Annemle sürekli kavga ediyoruz, hiç arkadaşımda yok :(

damlacik1 .!.:

Annemle surekli kavga ediyoruz, suanda kavgaliyiz, mutsuzluktan ister istemez cok kotu seyler soyluyorum
1 tane bile arkadasim yok, uzuntulerimi paylascak kimse yok hep icime atiyorum
Etrafimda beni seven, arayan soran kimse yok, kendimi acayi yalniz hissediyorum
Nasil kurtulucam ben bu yalnizliktan ve mutsuzluktan? :105:
Benim gibi kendini yalniz hisseden var mi?
Keske hep yanimda duran bi arkadasim ve beni cok seven bi esim olsaydi, kendimi cok degersiz hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

kirmizicilek16 .!.:

annenizle arkadaş olmayı deneseniz
birlikte yürüyüşlere çıkın gezin.
yaşınız kaç ?
okuldan mahalleden vs hiç mi arkadaşınız yok :44:

Genişletmek için tıkla...

Dercih .!.:

Offf anne olayı benim için felaket, aslında annem çok iyi. Ama ayrı dünyaların insanlarıyız ve çocukluğumdan beri böyle. Babaannemle çok iyi anlaşırdık, annem kıskanırdı bana yaklaşacağına bana kötü davranır, hakaret eder, hep iş yaptırmak isterdi. Babaannemde tam tersi bana sevgi verirdi, annem hırçınlaştıkça ben de hırçınlaştım. 32 yaşıma geldim, annemle siyah- beyaz gibiyiz. Özür dilerim bana çok cahil geliyo ki cahil de olabilir kendini asla geliştirmiyo. Ben 10 sene ayrı yaşadım, okudum, çalıştım filan, çok lüks yerlerde de oldum, yemek yeme oturup kalkma herşey, eeee ortamım da öyle. Anne şöyle yap diyorum, sen sosyetesin ben yapamam diyor.
Kendisi çok fedakar bi insan, evlendim hamileliğim riskli bana hiç bir iş yaptırmıyor, ama onun yaptığı ne yemeği ne işi beğenmiyorum. Hergün kavga ediyoruz, bazen küsüyo, ben çok dikkatliyim, o çok dikkatsiz. Temizlik yapmayı bilmiyo bana göre.
Sabır diyorum, ama dayanamıyorum, bakımsız, görgü kuralı bilmez, dağınık ama uyarınca da ben kötü oluyorum. Ha ben de çok iyi değilim, çok eleştiririm ama ne yapayım. Offffff 6 aydır birlikteyiz, hiç dışarı çıkmıyorum, hamileliğimden dolayı, bi de annemin bu halleri en güzel günlerim burnumdan geldi....


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

Genişletmek için tıkla...

Onu olduğu gibi kabul et bence, o zaman mutlu olursun, hem hamileymissinde kendini yipratma

Dercih .!.:

Offf anne olayı benim için felaket, aslında annem çok iyi. Ama ayrı dünyaların insanlarıyız ve çocukluğumdan beri böyle. Babaannemle çok iyi anlaşırdık, annem kıskanırdı bana yaklaşacağına bana kötü davranır, hakaret eder, hep iş yaptırmak isterdi. Babaannemde tam tersi bana sevgi verirdi, annem hırçınlaştıkça ben de hırçınlaştım. 32 yaşıma geldim, annemle siyah- beyaz gibiyiz. Özür dilerim bana çok cahil geliyo ki cahil de olabilir kendini asla geliştirmiyo. Ben 10 sene ayrı yaşadım, okudum, çalıştım filan, çok lüks yerlerde de oldum, yemek yeme oturup kalkma herşey, eeee ortamım da öyle. Anne şöyle yap diyorum, sen sosyetesin ben yapamam diyor.
Kendisi çok fedakar bi insan, evlendim hamileliğim riskli bana hiç bir iş yaptırmıyor, ama onun yaptığı ne yemeği ne işi beğenmiyorum. Hergün kavga ediyoruz, bazen küsüyo, ben çok dikkatliyim, o çok dikkatsiz. Temizlik yapmayı bilmiyo bana göre.
Sabır diyorum, ama dayanamıyorum, bakımsız, görgü kuralı bilmez, dağınık ama uyarınca da ben kötü oluyorum. Ha ben de çok iyi değilim, çok eleştiririm ama ne yapayım. Offffff 6 aydır birlikteyiz, hiç dışarı çıkmıyorum, hamileliğimden dolayı, bi de annemin bu halleri en güzel günlerim burnumdan geldi....


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

Genişletmek için tıkla...

damlacik1 .!.:

Annemle surekli kavga ediyoruz, suanda kavgaliyiz, mutsuzluktan ister istemez cok kotu seyler soyluyorum
1 tane bile arkadasim yok, uzuntulerimi paylascak kimse yok hep icime atiyorum
Etrafimda beni seven, arayan soran kimse yok, kendimi acayi yalniz hissediyorum
Nasil kurtulucam ben bu yalnizliktan ve mutsuzluktan? :105:
Benim gibi kendini yalniz hisseden var mi?
Keske hep yanimda duran bi arkadasim ve beni cok seven bi esim olsaydi, kendimi cok degersiz hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

ruslarboschhh .!.:

Aynen kendi hayatımın annemle ilgili kesitini gördüm. Ve sanırım evlendikten snra yazdıklarının geri kalanını yaşayan yine ben olucam.
Rabbim anlaşacak sabır versin bizlere inş...

Ve konu sahibi arkadaşa da gelince sende de lise dönemimdeki geçmişimi gördüm. En iyisi diyaloğunuzda ortak bi frekansı yakayalayamıyosanız gerçekten de mümkün olduğunca paylaşımda bulunmamak, özellikle de zıt gittiğiniz dönemlerde. Yani okuluna git gel, annenle birlikte yemek yerken gününzden bahsedin, birlikte dizi film vb.izleyin ama sözkonusu özellikle sizin canınızın istediği bişey olduğu zaman sadece annenize teklif edin, ısrar ortamdaki havanın daha da bozulmasına sebep oluyo anlaşılan.

Arkadaş konusu da cidden çok hassas... Şu devirde olsa dert, olmasa ayrı dert ama emin ol sırf sözde arkadaşların olacağına özde 1-2 tane olsun yeter de artar bile. Şahsen benim dosttan da öte, can arkadaş dediğim meleklere sahip olmam ömrümün 19. yılında bahşoldu bana :) Rabbim de onların varlığını eksk etmesin benden. Bugünler geçecek, en güzel günlerini en güzel dostluklarla yaşayacağın zmnların da olucak, sadece biraz sakin, biraz sabır.

Genişletmek için tıkla...

ruslarboschhh .!.:

Aynen kendi hayatımın annemle ilgili kesitini gördüm. Ve sanırım evlendikten snra yazdıklarının geri kalanını yaşayan yine ben olucam.
Rabbim anlaşacak sabır versin bizlere inş...

Ve konu sahibi arkadaşa da gelince sende de lise dönemimdeki geçmişimi gördüm. En iyisi diyaloğunuzda ortak bi frekansı yakayalayamıyosanız gerçekten de mümkün olduğunca paylaşımda bulunmamak, özellikle de zıt gittiğiniz dönemlerde. Yani okuluna git gel, annenle birlikte yemek yerken gününzden bahsedin, birlikte dizi film vb.izleyin ama sözkonusu özellikle sizin canınızın istediği bişey olduğu zaman sadece annenize teklif edin, ısrar ortamdaki havanın daha da bozulmasına sebep oluyo anlaşılan.

Arkadaş konusu da cidden çok hassas... Şu devirde olsa dert, olmasa ayrı dert ama emin ol sırf sözde arkadaşların olacağına özde 1-2 tane olsun yeter de artar bile. Şahsen benim dosttan da öte, can arkadaş dediğim meleklere sahip olmam ömrümün 19. yılında bahşoldu bana :) Rabbim de onların varlığını eksk etmesin benden. Bugünler geçecek, en güzel günlerini en güzel dostluklarla yaşayacağın zmnların da olucak, sadece biraz sakin, biraz sabır.

Genişletmek için tıkla...

Tesekkur ederim cevabin icin, ilac gibi geldi yazdiklarin

Dercih .!.:

Offf anne olayı benim için felaket, aslında annem çok iyi. Ama ayrı dünyaların insanlarıyız ve çocukluğumdan beri böyle. Babaannemle çok iyi anlaşırdık, annem kıskanırdı bana yaklaşacağına bana kötü davranır, hakaret eder, hep iş yaptırmak isterdi. Babaannemde tam tersi bana sevgi verirdi, annem hırçınlaştıkça ben de hırçınlaştım. 32 yaşıma geldim, annemle siyah- beyaz gibiyiz. Özür dilerim bana çok cahil geliyo ki cahil de olabilir kendini asla geliştirmiyo. Ben 10 sene ayrı yaşadım, okudum, çalıştım filan, çok lüks yerlerde de oldum, yemek yeme oturup kalkma herşey, eeee ortamım da öyle. Anne şöyle yap diyorum, sen sosyetesin ben yapamam diyor.
Kendisi çok fedakar bi insan, evlendim hamileliğim riskli bana hiç bir iş yaptırmıyor, ama onun yaptığı ne yemeği ne işi beğenmiyorum. Hergün kavga ediyoruz, bazen küsüyo, ben çok dikkatliyim, o çok dikkatsiz. Temizlik yapmayı bilmiyo bana göre.
Sabır diyorum, ama dayanamıyorum, bakımsız, görgü kuralı bilmez, dağınık ama uyarınca da ben kötü oluyorum. Ha ben de çok iyi değilim, çok eleştiririm ama ne yapayım. Offffff 6 aydır birlikteyiz, hiç dışarı çıkmıyorum, hamileliğimden dolayı, bi de annemin bu halleri en güzel günlerim burnumdan geldi....


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

Genişletmek için tıkla...

eses07 .!.:

yaşınız kaç ? :44::44:
insanın ailesinden iyi dostu yok cnm ..

Genişletmek için tıkla...