Annemle 2 yıldır küsüz

aaaaaaaaaa nasil ana bu ya senin yerinde olsam hemen avukata giderim hakkimi ararim
seninde hakkin var herseyde sende onlarin evladisin sakin vaz gecme hakkini ara

MyWorLd .!.:

anne değilim ama anne olsaydım evlat kayırırmıydım TABİKİ HAYIR. evlatlarımın hepsi benden çıkma hepsi aynı adamdan olma ve hepsi Rabbimin yarattığı.

peki kardeşim yada abim evlenirken çok para harcansa bişi dermiydim TABİKİ HAYIR. o benim kardeşim canım ciğerim tabiki en iyisini hak ediyor ve anne babam öyle uygun gördü ise ben ne diyebilirim ki.

ya annem yada ben birbirimize küs kalabilirmiydik TABİKİ HAYIR. yani ben anamın kör tırnağına anamda benim kör tırnağıma kurban oluruz. ne gelin ne para nede başka bi durumlar bizi birbirimizden koparacak kadar bizim sevgimizden güçlü olacak kadar önemli şeyler değil.

bu durum da acaba senin bizlerle paylaşamadığın yada paylaşmayı unuttuğun başka bişeyler olabilir mi :? yani anneni çok kırmış olabileceğin bi durum olmuş olabilir mi?

bana da bazı arkadaşlarım gibi şaka gibi yada nasıl böyle bişey olabilir ki dedirtiyor anlattıkların. ve kendimi yerine bile koyamıyorum.

Allah yar ve yardımcın olsun canım. ayrıca baban için de başın saolsun.

Genişletmek için tıkla...

Bence çok şanlısın ve bunun kıymetini bildiğini düşünüyorum.Çok uzun diil 3-4 seneye kadar senin yazdıklarının azını diil fazlasını yazabilirdim ki olayların bir çoğunu yaşamıştık bile. o zamanlar hep yaşanan fikir ayrılıklarını sorumlusunu talih,bir çeşit sınav,yorğunluk,başka şeylere can sıkılması hatta 3. kişiler gibi görürdüm hatta anneminde öyle gördüğünü düşünürdüm.Sonra annemin hareketleri radikalleşti.Benden uızaklaştı kardeşimle yakınlaştı ,yakınlaştı uzaklaştı gibi kısır döngü içine girdi.Yanlız bu hareketler ilk günlük hayata dair şeylerde başladı mızmızlık etmek gibi olurdu benim bunlara tepki vermem diye düşündüm normal gördüm.Sonra ayrılıklar daha ciddi şeylerde olunca benim hayatımı doğrudan etkiledi.

emiy .!.:

aaaaaaaaaa nasil ana bu ya senin yerinde olsam hemen avukata giderim hakkimi ararim
seninde hakkin var herseyde sende onlarin evladisin sakin vaz gecme hakkini ara

Genişletmek için tıkla...

Avukata gittim izalei şuur hakkı var.Fakat malları kısmı satamıyorsun.Babamdan kalan 2 daire 3 dükkan 2 arazi ve araba var.Birinde annem oturuyor.2800 civarı maası artı kiraları var. Fakat alıştıgı evden o yaşta birini çıkarmak zalimlik.Satılırsa ya hepsi ya hiçbiri demiş devlet.Kiraları yine alsın gözüm yok standartını düşürmesin ama bi teşekkür etsin ve hakkım olan tapuları versin.Yerimi bileyim.Bunlarıda geçtim babamın son dönemi eşimden yüklü miktarda borç aldılar kendi paylarına düşen kısmın lafını bile etmiyorlar.Allahtan eşim baş kakıntısı yapmıyor.

nutez .!.:

muhalefet yapmayım diyorum ama çatlıyorum kusura bakmayın.bana verilen cvp çok güzeldi sen eşşekten düştünmü hiç? diye yani düşmeyen anlayamaz dediğim gibi bu yazılanlar teferruhattır öncesi sonrası yaşananları kimse bilemez zergi yada aşkaları anlata bildikleri kadarını anlatmışlar hele ben en son yaşadığım olayı anlattım bende açılan derin yaralardan sözbile edemem.demem oki imanın paranın kimde olduğu belli olmaz derler ya buraya bu yazıyı koymanın bir anlamı yoktu arkadaşım herkes kendi çapında bunları biliyor bişeyleri dine alet etmemek lazım çünkü o güzel duyguları hak eden ana var hak etmeyen var hak eden evlat var hak etmeyen var.senin söyleminle bakarsak olaya şunu yazayım bende(ozamanlar dinimize karşı gelen ana babaları da silmemiz söyleniyordu) hiç okumuş yada izlemişmiydin.yangına körükle gitmek değil benimki zergi derdini paylaşmış paylaşanlar olmuş.

Genişletmek için tıkla...

teşekkür ederim.insan hayatı sürprizlerle dolu.yaşamadan hissetmeden karşıdaki insanların sözleri yabancı dil gibiuzak gelebilir.Benim istegim çözümler neler olabilir konuşmak.içimi dökmek.belkide böylede bir dert var insan kaç yaşından sonra en güvendiği insanlarla bile inanılmaz sorunlar yaşayabilir demek.İşin aslı ben hala gerçekliğine inanamıyorum başıma gelenlere.

Babanız vefat edeli ne kadar oldu?Bununla bir bağlantısı olabilir mi annenizin hareketlerinin.Belki psikolojisi falan bozulmuştur.
Bence sık sık ziyaretine gidin gönlünü hoş tutmaya çalışın hayat kısa çünkü.

2 sene civarı.Babamın vefatından 2-3 ay sonra küstük.

zergi .!.:

2 sene civarı.Babamın vefatından 2-3 ay sonra küstük.

Genişletmek için tıkla...

Belki de sizden çok beklentileri vardı(kızı olduğunuz için) ve o döneminde sizden çok oğlunu yanında hissetti bu yüzden size kırgın olabilir.Bilirsiniz insanlar zor günlerinde yanında olanlara çok bağlanır ama yine de annelik dürtüleri bu kadar küslüğe engel olur.Psikolojisi de bozulmuş olabilr.
Yanlızlıktan oğluna sığınmıştır ve dışlanmak istemediği için oğlu veya gelininin dolduruşuna geliyordur.
Ama hepsi belkiiii.....
Bence annenizle her şeyi ama her şeyi karşılıklı açık açık konuşun ve gönlünü hoş tutun.

Olayları da tam manasıyla anlayamadığım için (bir anneye bunları konduramadığım için de) çok net olamıyorum yorumlarımda.

Kardeşimle yakınlaşıp bizim uzaklaşmamız kardeşimle aynı şehirde oturmalarından sonra doğal olarak oldu ben önce bunu garipsemedim hatta çok etkilemedi.daha sonra işler büyüdü.

(Annesinin tutmadığını kimse tutmuyor.Yaşayarak daha iyi anladım.benim hayatım zaten çok yoğun)

arkadaşım bu sözlerin beni bitirdi.senağlamakimbilir daha ne sorunların var,canım.belliki kendini yalnız ve güçsüz hissediyorsun.ayakta kalmak zorundasın gibi klasik şeyler söylemicem canım.biz de büyükler olarak üzüldüğümüz zaman hemen çocuklaşıyoruz ve daha da çok ilgi istiyoruz.inşallah hayırlı bir kapı açılır.

en iyisi geçmişe bir sünger çekip bundan sonrasına bakmak
anne olmaak demek hata yapmayacağı anlamına gelmez
bundan sonrasına bakın arkadaşım artık olan olmuş
çok geç kalmadan bir şekilde aranızı düzeltin annenizle
siz küçüksünüz ne olursa olsun sizin anneniz

Benim dedem öldüğü zaman anneannem demişti ki 6da ikisi karısına 6da 4ü de çocuklara kalıyomuş dedi. Normalde o kalanların 3te biri senin olması lazım. Bu işte bi yanlışlık var. Hepsini annenin alması mantıksız. ıyice bi araştır bakalım belki de hepsini satmadan halledilir.

canım belki bazı yerlerde haklısın ama sonuçta o senin annen,sana her konuda yardım edecek olan o..evet bizlerde anneyiz, sende annesin..çocuklarımızı büyütebilmek için ne fedakarlıklar yapıyoruz biliyosun.tamam kardeşine kızmakta haklısın..ama bence annenle barışmaya bak canım..annende hatasını anlayacaktır eminim..belkide anneni sıkıştırıyorlardır aralarında ..seninle görüşmesini engellemek için..işin aslını öğren bence canım..Allah yardımcın olsun..amiiinn..

malesef maddiyat ,işin içine girince anne bile anneliğini unutuyor.
sen bence yine anneni ara .küs olmayın en azından

eğer senden rahatsız oluyor sürekli soru yaşattığını düşünüyorlarsa bir müddet uzak durup hiç bişileri karışmaz yüzlü gözlü olmaz zamana bırakırdım ..mal konusuna gelincede Allaha havale eder geçerdim ..
Ama demekki sizinde bu olayda payınız büyük ki sürekli siz onlarla onlara sizle uğraşıp düşman gibi olmuşunuz ...şuan babam evini satıp abime yengeme verse hiç tınlamazdım bile ,eğer benden rahatszı oluyor ve hayatlarına müdahele ettiği düşüürlerse mesela ..ayda gideceme senede gider olay daha vahimse sırf Allah rızası için anne babamın telefonda hatrını sorar herşeyi zamana bırakırdım..

ama genede siz ailenezi ve yaşadıklarınızı daha iyi bilirsiniz biz sadece kendimize göre yorum yaparız..umarım herşey düzelir aranızda ..

"anneler evlat ayırımı yapmaz"kim ne düşünürse düşün bu cümle bana göre artık klişeleşmiş veya alışkanlık edilmiş bir cümle.....derken yanlış anlaşılmasın anneler genelde evlatlarını çok çok sever bu yadsınamaz bir gerçektir sonuçta bir çoğumuz anneyiz....ama kendi anneliğimizden çıkarak her anneyi kendimiz gibide algılamak hata olur...yukarda bir arkadaşımızında belirttiği gibi çocuğunu sokağa atanda anne,evladını öldüresiye dövende anne hatta kendi çocuğunu öldürende anne(daha yeni gazetelerde haber olmuştu kızını önce fare zehiri ve ilaçlar içmeye zorlayıp,sabah ölmediğini görünce yüzüne yastık kapatıp boğan bir anne vardı....işte oda bir anne!!!!)....ben şöyle düşünüyorum anneler evlat ayırımından ziyade bazen bir evlatlarına veya sahip olduğu evlat sayısına göre ikisine,üçüne vs....karşı daha hassas olabiliyorlar....ve evet bu hassasiyet zaman zaman kantarın topuzunu kaçırıp bir diğer evladı ciddi anlamda bunalıma götürebiliyor bana göre bu da şiddetin bir başka türlüsü....aslında evladını sevmiyor değildir seviyordur ama ondan kendine ve hassasiyetlerine karşı kayıtsız şartsız uyum bekler....evlat ise rahatsızlığını belirtirse onu hayırsız ve kendini üzen bir evlat olarak görmeye meyil eder...açıkcası ben bu durumda hala anne haklıdır diyemiyorum ...sırf anne olduğu için haketmediği bir haklılığı ona teslim etmek bence doğru değil....anneler babalarda hata yapar (insandırlar sonuçta) ve eğer hata yapıyorsanız tabiiki eleştirilir ve yargılanırsınız....sözüne çok değer verdiğim bir ablamın yıllar önce söylemiş olduğu bir cümle vardır "hayatta annen! dahi bir tokat atmışsa,ve bunun haksızca olduğuna inanıyorsan ...dönüp gözünün içine bakacaksın ve nedenini soracaksın! sormazsan o tokatların bir diğer ikincisi,üçüncüsüne hazırla kendini...sormadan kabullenen tüm tokatlara hazır olacak...çünkü annen bile bu kabullenişi görünce ikincisi için çok düşünmeyecektir!!!"......tabii bu sorgunun uslubu kişinin kendisine ve yapısına kalmış bir şeydir (ben her zaman kişisel olarak asaleti kaybetmemekten yanayım)...fakat hiç unutmadığım ve zaman içinde doğruluğuna yüzlerce kez şahit olduğum bir ifadedir bu cümleler.....her zaman anne ve babalara hatta onlardan sebeb sahip olduğumuz anneanneler,babaanneler ve dedelere dahi saygıda kusur edilmemesini şiddetle savunuyorum....üzülmemeliler...fakat bir yerde haksızlık varsa bunu uygun bir dille dile getirmeninde yerinde ve doğru olduğuna inanıyorum....

konu sahibi arkadaşım sizin içinde bir yorumda bulunmak istiyorum çünkü içten içe hissettiğiniz acıyı anlayabiliyorum...şu an biraz işlerim olduğu için yorum yapamayacağım ama ilerliyen saattlerde yazacağım...sevgiler