Canım okudukça çok üzüldüm .Annen çok yanlış davranmış ve yaptığı yanlışın farkında değil .Ben de 40 yaşlarını gerde bırakan bir anne olduğum için, olayları birazda annen gözüyle görmek istedim ama yapamadım .Hani diyelim babanla ilişkileri kötü böyle bir avunma çabasına girmiş .Yine de olmaz, çünkü yazdıkların masumane şeyler değil .Ne yazık ki bir anneye hiç yakışmıyor.Amacım seni daha da üzmek değil elbete.Annenle konuşmanı isteyecektim ama zaten konuşmuşsun .Yapacak bir şey yok gibi.Peki babandan hiç mi çekinmiyor.Ya babanın haberi olsa ne yapacak.Bence sen yine de annenle ikinci kez konuş .Ona bir anne olduğunu bu duruma çok üzüldüğünü iyice anlat.Seni nasıl utandırdığını anlamasını sağla .Babana söyleme ama gerekirse yalandan da olsa söyleyeceğini ima et.Çünkü ilerde başına kötü işler açabilir.Hiç mi bunu düşünmüyor .Ya da bir şekilde bilgisayarı evden kaldırın .Çünkü bu tip şeylere alışan bir insan daha da ileri gidebilir .Ne yazacağımı bilemiyorum kuzum .Gerçekten çok üzgünüm ve annene kızgınım .Çünkü maalesef yaptıkları yanlızlıktan ve ilgisizlikten değil .Yazdıklarına bakılırsa farklı şeyler yaşıyor .Kendi hatırlamıyorsa ona bir kız evladı olduğunu ve bir anne olduğunu hatırlat .Sevgilerimle...