Evet aslında annemi evlendikten sonra daha iyi tanıdım böyle bir tepki verceğini asla düşünmezdim beni o yetiştirdi çünkü, bu yüzden hayalkırıklığına uğradım.O kadar yerinde konuşmuşsunuz ki sizi tebrik ederim. Eşlerden birinin çocuğu olmuyorsa evlilik öncesi bunu karşı tarafa söylemesi lazım. Ama bu karşı taraf kesinlikle eştir, eş ailesini ilgilendirmez. Sizin tek hatanız eşinizin problemini annenize söylemek olmuş. Annenizi tanıyorsunuz, bu şekilde tepki vereceğini tahmin etmeliydiniz. Keşke en baştan istemiyoruz diyip kestirip atsaydınız. Umarım eşinize veya ailesine ters bir şey söylemez. Eşinizle çok mutlu olmanızı dilerim
Eğer bu sebepten dolayı eşimi terketmiş olsaydım Allahıma karşı mahçup olurdum ben kendimi tanıyorum. Birgün bende anne olursam tıpkı yazdıklarınız gibi sonuna kadar çocuğuma destek olacagım. Desteginiz için teşekkür ederim benim için çok kıymetliSoyle cevap verebilirim. Eskiden olsa anneniz gibi dusunebilirdim. Yani sorup duruyor millet zor durumda kaliyorhm diye. Ancak cocugum olduktan sonra ve ailemle yasadiklarim + ozellikle de bu sitenin bana kattigi bence mukemmel bir sey var. O kadsr cok sey okuyorum ki. Emin oldugum su ki. Herkes bir birey ve kararlar kimseyi ilgilendirmez. Bende kizimin buyuyunce mutlu bir evlilik ve cocuk sahibi olmasini isterim. Ancak kizim uzulmedigi surece , aksine mutlu oldugu surece onun dusuncesine saygi duymaktan baska bi yolum kalmaz ve en guzeli de durumdan da gocunmam gurur duyarim. O benm kizim karari bu.
Malesef etraf millet cok konusur. Yapcak bisey yok. Evlat edinirsiniz . Bi suru cocuk var anne sefkati bekleyen. Bence uzulmeyin. Ne esinizin gecirdigi rahatsizliktan dolayi cocugu olmamasi onun sucu ne de onu bu durumdan oturu terketmeyip yaninda olup bir yola bas koymaniz sizin sucunuz. Aksine asil sevgi ve aile ornegi. Bosverin milleti.
Cok guzel kalbiniz varEğer bu sebepten dolayı eşimi terketmiş olsaydım Allahıma karşı mahçup olurdum ben kendimi tanıyorum. Birgün bende anne olursam tıpkı yazdıklarınız gibi sonuna kadar çocuğuma destek olacagım. Desteginiz için teşekkür ederim benim için çok kıymetli
Evet benim için üzüldüğünün farkındayım ama hayat tozpembe değil ki realist olmak lazım bende hayatım boyunca birçok kez sınancam keşke benim her zorluğa göğüs gerebilecek kadar güçlü olduğumu hissetseydi..Haklısın bence de , annen de zamanla alışacak . Şu anda senin için üzülüyor, gelecekte pişman olmandan endişe ediyor . Tepkileri yanlış olabilir ama anneler bazen endişe düzeyleri o kadar yüksek olur ki , olayları gerçek anlamda Yaşarlar .
Yarın ne olacağı maalesef hiç belli değil.
Rabbim hayırlı zamanda hayırlarla size de bir evlat nasip etsin. O ol derse herşey olur
Çok teşekkür ederimÇok doğru davranmışsınız. Hiç bozmadan böyle devam edin.
Çok takdir ettim sizi.
Zaman tanı annene . En önemlisi eşine sahip çık . Bu süreçte onu da üzmesin .Evet benim için üzüldüğünün farkındayım ama hayat tozpembe değil ki realist olmak lazım bende hayatım boyunca birçok kez sınancam keşke benim her zorluğa göğüs gerebilecek kadar güçlü olduğumu hissetseydi..
Eşime de sahip çıkmaya çalışıyorum ama zormuş evlilikZaman tanı annene . En önemlisi eşine sahip çık . Bu süreçte onu da üzmesin .
Aslında anneniz haklı bu tip durumlarda karşı tarafın sizi bilgilendirmesi gerekiyordu ..kararınızı etkilemezdi ama en azından baştan bilirdiniz. .olan olmuş artık sonuçta herşey çocuk değil önemli olan birbirinize sayginiz ve sevginiz daim olsun .Allah yanda ümit kesilmez bı mucize olur belki tedavisi olur hiç belli de olmaz..anneyide idare edin artık alışır oda ..herşey gonlunuzce olsunMerhabalar tekrardan malesef tüm konularım ailemle ilgili.Yaşım 27 ve sizlerden çok şey öğreniyorum, bir konu hakkında daha sizlerin görüşlerini merak ediyorum Eşim azosperm hastası ve tedaviye yeni başladık. Evet anne olamayabilirim ama karalar bağlamıyorum Allahım böyle takdir etmiş diyip kabullenme yetim var. Eşim evlenmeden önce küçükken kanser atlattığını çocuğunun olamayabileceğini söylemişti ve bende beraber mücadele ederiz demistim. Evlendikten sonra ise bu durumu öğrendik. Ne yazık ki aileler de biliyor. Anneme geçen gün bunun benim seçimim olduğunu destek olmayacaksa köstek olmayacağı hakkında son konuşmamı yapıyordum ki bana şöyle dedi: “Bu durumun evlenmeden önce aileler arasında konuşulması gerekirdi, dünürlerimizin bize bunu anlatması lazımdı.” Şok oldum, bu durumun sadece bizi ilgilendirdiğini benim böyle bir problemim olsa sadece eşimle paylaşacağımı gidip kv’me anlatmayacağımı bunun çok saçma olduğunu anlattım, senin oğlunda böyle birşey olsa gidip karşı tarafa anlatır mısın dedim sustu. Bir de herkes benim ne zaman hamile kalıp kalmayacağımı soruyormuş onlara ne diyecekmiş. Bu durumun psikolojisi yetmiyormuş gibi bir de annemle uğraşıyorum Bilmiyorum annemin bu konu hakkındaki düşüncelerini değiştiremem sonuçta ama sizce doğru mu davrandım?
Eşim bana söyledi evlenmeden önce cocuğunun olmayabileceğini. Bilerek evlendim, umarım öyle olur bakalım hayırlısı teşekkür ederimAslında anneniz haklı bu tip durumlarda karşı tarafın sizi bilgilendirmesi gerekiyordu ..kararınızı etkilemezdi ama en azından baştan bilirdiniz. .olan olmuş artık sonuçta herşey çocuk değil önemli olan birbirinize sayginiz ve sevginiz daim olsun .Allah yanda ümit kesilmez bı mucize olur belki tedavisi olur hiç belli de olmaz..anneyide idare edin artık alışır oda ..herşey gonlunuzce olsun
Evet böyle anlaşılıyor eşimi geçtim bir insanı böyle değerlendirmek çook üzücü.Anneniz damadını mal olarak görüyor anlaşılan defolu geldi bu mal önceden söylemeleri lazımdı diyoreşiniz evlenmeden önce size söylemiş yapılması gerekeni yapmış. Kimsenin gidipte annenize böyle bir şey söylemesine gerek yok. Anneniz biraz yerini bilsin ya.
Eşim Azosperm di ve bitkisel tedavi ile iki kere hamile kaldım 0 dan 5 milyon sperm var şuan yani bunun tedavisi var ilaçla olur bitkisel olur tüp bebek olurMerhabalar tekrardan malesef tüm konularım ailemle ilgili.Yaşım 27 ve sizlerden çok şey öğreniyorum, bir konu hakkında daha sizlerin görüşlerini merak ediyorum Eşim azosperm hastası ve tedaviye yeni başladık. Evet anne olamayabilirim ama karalar bağlamıyorum Allahım böyle takdir etmiş diyip kabullenme yetim var. Eşim evlenmeden önce küçükken kanser atlattığını çocuğunun olamayabileceğini söylemişti ve bende beraber mücadele ederiz demistim. Evlendikten sonra ise bu durumu öğrendik. Ne yazık ki aileler de biliyor. Anneme geçen gün bunun benim seçimim olduğunu destek olmayacaksa köstek olmayacağı hakkında son konuşmamı yapıyordum ki bana şöyle dedi: “Bu durumun evlenmeden önce aileler arasında konuşulması gerekirdi, dünürlerimizin bize bunu anlatması lazımdı.” Şok oldum, bu durumun sadece bizi ilgilendirdiğini benim böyle bir problemim olsa sadece eşimle paylaşacağımı gidip kv’me anlatmayacağımı bunun çok saçma olduğunu anlattım, senin oğlunda böyle birşey olsa gidip karşı tarafa anlatır mısın dedim sustu. Bir de herkes benim ne zaman hamile kalıp kalmayacağımı soruyormuş onlara ne diyecekmiş. Bu durumun psikolojisi yetmiyormuş gibi bir de annemle uğraşıyorum Bilmiyorum annemin bu konu hakkındaki düşüncelerini değiştiremem sonuçta ama sizce doğru mu davrandım?
Gördüğüm en mantıklı yanıt tebrik ediyorum ve katılıyorum :)İnsanın özelini mahremine merak edenlere mi ne cevap verecek mış?cevap vermesin kimse ile özelimi konuşmadım kimse de benimle konuşmadı.şu dilimizi tutmayı bilemedik gitti.
Merak etmeyin çocuğu olanı da beğenmiyorlar doğurduğunu da begenniyorlar