• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Arada kaldım dayanamıyorum artık

istanbul02

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
25 Temmuz 2017
10
5
36
35
Merhaba hanımlar.Ben ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.Annem kanser hastası bende gurbette evliyim.Babam emekli anneme bakıyor.Son zamanlarda ağırlaştı ve babam sürekli sinirini benden çıkarıyor.Her ay gidiyorum bir hafta kalıyorum yemeklerini temizliklerini yapıyorum.Hastane işi olunca geliyorum ben kalıyorum.Yine de yetmiyor çok ağır konuşuyor.Hep onlarla olmamı istiyor ama benim de evim var ister istemez aklım kalıyor.Çok bunaldım artık dayanamıyorum.Bi yandan anneme üzülüyorum bi yandan babam üstüme geliyor bi yandan eşimle dengeyi kuramıyorum.Napmalıyım ben?
 
Hastaya bakmak kolay değil. siz de kendinizce haklısınız, elinizden geleni yapıyorsunuz ama siz de sürekli hastaya bakan taraf olsanız aynı durumda olabilirsiniz. siz evlat olarak yapmanız gerekenleri yapın elbette ve kendi evinizi de ihmal etmeyin. bu süreçte babanızın sözlerine biraz kulak tıkamalısınız. adamın hastaya baktığı yetmiyormuş gibi hayat arkadaşının gözünün önünde canı acıyor. gerçekten zor bir durum.
 
Hastaya bakmak kolay değil. siz de kendinizce haklısınız, elinizden geleni yapıyorsunuz ama siz de sürekli hastaya bakan taraf olsanız aynı durumda olabilirsiniz. siz evlat olarak yapmanız gerekenleri yapın elbette ve kendi evinizi de ihmal etmeyin. bu süreçte babanızın sözlerine biraz kulak tıkamalısınız. adamın hastaya baktığı yetmiyormuş gibi hayat arkadaşının gözünün önünde canı acıyor. gerçekten zor bir durum.
O kadar ağır konuşuyor ki.Bir süreye kadar tıkıyorum ama Annemin de aklına giriyor.Haketmiyorum bu kadarını.O ne yaşıyorsa ben de yaşıyorum.
 
O kadar ağır konuşuyor ki.Bir süreye kadar tıkıyorum ama Annemin de aklına giriyor.Haketmiyorum bu kadarını.O ne yaşıyorsa ben de yaşıyorum.

arada rahatlatabilirsiniz. tek çocuk musunuz bilmiyorum ama mesela ayda 1 hafta değil de bazen 1 ay gidip o sırada babanızın ordan uzaklaşmasını, başka kardeşlerinize gitmesini veya kafa dinlemeye başka bir yere gitmesini sağlayabilirsiniz. bunu diğer kardeşlerle dönüşümlü de yapabilirsiniz.
 
arada rahatlatabilirsiniz. tek çocuk musunuz bilmiyorum ama mesela ayda 1 hafta değil de bazen 1 ay gidip o sırada babanızın ordan uzaklaşmasını, başka kardeşlerinize gitmesini veya kafa dinlemeye başka bir yere gitmesini sağlayabilirsiniz. bunu diğer kardeşlerle dönüşümlü de yapabilirsiniz.
Kardeşim var erkek 20 yaşında hiç ilgilenmiyor ama ona hiçbir şey demiyorlar.
 
Merhaba hanımlar.Ben ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.Annem kanser hastası bende gurbette evliyim.Babam emekli anneme bakıyor.Son zamanlarda ağırlaştı ve babam sürekli sinirini benden çıkarıyor.Her ay gidiyorum bir hafta kalıyorum yemeklerini temizliklerini yapıyorum.Hastane işi olunca geliyorum ben kalıyorum.Yine de yetmiyor çok ağır konuşuyor.Hep onlarla olmamı istiyor ama benim de evim var ister istemez aklım kalıyor.Çok bunaldım artık dayanamıyorum.Bi yandan anneme üzülüyorum bi yandan babam üstüme geliyor bi yandan eşimle dengeyi kuramıyorum.Napmalıyım ben?
Babanız yanlış yapıyor sizin de bir yuvanız var ve yine de gitmeye yardım etmeye çalışıyorsunuz, eğer babanız razı olacaksa annenizi yanınıza götürün babanız idare etsin tek başına sizde annenize bakmış ve yakından ilgilenmiş olursunuz..
 
Benim annemde 3 yıldır kanser tedavisi görüyor. Ben onlardan 1200 km uzaktayım ablamda 700 km uzakta gidip kalma imkanımız yok. 3 yıldır babam ilgileniyor annemle. Suya sabuna dokunmayan adam gitti evin her yükü onda yapacak bir şey yok çünkü hayat müşterek o imzayı atarken iyi günde kötü günde diye söz verilmedi mi
 
Benim annemde 3 yıldır kanser tedavisi görüyor. Ben onlardan 1200 km uzaktayım ablamda 700 km uzakta gidip kalma imkanımız yok. 3 yıldır babam ilgileniyor annemle. Suya sabuna dokunmayan adam gitti evin her yükü onda yapacak bir şey yok çünkü hayat müşterek o imzayı atarken iyi günde kötü günde diye söz verilmedi mi
Haklısınız başına gelen anlar ancak.size sitem ediyor mu
 
Hayır hiç sızlandığını duymadım. Biz maalesef çalışıyoruz gidemeyecek durumdayız yani belki de bunu bildiği için bilmiyorum.
Belki de.Ben çalışmıyorum ama yine de bu kadar ağır konuşması gerekir mi?Her gün arıyorum sürekli gidip kalıyorum Yine de hakediyor oluyor muyum?
 
Belki de.Ben çalışmıyorum ama yine de bu kadar ağır konuşması gerekir mi?Her gün arıyorum sürekli gidip kalıyorum Yine de hakediyor oluyor muyum?
Tabi ki ağır konuşmaması gerekir. Çünkü siz de evlisiniz ayrı bir hayatınız var. Kesinlikle haketmiyorsunuz. Ama maalesef kanser hastalığında insanın psikolojisi de bozuluyor. Babanızın psikolojisi bozulmuş olabilir yardım alması gerekir bence.
 
Allah yardımcınız olsun. Çok zor bir durum.
Ancak anneciginizi.hayatta insanın başına gelebilecek bu en zor durumda başkalarına bırakmayın. Ne kadar gerekiyorsa, nasıl gerekiyorsa bir evlat olarak elinizden gelenin fazlasını yapın.
Sağlıklı, eli ve ayağı tutan kocanız yalnız kalsa açlıktan ve pislikten ölmez herhalde. Varsa çocuklarınıza da pekala bakabilir. Yeter ki gönlü olsun yardımcı maya. Eş olmak, hayat arkadaşı olmak işte bu gibi durumlarda destek olmakla olur.
 
Durumunuz iyiyse hastanede hasta bakan bakıcılar oluyor. Bakıcı tutun, babanız da rahatlar. Siz, kardeşiniz, babanız ortaklaşa öderse çok da büyük masraf olmaz.

Bunun dışında yapabileceğiniz bir şey yok. Bunu da babanıza anlatın güzelce. Anlamıyorsa da yapacak bir şey yok. Kulak tıkayın. Hakarete başladığında kapatıyorum baba bunları dinlemeyeceğim deyin.
 
Hastaneddyse durumu ağır olabilir çocuğun da yoksa atla git veya varsa eşin baksın biraz yine git babanın kızmasını boşver kendin pişman olmamak için annenle doya doya vakit geçirmek için git
 
Hasta insana çok zor ama bakana da çok zor. Elbette bu babanızın yaptığını haklı kılmaz ama babanızı gerçekten anlıyorum.
Almanya’da yaşıyorum annem İstanbul’da yaşıyor(-du .)
Abim elinden geldiği kadarıyla ilgileniyordu ama onun da evi, ailesi var neyi ne kadar yapabilir.
ben gidebildiğim kadarıyla gidiyordum ama olmuyor öyle tabi benim babam hayatta değil belki herşey biraz daha kolay olabilirdi bizim için o zaman.
8 ay önce annemi yanıma aldım. Şu anda bizimle yaşıyor. Ona seve seve bakıyorum ama bazen evet insan çok yoruluyor 7/24 hasta bir insanla yaşamak bedenen ve psikolojik olarak çok zor.
Çünkü evliyim, kendime göre sorumluluklarım var, 2 yaşında bir kızım var, ikizlere gebeyim. Bütün herşey insana bazen fazla geliyor.
Hiç bir plan yapamamak, her an kaybetme korkusu ile yaşamak bütün hayatını hasta insana göre ayarlamak kolay birşey değil.
Durumunuz müsait ise arada bakıcı yardımı almayı deneseniz belki biraz yardımı dokunur.

Allah hepinizin yardımcısı olsun.
 
Anneniz Ne kanseri? Benim dedem miden kanserinden, kayınpederim ve kayınvalidem de akciğer kanserinden vefat ettiler. En fazla yaşayan kayınvalidem teşhis konulduktan sonra 2 sene yaşadı. Dedem 2 ay içinde, kayınpederim 3 ay içinde vefat etti.
Sizin anneniz hastanede ise son evrelerde mi? Evde görebileceği bir tedavi ise kendi evinize alın. Öyle hasta bakıcı filan olmaz. İlerde başkasına baktırdığınız için vicdan yaparsınız.
maalesef kanser çok kurtuluşu olan bir hastalık değil. Babanızı mazur görün. Sizin kendinize ait bir aileniz, eşiniz çocuklarınız var. Ama babanız hayat arkadaşını kaybetmekle mücadele ediyor. Kızsa da bağırsa da yine de Allah razı olsa, ele muhtaç etmeden bakıyor.
biz babamızı kaybettik. 3 kız kardeşiz. Biz Yine 1 şekilde hayatımıza devam ettik. Annem aklını yitirme noktasına geldi.
yine de Allah’tan umut kesilmez. Allah acil şifalar versin. 🙏🏻
 
Back
X