Herkes öyle diyo ama o günleri de görebilecek miyim acabaDönmek istemiceksin emin ol
Herkes öyle diyo ama o günleri de görebilecek miyim acaba
İnşallah :)Görürsün görürsün :)
Teşekkür ederim. Zaten şimdiden gidebileceğim tatil günlerini hesap ediyorum her gün telefonda konuşuyoruz :) Ben lisede ailemle aynı yerde olmama rağmen alışamadığım için ağlamıştım ama sonrasında gerçekten dört yıl nasıl geçti anlamadım inşallah bu da öyle olur.aile bağlarınız kuvvetli demek nekadar güzel ilerleyen günlerde derslerden pek vakit bulamayacaksın onları düşünmeye zaman hızla akıp gidior bir bakmışsın okul bitmiş .tatillerde gitmeyi ihmal etme seni rahatlatacaktır ,sık sık telde görüşüp özlem giderirsin.Eğitim hayatında başarılar.
Geri dönmeyi düşünme. Zor olsa da geleceğimiz için okuyoruz sonuçta. Senin için kötü olsaydı zaten gitmezdin ve ailen göndermezdi. Arkadaş edinmeye bak. Üniversite emin ol en son çekingen olman gereken yer.Teşekkür ederim. İnşallah dediğin gibi alışırım en kısa sürede yoksa gerçekten geri dönmeyi düşünücem :/
Her gün konuşuyoruz ama onlardan uzakta olduğumu düşününce yine ağlıyorumAlisirsin insanlar nelere alisiyor. Görüntülü konusma yapma sansin varsa ,hergün konus canım iyi gelir ne okuyorsun bu arada bolum olarak ?
İnşallah öyle günler olursa yazarımTatlim haziran ayinda bu konuya tekrar yaz olurmu.bizde okuyalim univertiye arkadaslarina alistigini mutlu oldugunu.
Hep diyorum hayatinin en guzel gunleri universite yillari....
Herkes kendisinde olmayanı istiyor ben evimde olmak istiyorum mesela ablam ailemin yanında okuyor o da hep il dışında okumak istiyor hayat böyle maalesef ...Keske yerinde olsam :)
Amin. Ben 4 yıl (hatta benimki 5 yıl) hayatta sabredemem böyle ya bu yıl alışamazsam zaten yatay geçiş yapıcam inşallah.Ahhh ah...
Ben bu konuda o kadar sıkıntı çekmiştim ki zamanında.İlk başlarda şehir dışına gitmek için can atarken sonraları ufaktan pişman olmaya başlamıştım. Ama iş işten geçmişti tercih yapmıştım. Aile ve ev özlemi okul hayatımı da çok etkiledi.Mutlu değildim.Annemi çok özlüyordum
4 sene boyunca ağladım zırladım. Okul bitince eve döndüm. E sonra da evlilik falan olayları başladı. Şimdi de başka şehirdeyim. Ama gerçek ayrılık neymiş şimdi anlıyorum. Okurken " nasıl olsa geri evime dönücem " düşüncesi vardı. Biraz da olsa içimi rahatlatıyordu. Kafama estikçe eve gidebiliyordum.Ama şimdi öyle mi...
Kafana estikçe gidemiyorsun.. Gittiğinde fazla kalamıyorsun.. Keşke zamanında uzakta okumasaydım da ailemle daha fazla zaman geçirseydim diyorum...
Allah sabır versin canım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?