- 17 Nisan 2015
- 318
- 141
- 303
Firsat bulduklari icin dilleri uzamis.o yuzu de annenizden bulmuslar.firsatini bulduklari herseye burunlarini sokarlar.bi firsat versem banada neler yaparlar.esimin amcasinin oglu benim anne babamla gorusmemi laf ediyomus.gerisini tahmin edin.Butun bunlara ragmen o aile
Ay hiç sanmiyorum.Mesela orda evimi ve karsisinda arsamiz var.Onlarin hal ve hareketleri yuzunden kac tane kiraci kacti.Gelenler de dayımın çevresi yani sorunlu tipler.Isin garip tarafi kendi mallari gibi sahipleniyorlar ve sattirmiyorlar.Ama onlara bu firsati veren annem .Anneme kızıyorum ben.
goruntülü arama caiz midir hocam?
Namusuma zarar verseler de mi?Allah'a inaniyorum.Kur"ana inaniyorum.Bu kadar zarar gordugum hatta namusumu ellerinden zor kurtardigim insanlarla nasil konusayim.Ha konuşuyorum ve konuştukça zarar görüyorum. Ben Allah'ın sevgili kulu degil miyim?Neden bile bile kendime zarar vereyim.Acikcasi dini konular hassas bir konu.antitez sunmak istemiyorum. Sevgiyle yaratilmis bir kul olarak kendime deger veriyorum.Allah'ın sözleri , kelamı olan Kur'anda yazıyor. Yani ona inanan kullar nefsi hoşlanmaza bile kanunlarını uygulamaya çalışırlar. Allahın elçisi Muhammed sav bize aile bağlarını kopartmamizi emretti. Hatta sıla ı, Rahîm demek aile bağlarını kopartmamaktır. Rahim Allah'ın 99 isminden biridir. Bize bunu emreder. Yılda 1 kez görüşmek bile yeterli... Sıla rahim yapmayanın duası bile kabul olmaz. Sahih hadisler de de öyle geçmekde. Sünnette vahiydir
Normal şartlarda takmam ama daraldigimi bazi zamanlarda bu düşünceler ustume ustume geliyorFirsat bulduklari icin dilleri uzamis.o yuzu de annenizden bulmuslar.firsatini bulduklari herseye burunlarini sokarlar.bi firsat versem banada neler yaparlar.esimin amcasinin oglu benim anne babamla gorusmemi laf ediyomus.gerisini tahmin edin.
Kolay degil bu insanlarla ugrasmak.sabah uyaninca gece uyurken hep aklindalar.insan artik olmayanida olacakmis gibi kurgulamaya basliyo.yani demem o ki darlanmaniz normal.Normal şartlarda takmam ama daraldigimi bazi zamanlarda bu düşünceler ustume ustume geliyor
Depresyon gecirmis birninsan olarak hala bu durumlari atlatabilmis bir insan değilim.
Sana duygu sömürüsü yapmıyorlar canım aksine çatır çatır kıskanıyorlar.Bu yüzden de sen mutsuz ol diye böyle teraneler çıkarıyorlar.Sanki sana bayılıyorlar veye sanki senin onlara gelip gitmen çok umurlarında.Annem ve ailesi o kadar takıntılılar ki..Hastalık mı baska bir sey mi bilmiyorum.Annemdir .Her ne yasarsak yasayalim gölgesi yeter diyorum.Ama en buyuk cocuk olarak fazlasiyla nasibimi aldim annemin düşünce yapısından Zaten cok sorunlarim olmuştu. Travmatik seyler yasamistim.
Gelelim annemin ailesine.Sanki hayattaki butun talihsizlikler kendi baslarina gelmis, mutlu insanlarin mutlulugu onlardan çalınmış gibi davraniyorlar. Ben ogretmen oldum.Atandim.Atanmamla birlikte "Mutlunun burnu havalarda diye basladilar."Hep birseyler beklediler.Ben de firsat buldukca,icimden geldikce yaparim.Ama onlara yetmiyor.Artik umrumda da degil ama duydukca canımı sıkıyor.Dun teyzem aramis.Saydiriyor. Aramiyormusum,havalara girmisim, gelmiyormusum falanmis filanmis.
Her gidisimde olay çıkıyor. Mesela bir dayi var.Beni kucukken doverek ders calistirirdi.Hatirlama k bile istemem.Bana diyor ki;"Sen benim sayemde ogretmen oldun."
Bizim evimize bir kere alisveria yapmis bilmem kac yil once.Her ortamda bana bakarak anlatir. Zaten duzgun bir sohbeti yoktur.
Ögrenciyken umrunda olmadigim teyzem atandigimdan beri beni ogluna istedi.Anneannemin cenazesinde bile beni geliniymisim gibi gosterdi.ben de dayanamadim artik.Babama soyledim.Cenazede olay da cikartmak istemiyorum.Babam olayo halletti neyse.Annemle konusurken beni zorla telefona ister.Ya icimden gelmiyor.Havali bir insan asla degilim.Bu hemgamenin icinde olmak bile beni uzuyir.
Hep negatif insanlar.Hayattan sikayetciler.Benim maasimi sorarlar.Sonra bak Mutlu bunkadar parayla zor geçiniyor .Bir de bize bak.Bir kilo tatli bile almıyor.
Teyzemin cok tatli bir gelini var.surekli oraya gider onda kalirim.Teyzemin butun eziyetlerine katlanir.Kiz hem çalışır,hem cocuklarina bakar hem de teyzemin isini gucunu yapar.Hem de cocuklarini cok guzel yetistirir ve deger verir.O ailede guzel cocuk yetistirmek maharet ister çünkü. Ben ona ne zaman gotsem gitsem olay cikiyor.Yahu seviyorum kizi.Ne var bunda.Sizin sikayetlerinizi,sizlanmalirinizi cekmek zorunda miyim?Annemin hatrina geliyordum.Artik gitmek bile istemiyorum.
Bu güçsüzlük mu ,karakter mi bilmiyorum.Ama annem de böyleydi. Yaş aldıkça annemle düşüncelerimiz zitlasti.Annem yavas yavas anlamaya basladi.Ama çok yol katetmesi gerek.Hala at gözlüğüyle bakiyor.Kisaca magdur edebiyati yapmayı seven bir anne tarafim var.Mucadeleci olmayan,degisime kaoali insanlar.
O kadar korkuyorum ki evlenmekten.Bir erkek tarafindan ilgiye ,sevgiye ihtiyac duyuyorum ama annem ve tayzelerim gibi gorumcelerim olursa, kocam beni koruyamazsa diye cok korkuyorum.
Annem 50 yasinda.Ama hal ve hareketleri 70 yaşındaki bir insanin hareketleri gibi.Hep biz kostururuz.Hep gecmisini anlatir.Halalirimi, amcalarimi kotuler.Hep ayni terane.Kendi ailesini over de durur.Oysa gecmis konularimi okuyan bilir.Pek cogunuz annenle iletisimi kesmemi onerdiniz hatta.
Neyse ufacik da olsa annemin cabasini görüyorum. Ama dunku olay yarama köz bastırdi.
Benim annem ailesine hic kıyamıyor. Beni anlamaya çalışsa bile bi noktada akli kendi ailesinde.O kadar çok sey yasamis olmama ragmen kabullenmiyor.Sana duygu sömürüsü yapmıyorlar canım aksine çatır çatır kıskanıyorlar.Bu yüzden de sen mutsuz ol diye böyle teraneler çıkarıyorlar.Sanki sana bayılıyorlar veye sanki senin onlara gelip gitmen çok umurlarında.
Valla yapılacak tek şey boz derim.Hatta sana burnu büyük mu diyorlar gerçekten öyle bir insan olsaydın bu cümleyi sana kuramazlardı.Aynı şeyi bana da yaptı sülalem hatta benim babamın durumu yoktu diğerleri çok zengindi o yüzden sulalade tek okuyup benim iyi para kazanmami hazmedemediler.Beni eskiden olduğu gibi eziklemek istediler ama ben de onların dediği gibi burnu büyük davrandım ben onları küçümsedim zekamla, paramla hava attım.Karşıdan bakınca elit bir davranış gibi görünmüyor farkındayım zaten diğer insanlara karşı böyle değilim.Yas aldıkça adamına göre muamele yapmayı öğrendim sadece.Beni de annem çok susturmaya çalıştı ama ona da direndim şimdi çok rahatım destursuz kimse konuşamıyor benimle
İstisnasız çoğu ailede böyle insanlar olur. Kötülükten beslenirler. Bak ben lise olsun üniversite olsun hep dereceli öğrenciydim milletin içinde överler sonra elektra sen üniversitede çok değiştin açıldın saçıldın( dizlerde elbise giymem arada ) renkli deri ceketlerim fazladır yeni olmalarına rağmen bunu üstümden alıp kızıma ver demeler ki durumları var cimrilikten almazlar, eee ne zaman atanacan bari çalış demeler , yemek bilmiyorum diye senin yemeklerini kim yapcak adam seni niye alsın derler bende artık yüzlerine cevap veriyorum sen yemek yaptında ne oldu başın göğe erdi mi? Ya da yaşın geliyor mu diyorlar evlilik koca meraklısı değilim çok şükür derim onlar bozuluyor şişiyorlar zaten öneririmBenim annem ailesine hic kıyamıyor. Beni anlamaya çalışsa bile bi noktada akli kendi ailesinde.O kadar çok sey yasamis olmama ragmen kabullenmiyor.
Nefret ediyorum o aileden.Sonsuz bitmeyen bir nefret var.uzak dursam da birakmiyorlar yakami.Onlardan uzak durmam demek kendi annemden de uzak durmam demek.
aaa ben...Benim annem ailesine hic kıyamıyor. Beni anlamaya çalışsa bile bi noktada akli kendi ailesinde.O kadar çok sey yasamis olmama ragmen kabullenmiyor.
Nefret ediyorum o aileden.Sonsuz bitmeyen bir nefret var.uzak dursam da birakmiyorlar yakami.Onlardan uzak durmam demek kendi annemden de uzak durmam demek.
Ben cok yoruldum.Bu aralar cok mutsuzum.Annem de koruyamiyor beni onlardan.Normalde takmazdim ama covid 19 surecinin etkisi de cok yordu.Depresifim bu aralar.Bu insanlar da tuzu biberi.Ne guvenebilecehim bir annem var ne de babam.Çok yalnizim.Travmalarinin izleri silinmedi daha.Ailemin yanina geldigimde hep gun yuzune cikiyor.Annem onlarin bahsini bile acmasin iatiuorim.Bu da mumkun olmuyor. Seslerini bile duymak istemiyorum.Anne tarafı resmen kanser eder adamı bende görüşmüyorum garip bir huzur var içimde sanki hayatımı onlar desin diye yasıyormusum o baskıdan kurtuldum
Ben anneme acıyorum.Çok güçsüz çünkü. Konfor alaninin disina cikamiyor.Ya sustur yaaaa ben...
annemle de ipleri koparmak üzereyim, keşke çok önce yapsaydım
seninkini bilmem de benimki de öyle görünür, işine gelmeyince ben yapamam ben edemem...anne olana kadar inandım, haline acıdım...anne oldum anladım ki evladinı bir sekilde kötülüklerden korumayan , çaba bile sarfetmeden ezilmesine göz yuman kadın aciz filan değil sadece merhametsizdir, net...Ben anneme acıyorum.Çok güçsüz çünkü. Konfor alaninin disina cikamiyor.Ya sustur ya
Kessinler seslerini.Elindr olan bir sey.Ama yok.Yapamiyor.beceremiyor.Gecen o kadsr canim yandi ki.Nisanimda olay cikartan yengemin su an basinda buyuk bir dert var.Beddua etmedim ama benle ugrasamayacak kadsr baska isleri olsun diye icimden gecirdim.Ama cani yansin da isyemedim kimsenin.Annemi nisanimda doldurmuştu .Hatta butun anne tarafini.Sonra kardesimi.Kardesimle bile konusmuyordum.Nisanlimdan ayrilmistim kendi istegimle ama ilk zsmanlarinda kimseden destek gormedim.Herkesi ustume salmisti.Kiz kardesimi bile.Annemi .Babami.Evet pek cok sorun olmustu o gun.Ama yangına da korukle gidilmezdi ki...
bu işretlediğim yerdeki dayı hani sizi üzen dayı mı?Annem ve ailesi o kadar takıntılılar ki..Hastalık mı baska bir sey mi bilmiyorum.Annemdir .Her ne yasarsak yasayalim gölgesi yeter diyorum.Ama en buyuk cocuk olarak fazlasiyla nasibimi aldim annemin düşünce yapısından Zaten cok sorunlarim olmuştu. Travmatik seyler yasamistim.
Gelelim annemin ailesine.Sanki hayattaki butun talihsizlikler kendi baslarina gelmis, mutlu insanlarin mutlulugu onlardan çalınmış gibi davraniyorlar. Ben ogretmen oldum.Atandim.Atanmamla birlikte "Mutlunun burnu havalarda diye basladilar."Hep birseyler beklediler.Ben de firsat buldukca,icimden geldikce yaparim.Ama onlara yetmiyor.Artik umrumda da degil ama duydukca canımı sıkıyor.Dun teyzem aramis.Saydiriyor. Aramiyormusum,havalara girmisim, gelmiyormusum falanmis filanmis.
Her gidisimde olay çıkıyor. Mesela bir dayi var.Beni kucukken doverek ders calistirirdi.Hatirlama k bile istemem.Bana diyor ki;"Sen benim sayemde ogretmen oldun."
Bizim evimize bir kere alisveria yapmis bilmem kac yil once.Her ortamda bana bakarak anlatir. Zaten duzgun bir sohbeti yoktur.
Ögrenciyken umrunda olmadigim teyzem atandigimdan beri beni ogluna istedi.Anneannemin cenazesinde bile beni geliniymisim gibi gosterdi.ben de dayanamadim artik.Babama soyledim.Cenazede olay da cikartmak istemiyorum.Babam olayo halletti neyse.Annemle konusurken beni zorla telefona ister.Ya icimden gelmiyor.Havali bir insan asla degilim.Bu hemgamenin icinde olmak bile beni uzuyir.
Hep negatif insanlar.Hayattan sikayetciler.Benim maasimi sorarlar.Sonra bak Mutlu bunkadar parayla zor geçiniyor .Bir de bize bak.Bir kilo tatli bile almıyor.
Teyzemin cok tatli bir gelini var.surekli oraya gider onda kalirim.Teyzemin butun eziyetlerine katlanir.Kiz hem çalışır,hem cocuklarina bakar hem de teyzemin isini gucunu yapar.Hem de cocuklarini cok guzel yetistirir ve deger verir.O ailede guzel cocuk yetistirmek maharet ister çünkü. Ben ona ne zaman gotsem gitsem olay cikiyor.Yahu seviyorum kizi.Ne var bunda.Sizin sikayetlerinizi,sizlanmalirinizi cekmek zorunda miyim?Annemin hatrina geliyordum.Artik gitmek bile istemiyorum.
Bu güçsüzlük mu ,karakter mi bilmiyorum.Ama annem de böyleydi. Yaş aldıkça annemle düşüncelerimiz zitlasti.Annem yavas yavas anlamaya basladi.Ama çok yol katetmesi gerek.Hala at gözlüğüyle bakiyor.Kisaca magdur edebiyati yapmayı seven bir anne tarafim var.Mucadeleci olmayan,degisime kaoali insanlar.
O kadar korkuyorum ki evlenmekten.Bir erkek tarafindan ilgiye ,sevgiye ihtiyac duyuyorum ama annem ve tayzelerim gibi gorumcelerim olursa, kocam beni koruyamazsa diye cok korkuyorum.
Annem 50 yasinda.Ama hal ve hareketleri 70 yaşındaki bir insanin hareketleri gibi.Hep biz kostururuz.Hep gecmisini anlatir.Halalirimi, amcalarimi kotuler.Hep ayni terane.Kendi ailesini over de durur.Oysa gecmis konularimi okuyan bilir.Pek cogunuz annenle iletisimi kesmemi onerdiniz hatta.
Neyse ufacik da olsa annemin cabasini görüyorum. Ama dunku olay yarama köz bastırdi.
Bu taciz eden degil.oteki.bu işretlediğim yerdeki dayı hani sizi üzen dayı mı?
önceki konularınızdan birinde değinmiştiniz kanım çekilmişti
oysa dayı kessss sesini diyip oturtun!!!
Fazlaca kıskançlar sanırım sizin başarınızı çekemiyolar en iyisi araya mesafe koyup uzak durmakAnnem ve ailesi o kadar takıntılılar ki..Hastalık mı baska bir sey mi bilmiyorum.Annemdir .Her ne yasarsak yasayalim gölgesi yeter diyorum.Ama en buyuk cocuk olarak fazlasiyla nasibimi aldim annemin düşünce yapısından Zaten cok sorunlarim olmuştu. Travmatik seyler yasamistim.
Gelelim annemin ailesine.Sanki hayattaki butun talihsizlikler kendi baslarina gelmis, mutlu insanlarin mutlulugu onlardan çalınmış gibi davraniyorlar. Ben ogretmen oldum.Atandim.Atanmamla birlikte "Mutlunun burnu havalarda diye basladilar."Hep birseyler beklediler.Ben de firsat buldukca,icimden geldikce yaparim.Ama onlara yetmiyor.Artik umrumda da degil ama duydukca canımı sıkıyor.Dun teyzem aramis.Saydiriyor. Aramiyormusum,havalara girmisim, gelmiyormusum falanmis filanmis.
Her gidisimde olay çıkıyor. Mesela bir dayi var.Beni kucukken doverek ders calistirirdi.Hatirlama k bile istemem.Bana diyor ki;"Sen benim sayemde ogretmen oldun."
Bizim evimize bir kere alisveria yapmis bilmem kac yil once.Her ortamda bana bakarak anlatir. Zaten duzgun bir sohbeti yoktur.
Ögrenciyken umrunda olmadigim teyzem atandigimdan beri beni ogluna istedi.Anneannemin cenazesinde bile beni geliniymisim gibi gosterdi.ben de dayanamadim artik.Babama soyledim.Cenazede olay da cikartmak istemiyorum.Babam olayo halletti neyse.Annemle konusurken beni zorla telefona ister.Ya icimden gelmiyor.Havali bir insan asla degilim.Bu hemgamenin icinde olmak bile beni uzuyir.
Hep negatif insanlar.Hayattan sikayetciler.Benim maasimi sorarlar.Sonra bak Mutlu bunkadar parayla zor geçiniyor .Bir de bize bak.Bir kilo tatli bile almıyor.
Teyzemin cok tatli bir gelini var.surekli oraya gider onda kalirim.Teyzemin butun eziyetlerine katlanir.Kiz hem çalışır,hem cocuklarina bakar hem de teyzemin isini gucunu yapar.Hem de cocuklarini cok guzel yetistirir ve deger verir.O ailede guzel cocuk yetistirmek maharet ister çünkü. Ben ona ne zaman gotsem gitsem olay cikiyor.Yahu seviyorum kizi.Ne var bunda.Sizin sikayetlerinizi,sizlanmalirinizi cekmek zorunda miyim?Annemin hatrina geliyordum.Artik gitmek bile istemiyorum.
Bu güçsüzlük mu ,karakter mi bilmiyorum.Ama annem de böyleydi. Yaş aldıkça annemle düşüncelerimiz zitlasti.Annem yavas yavas anlamaya basladi.Ama çok yol katetmesi gerek.Hala at gözlüğüyle bakiyor.Kisaca magdur edebiyati yapmayı seven bir anne tarafim var.Mucadeleci olmayan,degisime kaoali insanlar.
O kadar korkuyorum ki evlenmekten.Bir erkek tarafindan ilgiye ,sevgiye ihtiyac duyuyorum ama annem ve tayzelerim gibi gorumcelerim olursa, kocam beni koruyamazsa diye cok korkuyorum.
Annem 50 yasinda.Ama hal ve hareketleri 70 yaşındaki bir insanin hareketleri gibi.Hep biz kostururuz.Hep gecmisini anlatir.Halalirimi, amcalarimi kotuler.Hep ayni terane.Kendi ailesini over de durur.Oysa gecmis konularimi okuyan bilir.Pek cogunuz annenle iletisimi kesmemi onerdiniz hatta.
Neyse ufacik da olsa annemin cabasini görüyorum. Ama dunku olay yarama köz bastırdi.
seninkini bilmem de benimki de öyle görünür, işine gelmeyince ben yapamam ben edemem...anne olana kadar inandım, haline acıdım...anne oldum anladım ki evladinı bir sekilde kötülüklerden korumayan , çaba bile sarfetmeden ezilmesine göz yuman kadın aciz filan değil sadece merhametsizdir, net...
Ben anneme acıyorum.Çok güçsüz çünkü. Konfor alaninin disina cikamiyor.Ya sustur ya
Kessinler seslerini.Elindr olan bir sey.Ama yok.Yapamiyor.beceremiyor.Gecen o kadsr canim yandi ki.Nisanimda olay cikartan yengemin su an basinda buyuk bir dert var.Beddua etmedim ama benle ugrasamayacak kadsr baska isleri olsun diye icimden gecirdim.Ama cani yansin da isyemedim kimsenin.Annemi nisanimda doldurmuştu .Hatta butun anne tarafini.Sonra kardesimi.Kardesimle bile konusmuyordum.Nisanlimdan ayrilmistim kendi istegimle ama ilk zsmanlarinda kimseden destek gormedim.Herkesi ustume salmisti.Kiz kardesimi bile.Annemi .Babami.Evet pek cok sorun olmustu o gun.Ama yangına da korukle gidilmezdi ki...
Anne sevgisine ÇOK ihtiyacim var kopamıyorum. Bir taraftan da resmiyet koymam lazim biliyorum.Annem bana anne olarak veremediklerini maddi yonden vermeye calisiyor hep.Surekli bir seyler alarak,bebi bir yerlere götürerek. Sonrasi yok.muhteşem bir mesaj ya. yıldızladım. benim bu kadar büyük sorunlarım olmadı ama annem huzuru bozulmasın diye baba tarafımdakilerin saçmalıklarına karşı çok susmuşluğu var. o kadar güzel yazmışsın ki...
konu sahibi arkadaşım anneni kesip atmak zorundasın yoksa hayatın boyunca düzlüğe çıkamazsın sen. konuyu okudukça damarlarımdan kan çekiliyor. anne kesip atılmamalı ama senin durumunda başka çare cidden yokannene ses çıkaramayan babana da lafım var ama ileri gitmek istemiyorum. umarım tamamen kurtulursun bu kötü insanlardan. senin için dua edeceğim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?