evet canım nişanlandım.. pişmanım ama azarlamam diyo eimden geleni yaparım diyo huy cunku evlisin sen sanırım var mı sende en ufak azarlanma
canım valla, bu azarlama huyu kötü bir şey. ben de evliyim, azarlama gibi bi sorun yok çok şükür bende ama, düşünüyorum da olsaydı kendimi çok çok değersiz hissederdim.
şimdi gerçekçi olmak gerekirse, nişanlın belirli bir yaşa kadar böyle büyümüş. bir kere her şeyi ben bilirim tavırları insanı yıpratır.
düşünsene, ilerde evlendiğini farzedelim. zıt düştüğünüz bir konuda sen haklı olsan bile, senin bakış açından bakmaz.
bazen benim eşim bile, beni düşünmeden, kendi bakış açısıyla bakıyor. bu beni çok sinir eder mesela.
zaman geçtikçe anlar hatasını, benim penceremden de bakar ama, nihayetinde sen o an sinir olmuşsun.kendini yıpratmışsın.eşinin sonradan gösterdiği erdem senin gönlünü alsa bile, geçmiş zamandaki kırgınlık insanın aklına gelmiyor değil.
tartışma dediğin her evlilikte olur.insanlar böyle böyle birbirini tanır. ama saygı çerçevesi içinde tartışılırsa bu böyledir.
sen diyorsun ki hakart ediyor, ben bilirim tavırlarında, kötü konuşuyor, annesine bile dik konuşuyor vs..
bir tartışmada bunlar varsa insanlar duygusal açıdan çok yara alırlar.ve de kalıcı olur zaman geçtikçe.
kendimden örnek veriyim sana, bende yüksek sesle konuşma huyu var mesela.aileden gelen bişey.
bazı insanlar garipseyebiliyor bu durumu. eşim de bu garipseyen kısımdan. çünkü kendisi sakin konuşur.
bir şey olduğunda benim ses tonum otomatikmen yükselir.
şimdi bu huyumu törpüledim fazlasıyla. ama yine de ilk tepkim sesteki ton oluyo bende.
ben bile bu huyumu tamamen yok edemedim.
eşim cırlama hemen diyo artık. hatta espiri yaptı kendine cırlamış destanı diye.
iyi düşün, taşın.
evlilik çok çok daha farklı.
her an birliktesin, yüzyüze bakıyosun.
duygularını yaşayacağın adamı iyi seç.