Yanlış düşünmüyorsunuz, gençsiniz arkadaşlarınızla vakit geçirmek sizin de hakkınız, tabii ki okul çıkışlarında arkadaşlarınızla buluşacak gezeceksiniz, anneniz korkuyor, korkularını çok iyi anlıyorum, tek başına İstanbul gibi bir şehirde sizi okutmaya çalışıyor, başınıza birşey gelmesinden endişe duyuyor, türlü türlü haberler seyredip kafasında bin türlü şey kuruyordur, Allah göstermesin size birşey olursa babanızın onu suçlamasından da korkuyordur ama hayat korkulara yenik düşerek geçmiyor maalesef, sizi eve kapatması hayatı öğrenememeniz demek, yaşayarak tecrübe kazanacaksınız, arkadaş seçimleriniz şekillenecek, nerede kimle görüşeceğinizi öğreneceksiniz, hayatı öğreneceksiniz, anneniz korkularını bastırmak zorunda, farkında değil ama sırf korkularınla başa çıkmayı bilmediği için annenizi sevsenizde ondan uzaklaşmanıza neden oluyor böyle yaparak, kavgada etse, karşı da çıksa duygularınızı anlatın annenize, anneniz anlamıyorsa babanıza anlatın, bir şekilde sizi dinlemeye, duymaya, düşünce ve isteklerinize kulak vermeye mecbur kalacak bir süre sonra ama bence mutlaka bir terapi de görmesi lazım, korkularıyla size olan bağımlılığı, babanızın yokluğunu sizle telafi etmeye çalışması derken tüm duyguları birbirine karışmış.
