Sürpriz yapılacak bir ortam yoktu ki. Normalde zaten daha erken çıkacaktık ama ablasını bekledim ben. Daha bunu 7'ye ertelemenin mantığı yok. Ayrıca ben konuşmak istiyorum belki, ya da boş boş gezmek. Hiç konuşmadan bir şeyler izleyeceksek neden çıkayım. Zaten konuşmuyoruz aynı evin içinde...
Kendi evleri yapım aşamasında bu sebeple beraber oturma kararı almıştık. Yazlıkları var ama artık soğuklar başladığından geldiler. Gerçi yalıtım yaptırdılar ama tam bitmedi. Burada zaten bunu kabul eden benim aslında sorun çıkarmamam lazım ama ben eşimin tavrının bu olacağını düşünmemiştim.
Bence de değil. Yani o kadar basit şeyler bana batıyor ki. Misal eşim ve ailesi ufak poşet çay kutusu gibi içi boş kutuları çöpe atmazlarmış, çöpün kenarına koyar, üst üste dizer öyle atarlarmış. Maksat çöp boş yere dolmasınmış. Çamaşırları yer yoksa bile üst üste asmazlarmış.
Ewet çocuk değilisinizz...
Arabayla gitmedik ki otobüsle gittik yine.
Evet henüz farkında değil, evler ayrılmadan da mümkün olmayacak gibi. Ayrılsa bile emin değilim bunu anlayacağından.
Şu an zaten 2 hafta sonra ara tatilde ailemin yanına gidiyorum. Dönüşte bizde olacaklarını pek zannetmiyorum, havalara da bağlı ama eğer olurlarsa sınıfıma etüt düzenlemeyi düşünüyorum.
Kötü bir şey söyleyeyim yatak odası da bana ait değil. Sadece yatağı ben aldım ve bazayı çift kişilik yaptık o kadar. her şey eşimin ve ailenini eski evine ait.
Şu an oturduğunuz ewin kredisini kayınpederle birlikte mi ödüyorsunuz yanii
Başlığa ne yazacağımı bilemedim. Aslında dert mi değil mi tam da anlamadığım bir durum ama genelde canımı sıkıyor...
1.5 aylık evliyiz, Eylül 1 de atamam çıkmazsa memleketime dönüp göreve başlamak durumundayım. Atamam çıksa da eşim kasım döneminde askere gidiyor. Yani öyle beraber geçireceğimiz çok bir zamanımız yok aslında. Ben istiyorum ki hafta sonları falan her hafta sonu olmasa da başbaşa geçirelim, illa ki gezelim tozalım değil yani evde de durabiliriz. Kendisinde böyle bir istek yok sanırım, bir kaç kere ailesinin yazlığına gittik, ablalarına gittik, sonra benim kardeşimi davet etti br hafta falan onu gezdirdik, şimdi teyzem gelmiş İstanbul'a onu çağır kalsın ayıp olmasın dedi. Küçük kardeşin gelsin gezdirelim diyor, o gelsin, biz gidelim modunda sürekli
Aslında sorun yok misafir seviyor, geziyor, gezdiriyor vs kaşınmayayım diyorum ama bunlar zaten yapılır. Daha yeni evliyken ayağımız yanmış gibi gezmenin-gezdirmenin manası nedir anlayamadım. Bir de ailesi çok iyi insanlar çok da severim ama henüz o derece rahatlığa alışamadım. Kayınvalidem iş yaparken falan diken üzerindeyim. orada yemekle uğraşıyor, biz de hadi gezelim diyemiyoruz. Kendisi sağolsun sürekli hadi göle girin, gidin gezin, güneşlenin diyor ama insanın içine sinmiyor. Herhalde dedim eşimin başbaşa kalalım gibi bir isteği yok, aramıyor böyle bir şey. Ben de o zaman kendim bir şeyler yapayım. Sonuçta akşama kadar iki çift laf etmek için yolunu gözleyecek halim yok. Forumdan edindiğim bir kaç arkadaş var onlarla iftara gidecektik izin vermedi. Şehri bilsem normalde umursamaz giderim ama kaybolma ihtimalim çok yüksek küçük bir şehirden geldim, bir yer bilmiyorum. Gel beni al diyemeyeceğim, gideceğim yer de uzak ve gece 1 gibi evde olabileceğim için ısrar etmedim. Yakınlarda alışveriş merkezi var bir tane, oraya bile güvenemiyor gidebileceğime...
Neyse 2 gün önce biz yine ailesinin yanına gittik hafta sonunu orada geçirdik. 2 gündür bozuktu aramız, o gece hadi yürüyüş yapalım dedi. İyi dedim sevindim bir baktım görümcemin 2 ufak çocuğunu da çağırmış. Biz yürüyüş yapmadık yani onları gezdirdik getirdik. Sürekli onlarla konuştuk bıcır bıcır. En azından dönüşte onları bırakıp biz yine yürüyebilirdik. Ben buna bozuldum haliyle, yani zaten aramız kötü konuşacak bir şeyler yok mu ...O da bana tavır yaptı ben tavır yapınca, bütün hafta sonu bahçede güneşlendi, ailesinin yanında oturdu. Ben geldim o kaçtı, ben de tek başıma kitap okudum, sıkıntıdan patladım. Herkese de ayıp oldu. Gideceğimiz gün de konuştuk yani ben şu an ne çevreye ne ailene ne şehre tam alışabilmiş değilim. O yüzden beni yalnız bırakma, sürekli birilerinin yanına götürmeye çalışma zaten yeterince gidiyoruz. Biraz vakit geçirelim zaten çok zamanımız yok, en iyi ihtimalle 4 ayımız var sonrası çok sıkıntı dolu günler olabilir diye. Yine tepkiliyim ama...Dönüşte görümcemlerle beraber geldik, zaten bütün hafta sonu beraber olmamıza rağmen yine görümcemlere gittik iftara. Gece geç saatte geldik eve. Çok da eğlendim orası ayrı mevzu ama sinirime dokunan daha yeni konuşmuşken hala birileriyle olma çabası.
Şimdi gelmiş hafta sonu gitmek ister misin annemlerin yanına diye soruyor. Gerçekten sorabiliyor yani. Ben de diğer hafta bayrama zaten gideceğimizi bu hafta gitmek istemediğimi söyledim. Hala ısrar ediyor, güneşlenecekmiş, göle girecekmiş. Yahu sen git o zaman? Ben de arkadaşlarımla buluşurum. Ona da yok.
Konuşuyorum konuşuyorum aynı tas aynı hamam. Zaten ağustos ayında arkadaşımın düğünü, atamam çıkarsa ilişik kesme işlemleri derken 1-2 hafta memleketimde kalmam gerekecek, bayrama gideceğiz, kendi ailesine de gideceğiz bayram için. Yoğun bir ay bizi bekliyor dedim ama hala " ne olmuş" modunda.
Ne yapsam bilemedim, kendime güvensem fıldır fıldır gezerim de yol bilmem iz bilmem, kaldım gurbet ellerde bi başıma
Koalinacım sıkıntını aynen anlıyorum.
Ama tek iş eşinde bitiyor bunu sende biliyorsun.
Ve konuşmayarak sessiz kalarak, sen bişeyleri söylemeden, gözlerine bakınca eşin sıkıntın ne anlasın ve hallettsin istiyorsun ama erkeklerin büyük çoğunluğu malesef bu hassaslığa sahip değil, anlasa bile kendine bunları sıkıntı yapmak hiç istemiyorlar.
Kayınvalidenlerle bikaç sene bikaç ay berabersiniz bunu göze aldın. Bunun yanında özel günlerde de berabersiniz o da anlaşıldı.
Yalnız eşine sessiz kalmaktan ve tepki göstermemekten şiddele kaçın, bu yaptığın en büyük yanlış olur. Nerde ne söylenmesi gerekiyorsa söyle. Eğer eşin gidip odaya bilgisayar başında ise sende başka yere geç, mutfak bile olabilir girme içeri.
Ve eşin ailesi yüzünden huzursuz olduğunu söylüyorsa sana, sende ona ailesi yüzünden değil onun kendi tutarsızlığı yüzünden böyle olduğunu söyle. Bir aile olmayı bilmediğini söyle ve bütün huzursuzlukların bundan kaynaklandığını belirt. Seni sabah işe bırakması bi fedakarlık olabilir ama bunu ona gerçekten çok fedakarlık yapıyormuş gibi hissettirme, yapması zorunluymuş gibi davran -dozajını kaçırmadan elbet-
Eşim bi gün bi misafirlikteyken, misafir olduğumuz evin sahibi evladından dert yanıyor bize. Eşim o arada kalktı ana baba bi tane bir daha bulunmaz ama eşin 30unu boşar 32 sini alırsın dedi
Ki biz de evet ailesi yüzünden çok tartışmışızdır ama bir güne bir gün aileni atıcaksın onları yok say ne dedim ne ima ettim. Zaten aile ve eş karşılaştırması çok yanlış ikisi çok farklı kulvar.
Ben bu lafa çok bozuldum. Şunu söylemek hiç mi hiç hoşuma da gitmez ama eşim için ne sıkıntılara katlandım ben, bi kere de gık demedim. Zorundamıydım; onun tepkisine göre hayır, annesi gibi olsam kafa yedirmek nedir onu da görürdü. Ama bu lafı canının en son tak ettiği noktaya kadar burnunun ucuna koydum. Bağırdı çağırdı da bazen ama hiç alttan alamadım kusura bakmasın. Ben daha çok söyledim susturdum.
Hak edene hakkını vereceksin koalinacım. Bazıları asillikten anlamıyor, ancak anladığı dilden...
Rabbim yardımcın olsun
Hayır öyle değil:)Şu an oturduğunuz ewin kredisini kayınpederle birlikte mi ödüyorsunuz yanii
Neden şaşırdım çünkü onun yerine onlardan ayrı ewe çıkıp karı koca ewinizi ödüyebilirdiniz.
Belki bize böyle konuşmak kolay gelebilir fakat bilemiyorum neden bu kadar iyisiniz ?
Sizde kalmalarının kalıcı olmamasına çok sevindim yalnız.
Ne laflar yutuluyor be güzelim, buda geçerrr
Konuşmalısınız eşinizle. Sizin nefes alamadığınızı bu rutinde boğulduğunuzu bilmeli. Sizin aileniz olsa yanınızda surekli ikamet eden, eşiniz kasmış bir halde oturacaktı, şu anda kendi ailesi olmasının rahatlığını yaşıyor. Size anlayış göstermek zorunda, bilerek evlendiniz evet ama bu kadar zorlanacağınızı yaşamadan nasıl bilecektiniz?
Ama daha temel atılmadı, eşim geçen en az 3 sene sürer bu diyordu, şoka uğradım "şaka mı yapıyorsunSizde kalmalarının kalıcı olmamasına çok sevindim yalnız.
Buyuk bi ohh çektim şu an.
Sabret tatlım ya, gitsinler kendi ewlerine.
Ozaman kendi zevkine uygun alırsın eşyanıda inş
" demişim o an boş bulunarak
TemizleeAma daha temel atılmadı, eşim geçen en az 3 sene sürer bu diyordu, şoka uğradım "şaka mı yapıyorsun
Gitseler de kalsalar da eşimin huyu-suyu böyle demek ki, değişmiyor.
En çok da ben bekarken anneme bu kadar iş yapmadım şimdi elin kadınına hizmet ediyorum diye üzülüyorum.
Neden bilmiyorum, çok saçma bir düşünce ama öyle işte. Ara tatilde gidince evi bir temizleyeyim, yemek falan yapayım
