Merhaba arkadaşlar mutlu bir hafta sonu olsun Hepiniz için. Kısa kesmeye çalışacağım. Benim eşimle ailemin arası çok fazla iyi değil küs de değiller ama böyle canım cicim de değiller Merhaba merhaba sadece o da Mecburiyetten arada ben varım diye. Ailevi sorunlar oldu vs. Bü olay diğerine yol açtı böyle böyle soğudu araları. Şimdi bunu çok doğal bir şeymiş gibi karşıladığımı zannedecek arkadaşlar 5 yıl oldu artık yoruldum ve bu duruma alıştım iki tarafı da Hiçte zorlamıyorum Hiç beni ilgilendirmiyor. Kim isterse konuşsun kim istemezse konuşmasın. Yalnız sorun şu mesela ailem hiçbir şekilde benim için fedakarlık yapmıyor. Örnek veriyorum Bizimkiler ezelden beridir hep Akşam yemeğini İkindi vaktinde yerler. 4 te falan. Benim eşimde o saatte öldürsen yiyemez. En erken 18:00 de yer. Genelde 18:30 19:00 arası yeriz biz yemeğimizi. 5 yıldır annemler bize gelse yada biz oraya gitsek hep onlara göre yeriz yemeği yani 16:00 da. Benim eşim en erken 18:00 geliyor. Defa kez söyledim eşim tek başına yemek yemeyi sevmiyor onu beklesek diye ama annem her defasında baban aç o dayanamıyor acıkmış napalim olsun o gelince yer diyor. Her defasında sinir oluyorum. Eşimde bu duruma artık uyuz oldu o da artık geldiğinde aç değilim diyor. Hadi ben size gelince size uyuyorum siz de bana gelince ayak uydurun. Bizim kendi yemek saatimizde yemek yiyelim. Yok ama olmaz geldikleri gibi kahve içeriz soluklanırız annem hemen yemeğe girişir babam acıktım demeye başlar eşimi beklemeden yeriz yine. Yani neden bu kadar anlayışsızlar anlamıyorum. Benim eşim de sofra da hep birlikte oturulur hep beraber yemek yenir diye savunur hep. Hakli ama. Mesela kayınvalidemlere gittiğimiz zaman yemek hazır olunca herkes sofra da olur. Örnek veriyorum ben o sırada çocuğu emzirsem benim gelmemi beklemeden oturmazlar. Çok geç gelecek olan varsa beklemeyiz sadece.
Bugün sinir olduğum konu ise şu mesela ben hafta sonu gitmek istemiyorum oraya çünkü eşim evde ben gidelim desem benim için gelir bu defa o sikilir suratı düşer. Gelmese evde kalır tek başına hafta sonu eşim duruken ailemle vakit geçirmek mantıksız geliyor açıkçası. Annem dün akşam mesaj göndermiş yarın işte şu yemeği yapacam gelin buraya diye. Bende hiç eşime söylemedim anneme siparişim var yetiştirirsem geliriz dedim (evde pasta yemek vs. Siparişi alıyorum) halbuki siparişim yok sonrasında yetişmedi geç oldu gelemiyoruz diyebilmek için bu bahaneyi uydurdum. Siparişin kaçta ne yapacaksın gece yap erken teslim et bak anneannede gelecek ne olacak gel falan dio tamam anne bakarız dedim uyudum. İşin ilginç kısmı arama bile değil mesaj. Neyse bugün işte sabah yazmış yine siparişini yaptın mı falan filan Bend e aradım anne daha yeni yapacam iyi diyor hemen pişer teslim edersin bizim yemek hazır olana kadar gelirsiniz. Yok dedim anne akşam üstü teslim edecem daha bi sürü ev işim duruyor üzerine yarın misafirim var hazırlık yapmam lazım siz bizi beklemeyin yiyin dedim. Hâlâ ısrar ısrar arkada çocuklar ağlıyor beni çağırıyor en son dedim anne bak çocuklar durmuyor onlara bakmam lazım çok işim var ben geleceğim diye söz vermiyorum siz yiyin dedim iyi falan dedi trip attı kapattı. Ya karışık oldu hakkınızı helal edin ben gitmek istememekte haksız miyim? Ya eşimin orda yemek yemediğini biliyorsun neden hafta sonu çağırıyorsun? Yada neden babam bi kez bile eşimi aramıyor ? Onu geçtim neden gündüzden değilde gece msjla çağırıyorsunuz? Hadi hepsini geçtim belki başka işim var söylemek istemiyorum bu trip ne yani anlamak zor mu bu kadar ? Geçenlerde eşim babama kırıldı mesela babam bunun farkında bi adım atacağına bizi çağırıyorlar hala. Bana bir akıl verin ya ben haksız miyim ? Şunuda not düşeyim her zaman haklı da olsalar haksız da olsalar ilk adımı hep eşim attı ama eşim artık vazgeçti geri çekildi. Bende artık onlarında eşime adım atmasını bi şekil gönlünü yapmalarını istiyorum.
Bugün sinir olduğum konu ise şu mesela ben hafta sonu gitmek istemiyorum oraya çünkü eşim evde ben gidelim desem benim için gelir bu defa o sikilir suratı düşer. Gelmese evde kalır tek başına hafta sonu eşim duruken ailemle vakit geçirmek mantıksız geliyor açıkçası. Annem dün akşam mesaj göndermiş yarın işte şu yemeği yapacam gelin buraya diye. Bende hiç eşime söylemedim anneme siparişim var yetiştirirsem geliriz dedim (evde pasta yemek vs. Siparişi alıyorum) halbuki siparişim yok sonrasında yetişmedi geç oldu gelemiyoruz diyebilmek için bu bahaneyi uydurdum. Siparişin kaçta ne yapacaksın gece yap erken teslim et bak anneannede gelecek ne olacak gel falan dio tamam anne bakarız dedim uyudum. İşin ilginç kısmı arama bile değil mesaj. Neyse bugün işte sabah yazmış yine siparişini yaptın mı falan filan Bend e aradım anne daha yeni yapacam iyi diyor hemen pişer teslim edersin bizim yemek hazır olana kadar gelirsiniz. Yok dedim anne akşam üstü teslim edecem daha bi sürü ev işim duruyor üzerine yarın misafirim var hazırlık yapmam lazım siz bizi beklemeyin yiyin dedim. Hâlâ ısrar ısrar arkada çocuklar ağlıyor beni çağırıyor en son dedim anne bak çocuklar durmuyor onlara bakmam lazım çok işim var ben geleceğim diye söz vermiyorum siz yiyin dedim iyi falan dedi trip attı kapattı. Ya karışık oldu hakkınızı helal edin ben gitmek istememekte haksız miyim? Ya eşimin orda yemek yemediğini biliyorsun neden hafta sonu çağırıyorsun? Yada neden babam bi kez bile eşimi aramıyor ? Onu geçtim neden gündüzden değilde gece msjla çağırıyorsunuz? Hadi hepsini geçtim belki başka işim var söylemek istemiyorum bu trip ne yani anlamak zor mu bu kadar ? Geçenlerde eşim babama kırıldı mesela babam bunun farkında bi adım atacağına bizi çağırıyorlar hala. Bana bir akıl verin ya ben haksız miyim ? Şunuda not düşeyim her zaman haklı da olsalar haksız da olsalar ilk adımı hep eşim attı ama eşim artık vazgeçti geri çekildi. Bende artık onlarında eşime adım atmasını bi şekil gönlünü yapmalarını istiyorum.