seni cok iyi anlıyorum ama bu yastan sonra annen kolay kolay değişmez dediklerine kulak asma evlenip yuvanın huzuruna bak
benimde annemle aram hayatım boyunca hiç iyi olmadı . daha doğrusu ailem hiç mutlu bi aile olmadı küçük yaşta şiddet kavga gürültü derken büyüdüm
bütün hayatım neredeyse anne ve babamın sorunlarıyla uğraşmakla geçtı kuçük yaşta
bir erkek kardeşim daha var onu severdi küçükken bende giderdim yanına benı de sevsin diye
ittirir git senle ugrasamam derdi. babam gelirdi evimiz 1. kattı ve ataba kapıya yanaştımı duyar kapıya
kosardık bir keresinde beni tuttu gitmiceksin kapıyı ben accam sizin yüzünüzden adamın gözü beni görmüyor dedi ve ben o zaman ilk okula gidiyordum
Hiç bi zaman unutmadım bunlşarı sonra bosandılar onlar yüzünden üniversiteye gidemedim liseden sonra işe girdim kazandığım bütün paramı alıyordu
bana sadece yol paramı veriyordu ne bi arkadaş bildim lüçük yaşta ne gezmek tozmak. en son kocamla tanıştım evlenmek istiyorduk. eşimide ailesinide
atnıştırdım tam istenip nişan yapacağımız zaman önüm bir ton engel çıkarmaya başladı eşimin adını andım mı kızıp bağırıyordu en son dövmeye başladı
19 yaşındaydım daha annemden dayak yiyodum bigün makasla saldırdı bacağıma battı ama sıyırdı makas bende ogün eşime anlattım çalışıyorduk ve beni aksam eve
göndermedi nişan yapcağımız yere düğün yaptık düğünümde kimsem yoktu. Benim sana diyeceğim ben hep annemler için üzüldüm ağladım zırladım sinir krizleri geçirip hastaneleremi
yatmadim dillerim mi tutulmadı en son kanser olabilir diye teshis koydular evlenmeden 5 6 ay önce resmen annem taburcu olacağımda hastaneden çıkmayım diye yalvarcaktı
çünkü akrabaları benim hastalıgımın babamla ikisinin tekrar barıştırabilecegini söylemişlerdi. o gün anladım annen babanda olsa bir yerden sonra kendin için yasaman gerekiyo çok şükür ki ben bunu erken
yaşta anladım ama tabi iş işten biraz geçti simdi hastayım ve üzücü sıkıcı bi olay anında ellerim titrer senin yaşadıklarını okurken bile dayanamadım. eşin seni seviyosa evlenin biran önce ben evlendim allah eşimden bin kat razı olsun
allah senınde yardımcın olsun
işte şükret haline arada görüşüyoruz ama çok sıkı fıkı değiliz hiçde olmadık
evimede misafir gibi geliyo misafir gibi geliyo bu saatten sonrada fazlası olamayız zaten ama
ben evliliğime bakıyorum şimdi unuttum mu olanları unutmadım yaşadığım acılar hep içimde biryerde
hala acısa bile şimdi benim için önemli olan kendi hayatım var. sende boşver herkesi yıpranan harcanan sen olursun
başka kimseye bişey olmaz herkes kendini düşünüyo çünkü annen baban bile olsa
zaten annem beni düşünseydi nişanımda öyle yapmazdı cok hklısın
benimde annemle aram hayatım boyunca hiç iyi olmadı . daha doğrusu ailem hiç mutlu bi aile olmadı küçük yaşta şiddet kavga gürültü derken büyüdüm
bütün hayatım neredeyse anne ve babamın sorunlarıyla uğraşmakla geçtı kuçük yaşta
bir erkek kardeşim daha var onu severdi küçükken bende giderdim yanına benı de sevsin diye
ittirir git senle ugrasamam derdi. babam gelirdi evimiz 1. kattı ve ataba kapıya yanaştımı duyar kapıya
kosardık bir keresinde beni tuttu gitmiceksin kapıyı ben accam sizin yüzünüzden adamın gözü beni görmüyor dedi ve ben o zaman ilk okula gidiyordum
Hiç bi zaman unutmadım bunlşarı sonra bosandılar onlar yüzünden üniversiteye gidemedim liseden sonra işe girdim kazandığım bütün paramı alıyordu
bana sadece yol paramı veriyordu ne bi arkadaş bildim lüçük yaşta ne gezmek tozmak. en son kocamla tanıştım evlenmek istiyorduk. eşimide ailesinide
atnıştırdım tam istenip nişan yapacağımız zaman önüm bir ton engel çıkarmaya başladı eşimin adını andım mı kızıp bağırıyordu en son dövmeye başladı
19 yaşındaydım daha annemden dayak yiyodum bigün makasla saldırdı bacağıma battı ama sıyırdı makas bende ogün eşime anlattım çalışıyorduk ve beni aksam eve
göndermedi nişan yapcağımız yere düğün yaptık düğünümde kimsem yoktu. Benim sana diyeceğim ben hep annemler için üzüldüm ağladım zırladım sinir krizleri geçirip hastaneleremi
yatmadim dillerim mi tutulmadı en son kanser olabilir diye teshis koydular evlenmeden 5 6 ay önce resmen annem taburcu olacağımda hastaneden çıkmayım diye yalvarcaktı
çünkü akrabaları benim hastalıgımın babamla ikisinin tekrar barıştırabilecegini söylemişlerdi. o gün anladım annen babanda olsa bir yerden sonra kendin için yasaman gerekiyo çok şükür ki ben bunu erken
yaşta anladım ama tabi iş işten biraz geçti simdi hastayım ve üzücü sıkıcı bi olay anında ellerim titrer senin yaşadıklarını okurken bile dayanamadım. eşin seni seviyosa evlenin biran önce ben evlendim allah eşimden bin kat razı olsun
allah senınde yardımcın olsun
annemle olayımız cok eskilere dayanıyor.. annem cok agresiftir. ne desem ters anlıyor. şaka yapıyorsunuz saçma saçma konusma diye tersler. annesine babasına tapıyor. sabah gözünü actıgı gibi annesine gidiyor. annanemi hiç sevmiyorum. çünkü 5 evladı var hepsini birbirine sokuyor ve cok dedıkodu yapıyor. benım arkamdan bile neler demiş insan. ama anneme anlatamıyorum. dewamlı annesini babasını savunuyor. babamla bana biri laf etse sesini çıkarmıyor ama annesine babasına laf edildimi kıyameti kopartıyor. anneme cok büyük kırgınlıklarım var. ben nişanlımla üniversitede tanıstım. ve emin olun daha düzgün bir damat arasalarda bulamazlar yani. nişanlım başka memeleketten. annanem benim uzağe gelin gitmemem için kıyameti kopardı anneme neler neler söyledi. annem hayatında ilk defa annesine karşı geldi ve beni verdi.annem beni verdi ama aylarca ağladı bayılıp bayılıp düştü annesi ona küstü diye. babama bana zehir etti evi. hergün aglıyor hergün cam kapı indiriyordu. sonra benım nısanım geldı. annanem nişanıma gelmedi diye annem suratını astı oturdu nişanımda. elalalem gibi. her ihtiyacıma nişan koşuşturmama teyzem koştu. işte o nişan günümü unutamıyorum. nişanımı burnumdan getırdı. nişanımda bile ağlattı beni...sırf annanem nişana gelmedi diye yaptı.. şimdi anneme çok kırgınım ve herşeyi suratına söylüyorum. şimdi annanemle barıştı 3 4 aydır iyi. ama olan bana oldu nişanımda hiç gülemedim oynayamadım. nişanlım tarafı kadın bizim oğlanı istemiyormu nıye oyleydı nısanda dıye kac kısı sordu kayınvalıdeme. yerin dibine girdim. şimdi annem bana yaptıklarına çok pişman ama ben unutamıyorum. ne yapsam unutamıyorum. nişanlım '' aşkım annen istiyerek yapmadı ben biliyorum elalemi bosver '' bilmem ne diye destek oluyor ama unutamıyorum işte. mesela kayınvalıdemlere gıdıyoruz 3 4 gün kalmaya annemle hem ew alacaktık evlere bakmaya gittik. annem evi bir gördü suratı astı.anne beğenmedin mi diyorum hayır cok begendım diyo. ama o kadar kötü bakıyorki. nişanlım anne niye öyle baktın bak begenmedıysen almayız diyor. banane ben karışmam diyip evden çıkıp gidiyor . nişanlımla biz kalakalıyoruz. annemin psikolojisini çok bozdu annanem..o günleri unutmak ve anneme yardım etmek istiyorum. ama nasıl yapıcam bilmiyorum. şimdi çogunuz anneni kırma üç dört günlük dünya diyeceksiniz biliyorum ama biraz beni anlamaya calışın. inanın anlattıklarım daha yarısı bile değil. psikolojik olarak bende çok yıprandım...annem nişanlımı sevmiyorda ondan yapıyor diyeceğim ama oda değil. nişanlımı çok seviyor. nişanlım anneme anne dedikçe mutlu oluyor ama bizi çok üzüyor... anneme nasıl davransam bilemiyorum..
hayretler içinde okudum böyle bir anne nasıl olabilir gercekten öz annenizmiydi hala aklım almıyor..:2:
cok sükür karsınıza iyi bir insan cıkmıs . eşinizle bir ömür mutlu olun insallah[/QUOTE
evet öz annem işte o yüzden atsan atılmıyo satsan satılmıyor diye bi laf varya
aynen öyle onca şeye rağmen geliyo evime
annesinden ve kaynanasindan cok cekmis biri olarak sana tafsiyem kisiligini ezdirmeeee
ne kadar cok ezerlerse o kadar güclüyüz saniyorlar iki bencil insanin elinde ezildim durdum
taki yeter diyene kadar anneme yeter dedim ama kayin valideme esim yeter diyemiyorrr
hastaligi eline aldi oglunu elinde oynatiyor tabiki istemesemde benidee
valla benim annem bubenim annem de annesine tapar,kardeşlerine tapar,tek kelimeyle gereksizin gereksizi insanlardır hepsi. akraba olmaya utanıyorum onlarla o kadarki,tek bir iyi karakter özelliği taşıyan yok...benim annem de annesi istemesin nefes almaz. hoş ben anneme söylüyorum ama ben de anneme taparım,sırf annem üzülmesin diye hepsini seviyormuş gibi davranırım,ne yapayım? ilerde bende onun gibi olcam sanırım.ama allahtan benim annem beni doğurması haricinde de sevgime ve saygıma layık bir kadın,kurban olayım ona.
çok kötü ya,işin berbat tarafı annem babamı da onların safına çekti tamamen annem ve ailesi oldular biz çocuklarına karşı... ben seni anlıyorum gerçekten çok zor bu kadar anneci bir annenin kızı olmak ister istemez psikolojileri bozuk oluyor ailelerinin sorunlarının kendilerini bu kadar ilgilendirmesi yüzünden,bu da biz çocuklarına yansıyor.özellikle kötü kalpli ve dedikoducu oyunbaz anneanne ne demek çok çok çok iyi biliyorum:)hep demişimdir niye benim de tontiş şöyle pembe yanaklı,masallar anlatan bir anneannem olmadı...sürekli oyun yapan,insanlara çaktırmadan onları kukla yapan anneanne yerine...
Annen etrafındaki kişilerden çok çabuk etkilenen birine benziyor anlattıklarına göre
Sen onu değiştirmeye çalışsan bile anneannen bi hamleyle herşeyi bozabilir.
En güzeli kendi hayatına bakman.
Eşinin senin yanında olması çok güzel.
Annenin tavırlarından dolayı senin canını sıkmamış,sana destek olmuş.
Üzülmene dayanamamış.
Sen annene karşı sorumlu hissetme kendini.Bırak o seni düşünsün biraz
Anneni bu saatten sonra düzeltemezsin canım. Bence kendi hayatına bakmaya başlasan iyi olur.
Bana kızıyorlar ama yine de söyleyeceğim, "Çocuğunu düşünmeyen bir anneyi, çocuğu da düşünmesin.Babalar için de geçerli"
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?