- Konu Sahibi berivannnn26
-
- #1
Merhabalar arkadaşlar sitenin eski üyelerindenim diyebilirim daha öncesinde de açtığım konularda destek olup yorumlarınızı esirğemediniz Allah razı olsun yine kafama takılan ve içimden atamadığım bir durumum var yorumlarınız benim için önemli,
Şöyle başlıyayım annem ,anemmle iyi anlaşırız arkadaş gibiyizdir gezeriz ,yeriz herkes abla ,kardeş sanar bizi hoşumuza gider güler geçeriz .Ama kavga eder de tartışırsak işte sorun orda başlar bilemiyorum kızlar eminim aranızda annesi ile fikir alışverişinde sinirlenen tartışan olmuştur ben çalışıyorum genelde pazar günleri gezerim iş sebebi ile sinirlerim çok yıprandı en ufak bir tartışmayı bile kaldıramıyor ve sesim yükseliyo annem bana birşeyler söyledikçe bende ona söylüyorum (söylüyorum dediğim kıyaslama yaptığında şu da senden iyi sen kendine bak tarzı )
Ama annemin o an ki sinirle söylediği beddualar yüreğime oturuyo evet tartışıyoruz ama bu annenin beddua etmesini gerektirir mi ?ettiği beddualar
Bekarım ben diyorki işte Allah bakalım sana koca ,çocuk verecek mi ,bakalım sen ev bark sahibi olacakmısın ,eğer oraya gidersen şu taş mezar taşın olsun ,yok otobüslerin altında kal ,onu yaparsan beyaz gelinliğin kefen olsun ... aynen bunları söylüyo hepsini bir kerede söylemiyo kavga neye göre ise ona kızıyorsa, bakalım sen evlenebilecek misin diyo ,dışarı çıkacak arkadaşlarla erkek kız oturacaksam babanı üzecek Birşey yaparsan otobüslerin altında kal eve geleme diyo .
Ben lisedeydim sevdiğim biri vardı sevgiliydik ama annem hiç istemedi babam baskıcıydı ona rağmen görüştüm annem üzlmesin diye ayrıldık dedim ama görüştüm o zaman da beddua etti muradına erme görüşürsen diye o zaman çocuktum önemsemedim ama şuan düşünüyorum ve korkuyorum bu kadar beddua ne olur bilemiyorum .
Sonra bu söylediklerinin hepsini unutuyo 2 saat sonra ağlıyorum ettiği beddualara isyan ediyorum ya insan kızın bu şekilde olmasını istermi ama sinir hali ile söylüyo ama unutamıyorum işte annem üzülmesin diye birşey demiyorum ama içim içimi yiyo annem babamdan dolayı yıprandı babam zulüm yaptı ,aldattı bizler için dayanıyo şimdi iyiler ama yaşananlar unutumuyoki ben 17 yaşımda çalışmaya başladım Allah a çok şükür işim rahat muhasebeciyim ama bu konu kafama çok takılıyo .
Benim yengem küçükken hep pantolon giyermiş annesi de etek elbise giymesini çok istermiş ama giymezmiş ve annesi ona demişki gelinliğin pantolonun olsun ve yengemle amcam kaçarak evlenmiş yengem gelinlik giymemiş pantolon ile kaçmış böyle şeyleri duyunca gözlerim doluyo ben ya bende annemin sinir hali ile söylediği beddualar ile yuva kuramazsam diye
arkadaşlarım ,ablalarım sadece yorum almak istiyorum korkuyorum beddualar tutarmı benden sonra 2 kardeşim daha var onlara tek bir tanesini söylemiyo söylemedi de biliyorum beni seviyor önemsiyor ama bu sinir halinde söyledikleri beni çok yıpratıyo yatağa başı koyduğumda ya evlenemezsem ,ya mutlu olamazsam ,ya çocuğum olamazsa diye düşünmeden edemiyorum
Şöyle başlıyayım annem ,anemmle iyi anlaşırız arkadaş gibiyizdir gezeriz ,yeriz herkes abla ,kardeş sanar bizi hoşumuza gider güler geçeriz .Ama kavga eder de tartışırsak işte sorun orda başlar bilemiyorum kızlar eminim aranızda annesi ile fikir alışverişinde sinirlenen tartışan olmuştur ben çalışıyorum genelde pazar günleri gezerim iş sebebi ile sinirlerim çok yıprandı en ufak bir tartışmayı bile kaldıramıyor ve sesim yükseliyo annem bana birşeyler söyledikçe bende ona söylüyorum (söylüyorum dediğim kıyaslama yaptığında şu da senden iyi sen kendine bak tarzı )
Ama annemin o an ki sinirle söylediği beddualar yüreğime oturuyo evet tartışıyoruz ama bu annenin beddua etmesini gerektirir mi ?ettiği beddualar
Bekarım ben diyorki işte Allah bakalım sana koca ,çocuk verecek mi ,bakalım sen ev bark sahibi olacakmısın ,eğer oraya gidersen şu taş mezar taşın olsun ,yok otobüslerin altında kal ,onu yaparsan beyaz gelinliğin kefen olsun ... aynen bunları söylüyo hepsini bir kerede söylemiyo kavga neye göre ise ona kızıyorsa, bakalım sen evlenebilecek misin diyo ,dışarı çıkacak arkadaşlarla erkek kız oturacaksam babanı üzecek Birşey yaparsan otobüslerin altında kal eve geleme diyo .
Ben lisedeydim sevdiğim biri vardı sevgiliydik ama annem hiç istemedi babam baskıcıydı ona rağmen görüştüm annem üzlmesin diye ayrıldık dedim ama görüştüm o zaman da beddua etti muradına erme görüşürsen diye o zaman çocuktum önemsemedim ama şuan düşünüyorum ve korkuyorum bu kadar beddua ne olur bilemiyorum .
Sonra bu söylediklerinin hepsini unutuyo 2 saat sonra ağlıyorum ettiği beddualara isyan ediyorum ya insan kızın bu şekilde olmasını istermi ama sinir hali ile söylüyo ama unutamıyorum işte annem üzülmesin diye birşey demiyorum ama içim içimi yiyo annem babamdan dolayı yıprandı babam zulüm yaptı ,aldattı bizler için dayanıyo şimdi iyiler ama yaşananlar unutumuyoki ben 17 yaşımda çalışmaya başladım Allah a çok şükür işim rahat muhasebeciyim ama bu konu kafama çok takılıyo .
Benim yengem küçükken hep pantolon giyermiş annesi de etek elbise giymesini çok istermiş ama giymezmiş ve annesi ona demişki gelinliğin pantolonun olsun ve yengemle amcam kaçarak evlenmiş yengem gelinlik giymemiş pantolon ile kaçmış böyle şeyleri duyunca gözlerim doluyo ben ya bende annemin sinir hali ile söylediği beddualar ile yuva kuramazsam diye
arkadaşlarım ,ablalarım sadece yorum almak istiyorum korkuyorum beddualar tutarmı benden sonra 2 kardeşim daha var onlara tek bir tanesini söylemiyo söylemedi de biliyorum beni seviyor önemsiyor ama bu sinir halinde söyledikleri beni çok yıpratıyo yatağa başı koyduğumda ya evlenemezsem ,ya mutlu olamazsam ,ya çocuğum olamazsa diye düşünmeden edemiyorum