• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annemi affedemiyorum..

Annem de babam da öyle.
Ben doğunca babam anneme , bir tartışma esnasında ne havlayip duruyorsun doğura doğura kız doğurdun zaten demiş
Annemde bana bunu söylemişti. Babamın kız çocuğuna değer vermediğini belirtmek için.
Zaten babamın 2 lafindan biri herşeyimi oğluma bırakıcam.
Ben bu tavirlarindan dolayı hep ofkeli oldum maalesef ve çoğu zaman da tahmin edeceğiniz üzere dinlemedim onları. Kotu de davrandım.
Şimdi de kötüevlat oldum
Beni kendileri kötü ilan ettiler cocuklugumdan beri halbuki. Ne yapsam kötü oldum.
Kardeşimin tüm hataları ışık hızıyla kapatıldı.
Ama benim en ufak bi bardak kırmam dahi yıllarca annem tarafından konusuldu.
Neyse artk hiç içimde öfke dışında duygu kalmadı.
Beni sevmediler ittiler. Simdi de bu hissettiklerim yüzünden yine beni suçluyorlar.
bakın bu ülkenin genelinin kadına bakışı belli. kız olarak doğmak malesef bu topraklarda kendi ailen tarafından bile kötü muamele görmen içi yeterli bir sebep. yalnız değilsiniz. hala kız çocuk doğdu diye üzülenler var şu devirde çok sayıda. hala kızlarına destek olmayıp malını mülkünü oğluna peşkeş çekenler, mirası adil bölüştürmeyenler var. erkeğe paşam oğlum kıza al süpürgeyi kız eline büyütülenler var. ben de her ne kadar ailem inkar etseler de ayrıma uğrayarak büyütülmüş bir kadınım. çok zor oldu aşmam. siz de çok geç kalmışsınız aşmak için. bir an önce yardım alın. aile dizimi yaptırmanızı öneririm pandemi biter bitmez. o zamana kadar da tuna tüner videoları var youtube da izleyin, sorularınıza cevaplar bulacak rahatlayacaksınız. bir arkadaşta söylemiş affetme ile ilgili çalışmaları öğrenin, yoksa öfkenizi yenemezsiniz. bu ülke hala annesinin babasının şefkatine sevgisine muhtaç büyüyememiş yetişkinlerle dolu. onları değiştiremeyecek ve asla hatalarını kabul ettiremeyeceksiniz. o yüzden yetişkin olun ve direksiyona geçin. bunlara kafaya takmak hayatı kaçırmak demek geride bırakın önünüze bakın.
 
Ayrı şehirdeyim zayen ama o ayrım hiç bitmedi.
Şimdi de babamı öleceğim korkusu sardı ve herşeyimi oğluma bırakıcam telaşında. Ne kadar malı varsa oğluna nasıl birakabileceginin derdinde. Ne manevi nede maddi olarak bana hicbir babalığı olmayacak maalesef çok kirginim. Ev almak istediğim de 50 bin tl borç vermişti onda da kagit imzalatmisti babamdan şu dolar karşılığı şu kadar borç aldım diye
yukarıda yazdıklarımı okuyunca herşeyden vazgeç boşver anlamına gelmesin. maddi konuda haklarınızı her fırsatta istediğinizi dile getirin kafalarına sokun. tartışarak üzerek üzülerek değil ama. yoksa gerçekten miras zamanı kardeşinize dava açmakla uğraşırsınız bir de. erkekleri böyle şah eden, kızlara düzgün otur hanım ol temizlik öğren zengin koca bul mantığıyla erkeklere köle olarak yetiştiren anneler yüzünden erkekler kadınları sallamıyor dövüyor öldürüyor, kadınlarda bilinçaltında köleliğinin farkında olmuyor
 
36 yaşıma geldim ama Hâlâ içinden çıkamadığım bir derdim var.. annemle hayatım boyunca sorun yaşadım. Hep eksiklerimi yanlışlarımı babama anlatıp üstüme saldı durdu.. kardeşimi hep kayırdi.. Bana tek kelimesi.kara domuz.. anlatsam roman olur o yüzden hiç girmeyecegim gördüğüm muameleyi. Psikolog küçükken hiç annenden ayrılmış olabilir.misin diye sordu.bunu araştırdım. Ve evet.. ben 1 yaşındayken annem , kardeşimi doğurmaya yakın. Bakamam diye beni anneanneme veriyor yaklaşık 800 km öteye gönderiyor. Ben orada baya kalıyorum. Neyse boyle.baya bakmis bana anneannem ve geldiğinde annemi tanımamışım. Bu yaşıma geldim.yani anneme hep ofkeliyim . Anne olarak anneannemi kabullenmisim ve bu değişmiyor. Anneannem beni gerçekten çok fazla seven birisi bu arada.
Annemle durumum bir türlü düzelmiyor.. o da bana karşı çok iyi değil açıkçası.. çıkamıyorum.isin içinden.....
yazık annen için üzüldüm... bir anneye hayatı boyunca sorun yaşatan evlat !!! anneni dinlemeden sana hak veremem kusuruma bakma sakın... Sen annemisin güzel kardeşim ? değilsen inşallah anne olunca anlarsın !!! eğer anneysen sen evladına nasıl davranman gerektiğini çözmüşsündür...
 
İletişimi kesin en iyisi. Zaten affetmek zorunda da değilsiniz. Ama mücadele etmeyi de bırakın. Siz kendi çocuğunuza eşinize odaklanın. Şimdiki aileniz onlar artık onlardan sorumlusunuz anne babanızdan değil. Tramvalar kolay geçmiyor ama kafaya takıp bugünü mahvetmenin anlamı da yok.
 
yazık annen için üzüldüm... bir anneye hayatı boyunca sorun yaşatan evlat !!! anneni dinlemeden sana hak veremem kusuruma bakma sakın... Sen annemisin güzel kardeşim ? değilsen inşallah anne olunca anlarsın !!! eğer anneysen sen evladına nasıl davranman gerektiğini çözmüşsündür...
Anne olunca annemin ne kkdar vicdansiz olduğunu anladım evet. 1 yaşında çocuk nasl terk edilir aklim almadi. Anne olduktan sonra acimasizlgina daha da hayret ettim
 
36 yaşıma geldim ama Hâlâ içinden çıkamadığım bir derdim var.. annemle hayatım boyunca sorun yaşadım. Hep eksiklerimi yanlışlarımı babama anlatıp üstüme saldı durdu.. kardeşimi hep kayırdi.. Bana tek kelimesi.kara domuz.. anlatsam roman olur o yüzden hiç girmeyecegim gördüğüm muameleyi. Psikolog küçükken hiç annenden ayrılmış olabilir.misin diye sordu.bunu araştırdım. Ve evet.. ben 1 yaşındayken annem , kardeşimi doğurmaya yakın. Bakamam diye beni anneanneme veriyor yaklaşık 800 km öteye gönderiyor. Ben orada baya kalıyorum. Neyse boyle.baya bakmis bana anneannem ve geldiğinde annemi tanımamışım. Bu yaşıma geldim.yani anneme hep ofkeliyim . Anne olarak anneannemi kabullenmisim ve bu değişmiyor. Anneannem beni gerçekten çok fazla seven birisi bu arada.
Annemle durumum bir türlü düzelmiyor.. o da bana karşı çok iyi değil açıkçası.. çıkamıyorum.isin içinden.....
düzelmeyecek kabullenmeye çalışın düzeltmeye çalıştıkça daha çok içine batacaksınız
geçmişi değiştiremeyeceğinize göre kendinizi düşünmeye başlayın annenizle mesafeli olun :kahve:
 
İmkaniniz varsa anneannenizle daha çok vakit geçirmeye çalışın bence sizi iyi hissettiriyorsa. Tek suçu xx kromozomla doğmak olan bir çocuğa insanlar nasil bu hayatı reva görebilir aklım almıyor hem de cinsiyeti belirleyici asıl etmen de baba tarafının genleri:) annenizle de iletişimi tamamen kesemeseniz bile minimuma indirin kendinizi affetmek zorunda hissetmeyin içinizden geliyorsa affedin sadece. Anne olmak altı doldurulabiliyorsa kutsaldır cocuga sevgi verilmeyecekse ne anlamı var bütün canlılar ürüyor insanı farklı kılan çocuğunu fedakarlıkla emekle karşılıksiz sevgiyle yetiştirmek olmali.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
36 yaşıma geldim ama Hâlâ içinden çıkamadığım bir derdim var.. annemle hayatım boyunca sorun yaşadım. Hep eksiklerimi yanlışlarımı babama anlatıp üstüme saldı durdu.. kardeşimi hep kayırdi.. Bana tek kelimesi.kara domuz.. anlatsam roman olur o yüzden hiç girmeyecegim gördüğüm muameleyi. Psikolog küçükken hiç annenden ayrılmış olabilir.misin diye sordu.bunu araştırdım. Ve evet.. ben 1 yaşındayken annem , kardeşimi doğurmaya yakın. Bakamam diye beni anneanneme veriyor yaklaşık 800 km öteye gönderiyor. Ben orada baya kalıyorum. Neyse boyle.baya bakmis bana anneannem ve geldiğinde annemi tanımamışım. Bu yaşıma geldim.yani anneme hep ofkeliyim . Anne olarak anneannemi kabullenmisim ve bu değişmiyor. Anneannem beni gerçekten çok fazla seven birisi bu arada.
Annemle durumum bir türlü düzelmiyor.. o da bana karşı çok iyi değil açıkçası.. çıkamıyorum.isin içinden.....
Canım ara ara herkes annesiyle problemler yaşıyor ama birazda fedakarlık yapıp affetmek gerekiyor Annene öfkeliysen seni çok seven anneAnnen varmış bak ne güzel
 
Anne olunca annemin ne kkdar vicdansiz olduğunu anladım evet. 1 yaşında çocuk nasl terk edilir aklim almadi. Anne olduktan sonra acimasizlgina daha da hayret ettim
peki 30-35 sene önceki ailenin şartlarını bugünle kıyasladın mı... çocuğunu evlatlık vermemiş, yetimhaneye göndermemiş. ne yapsın bakamayacağından kendinide seni de perişan etmemek için annesine emanet etmiş. neticede oda onun annesi. sana bu fikri annanen mi söyledi seni terk etti diye !!! bence anneni dinlemeden bile haksızlık ettiğini düşünüyorum.
 
Valla ben de affedemiyorum. Birşey demeye zaten hiç gelmiyor öyle bir ajitasyona girer ki sen kabahatli çıkarsın. Hasta olsam olamazdım onunla yaşarken. Benimle acı yarıştırma derdi. Şimdi bana bulaşmasın diye bana bunu yaptın öfkeliyim, kırgınım bile denmez. Umrunda da olmaz zaten. Çok bencildir benim annem.
 
peki 30-35 sene önceki ailenin şartlarını bugünle kıyasladın mı... çocuğunu evlatlık vermemiş, yetimhaneye göndermemiş. ne yapsın bakamayacağından kendinide seni de perişan etmemek için annesine emanet etmiş. neticede oda onun annesi. sana bu fikri annanen mi söyledi seni terk etti diye !!! bence anneni dinlemeden bile haksızlık ettiğini düşünüyorum.

peki 30-35 sene önceki ailenin şartlarını bugünle kıyasladın mı... çocuğunu evlatlık vermemiş, yetimhaneye göndermemiş. ne yapsın bakamayacağından kendinide seni de perişan etmemek için annesine emanet etmiş. neticede oda onun annesi. sana bu fikri annanen mi söyledi seni terk etti diye !!! bence anneni dinlemeden bile haksızlık ettiğini düşünüyorum.
Çok kıyasladım annem memur . Istese 2 kuruş verir birine baktırırdi. Sadece o olay değil ki
Annem hayati boyunca rezil etti beni.
Sevmiyorum onu hiç.
 
peki 30-35 sene önceki ailenin şartlarını bugünle kıyasladın mı... çocuğunu evlatlık vermemiş, yetimhaneye göndermemiş. ne yapsın bakamayacağından kendinide seni de perişan etmemek için annesine emanet etmiş. neticede oda onun annesi. sana bu fikri annanen mi söyledi seni terk etti diye !!! bence anneni dinlemeden bile haksızlık ettiğini düşünüyorum.
1 yaşındaki bebeğin anneye de babaya da ihtiyacı vardır. Sütten kesilmemiş bebe kaç km ötedeki insana verilir mi? O bebeğin hakkı ne olacak onu hiç düşündünüz mü bu yorumu yazarken.Bir çocuğu dünyaya getiren anne ve baba o çocuğa bakmakla yükümlüdür.
 
1 yaşındaki bebeğin anneye de babaya da ihtiyacı vardır. Sütten kesilmemiş bebe kaç km ötedeki insana verilir mi? O bebeğin hakkı ne olacak onu hiç düşündünüz mü bu yorumu yazarken.Bir çocuğu dünyaya getiren anne ve baba o çocuğa bakmakla yükümlüdür.
Kaldı ki ikisi de devlet memuru. Gayet yaşadıkları yerde hatri sayılır insanlar. Isteseler bir bakıcı bulup baktırabilirler . Ayirmazlar yanlarından.
Nasıl 2 3 ay ayrı kalınabilir 1 yaşında çocuktan. Ve o devrin şartı diyorsunuz ya hani. Taaa 30 35 sene öncesinde otobüslerde klima yok hazır bez yok bisey yok. Nasıl o bebek 12 saat otobüsle yola gönderilir. Yanında kaç yasinda kadınla sorarım.
 
Kaldı ki ikisi de devlet memuru. Gayet yaşadıkları yerde hatri sayılır insanlar. Isteseler bir bakıcı bulup baktırabilirler . Ayirmazlar yanlarından.
Nasıl 2 3 ay ayrı kalınabilir 1 yaşında çocuktan. Ve o devrin şartı diyorsunuz ya hani. Taaa 30 35 sene öncesinde otobüslerde klima yok hazır bez yok bisey yok. Nasıl o bebek 12 saat otobüsle yola gönderilir. Yanında kaç yasinda kadınla sorarım.
kurban psikolojisinden çıkın. siz kendiniz olayları doğru değerlendirdiğinize eminseniz kimseye kanıtlamak zorunda değilsiniz mağdur olduğunuzu. affedin, maddi haklarınızı isteyin, önünüze bakın. çocuğunuzda varmış. yalnız olsanız, ailenizle yaşıyor olsanız kurtulmak zor olur da evli çocuklusunuz. siz de evladınıza yarın öbür gün ben şöyle acı çektim böyle acı çektim diyen anneler gibi olmayın sakın aman. kurban kimliğine saklanmak kolay olandır. ama çocuğunuza iyi örnek olmazsınız. aile dizilimi yaptırmanız şart, bilimsel de bir yöntem hacı hoca işi değil bir araştırın. bu öfkeyle hasta olursunuz olan yine size olur.
 
yazık annen için üzüldüm... bir anneye hayatı boyunca sorun yaşatan evlat !!! anneni dinlemeden sana hak veremem kusuruma bakma sakın... Sen annemisin güzel kardeşim ? değilsen inşallah anne olunca anlarsın !!! eğer anneysen sen evladına nasıl davranman gerektiğini çözmüşsündür...
Harbi saçmalamışsınız.
 
peki 30-35 sene önceki ailenin şartlarını bugünle kıyasladın mı... çocuğunu evlatlık vermemiş, yetimhaneye göndermemiş. ne yapsın bakamayacağından kendinide seni de perişan etmemek için annesine emanet etmiş. neticede oda onun annesi. sana bu fikri annanen mi söyledi seni terk etti diye !!! bence anneni dinlemeden bile haksızlık ettiğini düşünüyorum.
Doğurduğun varlığa bakmak zorundasın. Yetimhaneye vermedi diye şükür edecek değil.
Ki perişan olunacak kadar kötü bir maddi durum söz konusuysa ikinci çocuk olmazdı. Açık ve net şekilde kız çocuk ayrımı var ortada. Zira maddi durum sıkıntısı yok. Memurmuş anne ve baba.
 
1 yaşındaki bebeğin anneye de babaya da ihtiyacı vardır. Sütten kesilmemiş bebe kaç km ötedeki insana verilir mi? O bebeğin hakkı ne olacak onu hiç düşündünüz mü bu yorumu yazarken.Bir çocuğu dünyaya getiren anne ve baba o çocuğa bakmakla yükümlüdür.
yaa güzel kardeşim sizin şu söyledikleriniz bundan 30-35 sene önce yoktu... insan babasının yanında çocuğunu kucağına alamıyordu. insanlar kayınvalide-kayınbaba aynı evde yaşıyordu.. öyle ailesiyle ayrı yaşayanlar şanslıydı. haa memurmuş memurluğun kıymeti sene 2000 lerden sonra bilindi. benim annemde memurdu. babamda sanayide işçiydi. 2 maaşla bile geçim olmuyordu. ki ben annanem ve teyzemin elinde büyüdüm. ki hepsinden de Allah razı olsun. kız çocuğusun ama yaramazsın. onlar bile peşimizde pervane oluyorlardı. eve geldiklerinde yaramazlık ettimse üstüne birde dayak yerdik. ben 16 yaşımda annemi evde gördüm. 2006 da emekli oldu. çalıştığı sürede hafta sonları evde durmaz annaneme teyzeme yardıma giderdi. çocuğuma bakıyorlar diye. bu dediğim sene 80 ler. dedemlerin evinde dedem hariç kimse bizi yanına alıp sevemezdi. siz neden bahsediyorsunuz. ben anacığıma her ne şartta olursa olsun kurban olurum. o benim anam yaaa !!! yanlışsa da o sizin düşünceniz. 40 yaşındayım 3 çocuk annesiyim hala şu gün yanında sesim yükselemez. azarlarda kızarda, her şeyinede eyvallah... 18 yaşında kızım var üniv. sınavına girecek nasipse bu sene. annemin bana kıdığı gibi olmasada, kızdığım çok olmuştur. bir günde karşımda sesi çıkmadı. ve hep sonunda haklı olduğumu kendi ağzından dinlemişimdir. yazıktır yazık insanın annesi öldüğünde bir parçasınında öldüğünü o an anlar, annesi kötü de olsa o zamandan sonra hayatı hep eksik yaşar.
 
Doğurduğun varlığa bakmak zorundasın. Yetimhaneye vermedi diye şükür edecek değil.
Ki perişan olunacak kadar kötü bir maddi durum söz konusuysa ikinci çocuk olmazdı. Açık ve net şekilde kız çocuk ayrımı var ortada. Zira maddi durum sıkıntısı yok. Memurmuş anne ve baba.
biz sorsana ozaman ki memur maaşıyla karınlarını doyurabiliyorlar mıymış... yaa kardeşim yaşamadan bu sözlerle o şartları bilemezsiniz. gaz kuyruklarını yağ kuyruklarını yaşamadınsa bilemezsin. yokluğun tarifini yap desem yüzüme melül melül bakarsın. yapmayın gözünüzü seviyim. bir anne cinsiyet ayırımı yapmaz, yapamaz. benim 1 abim 2 kardeşim var benim. küçük kardeşim emeklilikten sonra oldu. yaramazlığım hat safhadaydı. annemin dayağınıda çok yemişimdir. ama annemin beni döverken ağlamasını unutmam, ama annem ağlamasın diye canım acısada ses çıkartmamaya çalışırdım. bir gün anneme demişim hep söyler 7-8 yaşlarında bir şeyim "sen bana vurunca elin mi acıyor. o yüzdenmi ağlıyorsun. senin elin acımasın. ben kendime vururum sen ağlama" diye... şuan ben ev hanımıyım abimde kardeşlerimde 2 mühendis oldu çalışıyorlar 3. yeni 3. sınıf inş.müh okuyor. bir şey olsa abimede gitmez kardeşimede benden başka yerde rahat edemez. ama evde olduğunda beni hiç beğenmez, bir gün eşime demiştir "oğlun sen olmasan bu pasaklı evde kalırdı. işin rast gelsin." :D :D kocamde hem yapıştırdı. "anne, bu hatalı çıktı, sizde kampanya varsa eskiyi verelim de yenisini alalım" diye. bak bak kaynana damat muhabbeti. ne diyim annem o, varlımın sebebi. bende üzülmesin diye dedim. " doğru söylüyorsun anne, 1 oğlan doğurdun, değişiklik olsun diye beni doğurdun. beni beğenmeyince ötekileride oglan doğurdun. ben imalat hatası oldum sanırım" :D :D :D kurban olurum ben ona... yav bırakın bu sevmiyom laflarını annesini sevmeyen evladını dahi sevemez...
 
36 yaşıma geldim ama Hâlâ içinden çıkamadığım bir derdim var.. annemle hayatım boyunca sorun yaşadım. Hep eksiklerimi yanlışlarımı babama anlatıp üstüme saldı durdu.. kardeşimi hep kayırdi.. Bana tek kelimesi.kara domuz.. anlatsam roman olur o yüzden hiç girmeyecegim gördüğüm muameleyi. Psikolog küçükken hiç annenden ayrılmış olabilir.misin diye sordu.bunu araştırdım. Ve evet.. ben 1 yaşındayken annem , kardeşimi doğurmaya yakın. Bakamam diye beni anneanneme veriyor yaklaşık 800 km öteye gönderiyor. Ben orada baya kalıyorum. Neyse boyle.baya bakmis bana anneannem ve geldiğinde annemi tanımamışım. Bu yaşıma geldim.yani anneme hep ofkeliyim . Anne olarak anneannemi kabullenmisim ve bu değişmiyor. Anneannem beni gerçekten çok fazla seven birisi bu arada.
Annemle durumum bir türlü düzelmiyor.. o da bana karşı çok iyi değil açıkçası.. çıkamıyorum.isin içinden.....
Sık sık mide problemi yaşıyorsunuzdur muhtemelen. Affedemediğinizde içinizde büyüyen öfke yine size zarar...
 
Back
X