İlaç içmesinde bir problem yok. Saati saatine içiyo. Ama işte vücut tepki vermiyo ilaca. İçim rahatladı yorumunuz sayesinde.Bir tanıdığım ekt tedavisi almıştı, o kadar iyi geldiğini söylüyor ki. Eskiden onu mahveden düşüncelerin artık etkisinin dahi olmadığını söylüyor. Ustelik aldığı Tedavi seneler önceydi. Şimdilerde sadece tek bir hap kullanıyor koruyucu tedavi olarak ve bu şart. Annenizi oraya terketmek uzere bırakmadınız sonuçta, iyileşmek icin orda vicdaninizi ferah tutun. Çıktığında da dünya yansa ilacını aksatmasina izin vermeyin. Iyilik hali ilaçlar sayesinde sorunsuz sürüyor. Iyiyim ben ilaca gerek yok dendiği anda başa döner. Bir dönem arkadaş ilacı yok diye ecza depolarda çok zorlandı. Ilaclar ilk zamanlar uyutur mayıştırır ama geçiyor.
mecbur kalmasan yapmazdin mecbur olunmasa doktor onermezdi sakin ol belki boylesi daha iyi olur annen de mutlu cikar ordan insallahİyi akşamlar hanımlar,
8 aylık bir tedavi sürecinden sonra doktorununda önerisiyle EKT (halk arasında beyne elektrik verme) tedavisi olan psikiyatri servisine annemi yatırdım. Doktor artık ayaktan tedaviye cevap vermiyo dedi. Öyle saldırganlığı yok. Durduğu yerde eriyo resmen.
Bana çok kızdı. Ben deli miyim buraya kapatıyosun beni. Burda duramam, burası çok kötü diye.
Servise baktım. Hemşireler ilgili, doktorlarda kibar anlayışlı,2 hasta dışında sorunlu da görmedim. Oda arkadaşı da aynı annem gibi. Geçmeyen korkusu iç darlığı var.
Ama ben şuan çok kötü vicdan yaptım. Annem nasıl orda diye.
Aranızda kendisi yatarak tedavi olmuş yada yakını tedavi olup iyileşen var mı? Güzel şeyler duymaya çok ihtiyacım var.
Çıkardık perşembe günü. Doktor taburcu etti. Dışarıya karşı bi uyum süreci olacak onu da yavaş yavaş atlatacak dedi. Girdiği zamanla fark var durumunda. Sadece ilaç tedavisi gördü. 18 gün yattı. Tedirginliği var. Eskisi gibi olamayacağım diyo. Bakalım şimdi dışarda nasıl olacak.Anneniz nasıl?
İlk bir hafta çok zordu. Sürekli çıkmak istedi. Sonra kabullendi. Çıkardık 2 gün önce. Doktoru uygun gördü. Şimdi de çıktığına pişmanŞanslısın ki annen kabul etmiş yatmayı. Çoğu hasta hastalığını kabul edemediği ve çevresi de ikna edemediği için tedavi oluyor. İlaç yaramıyorsa takip edip başka ilaç vereceklerdir. Takipte olacak en azından
Geçmiş olsun anneciğinize. Hislerinizi anlıyorum, kolay bir tecrübe değil ve böyle hissetmeniz de çok insani. Fakat içinizi rahatlatmak isterim ki, siz ruhsal desteğe ihtiyaç duyan anneciğinizi, daha iyi olacağı, en doğru adrese, doktoruna götürdünüz.Ama ben şuan çok kötü vicdan yaptım. Annem nasıl orda diye.
Öncelikle teşekkürlerGeçmiş olsun anneciğinize. Hislerinizi anlıyorum, kolay bir tecrübe değil ve böyle hissetmeniz de çok insani. Fakat içinizi rahatlatmak isterim ki, siz ruhsal desteğe ihtiyaç duyan anneciğinizi, daha iyi olacağı, en doğru adrese, doktoruna götürdünüz.
Vaktinde ruh sağlığı hastanesinde bir süre kalmak durumunda kalmış, kendisine ekt önerilmiş (Ve fakat ailem kabul etmediği için uygulanmamıştı, uygulansaydı belki atakları daha kolay atlatırdım ve travmatize olmazdım diye de düşünürüm bazen) biri olarak şunu söylemek isterim; insanın aklında(!) (Düşünme biçiminde), ruh sağlığında, yolunda gitmeyen bir şeyler olduğunu kabul etmesi, kendine bunu kondurması zordur. Anneciğinize biraz sabır, biraz anlayış göstererek ve kendinizi de dirayetli tutarak bu sürecin üstesinden geleceğinizi düşünüyorum. Ailem de beni hastaneye yatırmak durumunda kaldığında, geride bırakırlarken zorlanmışlardı; "Acaba"ları vardı akıllarında, yoğun duygular yaşıyorlardı onlar da çünkü ilk kez böyle bir hali deneyimlemek durumunda kalmıştık. Daha sonraki sohbetlerimizde bu hüzünlü günlerimizi yer yer anarken, aslında bu kararın ailem için zor olduğu kadar, benim için ne kadar koruyucu olduğunu da fark ettim. Çünkü doktor ve hemşirelerimizin gözetiminde, düzenli tedavilerle kendime zarar verme ihtimallerimin de önüne geçilmişti.
Tekrar geçmiş olsun.
Gün geçtikçe daha iyiye gidecektir diye umut ediyorum.
Dışarı çıkıldığında bir miktar uyumda zorlanılabilir, ancak minik minik sosyalleşme fırsatları sunarsanız anneciğinize, ailecek gezmeler, bir hobi vb. iyi gelecek, içi açılacaktır diye düşünüyorum. (Bana iyi gelmişti, elbette annenizi takip eden doktoru ile de istişare ederseniz, kendisi size yöntemler, yollar gösterecektir)
Öncelikle teşekkürlerSize de geçmiş olsun.
Ekt tedavisi uygulanmadı olası yan etkilerinden ötürü. İlaçla yol alabiliriz dediler. 18.gün doktor taburcu etti. 3 gündür dışarda. Uykuları düzenli ama içine darlık giriyo arada onu atlatamadı. Hastanede öyle bir problemi yoktu. Doktor burayı güvenli bölge olarak görüyolar psikolojik olarak bile rahatlatıyo demişti.
Doktoru da uyum sorunu yaşayabilir zamanla atlatacak bir uğraş edinsin dedi ama çok sıcak bişey yapamam diyor
Bir de eski halini hatırlamıyo , onda ki iyileşmeyi fark etmiyor. Sizin ne kadar sürmüştü.
İlk defa böyle bir durum yaşadık. Bu kadar ağır bir süreç geçirdik. Nasıl olduğundan bahsediyoruz ona hatırlamıyor.Teşekkür ederim.
Kolay değil iç sıkıntısı ile baş etmek. Bir de sanırım mani-depresyon yazmışsınız (karıştırmıyorsam başka bir konuyla), bipolar olduğunu tahmin ediyorum. Eğer öyleyse, ben de aynı bozukluktan mustarip bir bireyim ve bazı ilaçların yan etkisi olarak akatizi (Yerinde duramama, huzursuzluk, iç daralması) yaşayabiliyorum. Eğer annenizdeki darlanma hissi artarsa bunu lütfen doktorunuzla paylaşın.
Yaşadığınız yer müsaitse, güneş ferini yitirmeye durduktan sonra kısa yürüyüşlerle başlatabilirseniz annenizi, iyi olur diye düşünüyorum.
Ondaki iyileşmeyi fark edemiyor oluşu, içgörü çalışılması gerektiğini düşündürdü bana (Sanırım ilk kez bu kadar zorlayıcı bir atak yaşadı?), salt ilaçla değil elbette bütçeniz elverdiğince terapilerle de yürütebilirseniz bu süreci, güzel dönüşler alırsınız.
Ben ilk atağımı, bundan 19 yıl önce tecrübe ettim. Birkaç kez farklı dönemlerde hastaneye yatışımın yapılması gerekti. İlkinde yaklaşık 1 ay kadar kendime gelememiştim ve bir kısmı da hafızamda değil. İkincisinde daha çabuk toparlanmış ve 10 gün içinde gerçeklik algımı geri kazanmıştım. Maalesef psikotik mani-psikoz olarak yaşadığım için ataklarımı, ilk birkaç atakta (o tecrübesizlikle) durumu fark etmem mümkün olmadı ancak zamanla hep daha iyiye doğru gitti. Nihayetinde ataklarımı öncesinde yakalayabilir ve akut tedavide basit birkaç enjeksiyonla atlatabilir hale geldim.
Umarım sizler de bu sancılı süreci çabuk şekilde atlatır ve şifalanırsınız.
Hastalığı öğrenmek, nedir-necidir bilmek ve farkındalığı arttırmak, tedaviye sadık kalmak, doktorla takım olmak ve aile desteği derken oluyor gidiyor.
Nasıl tecavüz yani? Çok tuhaf geldi banaHangi hastaneye yatırdınız?
Evet çok yakınım biri yatmak zorunda kaldı birkaç defa. Genç bir hasta, kötü bir teşhisi var. Ve ailesi pek ilgili değil. Hastaneden hep iyi geliyor. Sonra başa sarıyor bizimki.
Özel bir hastanede yattı bir defasında onda çok memnun kalmışlardı.
Genç olduğu için devlet hastanelerinde hastalar arası etkileşimler oluyor ve başka tehlikelere açık hale geliyordu. İntihar tecavüz uyuşturucu ne demek akıl hastanesinde öğrendi maalesef. Özelde etkileşim azaldı. Görüştüğü hastalar da hep düzgün aile profilleri olduğu için daha rahat ettiler.
Tabi anneniz için böyle bir tehlike yok. Farkındaymış da sürecin kendi. Zamanla anlayacaktır mecbur kaldığınızı.
Nasıl tecavüz yani? Çok tuhaf geldi bana
Aa anladım. Bende tecavüz falan ediyorlar sandım devlet kurumundaHayır yanlış anladınız galiba. Tecavüzün ne demek olduğunu orada öğrendi. Arkadaşlık kuruluyor diğer hastalarla. Biri diyor ki amcamın oğlu bana tecavüz etti ondan böyle oldum mesela. Öbürü diyor ki bak ben kolumu jiletliyorum. İşte biri uyuşturuxu kullanıyorum iyi geliyor çıkınca ara beni diyor.
Bizim hastamız genç bir kız. Okula da gitmedi. Hep ev içinde kötü bir şeye maruz kalmadan büyüdü. Ciddi bir psikiyatrik rahatsızlığı var. Kötü davranışları var. Ama tecavüz uyuşturucu ne demek bilmiyordu mesela.
İlk defa böyle bir durum yaşadık. Bu kadar ağır bir süreç geçirdik. Nasıl olduğundan bahsediyoruz ona hatırlamıyor.
Teşhis olarak anksiyete bozukluk-mani depresyon yazıyordu kağıdında.
Şuan için onu zorlayan iç daralması. Sitede oturuyor. Komşuları var. Her gün çardakta otururlar bahçede. Gün boyu yanlız kalmaz.
İlaç içmesinde bir problem yok. Saati saatine içer aksatmaz. Hafta hafta iyi olacağına inanıyorum. İnanmak istiyorum.
Başta korkarak gittik yalan söyleyemem. Orda ki hastaların seviylerinden korktum. Ama içeri soktular dolaştım. Temizlik ilgi alaka güzeldi. 18 gün kaldı annem bi şikayeti olmadı. Yatarak tedavi her zaman daha erken sonuç veriyormuş.Çok bilgisi olmayan bunları yaşamayan devlet hastanesinin karalayanlar olmuş inanın en iyi tedavi devlet hastanesidir
Bu konuda en ağır şekilde yaşamış ve yakını tedavi gördüğü için iyileşmiş olmasını devlet hastanesi sayesinde ,
Doktorlarına güvenin
Özel hastanelerden uzak durun onlar tehlikeli
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?