Direkt konuya girmek istiyorum. Biz 3 kız kardeşiz. Anneme ve Babam çalışıyor durumumuz iyi. Ama gelin görün ki istediğimiz bir şeyi aldırmak için 40 takla atmamız gerekiyor. Babam kıyafete, eğlenceye veya normal herhangi bir şeye verilen parayı gereksiz görüyor. Yılda 1 kez kıyafet alışverişi yapabiliyoruz. Babam almıyor bari sen al anne diyoruz tamam diyor ama ondan da tık yok. İkisininde maaşı yatırıldığı zaman babam annemin maaşını da kendi hesabına aktarıyor. Anne babamla konuş en azından biraz bıraksın senin hesabında para bak bizimde ihtiyaçlarımız var diyoruz tamam diyor yine aynı şey. Türkiye şartlarında pahalılığı biliyorsunuz. Alışveriş 1000 tl tutsa bile babama fazla geliyor. Hep kendi paramı biriktirerek ayakkabı sweat vs aldım ama nereye kadar. Çevremdeki kişiler harçlık niyetine para verirse ancak o şekilde biriktebiliyorum. Anneme babama neden bu kadar bağlı olduğunu soruyoruz geçiştiriyor. Bu sorun yıllardır böyle. Babam bizim kiz çocuğu olduğumuzun farkında değil sanki hiç ihtiyaçlarımız yokmuş gibi davranıyor yiyecek dışında başka bir şeye para harcamayı gereksiz görüyor. Annem her seferinde maaşını babama atıyor. Babamın kartından en ufak bisey alsak hemen dokümanlara bakıp ne aldınız bu kadar diyor. Market alışverişi fazla tutsa ona bile sorun çıkarıyor. Bizde kiz çocuğuyuz süslenmek giyinmek isteriz. Annemin babama karşı olan bağlılığı bizi artik çok yoruyor. Ona demeden kendi parasını harcamıyor bile. Ben kızların ihtiyaçlarını göreceğim bu ay demek bu kadar mı zor ?