Bir oğlu bir kızı daha var benden başka. İkisi de isini gücünü eline almış parası arabası olan insanlar. Ama annemin nazi sadece bana geçiyor. Yemin ederim artik bağıra bağıra feryat edesim geliyor bu evde.
Her hastalandığında başı karni agridiginda midesi bulandiginda sadece bana söyler. Nazlanır da nazlanır. Hadi doktora gidelim derim onu da kabul etmez. Ablama söyle oğluna söyle onların arabası var hemen götürürler derim sırf karşıdakinin rahatı bozulmasın diye onların yaninda ağzını açmaz. Sadece beni darlar , endişelendirir.
Şimdi de kolu ağriyormus. 4 yıl önce falan lifleri koptuğu için devamlı sıkıntısını ceker. Ama ilk defa bu kadar agridigini gördüm. Yahu kalk gidelim doktora diyorum. Doktor ne yapacak gitmem diye inat ediyor. Başkasının yaninda gıkını çıkaramıyor her şey yolundaymis gibi davranıyor ama bana yaptığı bu eziyetten biktim artik. Zaten bu sabah fena patladim. Yeter artik bana dert yanma git kizinla oğlunu darla zaten sınav stresi cekitorum bi de senle mi ugrasayim diye çok kotu bağırdım. Bu doktora gitmeme inadından , sadece bana şikayet etmesinden, başkalarına karşı çok mutlu tavir takinmasından , onları endiselendirmekten cekinip ağzını acamayip benim ruh halimi gram dusunmemesinden. Biktim.