Annem bana böyle şeyler demezdi ama düşündüm de ben de işleri yapardım. Boşandım, şimdi yine anne, kız, erkek kardeş oturuyoruz.
Kardeş dediysek mühendis, neredeyse 30 yaşında, kocaman herif. (Bende mühendisim ve çalışıyorum bu arada)
Eve gelir paşam; abla ne var yiyecek der, gece geç saat olsa bile hazırlar yediririm :)
Aman paşam kalkmasın diye bir sürahi ve bardak sürekli sehpanın üzerinde.
Çayını demler, servisini yaparım..
Odasını toplar, masasını falan silerim..
Çamaşırlarını makinede yıkar, bir güzel ütülerim..
Aldığım bir teşekkür. Bazen bir öpücük :)
O da çalışıyor, bende.
Haa markete gideriz poşetleri taşır. Ağır işime koşturur.
Evliyken kocama yapardım, baba evine döndüm şimdi kardeşime yapıyorum.
Nişanlımın evine giderim, hiçbişi yapmasan bulaşıklarını yıkar, salonuna çeki düzen veririm.
Ne bileyim..Böyle mi gördük, genlerde mi var..
Düşününce bir gariplik var gibi duruyor ama yaparken normal geliyor.