iyi akşamlar bayanlar içim bu konuda çok dolu paylaşmak istedim. annem 25 yıllık ms hastası 47 yaşında. haftalık iğneler oluyo son 3 yıldır yalnız dışarı çıkamıyo ve evin içinde de ağır işler yapamıyo temizlik falan bi tek yemek ve çamaşırla ilgileniyo onun dışındaki herşeye ben yetişmeye çalışıyorum. annemin bi tane ruh hastası olduğuna inandığım bi arkadaşı var 57 yaşında hiç evlenmemiş yalnız yaşayan bi kadın. inanılmaz sivridilli gölgesiyle kavga edebilicek bi insan. yılbaşından önce şöyle bi olay oldu. annem telefonda arkadaşıyla konuşuyo megafon açık kadın yeni yıl dileklerinde bulunurken "allah kızına da acıma duygusu versin dedi" onu duyduğum andan beri kendisinden nefret ediyorum.ben açıp o akşam ne demek istiyosun sen demek istedim ama annem izin vermedi. tabi daha önce arkadaşlarının çocukları hakkında kıyas yaparken benden ve bi arkadaşımdan hayırsız diye bahsetmiş.. neyse bardağı taşıran son damlayı anlatmak istiyorum. annem dışarı çıkamıyo veya yürürken zorlanıyo diye ona demiş ki "sen böyle olduğun için kocan ve çocukların bıkıcaklar senden ve hastalığından.. ms hastalarının en belirgin özelliğidir bişeyi taktılar mı kafalarına sürekli ondan bahsederler. annem şimdi babamla en ufak bi tartışma yapsa "benim arkadaşım söylemişti benden bıkıcaksınız siz" diyo. içim paramparça oluyo. o benim dünyadaki tek varlığım. iğnelerin yan etkisi depresyonmuş bide bunu duyduktan sonra daha bi söyler oldu bunları. bende diyorum ki yarın arıyıp kadını "sen 57 yaşına gelmişsin ama bi çocuk gibi nerde ne konuşucağını bilmiyosun. yazık günah değil mi anneme sürekli bişeyler söyleyip moralini bozuyosun. yalnız olmanın faturasını böyle şeyler söyleyerek anneme mi kesiyosun" ve buna benzer şeyler söylemeyi düşünüyorum ama tabi daha ağır şeyler. annem bu kadının söylediğini şeyi söylediğinden beri tansiyonum çıktı yemin ederim.