- 14 Mart 2013
- 7.908
- 3.966
- 448
- Konu Sahibi Pink_Butterfly92
- #21
bilmiyorum ben olsam sanırım annemin bu hatasını görmezden gelirdim.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
katılıyorum..Babam kötü bir kocaysa, ya da mutsuz evlilikleri varsa anne flört de et aşkı da bul hayatını yaşa derim. Çocukları büyüyünce kadının da kendi hayatını yaşama sırası gelmiştir.....annemi mutsuz görmek istemem, mutsuzluğa sevmediği adama ya da kötü kocaya mahkum olmasını istemem. Kır dizini otur evinde mutsuz ol gerekirse diyemem. Hayata bir kere geliyoruz, kimsenin kimseden mutsuz yaşamasını talep etmeye hakkı yok bence.
Babam kötü bir kocaysa, ya da mutsuz evlilikleri varsa anne flört de et aşkı da bul hayatını yaşa derim. Çocukları büyüyünce kadının da kendi hayatını yaşama sırası gelmiştir.....annemi mutsuz görmek istemem, mutsuzluğa sevmediği adama ya da kötü kocaya mahkum olmasını istemem. Kır dizini otur evinde mutsuz ol gerekirse diyemem. Hayata bir kere geliyoruz, kimsenin kimseden mutsuz yaşamasını talep etmeye hakkı yok bence.
ben de anne-baba eğer mutsuz iseniz boşanın ondan sonra kiminle ne yaşıyorsanız öyle yaşaşın derim.birbirinizi aldatın onunla bununla gönül ilişkisi yaşayın demem.aldatmanın haklı sebebi yoktur.boşanılır ondan sonra yeni bir kadın ya da adam ile yeni bir hayat kurulur.
bu konuda kadın evli ve bir erkek ile ilişki yaşıyor ve gelen yorumlar annenin hayatına karışma..bu mantıklı mı sence?
İyi de ortada zaten bir evlilik yok ki kadesam. Taraflar birbirlerini sevmiyor, saymıyor, dayak da var. Bu evliliği bitiren adam bu noktaya gelmeden önce düşünseymiş.
Kadının maddi gücü olsa zaten boşanırdı. Ortayaşlı ve mesleksiz bir kadın nasıl iş bulup geçinecek? Boşanamaz. Boşanamıyor diye hayatboyu sevgisiz mi yaşasın?
Öncelikle adam evli degil 26 -27 yaşlarinda
bundan bundan eşine bahsetme kendi ailene otaklan birak annenle baban ne yaparlarsa yapsinlarÖncelikle bunu buraya yazmamın ne kadar zor oldugunu bilmenizi isterim.
Ve lütfen yorumlarınızda konunun ANNEM yani atsan atılmaz satsan satılmaz oldugunu bilmenizi ve lütfen yorumlarda kırıcı olmamanızı rica ediyorum...
Bunun travmasını hala atlatamadım.
Babam çok umursamaz annemi hiç takmaz biri ve defalarca kez dayagına şahit oldum. Annem babama aşırı derecede aşıktı , babam ise sadece ihtiyaçlarini karsılayip hor gördügü bütün ailenin yaninda annemi defalarca rezil eden ve bu huydan hiç vazgeçmeyen biri oldu...
Annemin en zor zamanlarında babam hiç yaninda olmadi. Ki bunlari annemi haklı çıkarmak için asla söylemiyorum...
Annem uzun bir süre biriyle görüşmüş.. ben bundan şüphelensemmde o zamanlar hiçbisey yapamıyordum.. ( 16 - 17 ) yaşlarindaydim.
Ergenliginde vermiş oldugu umursamazlıkla defalarca kez yakalamış olmamla birlikte kavgalarımızda artmıştı. Evde bardaklar çanaklar evde uçuşyor yanyana gelmemek icin gösterdigimiz çabalar aramızdaki anne kız iliskisini cöküntüye ugratmıştı.
Annem hep babandan boşanıcam halimi gormuyormusun ama sizi birakamam size bunu yapamam deyip defalarca kez boşanma davasını geri çekti...
Bu süre zarfinda hala onla mesajlarini yakaliyor olmam beni ailemden daha da çok uzaklaştırdı...
Birgun babam yakalaadi. Ve butun aile bu durumu ogrendi. Annem evden gitti. Ve babam birkaç gun sonra aglayarak annemi eve getirdi. Seni seviyorum birdaha asla seni üzmicem ailemiz dagılmasın dedi.. ( tabi babam sadece mesajlasıyolar diye biliyordu. Yuzyuze görüştuklerini ben o zamanlar sevgilim olan şahıstan ogrendim )
Annem eve geldi ama biz 6 ay kadar yan yana bile gelmedik. Hep ben kaçtim o agladi. Bana hediyeler aldiginda ben hep çöpe attim yaptigi yemekleri yemedim. Uzun sure bu boyle devam etti.
Eşimle tanistigimizda bunu eşime anlatamayacagim için annemle iyi gecinmeye başladik. 3 senedir de bende sogukluk olsa da aramiz iyi denilecek kadar...
Yanliz babam uzun zamandir annemi yine ihmal ediyor ve ben bile ben olsam boşanirdim diyorum... annemin kimsesi yok. Ve calismiyor boşansa ona kimse bakmaz...
Bir kaç ay once annem sana birsey soylicemm o adam bana mesaj atmiş dedi. Ne yazmiş dedim o da selam naber dedi bende bidaha mesaj atma dedim dedi...
Bu aralar annemde yine eve kapanmalar tek takilmalar telefon sarjdayken gidip kontrol etmeler bize geldigindede hemen geri gitmeler falan başladi...
Acaba diyorum yine mi ?
Birdaha olursa bunu kaldiramam.
Bu defa gerçekten olmaz...
Babam kendine gelmektense günden güne daha berbat oluyor kahveler , disari çikmalar.
Ben ne yapacagimi bilmiyorum birseyler arastirsamda altindan birseylerin çikmasi beni bu defa öldurur cesaretim yok ne yapmaliyim bilmiyorum...
Seni çok iyi anlıyorum canım utanılıcak bişey yok. Aynısının baba olanını ben yaşadm benimde babam annemi aldattı bi kaç ay önce cok kötü şeyler yaşadık annem orda perisan oldu ben burda perisan oldm. Olayı babam itiraf edip söyledkten snra anneminde benimde beynimizi kemiren tek şey tekrar yaparmı aynı kıza devam edermi sorusuydu bu insanı dahada cok yıpratıyor, yemek yemeyi su icmeyi uyumayı canım istemiyordu sdece halsiz bi sekilde yatıyordm annemde benden uzaktı bana o yaşadıgım günleri hatırlattın cok üzgnümm.. Allah akıl fikir versin annelerimize babalarımıza biz gözümüzü açıp onları gördük karsılıksız sevio güvendigimiz insanlar onlarken böyle olaylar yasamak cok kötü. Allah yardımcınız olsun insallah annen tekrar yapmaz snde üzülme annenle biraz knusmaya calıs vicdanını rahatsız et derim inş düzelir aklı basına gelir yanlısından döner ne deyim...Öncelikle bunu buraya yazmamın ne kadar zor oldugunu bilmenizi isterim.
Ve lütfen yorumlarınızda konunun ANNEM yani atsan atılmaz satsan satılmaz oldugunu bilmenizi ve lütfen yorumlarda kırıcı olmamanızı rica ediyorum...
Bunun travmasını hala atlatamadım.
Babam çok umursamaz annemi hiç takmaz biri ve defalarca kez dayagına şahit oldum. Annem babama aşırı derecede aşıktı , babam ise sadece ihtiyaçlarini karsılayip hor gördügü bütün ailenin yaninda annemi defalarca rezil eden ve bu huydan hiç vazgeçmeyen biri oldu...
Annemin en zor zamanlarında babam hiç yaninda olmadi. Ki bunlari annemi haklı çıkarmak için asla söylemiyorum...
Annem uzun bir süre biriyle görüşmüş.. ben bundan şüphelensemmde o zamanlar hiçbisey yapamıyordum.. ( 16 - 17 ) yaşlarindaydim.
Ergenliginde vermiş oldugu umursamazlıkla defalarca kez yakalamış olmamla birlikte kavgalarımızda artmıştı. Evde bardaklar çanaklar evde uçuşyor yanyana gelmemek icin gösterdigimiz çabalar aramızdaki anne kız iliskisini cöküntüye ugratmıştı.
Annem hep babandan boşanıcam halimi gormuyormusun ama sizi birakamam size bunu yapamam deyip defalarca kez boşanma davasını geri çekti...
Bu süre zarfinda hala onla mesajlarini yakaliyor olmam beni ailemden daha da çok uzaklaştırdı...
Birgun babam yakalaadi. Ve butun aile bu durumu ogrendi. Annem evden gitti. Ve babam birkaç gun sonra aglayarak annemi eve getirdi. Seni seviyorum birdaha asla seni üzmicem ailemiz dagılmasın dedi.. ( tabi babam sadece mesajlasıyolar diye biliyordu. Yuzyuze görüştuklerini ben o zamanlar sevgilim olan şahıstan ogrendim )
Annem eve geldi ama biz 6 ay kadar yan yana bile gelmedik. Hep ben kaçtim o agladi. Bana hediyeler aldiginda ben hep çöpe attim yaptigi yemekleri yemedim. Uzun sure bu boyle devam etti.
Eşimle tanistigimizda bunu eşime anlatamayacagim için annemle iyi gecinmeye başladik. 3 senedir de bende sogukluk olsa da aramiz iyi denilecek kadar...
Yanliz babam uzun zamandir annemi yine ihmal ediyor ve ben bile ben olsam boşanirdim diyorum... annemin kimsesi yok. Ve calismiyor boşansa ona kimse bakmaz...
Bir kaç ay once annem sana birsey soylicemm o adam bana mesaj atmiş dedi. Ne yazmiş dedim o da selam naber dedi bende bidaha mesaj atma dedim dedi...
Bu aralar annemde yine eve kapanmalar tek takilmalar telefon sarjdayken gidip kontrol etmeler bize geldigindede hemen geri gitmeler falan başladi...
Acaba diyorum yine mi ?
Birdaha olursa bunu kaldiramam.
Bu defa gerçekten olmaz...
Babam kendine gelmektense günden güne daha berbat oluyor kahveler , disari çikmalar.
Ben ne yapacagimi bilmiyorum birseyler arastirsamda altindan birseylerin çikmasi beni bu defa öldurur cesaretim yok ne yapmaliyim bilmiyorum...
Öncelikle bunu buraya yazmamın ne kadar zor oldugunu bilmenizi isterim.
Ve lütfen yorumlarınızda konunun ANNEM yani atsan atılmaz satsan satılmaz oldugunu bilmenizi ve lütfen yorumlarda kırıcı olmamanızı rica ediyorum...
Bunun travmasını hala atlatamadım.
Babam çok umursamaz annemi hiç takmaz biri ve defalarca kez dayagına şahit oldum. Annem babama aşırı derecede aşıktı , babam ise sadece ihtiyaçlarini karsılayip hor gördügü bütün ailenin yaninda annemi defalarca rezil eden ve bu huydan hiç vazgeçmeyen biri oldu...
Annemin en zor zamanlarında babam hiç yaninda olmadi. Ki bunlari annemi haklı çıkarmak için asla söylemiyorum...
Annem uzun bir süre biriyle görüşmüş.. ben bundan şüphelensemmde o zamanlar hiçbisey yapamıyordum.. ( 16 - 17 ) yaşlarindaydim.
Ergenliginde vermiş oldugu umursamazlıkla defalarca kez yakalamış olmamla birlikte kavgalarımızda artmıştı. Evde bardaklar çanaklar evde uçuşyor yanyana gelmemek icin gösterdigimiz çabalar aramızdaki anne kız iliskisini cöküntüye ugratmıştı.
Annem hep babandan boşanıcam halimi gormuyormusun ama sizi birakamam size bunu yapamam deyip defalarca kez boşanma davasını geri çekti...
Bu süre zarfinda hala onla mesajlarini yakaliyor olmam beni ailemden daha da çok uzaklaştırdı...
Birgun babam yakalaadi. Ve butun aile bu durumu ogrendi. Annem evden gitti. Ve babam birkaç gun sonra aglayarak annemi eve getirdi. Seni seviyorum birdaha asla seni üzmicem ailemiz dagılmasın dedi.. ( tabi babam sadece mesajlasıyolar diye biliyordu. Yuzyuze görüştuklerini ben o zamanlar sevgilim olan şahıstan ogrendim )
Annem eve geldi ama biz 6 ay kadar yan yana bile gelmedik. Hep ben kaçtim o agladi. Bana hediyeler aldiginda ben hep çöpe attim yaptigi yemekleri yemedim. Uzun sure bu boyle devam etti.
Eşimle tanistigimizda bunu eşime anlatamayacagim için annemle iyi gecinmeye başladik. 3 senedir de bende sogukluk olsa da aramiz iyi denilecek kadar...
Yanliz babam uzun zamandir annemi yine ihmal ediyor ve ben bile ben olsam boşanirdim diyorum... annemin kimsesi yok. Ve calismiyor boşansa ona kimse bakmaz...
Bir kaç ay once annem sana birsey soylicemm o adam bana mesaj atmiş dedi. Ne yazmiş dedim o da selam naber dedi bende bidaha mesaj atma dedim dedi...
Bu aralar annemde yine eve kapanmalar tek takilmalar telefon sarjdayken gidip kontrol etmeler bize geldigindede hemen geri gitmeler falan başladi...
Acaba diyorum yine mi ?
Birdaha olursa bunu kaldiramam.
Bu defa gerçekten olmaz...
Babam kendine gelmektense günden güne daha berbat oluyor kahveler , disari çikmalar.
Ben ne yapacagimi bilmiyorum birseyler arastirsamda altindan birseylerin çikmasi beni bu defa öldurur cesaretim yok ne yapmaliyim bilmiyorum...
Bu annenizin konuştuğu adamdan mı bahsediyoruz?