Annem ve nefretim

Bizde annemle benzer durumdayız. Oda yıllarca çok çekmiş ve ne zaman konuşmaya başlasak hep konu geçmişe gider, yaşadıklarımıza gider, hastalığına gider. Ben kendimi bildim bileli annem hep hasta hep bir şeyleri var. Ha gerçekte aslında sadece psikolojik olarak abartı var hatta doktorlar bile fark edip psikiyatriste yönlendiriyor.

Ben şuan çocuk sahibi olmak için uğraşıyorum. Çevremde kimse bilmiyor annemle de bi kaç ay önce konuştum bana böyle şeylerden bahsetme hassas dönemden geçiyorum dedim. Hatta daha dün yine duramadı konuyu açıyorken araya girdim anneee tamamm dedim. Biraz sert oluyor üslubum bunun için vicdan azabı çekiyorum ama susmuyor bu şekilde konuları kapatıyorum
 
Annenizin böyle olmasının nedeni sizi hep yanında tutmak istemesi. Babanıza karşı ilgili davranmanız onu daha da üzüyordur eminim. Çünkü benim annem de böyle. Ben sizin için nelere katlandım babanızı tutuyorsunuz yine de der sitem eder. Annenize de bir şey diyemiyorum çünkü gençliğini size harcamış şimdi de bedel olarak sizden bir şeyler bekliyor
 
Benimde annem aynı sekılde ama bizde annemin anlattığı gibi kotu kaynana gorumce yok halalarımda Babanem de iyidir annem gecımsız
Annemle gorusmuyorum benimle bile gecınemıyor cunku...
 
Haklisiniz ama mslf küçükken böyle insan düşünemiyor 20 li yaşlardan sonra anlamaya başladım,mlsf bilincalti iste
 
Aynen oyle yazdiklariniz gibi
 
Ben de psikolog bakıyorum sırf bu yüzden terapi almayı dusunyrm
 
Benzer şeyleri yaşadım. Daha cocukluktan itibaren hep babannemle halamin yaptiklarini anlatirdi. Hâla sevemiyorum onları. Onlarinda suclari vardi tabi yok degil. Sonra babamla olan şeyleri de cok anlattı. Sizin gibi babam cok ilgili bir baba oldugu ve sevgisini hissettigim icin ona kızmazdim. Bazen istemedigi seylerde ayni halan gibisin. Aynı babannen gibisin derdi mesela..
Hiç unutmam babamla tartismislar. Bende 5. Siniftan 6 ya geçtim karne günüydü. Zaten ogretmenimi cok severdim, ayrildigimiz için cok üzgündüm. Bana babami arattirip köye bilet almamizi istedi. Aradim ve söyledim babama. Biz gidicez bize bilet al dedim. Daha 11 yaşındaydım ya.
Sonra da lise 2 de bir gün okuldan geldim. Yine tartişmişlar babamla. Annem dedi ki bugün kucuk kardesini alıp köye gitmeyi düşündüm. Bilmemne sebepten vazgectim(unuttum onu) ertesi gün okulda ben bir sinava girdim. Önemsiz bir sinavdi. Sinavdan sonra arkadasimla konusurken birden kendimi yigilip sinir krizi gecirdim. O yaz boyu bu devam etti. Tetikledi resmen. Sonra yüzüne söyledim yüzleştim. Sen bana bunlari neden yaptin benim suçum neydi diye. Anladi ama 16 yasindaki ben 6 ay antidepresan aldim. Hâla psikolojim iyi değil. Şuan bende evliyim, 2 kizim var. Asla onlara bu zulmü yapmam. Eşimle bile ayri kavga ederim.
Bende ki fark şu ben şuan 9 geçmişteki şeyleri kafama takmiyorum. Belki de o sinir krizleriyle attim ustumden, ya da yüzleşme iyi geldi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…