Annemi babami nasil ikna ederim?

AmberRose

Blow a kiss, fire a gun
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
30 Mart 2015
579
764
53
Slm arkadaslar,

kisaca anlatmaya calisacagim; internet birisiyle tanisip sevgili oldum. Kendisi benden 500 km uzaktaydi ve benim icin benim yasadigim sehire tasindi. Kisa sürede herseyi halleti ve geldi. Onunla sevgili oldugumuzu annemlere anlatmadim. Ben bu arada 3 sene önce bosandim. Sevgilimin diretmesiyle annemlere anlattim, ben pek istemiyorum anlatmayi cünkü sikinti cikarcaklarini tahmin etmistim. Öylede oldu zaten, acikca anlattim internet üzeri tanistigimizi ve onun buraya geldigini. Ben 30 yasindayim, sevgilim 32. annemler hala ben ufak cocukmusum gibi davraniyorlar, beni korumaya calisiyorlar, hep bi „ sen yapamazsin, edemezsin“ laflari. Isim gücüm var, annemlerden ayri yasiyorum, kendi evim var, kendim icin onlardan biraz ufak bi sehirde kendime hayat kurmusum. Simdi sevgilim oldugunu duyduklarinda epey tepki verdiler.

Bu normal degil mi ya? Yani isim var, evim var, ee yasimda 30, bosanmisim etmisim. Olmasin mi sevgilim? Ufak cocuk degilim ki? Annem gelmis bana „ortalikta gezme cocukla, tanidiklar görmesin sonra laf ederler“, „ne derim onlara“ diyor ee dedim anne „size ne“ diyebilirsin mesela, yok olmaz diyor.
Abim deseniz zaten cocukla görüsmek bile istemiyor, reddediyor. Ya ben mi salagim? Yetiskin insanin sevgilisi olamazmi? Sevgilim cogu zaman bende, beraber yemek yapar yeriz, film izleriz vs vs. Bunlar cok anormal seyler mi? Alttan alttan öyle sevgili gibi gezmeyin diyorlar, ee napalim hemen evlenelim mi? Ben bi daha evlenmek istemiyorum ki! Evlilik sart mi? Evlenmeden olmuyor mu? Insan evlenmeyince eksik mi kaliyor veya iliski kötüye mi gidiyor? Insanlar laf edermis...yaw bana ne insanlardan! Onlar kendilerine baksinlar.

Kusura bakmayin gece gece sinirlendim, icimi dökmek zorundaydim. Ben bastan söylemek istemiyorum sikinti cikarirlar diye, düsündügüm gibi de oldu zaten...off icim daraldi, ailemle de kötü olmak istemiyorum napicam simdi?
 
Bence sevgiliniz ne olursa olsun konuşsun.Belki üzülmenizi istemiyorlardır.
 
Yerden goge kadar haklisiniz. Aileniz burada pek cok kez gordugumuz bosanma sonrasi sendromuna yakalanmis. Eskiden cok dogrucuydum, dogrularim icin savasirdim, ama artik benim icin huzur daha onemli. Olgunlukla kaldiramayacak insanlar gercegi duymayi hak etmiyor bence. Siz kendi hayatinizi, kendi sinirinizi korumaya bakin. Gucunuz yetiyorsa dovusun (ki cok yipratici) yetmiyorsa, gerek gormuyorsaniz "he he anne, gezmiyoruz hic" diyip gecin.
 
Sen bilirsin aileni, ne diye dinliyosun sevgilini de söylüyosun? Ona göre hava hoş şu an sen söyleyince biraz ciddileşmiş ilişkiniz amasenin hayatın zorlaşmış. Benim ailem böyle olsaydı ben evleneceğim zaman söylerdim. İstersen biraz zaman sonra ayrıldık de kapat konuyu
 
Slm arkadaslar,

kisaca anlatmaya calisacagim; internet birisiyle tanisip sevgili oldum. Kendisi benden 500 km uzaktaydi ve benim icin benim yasadigim sehire tasindi. Kisa sürede herseyi halleti ve geldi. Onunla sevgili oldugumuzu annemlere anlatmadim. Ben bu arada 3 sene önce bosandim. Sevgilimin diretmesiyle annemlere anlattim, ben pek istemiyorum anlatmayi cünkü sikinti cikarcaklarini tahmin etmistim. Öylede oldu zaten, acikca anlattim internet üzeri tanistigimizi ve onun buraya geldigini. Ben 30 yasindayim, sevgilim 32. annemler hala ben ufak cocukmusum gibi davraniyorlar, beni korumaya calisiyorlar, hep bi „ sen yapamazsin, edemezsin“ laflari. Isim gücüm var, annemlerden ayri yasiyorum, kendi evim var, kendim icin onlardan biraz ufak bi sehirde kendime hayat kurmusum. Simdi sevgilim oldugunu duyduklarinda epey tepki verdiler.

Bu normal degil mi ya? Yani isim var, evim var, ee yasimda 30, bosanmisim etmisim. Olmasin mi sevgilim? Ufak cocuk degilim ki? Annem gelmis bana „ortalikta gezme cocukla, tanidiklar görmesin sonra laf ederler“, „ne derim onlara“ diyor ee dedim anne „size ne“ diyebilirsin mesela, yok olmaz diyor.
Abim deseniz zaten cocukla görüsmek bile istemiyor, reddediyor. Ya ben mi salagim? Yetiskin insanin sevgilisi olamazmi? Sevgilim cogu zaman bende, beraber yemek yapar yeriz, film izleriz vs vs. Bunlar cok anormal seyler mi? Alttan alttan öyle sevgili gibi gezmeyin diyorlar, ee napalim hemen evlenelim mi? Ben bi daha evlenmek istemiyorum ki! Evlilik sart mi? Evlenmeden olmuyor mu? Insan evlenmeyince eksik mi kaliyor veya iliski kötüye mi gidiyor? Insanlar laf edermis...yaw bana ne insanlardan! Onlar kendilerine baksinlar.

Kusura bakmayin gece gece sinirlendim, icimi dökmek zorundaydim. Ben bastan söylemek istemiyorum sikinti cikarirlar diye, düsündügüm gibi de oldu zaten...off icim daraldi, ailemle de kötü olmak istemiyorum napicam simdi?
Ne yapın edin yemekte vs tanıştırın, siz beğenip sevdiğinize göre sevgiliniz ailenizin de gözüne girer, tanıyınca içleri rahat eder, ee artık evlenin muhabbetleri başlar bu defa
 
Ailenizin istememe sebebi nedir?
Yani sadece yapamazsin, edemezsin mi diyorlar?
Elalem ne der'cilerdense hic umursamayın. Mutlu olacağınız şekilde yaşayın.
Ama eğer size mantıklı gelmese de makul sebepler sunuyorlarsa, oturup bir düşünün ailenizin neden karşı çıktığını derim.

Bazen bizim göremediklerimizi aileler görebiliyor çünkü.
 
siz kendinizce haklisiniz ama ailende haklı evlenmeyeceksinn ne yapacaksin birazda aileni dusun sevgilin madem ciddi madem seni seviyor gelsin iştesin onlarda razı olur öyle bütünü bölme yarımı yeme düşüncesiyle hareket edemezsiniz hayat öyle değil işte eviniz işiniz sizi ekonomik olarak özgürlük sağlayabilir ama aile toplum bağları sağlamaz maalsef 30 yas değil ya 45 55 olsanda sağlamaz
 
Ufak çocuk değilsiniz tabi. Ama bir kadın bir kere boşandığı zaman ailesi de çevresi yeniden görüştüğü kişiye temkinli yaklaşıyor. Sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yiyor. Tanıdıkça belki aileniz de yumuşar.
 
Slm arkadaslar,

kisaca anlatmaya calisacagim; internet birisiyle tanisip sevgili oldum. Kendisi benden 500 km uzaktaydi ve benim icin benim yasadigim sehire tasindi. Kisa sürede herseyi halleti ve geldi. Onunla sevgili oldugumuzu annemlere anlatmadim. Ben bu arada 3 sene önce bosandim. Sevgilimin diretmesiyle annemlere anlattim, ben pek istemiyorum anlatmayi cünkü sikinti cikarcaklarini tahmin etmistim. Öylede oldu zaten, acikca anlattim internet üzeri tanistigimizi ve onun buraya geldigini. Ben 30 yasindayim, sevgilim 32. annemler hala ben ufak cocukmusum gibi davraniyorlar, beni korumaya calisiyorlar, hep bi „ sen yapamazsin, edemezsin“ laflari. Isim gücüm var, annemlerden ayri yasiyorum, kendi evim var, kendim icin onlardan biraz ufak bi sehirde kendime hayat kurmusum. Simdi sevgilim oldugunu duyduklarinda epey tepki verdiler.

Bu normal degil mi ya? Yani isim var, evim var, ee yasimda 30, bosanmisim etmisim. Olmasin mi sevgilim? Ufak cocuk degilim ki? Annem gelmis bana „ortalikta gezme cocukla, tanidiklar görmesin sonra laf ederler“, „ne derim onlara“ diyor ee dedim anne „size ne“ diyebilirsin mesela, yok olmaz diyor.
Abim deseniz zaten cocukla görüsmek bile istemiyor, reddediyor. Ya ben mi salagim? Yetiskin insanin sevgilisi olamazmi? Sevgilim cogu zaman bende, beraber yemek yapar yeriz, film izleriz vs vs. Bunlar cok anormal seyler mi? Alttan alttan öyle sevgili gibi gezmeyin diyorlar, ee napalim hemen evlenelim mi? Ben bi daha evlenmek istemiyorum ki! Evlilik sart mi? Evlenmeden olmuyor mu? Insan evlenmeyince eksik mi kaliyor veya iliski kötüye mi gidiyor? Insanlar laf edermis...yaw bana ne insanlardan! Onlar kendilerine baksinlar.

Kusura bakmayin gece gece sinirlendim, icimi dökmek zorundaydim. Ben bastan söylemek istemiyorum sikinti cikarirlar diye, düsündügüm gibi de oldu zaten...off icim daraldi, ailemle de kötü olmak istemiyorum napicam simdi?
Kimseyi takmayın. Bu sizin hayatınız.
 
Ne yaşayacaksan, ne yapacaksan o zaman yaşar o zaman yaparsın. Gerçekten ne diye ailene söyledin ki sevgilinin amacı neydi merak ediyorum. Herşeyi aileye göre yaşamak çok bunaltıcı
 
Aileler bu durumları genelde kabul etmiyor. Zamanla kabul ederler. Biraz sabırlı olun. Onların yetiştiği kültürde nişanlı ile yalnız kalınmıyordu. Bence şuan gayet olgun karşılamışlar. Etraftan çekiniyorlar. Onları biraz anlamaya çalışın. Mutluluklar dilerim.
 
Ya aynı şehirde degilsin zaten. Karışmayın işime de gec. Ayrıca madem biliyorsun niye söylüyorsun.
 
günaydin,

herkese maalesef tek tek alintilayamayacagim ama böyle de cevap vermeye calisacagim.

Cogu kisi "madem aileni biliyorsun neden anlattin" yazmis; sevgilim "sen tek yasiyorsun annenler zaten seni merak ediyor ve senin icin endise ediyorlar buralarda basina bisey gelir diye, simdi tesadüfen seni benle görürlerse sana bi daha güvenmezler. En azindan beni tanisinlar, benim seni burada korudugumu sana göz kulak oldugumu bilsinler, belki icleri daha cok rahat eder. hem gizli sakli olmaz, ailenle paylas benle oldugunu ki bilsinler. sonradan ögrenirlerse senelerce benle beraber oldugunu cok üzülürler." Bu söyledikleri bana da cok mantikli geldi ama yinede onu uyardim, bak annemler böyle böyle diye. Bana kalsa ben yine söylemezdim ki babam bile demis anneme "ah ah amberrose neden önceden söylemedi, ilk tanistiginda söylemeliydi, ben simdi yine rahat uyku uyuyamayacagim". Ya böyle bi sacmalik olur mu ya? neden rahat uyumasin? hem insan tanisir tanismaz kosa kosa annesine babasina anlatir mi bi erkegi? daha dur ben tanimiyorum, ben emin degilim, ben niyetini cözememisim. Hani cok anlayissizlar ya.

Annem bana sunu dedi, yuh artik dedim: "gezerken aranizda 1-2 metre olsun, o veya sen biraz önden git, hani biri görür de laf eder diye". BU NE YA? CILDIRACAM. Sinirlendim, gelmiyoruz tanismaya filan dedim. yaw hee cocuk 10 metre arkamda kalicak yürürken.....annem ve babam modern insalar zannederdim, gercekten. cogu görüsleri de bu yönde zaten ama bu söyledikleri cok sacma ve kendilerini hakli görüyorlar. bana simdiden sinir basti. ufak cocuk da degilim yani, yanlis yapiyorsam veya kalbim kirilacaksa da gidip onlara aglamicam ya...kendi icimde cözmeye calisacam. tamam evlendim ayrildim ama yemin ederim ben hic aglamadim, millet bana üzülüp agladi, ya ben aglamiyorken size noluyor :D ben hic takmiyorum, eski günleri unutmusum, siz hala isitip önüme koyuyorsunuz. bi kötü evlilik gecirdim diye her erkek bana kötü davranacak degil ya. o zamanlar kötüsüne denk gelmisim, oldu bitti.

benim acimdan hicbir sikinti yok, bisey söyleyen olursa direkt lafimi yapistiririm, hic cekinmem. asil annemlerin böyle davranmasi beni deli ediyor.
 
Her ailenin kendi normları var.
Kendi adıma ailem 30 yaşında sevgilim olmasına tepki vermez, ama evlilik düşünmüyorum desem, babam hayırdır kızım? Derdi.

Sizin de aile yapınız üç aşağı beş yukarı bellidir.
Aileniz sevgiliniz olmasına mi karşı, elalem ne diyecek diye mi tedirgin anlamadım ben.
Aynı elalem (maalesef ki) boşanmış ve ailenizden ayrı yaşadığınız için zaten diyeceğini diyordur. Neden önemli bu kadar?

Ben ailenize söylemenizi yanlış bulmadım. Sevgilinize katılıyorum. Baskalarindan duysalar daha kötü olurdu.
Zamanla alışacaklardır. Eğer dert ettikleri başkaları ise size 2 metre önden yürü dediğinde he tamam diyin geçin. Bunlar uzatılacak şeyler değil.
 
Sağlam kadına alışık değiliz toplum olarak da ondan ..

İsteriz ki siz hep ağlayın, bir daha nasıl erkeklere güvenecegim diye karalar bağlayın..
İsteriz ki amaaaan adım dul zaten bir de sokakta başka insanlarla görünürsem mazallah adım yolluya çıkar diye endişe edin..

Biz böyle olsun isteriz.
Siz öyle değilsiniz o yüzden işiniz topluma göre zor . Kendinize göre de çok kolay...

Yalnız ; ??????
Bu kadar sağlam duran kadın neden bu sözlere takılıyor kendine dert ediyor ?
Yoksa sandığı kadar sağlam değil mi?
Üzülmüyorum yaaa takmıyorum yaaa demek çok sağlıklı gelmez bana mesela.. insan bazen de üzülmeli ..
 
Slm arkadaslar,

kisaca anlatmaya calisacagim; internet birisiyle tanisip sevgili oldum. Kendisi benden 500 km uzaktaydi ve benim icin benim yasadigim sehire tasindi. Kisa sürede herseyi halleti ve geldi. Onunla sevgili oldugumuzu annemlere anlatmadim. Ben bu arada 3 sene önce bosandim. Sevgilimin diretmesiyle annemlere anlattim, ben pek istemiyorum anlatmayi cünkü sikinti cikarcaklarini tahmin etmistim. Öylede oldu zaten, acikca anlattim internet üzeri tanistigimizi ve onun buraya geldigini. Ben 30 yasindayim, sevgilim 32. annemler hala ben ufak cocukmusum gibi davraniyorlar, beni korumaya calisiyorlar, hep bi „ sen yapamazsin, edemezsin“ laflari. Isim gücüm var, annemlerden ayri yasiyorum, kendi evim var, kendim icin onlardan biraz ufak bi sehirde kendime hayat kurmusum. Simdi sevgilim oldugunu duyduklarinda epey tepki verdiler.

Bu normal degil mi ya? Yani isim var, evim var, ee yasimda 30, bosanmisim etmisim. Olmasin mi sevgilim? Ufak cocuk degilim ki? Annem gelmis bana „ortalikta gezme cocukla, tanidiklar görmesin sonra laf ederler“, „ne derim onlara“ diyor ee dedim anne „size ne“ diyebilirsin mesela, yok olmaz diyor.
Abim deseniz zaten cocukla görüsmek bile istemiyor, reddediyor. Ya ben mi salagim? Yetiskin insanin sevgilisi olamazmi? Sevgilim cogu zaman bende, beraber yemek yapar yeriz, film izleriz vs vs. Bunlar cok anormal seyler mi? Alttan alttan öyle sevgili gibi gezmeyin diyorlar, ee napalim hemen evlenelim mi? Ben bi daha evlenmek istemiyorum ki! Evlilik sart mi? Evlenmeden olmuyor mu? Insan evlenmeyince eksik mi kaliyor veya iliski kötüye mi gidiyor? Insanlar laf edermis...yaw bana ne insanlardan! Onlar kendilerine baksinlar.

Kusura bakmayin gece gece sinirlendim, icimi dökmek zorundaydim. Ben bastan söylemek istemiyorum sikinti cikarirlar diye, düsündügüm gibi de oldu zaten...off icim daraldi, ailemle de kötü olmak istemiyorum napicam simdi?
Çevreniz öyle değilken aileniz boş veremez. .

Bana ilginç gelen bu yapıda ki ailenizin yalnız yaşamanıza izin vermeleri. .
Çok mu yakın oturuyorsunuz?
 
Evlilik dusunmuyorsaniz soylemenize gerek de yoktu diye dusunuyorum.
Erkek arkadasiniz evlilige nasil bakiyor?
 
Back
X