Başınız sağolsun, Allah yattığı yeri cennet eylesin annenizin. Anneannemi kaybettim bende annem gibi severdim, hala da alışamadım, hayat devam ediyor evet ama bir yanın eksik gibi hep. Ben şu şekil de avutuyorum kendimi, öldüğüm de yine kavuşacağım, yine bir arada olacağız umudu taşıyorum. Siz de bunu düşünün acınız az da olsa hafifler belki.
Allah rahmet eylesin oncelikle.. Cemal Sureya'nin bir siiri ile devam etmek istiyorum; der ki; Her olum erken olumdur..
Bu hayatin kanunu ve biz hayatta kaldigimiz surece hep birileri hayatini kaybetmeye devam edecek , bize hep erken gelecek.. Hele bir anne olumu ise bu durum katlanarak devam edecek... Acinizi icinizde nasil yasamak istiyorsaniz oyle yasayin, o sizin hayatta kalma sekliniz olacak.
Tekrar bol sabirlar diliyorum..
Başınız sag olsun gercekten cok üzüldüm yazdıgınız içime işledi .Böyle birseyı deneyimledım Allah göstermesın kimsenın basına ama unutmayın gıdecegımız yer orası hepımızın sevdıklerımıze kavusmak ıcın bu dunyadaki sınavımızı atlatmamız gerekıyor (inancınızı bilemıyorum ama ) hani dısardan yorum yapmak cok kolay gıbı gelıyor ama belkı bunu dusuneceksınız bunu kolaysa uygula dıyeceksınız bende cok dusunurum bır sey olursa naparım dıye annenızın yerını muhakkak kimse dolduramaz ama belkı gelecekteki esınızın annesı melek gıbıdır ve sıze 2. Anne olur olmaz demeyın olan cok gordum ondan Allah bır kapıyı kapattıysa sıze ıcınızı serpecek bir ödül bir mukafaat verecektır bol bol dua edin . İnsallah sozlunuzle de cok mutlu olursunuz
Sizi hıc tanımasamda cok yuregıme işledi gercekten
Allah sıze sabır versın
Amin.. Allah razı olsun.Başınız sağolsun.
Allah annenize rahmet eylesin, size de sabır versin.
Amin. Dediğiniz gibi olur umarımBaşınız sağolsun. Zamanla acısı hafifleyecek elbette. Sozleniyormussunuz. Sizi seven bir hayat arkadaşınız olacak, bu bile önemli bir teselli. Çocuklarınız olduğunda en önemli kişiler onlar oluyor hayatınızda. Elbette yeri dolmaz ama, ne demek istediğimi anlayacaksiniz. Allah sabırlar versin, nurlar içinde huzurlu uyusun.
Yarama tuz oldu yazınız. Bir ay oldu bende annemi kaybedeli. Hala beni ankarada bekliyor orda gibi. Ben farklı şehirdeyim. Sanki çıkıp gelecek gibi. Çook zor gerçekten. Normal hayatımı yaşamaya çalışıyorum. Ama bir an aklımdan çıkmıyor içim hala yangın yeri. Bekar kardeşimi ve babamı düşünüyorum. Onlara ayrı üzülüyorum. Rabbim sizinde benimde sabrımızı arttırsın inşallah. Hepimize kolaylıklar versin. Evet düğününde sözünde bir yanın eksik olacsk hep. Kimse annenin yerini dolduramaz. Ama umarım eşinle çok mutlu olursun. Ve kayınvalidende inşallah sana ikinci bi anne gibi iyi yürekli olur. Acın birazda olsa hafifler.
Öncelikle başın sağolsun ben 24 yaşındayım 4 sene önce annemi kaybettim 5 ci yılımıza girdik daha doğrusu annem kanserdi 3 4 sene kanserle savaştı en Son bağırsak kanserine yakalandı yatağa düştü 2 3 ay kadar hastanede yattık bıktı çıkmak istedi yatağa bağlıydı bir sürü makine aldık evimize götürdük zor durumda kaldım hemşire olmadığım halde damar yolu açmaya kalktım sabahlara kadar ağzımda buz kırdım yedirdim içim yanıyor diyordu heryerini buzlu suyla siliyordum direnleri çok kötü kokuyordu onları bosaltiyordum bi gün zar zor dedi ki yoruldun artık sen beni bu yasa getirdin de yoruldum dedin mi yada yoruldun mu güldü sonrà fenalaştı nefes alamadı ambulans çağırdım götürcez dediler kurabilecek misiniz dedim malesef dediler o zaman gidin dedim istemiyorum imza attım gönderdim çıktım yukarı yattım yanına kafasını göğsüme yasladi uyudu sonra anne dedim cevap vermedi anne dedim uyanmadı göğsümde öldü sonra bi ağaldım delirdim sonra dedim kendi kendime sus be çocuk dayıma seslendim sarıldım annemi yatırdık dumdüz çektik üstüne çarşafı morga bile gittim morgtan çıkardık eve getirdik öptüm kokladim cenaz yıkama aracına bindim kefenledim karanfiller döktüm gül kokuları sürdüm vedalaştım 2 sene sonra evlendim gelinligimle ziyarete gittim ah bacim ben ne acılar yaşadım aglamadim kendimi Sıtkım sonra patlak verdim sonra çok ağladım hala ağlıyorum zor annesiz olmak çok zor anne giderse aile gider yuva gider es Dost gider evlenirken çok ağladım yanımda olsaydı diye çok ağladım geçmiyor sanki bi yere gitmis de gelecek gibi rüyamda her gördüğüm de ben ölmedim gel bul beni diyor deli divane bagiriyorum anne nerdesin diye anne kız görünce ağlıyorum hep ama bi gün kavusacaz merak etme şimdilik rüyalarda kavuşuyoruz rabbim zamanı gelince cennetinde kavuştursun bizleri ama şükretmeyi öğrendim en azından anne sevgisini kokusunu biliyorum şanslıyım tabi gülüşünü kokusunu saçlarımı oksamasini çok özlüyorum mutlu ol çünkü yanimizdalar benim annemden kalan işaretim var beyaz kelebek anısı var bende ne zaman beyaz bir kelebek görsem bilirim ki annem geldi biz goremesekte onlar bizimle yüreğinde hisset yeter
Allah razı olsun. Umarım dediğiniz gibi olurBasiniz sagolsun
Allah geride kalanlara gani gani sabir versin.
Herkesin sinavi baska bu dunyada, sizinki cok zor bir yerden olmus, olumden otesi yok cnku.
İnsallah mutlu bir evlilignz olacak ve anneninz gurur duyacagi bir anne olacaksiniz.
Canım ilk iki cümleni okudum ve gerisini okumaya cesaret edemedim. Rabbim yardımcın olsun inşallah
Amin inşallah mekanları cennet olsun inşallah ölüm hep kapıda hersey bahane geldiğimiz yere vademiz dolunca geri döneceğiz bizim için erken geliyor daha vardı bu kadar erken gitmemeliydi diyoruz ama rabbim nasıl yazarsa öyle oluyor iste bizlerde sadece onlara dua etmek orada huzurlu olmalarını sağlamak düşüyor acin daha çok taze zamanla alısacaksın demiycem kaç yıl geçerse geçsin alisamiyor insan ama arkani dönüp baktığında yillar ne çabuk geçiyor daha dün gibi diyorsun rabbim sabır versin dualarını eksik etme annende ağlamak istediğinde ağla hemde hıçkıra hıçkıra ağlaMesajı gözyaşlarıma hakim olamayarak okudum. Ne kadar da çok ortak nokta var hastalıkla mücadele etmek o o acıları yaşarken görmek nasıldır bilmem Allah rahmet eylesin. Ben annemi ansızın kaybettim bazen diyorum iyi ki hasta deģildi çekmedi vadesi dolmuş ecel geldi ve gitti. 4 saat once telefonda konuşup gülüp şakalaştığım annemi 4 saat sonra evde buz gibi olmuş uyurken buldum. Sarıldım uyan dedim duymadı. Ellerini ısıtamadım o benim ellerim üşüme nefesiyle ısıtırdı ben ısıtamadım. Sonra ellerimle yıkadım pamuklara sardım yerine emanet ettim. Yaşadıklarım bir bir geldi gözüm önüne. Dayanmak inanmak öyle zor ki. Rabbim yardımcımız olsun. Annelerimizin mekanını cennet eylesin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?