Değil mi? Ömrümde ilk defa biriyle hayaller kurmuştum, annesine isteme töreninde fazladan getirmek istediği, o çok sevdiğim badem şekerini bile söylemişt şapsal sevdiceğim :)
Evlenme fikrinden çok uzak olan ben, artik çiftleri gördüğümde o ve ben üzerine hayaller kuruyordum, çiftlere mutluluklar ve iyi dileklerde bulunurken , bize de diye fısıldıyordum içimden. Babam dışında birine sarılmanın huzur verdiğini kanıksamıştım, evlenince sarılarak televızyon izleriz gibi saçma hayallere bile kapılmıştım bir zaman.
Şimdi o güzel hikayeme son vermek için çok fazla bir saatimiz kalmadı.
Dediğiniz gibi aynı durumda ben olsam, beklerdim , sonunda vuslat varsa özlemler daha tatlı değil midir...
Gittiğim her yere çok peşimden geldi hakkını yiyemem, sınav çıkısıma , alısverısıme, gunde 13-14 aralıksız süren derslerime , hem de baska yerde kendi öğrenci olmasına rağmen. hatta gece yarısı kapımın onune. biri görecek korkusuyla ışığı açmayı bile unutmuştum bir keresinde.
Ama her güzel şey bitermiş, çok da kaptırmamalıymısız öyle...