Annem ve ailesi o kadar takıntılılar ki..Hastalık mı baska bir sey mi bilmiyorum.Annemdir .Her ne yasarsak yasayalim gölgesi yeter diyorum.Ama en buyuk cocuk olarak fazlasiyla nasibimi aldim annemin düşünce yapısından Zaten cok sorunlarim olmuştu. Travmatik seyler yasamistim.
Gelelim annemin ailesine.Sanki hayattaki butun talihsizlikler kendi baslarina gelmis, mutlu insanlarin mutlulugu onlardan çalınmış gibi davraniyorlar. Ben ogretmen oldum.Atandim.Atanmamla birlikte "Mutlunun burnu havalarda diye basladilar."Hep birseyler beklediler.Ben de firsat buldukca,icimden geldikce yaparim.Ama onlara yetmiyor.Artik umrumda da degil ama duydukca canımı sıkıyor.Dun teyzem aramis.Saydiriyor. Aramiyormusum,havalara girmisim, gelmiyormusum falanmis filanmis.
Her gidisimde olay çıkıyor. Mesela bir dayi var.Beni kucukken doverek ders calistirirdi.Hatirlama k bile istemem.Bana diyor ki;"Sen benim sayemde ogretmen oldun."
Bizim evimize bir kere alisveria yapmis bilmem kac yil once.Her ortamda bana bakarak anlatir. Zaten duzgun bir sohbeti yoktur.
Ögrenciyken umrunda olmadigim teyzem atandigimdan beri beni ogluna istedi.Anneannemin cenazesinde bile beni geliniymisim gibi gosterdi.ben de dayanamadim artik.Babama soyledim.Cenazede olay da cikartmak istemiyorum.Babam olayo halletti neyse.Annemle konusurken beni zorla telefona ister.Ya icimden gelmiyor.Havali bir insan asla degilim.Bu hemgamenin icinde olmak bile beni uzuyir.
Hep negatif insanlar.Hayattan sikayetciler.Benim maasimi sorarlar.Sonra bak Mutlu bunkadar parayla zor geçiniyor .Bir de bize bak.Bir kilo tatli bile almıyor.
Teyzemin cok tatli bir gelini var.surekli oraya gider onda kalirim.Teyzemin butun eziyetlerine katlanir.Kiz hem çalışır,hem cocuklarina bakar hem de teyzemin isini gucunu yapar.Hem de cocuklarini cok guzel yetistirir ve deger verir.O ailede guzel cocuk yetistirmek maharet ister çünkü. Ben ona ne zaman gotsem gitsem olay cikiyor.Yahu seviyorum kizi.Ne var bunda.Sizin sikayetlerinizi,sizlanmalirinizi cekmek zorunda miyim?Annemin hatrina geliyordum.Artik gitmek bile istemiyorum.
Bu güçsüzlük mu ,karakter mi bilmiyorum.Ama annem de böyleydi. Yaş aldıkça annemle düşüncelerimiz zitlasti.Annem yavas yavas anlamaya basladi.Ama çok yol katetmesi gerek.Hala at gözlüğüyle bakiyor.Kisaca magdur edebiyati yapmayı seven bir anne tarafim var.Mucadeleci olmayan,degisime kaoali insanlar.
O kadar korkuyorum ki evlenmekten.Bir erkek tarafindan ilgiye ,sevgiye ihtiyac duyuyorum ama annem ve tayzelerim gibi gorumcelerim olursa, kocam beni koruyamazsa diye cok korkuyorum.
Annem 50 yasinda.Ama hal ve hareketleri 70 yaşındaki bir insanin hareketleri gibi.Hep biz kostururuz.Hep gecmisini anlatir.Halalirimi, amcalarimi kotuler.Hep ayni terane.Kendi ailesini over de durur.Oysa gecmis konularimi okuyan bilir.Pek cogunuz annenle iletisimi kesmemi onerdiniz hatta.
Neyse ufacik da olsa annemin cabasini görüyorum. Ama dunku olay yarama köz bastırdi.
Gelelim annemin ailesine.Sanki hayattaki butun talihsizlikler kendi baslarina gelmis, mutlu insanlarin mutlulugu onlardan çalınmış gibi davraniyorlar. Ben ogretmen oldum.Atandim.Atanmamla birlikte "Mutlunun burnu havalarda diye basladilar."Hep birseyler beklediler.Ben de firsat buldukca,icimden geldikce yaparim.Ama onlara yetmiyor.Artik umrumda da degil ama duydukca canımı sıkıyor.Dun teyzem aramis.Saydiriyor. Aramiyormusum,havalara girmisim, gelmiyormusum falanmis filanmis.
Her gidisimde olay çıkıyor. Mesela bir dayi var.Beni kucukken doverek ders calistirirdi.Hatirlama k bile istemem.Bana diyor ki;"Sen benim sayemde ogretmen oldun."
Bizim evimize bir kere alisveria yapmis bilmem kac yil once.Her ortamda bana bakarak anlatir. Zaten duzgun bir sohbeti yoktur.
Ögrenciyken umrunda olmadigim teyzem atandigimdan beri beni ogluna istedi.Anneannemin cenazesinde bile beni geliniymisim gibi gosterdi.ben de dayanamadim artik.Babama soyledim.Cenazede olay da cikartmak istemiyorum.Babam olayo halletti neyse.Annemle konusurken beni zorla telefona ister.Ya icimden gelmiyor.Havali bir insan asla degilim.Bu hemgamenin icinde olmak bile beni uzuyir.
Hep negatif insanlar.Hayattan sikayetciler.Benim maasimi sorarlar.Sonra bak Mutlu bunkadar parayla zor geçiniyor .Bir de bize bak.Bir kilo tatli bile almıyor.
Teyzemin cok tatli bir gelini var.surekli oraya gider onda kalirim.Teyzemin butun eziyetlerine katlanir.Kiz hem çalışır,hem cocuklarina bakar hem de teyzemin isini gucunu yapar.Hem de cocuklarini cok guzel yetistirir ve deger verir.O ailede guzel cocuk yetistirmek maharet ister çünkü. Ben ona ne zaman gotsem gitsem olay cikiyor.Yahu seviyorum kizi.Ne var bunda.Sizin sikayetlerinizi,sizlanmalirinizi cekmek zorunda miyim?Annemin hatrina geliyordum.Artik gitmek bile istemiyorum.
Bu güçsüzlük mu ,karakter mi bilmiyorum.Ama annem de böyleydi. Yaş aldıkça annemle düşüncelerimiz zitlasti.Annem yavas yavas anlamaya basladi.Ama çok yol katetmesi gerek.Hala at gözlüğüyle bakiyor.Kisaca magdur edebiyati yapmayı seven bir anne tarafim var.Mucadeleci olmayan,degisime kaoali insanlar.
O kadar korkuyorum ki evlenmekten.Bir erkek tarafindan ilgiye ,sevgiye ihtiyac duyuyorum ama annem ve tayzelerim gibi gorumcelerim olursa, kocam beni koruyamazsa diye cok korkuyorum.
Annem 50 yasinda.Ama hal ve hareketleri 70 yaşındaki bir insanin hareketleri gibi.Hep biz kostururuz.Hep gecmisini anlatir.Halalirimi, amcalarimi kotuler.Hep ayni terane.Kendi ailesini over de durur.Oysa gecmis konularimi okuyan bilir.Pek cogunuz annenle iletisimi kesmemi onerdiniz hatta.
Neyse ufacik da olsa annemin cabasini görüyorum. Ama dunku olay yarama köz bastırdi.