Kötü olmuş, 22 yaşındasınız, bir yandan birey yetiştirirken diğer yandan da ailenize karşı mücadele veriyorsunuz.. artık öyle bir dünyada yaşıyoruz ki 66 yaşındaki annem dışarıya çıktığında ben tedirgin oluyorum, sürekli arıyorum..aileniz sizin için endişelenmekte çok haklılar ama keşke biraz daha dengeyi koruyabilseler.. diğer yandan erkek arkadaşınız da ailenizin endişelerini anlayabiliyor olmalı.. erkek arkadaşınız bu duruma katlanmak zorunda değil elbette ama seviyorsa daha fazla anlayış gösterebilir..hoş uzaktan uzaktan sevmek, ilişki sürdürmek ne derece sağlıklı olur, tartışılır.. heralde ben olsam, şartlar bu, benim de yapabileceğim bişey yok, beni seviyorsan katlanırsın yoksa sen bilirsin derdim..