Annem

-uzun yazı-

Annemin davranışlarını hiç sevmesem de zamanla onun kopyası olduğumu fark ettim. Bu fark ediş beni şoka uğrattı diyebilirim. Çünkü annemde beğenmediğim ne varsa aynılarını yapıyordum. Bir süre sonra annem bütün tepkilerimi ezberlemiş ve ona göre davranmaya (manipüle etmeye) başlamıştı, onu da fark ettim.

Annem baştan aşağı stres dolu bir kadın. En ufak şeyi büyütüüür büyütür dev yapar. Mesela bugün internet bağlantımız kesildi. Bu satırları da word’den yazıyorum. Çünkü internetim yok hihihi Müşteri temsilcisini arayalım dedim. Dilini damağına vurdu ağzım kurudu dedi elleri titremeye başladı. E bu kadarı da fazla yani. Bir bayılmadığı kaldı. Sonra da bana dönüp “senin yüzünden stres oldum senin yüzünden ağzım kurudu” falan demeye başladı. Okları kendime döndürdüğüm zaman, başarısızlığıma sürekli bir kılıf uydurduğumu fark ettim. Ben hariç herkes suçlu. O suçlu, bu suçlu ama ben değilim.

Annem yabancılarla konuşurken çok stres oluyor. Eli ayağına dolanıyor. Ben de yabancı biriyle konuşurken çok stres oluyorum. Konuşmak istemiyorum resmen. Sonra da annem “kaç yaşına geldin hala telefonda konuşamıyor musun biraz özgüvenli ol” diyor. Siz zaten olay bağlantısını anladınız.

Annem teyzemde ne varsa onu kopyalamaya çalışıyor. Teyzem elbise mi aldı? Annem gider aynısını araştırır alır. Teyzem tatile mi gitti? Nereye gittiyse annem de gider. Bu durumdan sana ne diyecek olabilirsiniz doğru bana ne ama teyzem bir şey yapsa annem 10 gün bana anlatıyor bunları. "Teyzen estetik yaptırmış çok güzel olmuş ben de yaptırıcam" deyip 2 ay boyunca doktor peşinde koşturdu beni. Bildiğiniz anneme doktor aradık. Şimdi de teyzem kaş yaptırmış, onu yaptıracakmış. Başımın etini yiyor. Çok sıkılıyorum.

Ben annemle yaşayamıyorum. Onunla yaşadığım zaman sürekli suçlanıyorum. Sürekli stres stres gerginlik pireyi deve yapma sorunları büyütme ve abartma her şey var. Annem mutluluk hapları kullanan biriydi. “sen hasta ettin beni” diyor. Yahu babamla evlenmeden önce sorunlu bi evlilik yapmış o sırada kullanmaya başlamış ilaçları. Doğmamış çocuk seni nasıl hasta etsin. Asıl ben hasta oldum, depresyona girdim.

Çözüm önerileriniz varsa bekliyorum. Teşekkür ederim.

benim annem de çok evhamlı stresli biri, sırf bu yüzden ayrı eve çıkmak bile istedim.
her şeyi çok büyüten biri, başına en ufak bir olay gelse bile bizi suçlar. Annedir susuyorum ama gercekten o kadar bunaldım ki kendi hayatımı neden hala kuramadım diye kendimi sorguluyorum sürekli.
Allah yokluklarını göstermesin ama belli bir yaştan sonra gercekten çekilmiyorlar.

moonslight .!.:

benim annem de çok evhamlı stresli biri, sırf bu yüzden ayrı eve çıkmak bile istedim.
her şeyi çok büyüten biri, başına en ufak bir olay gelse bile bizi suçlar. Annedir susuyorum ama gercekten o kadar bunaldım ki kendi hayatımı neden hala kuramadım diye kendimi sorguluyorum sürekli.
Allah yokluklarını göstermesin ama belli bir yaştan sonra gercekten çekilmiyorlar.

Genişletmek için tıkla...

Yaşadıklarımız çok benzer şeylermiş. Tabiiki Allah yokluklarını göstermesin onlar bizim canımız. Ama evet çok bunaltıcı ve çok sorgulatıcı bir süreç

lailerra .!.:

Yaşadıklarımız çok benzer şeylermiş. Tabiiki Allah yokluklarını göstermesin onlar bizim canımız. Ama evet çok bunaltıcı ve çok sorgulatıcı bir süreç

Genişletmek için tıkla...

bu ara beni çok fazla basıyor bu duygular, ben de sizin gibi ona benzememek için elimden geleni yapyrum.
ama hala hayatımda birinin olmaması, istediğim kariyeri yapamamam, istediğim yerrlerde olamadığım hisleri gelince bana bn de evhamlanıyorum, çok çabuk reaksiyon veriyorum, annem gibi ve tıpkı siz gibi.
bu konuyu takip edeceğim, umarım güzel öneriler çıkar zira ben de böyle bir konu açmayı planlıyordum

ben de annemle sizin yaşantılarınıza benzer şeyler yaşıyorum. annem hep stresli ve melankoliktir. bir anı bir anını tutmaz. bir zaman sinirlendiği şeye başka zaman sinirlenmez tepkisini bilemezsin.
yaşadığı şeylerden kendini sorumlu tutmaz ama vicdan azabı yaşayıp durur ve biz de ailecek onun bu girdabında döner dururuz.
çaresi nedir? bilmiyorum. psikoloğa da gitti, ilaçlar kullandı. o zamanlar daha iyiydi. şu an "kaç yaşına gelmişim bu saatten sonra değişemem beni böyle kabul edin." diyor ama o bizi olduğumuz gibi asla kabul etmez. hep bir drama, hep kriz, kaostan besleniyor resmen
ama belki de haklı, olduğu gibi kabul edince krizi çıkmadan önleyebiliyorum. size de aynısını önereceğim ama çoook sabır gerektiriyor :/ kolaylıklar dilerim.

Babanıza karşı da öyle mi ?
Yoksa sadece size mi eziyeti.