- 28 Mayıs 2022
- 767
- En iyi cevaplar
- 1
- 1.298
- 63
- Konu Sahibi Marianihal
-
- #1
Anneniz gibi insanları saraya koysaniz yine yakinacak bir mesele bulurlar.Pazar pazar yine sinirlerim tepeme çıktı. Konu başlığından da belli anneme asla yaranamıyorum. Bunu bu yaz çok net bir şekilde anladım.
Annem bu yaz ameliyat oldu. Abim ve ablam var dönüşümlü olarak ablamla ben kaldık. Abim bir gün bile kalmadı. Öyle ki ben beş gün art arda kaldım sonra işte ameliyattan çıkacağı gün ablam gitti ben de eve geldim evi b.k götürüyor tabi ama öyle yorgunum ki direkt duş alıp yattım. Sabah da kalktım spor salonuna gittim iki üç saat. Eve geldiğimde annem de çıkmıştı sırf spora gittim diye bana sitem etti niye evi toparlamadın diye. Evde günlerdir yayılan biri var ona kimse bir şey demiyor tabi.
Yazın mental olarak resmen bitirdi beni. Birçok şey oldu ama anlatmak istemiyorum bayaa 10 sayfa falan sürer.
Neyse bu yıl tayinim çıkmıştı yeni bir şehre atandım. Annrmler de çok kötü bir yerde oturuyor market bile 2 kilometre ötede ya Abim alır ya getirden sipariş veririz o derece. Annem de hep bundan şikayet eder bizim evin yerini üst kat komşunun gürültüsünü falan istemez şikayet eder. Ben de onun mutsuz olmasına çok üzüldüğüm için yanıma almayı düşünüyordum birkaç yıldır hayalimdi ama küçük bir ilçede görev yaptığım için uygun ev bulamamıştım şimdi tayinim çıktığı ve merkeze gelebildiğim için gerçekleştiririm o da biraz mutlu olur dedim.
Kocaman eşyalı bşr ev tuttum. İnsanlar burda max 10 bin kira öderken ben 23 bin TL kira ödüyorum ev eşyalı ve büyük diye. Ama görseniz ev tam aile evi her şeyi lüks yeri güzel cadde üstünde. Tam onun memnun olacağı bir ev. Kendi evlerinde babamla tüm gün TV izlerler dışarı da pek çıkmazlar o yüzden iyi bir televizyon aldım Neyse geldiler işte ilk gün normal geçti ikinci gün dışarı çıktık şikaytlenmeue başladı yok market küçük çeşit az yok manavdaki sebzeler iyi değil yok aradığım şeyler burda yok, çok gürültü geliyor dışardan yatak sert bilmem ne. Yüz tane şikayet saydı diyebilirim. Tamam dedim yatak alayım yeni istemedi. Neymiş zaten erken gidermiş normalde bir yıl kalacaktı şimdi sömestrda giderim diyor.
Normalde tüm gün oturur TV izlerler demiştim eve geldim yanlarına gittim yatak sipariş ettiğimi söyledim istemiyormuş zaten iki aya gideceğiz diyor babanla. Niye dedim sıkılıyormuş. Ya dedim siz kendi evinizde başka bir şey mi yapıyordunuz palyaço mu geliyordu eve ne oldu da sıkıldın diyorum cevap yok. Geleli bir hafta olmuş iki lere dışarı çıkardım yarın da çıkacaktık alışveriş yapacaktık ama yaranamamışım belli. O an aşırı gerildim iyi dedim istiyorsan şimdi git sana yaranmanın imkanı yok bende hata ki seni düşünüp bu kadar pahalı eve çıktım dedim.
Dünden beri de konuşmuyorum. Şunu anladım ki anneniz de olsa kimse için fedakarlık yapmamanız lazım şunu yaptıklarımı Abim veya ablam yapsa heykelini diker. Şimdi diyeceksiniz sen neden bunları yapıyorsun çünkü gerçekten onun o evde mutsuz olması zoruma gidiyordu biraz güzel evde yaşasın içi açılsın istedim üstelik bana da iyi gelirdi yıllardır yalnız yaşıyordum evde olmaları iyi olurdu benim için de diye düşündüm ama yine elimde patladı.
Ben katılıyorumMesafe mesafe mesafe... bazı çocuklar bknz ben.. ağzıyla kuş tutsa yaranamaz.. ama o biricik ogluşlar ve ezik kizkardes hep pırlanta.. siz ayaklarınızın uzerindesiniz ya onlara aslında ihtiyacınız yok ya.. işte bunu hazmedemiyorlar.. sizin başarılı olmanızı istemiyorlar...sizin mutlu olmanız diğer çocuklarına haksızlık gibi geliyor.. bazı evlatlar sevilmez.. ben alıştım... zorlamiyorum artik
Merhaba canım, Ben de annemle duymak istemeyeceğin şok olacağın kadar sorunlar yaşadım ve sana verebileceğim en iyi tavsiye mesafeni korumak ve uzaklaşmak fedakarlık yapmamak. Sen ne kadar onun için üzülürsen birşeyler çabalasan bile bazı anneler bunu görmez herşeyi sorun haline getirir, bu seni içten içe yer. Bu senin problemin değil annenlere tüm ömrün boyunca memnun etmek mutlu etmek zorunda değilsin. Lütfen kendinin farkına var, bencillik yap da demiyorum ama lütfen kendini ezdirme şuan onlara karşı bir sorumluluğun yok. Onların hala sana varPazar pazar yine sinirlerim tepeme çıktı. Konu başlığından da belli anneme asla yaranamıyorum. Bunu bu yaz çok net bir şekilde anladım.
Annem bu yaz ameliyat oldu. Abim ve ablam var dönüşümlü olarak ablamla ben kaldık. Abim bir gün bile kalmadı. Öyle ki ben beş gün art arda kaldım sonra işte ameliyattan çıkacağı gün ablam gitti ben de eve geldim evi b.k götürüyor tabi ama öyle yorgunum ki direkt duş alıp yattım. Sabah da kalktım spor salonuna gittim iki üç saat. Eve geldiğimde annem de çıkmıştı sırf spora gittim diye bana sitem etti niye evi toparlamadın diye. Evde günlerdir yayılan biri var ona kimse bir şey demiyor tabi.
Yazın mental olarak resmen bitirdi beni. Birçok şey oldu ama anlatmak istemiyorum bayaa 10 sayfa falan sürer.
Neyse bu yıl tayinim çıkmıştı yeni bir şehre atandım. Annrmler de çok kötü bir yerde oturuyor market bile 2 kilometre ötede ya Abim alır ya getirden sipariş veririz o derece. Annem de hep bundan şikayet eder bizim evin yerini üst kat komşunun gürültüsünü falan istemez şikayet eder. Ben de onun mutsuz olmasına çok üzüldüğüm için yanıma almayı düşünüyordum birkaç yıldır hayalimdi ama küçük bir ilçede görev yaptığım için uygun ev bulamamıştım şimdi tayinim çıktığı ve merkeze gelebildiğim için gerçekleştiririm o da biraz mutlu olur dedim.
Kocaman eşyalı bşr ev tuttum. İnsanlar burda max 10 bin kira öderken ben 23 bin TL kira ödüyorum ev eşyalı ve büyük diye. Ama görseniz ev tam aile evi her şeyi lüks yeri güzel cadde üstünde. Tam onun memnun olacağı bir ev. Kendi evlerinde babamla tüm gün TV izlerler dışarı da pek çıkmazlar o yüzden iyi bir televizyon aldım Neyse geldiler işte ilk gün normal geçti ikinci gün dışarı çıktık şikaytlenmeue başladı yok market küçük çeşit az yok manavdaki sebzeler iyi değil yok aradığım şeyler burda yok, çok gürültü geliyor dışardan yatak sert bilmem ne. Yüz tane şikayet saydı diyebilirim. Tamam dedim yatak alayım yeni istemedi. Neymiş zaten erken gidermiş normalde bir yıl kalacaktı şimdi sömestrda giderim diyor.
Normalde tüm gün oturur TV izlerler demiştim eve geldim yanlarına gittim yatak sipariş ettiğimi söyledim istemiyormuş zaten iki aya gideceğiz diyor babanla. Niye dedim sıkılıyormuş. Ya dedim siz kendi evinizde başka bir şey mi yapıyordunuz palyaço mu geliyordu eve ne oldu da sıkıldın diyorum cevap yok. Geleli bir hafta olmuş iki lere dışarı çıkardım yarın da çıkacaktık alışveriş yapacaktık ama yaranamamışım belli. O an aşırı gerildim iyi dedim istiyorsan şimdi git sana yaranmanın imkanı yok bende hata ki seni düşünüp bu kadar pahalı eve çıktım dedim.
Dünden beri de konuşmuyorum. Şunu anladım ki anneniz de olsa kimse için fedakarlık yapmamanız lazım şunu yaptıklarımı Abim veya ablam yapsa heykelini diker. Şimdi diyeceksiniz sen neden bunları yapıyorsun çünkü gerçekten onun o evde mutsuz olması zoruma gidiyordu biraz güzel evde yaşasın içi açılsın istedim üstelik bana da iyi gelirdi yıllardır yalnız yaşıyordum evde olmaları iyi olurdu benim için de diye düşündüm ama yine elimde patladı.
Yahu gitsin güle güleKocaman eşyalı bşr ev tuttum. İnsanlar burda max 10 bin kira öderken ben 23 bin TL kira ödüyorum ev eşyalı ve büyük diye. Ama görseniz ev tam aile evi her şeyi lüks yeri güzel cadde üstünde. Tam onun memnun olacağı bir ev. Kendi evlerinde babamla tüm gün TV izlerler dışarı da pek çıkmazlar o yüzden iyi bir televizyon aldım Neyse geldiler işte ilk gün normal geçti ikinci gün dışarı çıktık şikaytlenmeue başladı yok market küçük çeşit az yok manavdaki sebzeler iyi değil yok aradığım şeyler burda yok, çok gürültü geliyor dışardan yatak sert bilmem ne. Yüz tane şikayet saydı diyebilirim. Tamam dedim yatak alayım yeni istemedi. Neymiş zaten erken gidermiş normalde bir yıl kalacaktı şimdi sömestrda giderim diyor.
Malesef annende olsa gerek yok bazen.Pazar pazar yine sinirlerim tepeme çıktı. Konu başlığından da belli anneme asla yaranamıyorum. Bunu bu yaz çok net bir şekilde anladım.
Annem bu yaz ameliyat oldu. Abim ve ablam var dönüşümlü olarak ablamla ben kaldık. Abim bir gün bile kalmadı. Öyle ki ben beş gün art arda kaldım sonra işte ameliyattan çıkacağı gün ablam gitti ben de eve geldim evi b.k götürüyor tabi ama öyle yorgunum ki direkt duş alıp yattım. Sabah da kalktım spor salonuna gittim iki üç saat. Eve geldiğimde annem de çıkmıştı sırf spora gittim diye bana sitem etti niye evi toparlamadın diye. Evde günlerdir yayılan biri var ona kimse bir şey demiyor tabi.
Yazın mental olarak resmen bitirdi beni. Birçok şey oldu ama anlatmak istemiyorum bayaa 10 sayfa falan sürer.
Neyse bu yıl tayinim çıkmıştı yeni bir şehre atandım. Annrmler de çok kötü bir yerde oturuyor market bile 2 kilometre ötede ya Abim alır ya getirden sipariş veririz o derece. Annem de hep bundan şikayet eder bizim evin yerini üst kat komşunun gürültüsünü falan istemez şikayet eder. Ben de onun mutsuz olmasına çok üzüldüğüm için yanıma almayı düşünüyordum birkaç yıldır hayalimdi ama küçük bir ilçede görev yaptığım için uygun ev bulamamıştım şimdi tayinim çıktığı ve merkeze gelebildiğim için gerçekleştiririm o da biraz mutlu olur dedim.
Kocaman eşyalı bşr ev tuttum. İnsanlar burda max 10 bin kira öderken ben 23 bin TL kira ödüyorum ev eşyalı ve büyük diye. Ama görseniz ev tam aile evi her şeyi lüks yeri güzel cadde üstünde. Tam onun memnun olacağı bir ev. Kendi evlerinde babamla tüm gün TV izlerler dışarı da pek çıkmazlar o yüzden iyi bir televizyon aldım Neyse geldiler işte ilk gün normal geçti ikinci gün dışarı çıktık şikaytlenmeue başladı yok market küçük çeşit az yok manavdaki sebzeler iyi değil yok aradığım şeyler burda yok, çok gürültü geliyor dışardan yatak sert bilmem ne. Yüz tane şikayet saydı diyebilirim. Tamam dedim yatak alayım yeni istemedi. Neymiş zaten erken gidermiş normalde bir yıl kalacaktı şimdi sömestrda giderim diyor.
Normalde tüm gün oturur TV izlerler demiştim eve geldim yanlarına gittim yatak sipariş ettiğimi söyledim istemiyormuş zaten iki aya gideceğiz diyor babanla. Niye dedim sıkılıyormuş. Ya dedim siz kendi evinizde başka bir şey mi yapıyordunuz palyaço mu geliyordu eve ne oldu da sıkıldın diyorum cevap yok. Geleli bir hafta olmuş iki lere dışarı çıkardım yarın da çıkacaktık alışveriş yapacaktık ama yaranamamışım belli. O an aşırı gerildim iyi dedim istiyorsan şimdi git sana yaranmanın imkanı yok bende hata ki seni düşünüp bu kadar pahalı eve çıktım dedim.
Dünden beri de konuşmuyorum. Şunu anladım ki anneniz de olsa kimse için fedakarlık yapmamanız lazım şunu yaptıklarımı Abim veya ablam yapsa heykelini diker. Şimdi diyeceksiniz sen neden bunları yapıyorsun çünkü gerçekten onun o evde mutsuz olması zoruma gidiyordu biraz güzel evde yaşasın içi açılsın istedim üstelik bana da iyi gelirdi yıllardır yalnız yaşıyordum evde olmaları iyi olurdu benim için de diye düşündüm ama yine elimde patladı.
Bunu asmakda çok zor bu sefer sorgulamaya giriyorsun bir taraftan sana öğrenilenler vicdan iki arada bir derede kalıyorsun birde bazen karşına geçip sanki sen tüm o yükü herşeyi maddi manevi sırtlanıo elinden geleni yapmamış gibi biz ne yaptık ki sana tavrı yokmu .İşte orda söz bitiyor .Ben demekki toparlayanim bana biçilen görev de bu nasılsa düşerler kapıma deyip takmamak gerekiyor sanırım .Aile gerçekten şans kader ne denirki sevgi can bağı olması lazım aslında .Öyle öğretildi öyle bilinir lafa gelince öyle denir birsürü çocuk yaoarlar ekonomi önemli her çocuğa kendini kurtar denmez biraz da aile bilinçli kurulacak dersin bide bı ton laf yersin neyse uzar giderBende bu aralar ailemle sorunlar yaşıyorum.zamaninda herkesin yardımına ben koştum kimse kimseye yardım etmedi.sonra sıra bana gelince kimse kapımı calmadi.simdi bakıyorum onlar can ciğer ben dış kapının mandalı olmuşum.hala kendimi sucluyorum ben mi bı hata yaptım diye.aile öyle biseydir ki ne bırakabiliyorsun ne kalabiliyosun.zorunlu birliktelik yani sevgi üzerine değilde zorunlu bir birlikteliğe bağlı.yaş aldıkça insan bunu daha çok görüyor
Sizde hata. Bu karakterdeki anne ile taş başka ilde beraber yaşamaya ısrar neden. Önce bir psikoloğa gidin akabinde kendinize küçük bir ev tutum taşının acilen. Kendinizi de önceliğe koyunPazar pazar yine sinirlerim tepeme çıktı. Konu başlığından da belli anneme asla yaranamıyorum. Bunu bu yaz çok net bir şekilde anladım.
Annem bu yaz ameliyat oldu. Abim ve ablam var dönüşümlü olarak ablamla ben kaldık. Abim bir gün bile kalmadı. Öyle ki ben beş gün art arda kaldım sonra işte ameliyattan çıkacağı gün ablam gitti ben de eve geldim evi b.k götürüyor tabi ama öyle yorgunum ki direkt duş alıp yattım. Sabah da kalktım spor salonuna gittim iki üç saat. Eve geldiğimde annem de çıkmıştı sırf spora gittim diye bana sitem etti niye evi toparlamadın diye. Evde günlerdir yayılan biri var ona kimse bir şey demiyor tabi.
Yazın mental olarak resmen bitirdi beni. Birçok şey oldu ama anlatmak istemiyorum bayaa 10 sayfa falan sürer.
Neyse bu yıl tayinim çıkmıştı yeni bir şehre atandım. Annrmler de çok kötü bir yerde oturuyor market bile 2 kilometre ötede ya Abim alır ya getirden sipariş veririz o derece. Annem de hep bundan şikayet eder bizim evin yerini üst kat komşunun gürültüsünü falan istemez şikayet eder. Ben de onun mutsuz olmasına çok üzüldüğüm için yanıma almayı düşünüyordum birkaç yıldır hayalimdi ama küçük bir ilçede görev yaptığım için uygun ev bulamamıştım şimdi tayinim çıktığı ve merkeze gelebildiğim için gerçekleştiririm o da biraz mutlu olur dedim.
Kocaman eşyalı bşr ev tuttum. İnsanlar burda max 10 bin kira öderken ben 23 bin TL kira ödüyorum ev eşyalı ve büyük diye. Ama görseniz ev tam aile evi her şeyi lüks yeri güzel cadde üstünde. Tam onun memnun olacağı bir ev. Kendi evlerinde babamla tüm gün TV izlerler dışarı da pek çıkmazlar o yüzden iyi bir televizyon aldım Neyse geldiler işte ilk gün normal geçti ikinci gün dışarı çıktık şikaytlenmeue başladı yok market küçük çeşit az yok manavdaki sebzeler iyi değil yok aradığım şeyler burda yok, çok gürültü geliyor dışardan yatak sert bilmem ne. Yüz tane şikayet saydı diyebilirim. Tamam dedim yatak alayım yeni istemedi. Neymiş zaten erken gidermiş normalde bir yıl kalacaktı şimdi sömestrda giderim diyor.
Normalde tüm gün oturur TV izlerler demiştim eve geldim yanlarına gittim yatak sipariş ettiğimi söyledim istemiyormuş zaten iki aya gideceğiz diyor babanla. Niye dedim sıkılıyormuş. Ya dedim siz kendi evinizde başka bir şey mi yapıyordunuz palyaço mu geliyordu eve ne oldu da sıkıldın diyorum cevap yok. Geleli bir hafta olmuş iki lere dışarı çıkardım yarın da çıkacaktık alışveriş yapacaktık ama yaranamamışım belli. O an aşırı gerildim iyi dedim istiyorsan şimdi git sana yaranmanın imkanı yok bende hata ki seni düşünüp bu kadar pahalı eve çıktım dedim.
Dünden beri de konuşmuyorum. Şunu anladım ki anneniz de olsa kimse için fedakarlık yapmamanız lazım şunu yaptıklarımı Abim veya ablam yapsa heykelini diker. Şimdi diyeceksiniz sen neden bunları yapıyorsun çünkü gerçekten onun o evde mutsuz olması zoruma gidiyordu biraz güzel evde yaşasın içi açılsın istedim üstelik bana da iyi gelirdi yıllardır yalnız yaşıyordum evde olmaları iyi olurdu benim için de diye düşündüm ama yine elimde patladı.
Aynen ben de yaşadım aydinlandim. Mesafemi koydum. Resmen sırtımdan yük indiBende bu aralar ailemle sorunlar yaşıyorum.zamaninda herkesin yardımına ben koştum kimse kimseye yardım etmedi.sonra sıra bana gelince kimse kapımı calmadi.simdi bakıyorum onlar can ciğer ben dış kapının mandalı olmuşum.hala kendimi sucluyorum ben mi bı hata yaptım diye.aile öyle biseydir ki ne bırakabiliyorsun ne kalabiliyosun.zorunlu birliktelik yani sevgi üzerine değilde zorunlu bir birlikteliğe bağlı.yaş aldıkça insan bunu daha çok görüyor
Benim onlara hesap sormaya bile cesaretim yok.sirf aileyiz diye aman ayıp olur yüzyüze bakıyoruz diyorum.kendimi yiyip bitiriyorum kimsenin umrunda değil.herkes böyle iyiyken demekki bende mi sorun var diye düşünüyorum.sanirim fazla duygusal bakıyorum yüzeysel ilişkilerin peşinde olmam lazimBunu asmakda çok zor bu sefer sorgulamaya giriyorsun bir taraftan sana öğrenilenler vicdan iki arada bir derede kalıyorsun birde bazen karşına geçip sanki sen tüm o yükü herşeyi maddi manevi sırtlanıo elinden geleni yapmamış gibi biz ne yaptık ki sana tavrı yokmu .İşte orda söz bitiyor .Ben demekki toparlayanim bana biçilen görev de bu nasılsa düşerler kapıma deyip takmamak gerekiyor sanırım .Aile gerçekten şans kader ne denirki sevgi can bağı olması lazım aslında .Öyle öğretildi öyle bilinir lafa gelince öyle denir birsürü çocuk yaoarlar ekonomi önemli her çocuğa kendini kurtar denmez biraz da aile bilinçli kurulacak dersin bide bı ton laf yersin neyse uzar gider
Aslında insan sevgiyi bağlılığı ilk orada öğrenir ya hani güvende olmayı bence doğru taraftan bakıyorsunuz böyle uzaklık böyle mesafeler olmamalı benim dediğimde hesap sormak anlamında değildi konuşup anlatabilmek manasında yazdım dışardaki insan ne kadar tanır ne kadarini anlar dediğinin duygusal bakmiyorsunuz olması gereken o zaten ailemizden değilde kimden destek bekleyeceğiz yada bekleyecek insanlar maddi degilki dedigim zaten belli yaştan sonra maneviyat kaç yaşında olursan ol madem onlara göre buyumuyorsun anneler yazıyor ya gözümde hiç büyümedin lafa gelince icraata gelince nerde o .Kocaman insansın sevgimi bekleyeceksin gibi oluyor işte bir şekilde demekki bazen ihtiyaç oluyor Yani insan kaç yaşında ne kadar güçlü ne kadar kendine yeter bile olsa etkilenebilir umarım çözersinizBenim onlara hesap sormaya bile cesaretim yok.sirf aileyiz diye aman ayıp olur yüzyüze bakıyoruz diyorum.kendimi yiyip bitiriyorum kimsenin umrunda değil.herkes böyle iyiyken demekki bende mi sorun var diye düşünüyorum.sanirim fazla duygusal bakıyorum yüzeysel ilişkilerin peşinde olmam lazim
Ben de onun mutsuz olmasına çok üzüldüğüm için yanıma almayı düşünüyordum
Sen annenin annesi değilsin, bırak evinde kalsın komşusu vs mutlu mutlu yaşaşsın. Sen de o parayı kiraya değil kendine harca araba al ya da yükselt modelini gez yurtdışını vs, sen kendine harcamaya başlayınca bak nasıl gelecekler yakandan düşmeyecekler.Pazar pazar yine sinirlerim tepeme çıktı. Konu başlığından da belli anneme asla yaranamıyorum. Bunu bu yaz çok net bir şekilde anladım.
Annem bu yaz ameliyat oldu. Abim ve ablam var dönüşümlü olarak ablamla ben kaldık. Abim bir gün bile kalmadı. Öyle ki ben beş gün art arda kaldım sonra işte ameliyattan çıkacağı gün ablam gitti ben de eve geldim evi b.k götürüyor tabi ama öyle yorgunum ki direkt duş alıp yattım. Sabah da kalktım spor salonuna gittim iki üç saat. Eve geldiğimde annem de çıkmıştı sırf spora gittim diye bana sitem etti niye evi toparlamadın diye. Evde günlerdir yayılan biri var ona kimse bir şey demiyor tabi.
Yazın mental olarak resmen bitirdi beni. Birçok şey oldu ama anlatmak istemiyorum bayaa 10 sayfa falan sürer.
Neyse bu yıl tayinim çıkmıştı yeni bir şehre atandım. Annrmler de çok kötü bir yerde oturuyor market bile 2 kilometre ötede ya Abim alır ya getirden sipariş veririz o derece. Annem de hep bundan şikayet eder bizim evin yerini üst kat komşunun gürültüsünü falan istemez şikayet eder. Ben de onun mutsuz olmasına çok üzüldüğüm için yanıma almayı düşünüyordum birkaç yıldır hayalimdi ama küçük bir ilçede görev yaptığım için uygun ev bulamamıştım şimdi tayinim çıktığı ve merkeze gelebildiğim için gerçekleştiririm o da biraz mutlu olur dedim.
Kocaman eşyalı bşr ev tuttum. İnsanlar burda max 10 bin kira öderken ben 23 bin TL kira ödüyorum ev eşyalı ve büyük diye. Ama görseniz ev tam aile evi her şeyi lüks yeri güzel cadde üstünde. Tam onun memnun olacağı bir ev. Kendi evlerinde babamla tüm gün TV izlerler dışarı da pek çıkmazlar o yüzden iyi bir televizyon aldım Neyse geldiler işte ilk gün normal geçti ikinci gün dışarı çıktık şikaytlenmeue başladı yok market küçük çeşit az yok manavdaki sebzeler iyi değil yok aradığım şeyler burda yok, çok gürültü geliyor dışardan yatak sert bilmem ne. Yüz tane şikayet saydı diyebilirim. Tamam dedim yatak alayım yeni istemedi. Neymiş zaten erken gidermiş normalde bir yıl kalacaktı şimdi sömestrda giderim diyor.
Normalde tüm gün oturur TV izlerler demiştim eve geldim yanlarına gittim yatak sipariş ettiğimi söyledim istemiyormuş zaten iki aya gideceğiz diyor babanla. Niye dedim sıkılıyormuş. Ya dedim siz kendi evinizde başka bir şey mi yapıyordunuz palyaço mu geliyordu eve ne oldu da sıkıldın diyorum cevap yok. Geleli bir hafta olmuş iki lere dışarı çıkardım yarın da çıkacaktık alışveriş yapacaktık ama yaranamamışım belli. O an aşırı gerildim iyi dedim istiyorsan şimdi git sana yaranmanın imkanı yok bende hata ki seni düşünüp bu kadar pahalı eve çıktım dedim.
Dünden beri de konuşmuyorum. Şunu anladım ki anneniz de olsa kimse için fedakarlık yapmamanız lazım şunu yaptıklarımı Abim veya ablam yapsa heykelini diker. Şimdi diyeceksiniz sen neden bunları yapıyorsun çünkü gerçekten onun o evde mutsuz olması zoruma gidiyordu biraz güzel evde yaşasın içi açılsın istedim üstelik bana da iyi gelirdi yıllardır yalnız yaşıyordum evde olmaları iyi olurdu benim için de diye düşündüm ama yine elimde patladı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?