamiyorum. He bide bu arada, bir iki ay önce, kendileri diyordu acaba evimde cocuk 1, 2 yaşına gelene kadar idare etsem mi diye. Hani böyle bunlar işte. Sonra icime şüphe düşüyor, acaba dogru mu yaptım diye. Tabi annemden sonra teyzemi aradım, dedim, istemiyoruz, böyle böyle değmez 2 yil için. Oda tabiki ayni tepkiyi verdi..hiç şaşırmadım..
Hani benim şu ara ilk önceliğim okulum! O bitsin iş hayatına gireyim, kocam zaten korona yüzünden doğru düzgün isi yok, e bizim kirada düştü, dedik bir iki yıl daha idare edelim, daha iyi bi daire daha iyi bi semtten buluruz. Bide yani direk anneannemin üstünde de yaşamak istemiyorum, ve bir iki blok uzakta teyzem oturuyor. Anlatabikiyormuyum...
Bunlar hep böyle, bir tavsiye de bulunurlar, biliyorum iyiliği istiyorlar, ama nolur sanki beni ciddiye alsalar, hiç birsey den anlamiyormusum gibi tavir göstermeseler.
Uzun oldu kusura bakmayın, ama canim cok sıkıldı..(((