• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aradaki Tüm Bağlar Kopmuş Gibi...

utopikuye .!.:
Derdini çok güzel anlatmışsın öncelikle. Yorumuma gelirsek evet bazı şeyler malesef ki unutulamıyor. Yıllar geçse de o yapılanın kırgınlıgı kalacak içinde belki. Hani sinirle küfür etseydi de onu yapmasaydı keşke denilecek bir şey. Ama noluyo onunla yaşamaya alışıyorsun. Ya alışacaksın ya ayrılacaksın başka seçenek yok çünkü :)
Genişletmek için tıkla...



Teşekkür ederim, meramımı açık şekilde izah etmeye çalıştım sadece. Evet, ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin misali diyorsunuz :')
 
Koalina .!.:
Evet o şekilde, daha az konudan ve daha az şiddette kavga ediyoruz artık orası kesin ancak ciddi bir durum olunca eskiden 3 gün konuşmuyorsak şimdi 1 ayı bulabiliyor. Dozajı artıyor yani maalesef çünkü ben hala onun gelip gönlümü almasını bekliyorum o ise benim küsüp kaçmalarımın son bulmasını bekliyor. 4 sene bitecek bizim, biz aynı oldukça bir şey değişmiyor.
Genişletmek için tıkla...


Bizde küsüp kaçan taraf ben değilim, aksine ben genellikle gelip özür dileyen, yalvaran tarafım. Kavga edince, bana sinirlenince susuyor delicesine. Yalvarıyorum kizdiysan bağır çağır ama böyle pasip şekilde susma soguyorum senden diyorum. Ayrıca gelip özür dileyince bile suratını asmaya devam ediyor, bu yüzden artık özür dilemeye heves kalmadı bende. Bir işe yaramıyor çünkü, o ne zaman isterse o zaman gelip barışiyor özür dilesem de. Sonra da sen özür dileseydin her şey düzelirdi bu noktaya gelmezdik diyor.
 
Size baldizim olayni daniscam.2olusu var. kocasi cok kotu biri,davamli ihanet ediyo buna,kac kez tutdu kizla. En son tutdu kizla kavga etdiker kocasi onu inanilmaz bi halde dovdu kaynanamgile dondu baldizim 1ay falan kaldi. Sonra anladiki kocasiz bi sey olmuycak cocuklarini cok ozledi kocasi cocuklari almisdi elinden. Mecnuriyetden geri dondu. Onun hayelleri mahv olmus ama dondu. Ne haller yasayanlar var. bence konusub ortak bir cozum bula bilirsiniz. Bu hayatda olume bir care yokdur
 
lettyortiz .!.:
Peki



Peki o 6 yılda yaşananları unutabildiniz mi yoksa hala her kavgada, her soğumada aklınıza geliyor mu? Önemli olan bu sanırım. Unutabildiyseniz ne mutlu. Benim kafamı karıştıran da bu. O kadar şey yaşandıktan sonra 10 yıl sonra düzelse bile gerçekten düzelmiş olacak mı?
Genişletmek için tıkla...
Bu daha cok yasananlarin boyutuna bagli sanirim.Bizim anlasmazliklarimiz hic bir zaman disariya yansimadi ve her defasinda sarilip unutarak sonlandirdik. Kin tutmayi gerektirecek boyutta sorunlar degillerdi. O yuzden gulerek hatirliyorum.Suna ne olay yaratmistim diye mesela.
 
lettyortiz .!.:
Teşekkür ederim, meramımı açık şekilde izah etmeye çalıştım sadece. Evet, ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin misali diyorsunuz :')
Genişletmek için tıkla...

Karşılıklı güdeceksiniz işte. Belki de size büyük bi kıyamet lazım gerçekten ne istediğinize karar vermeniz için.
 
nur selma .!.:
Size baldizim olayni daniscam.2olusu var. kocasi cok kotu biri,davamli ihanet ediyo buna,kac kez tutdu kizla. En son tutdu kizla kavga etdiker kocasi onu inanilmaz bi halde dovdu kaynanamgile dondu baldizim 1ay falan kaldi. Sonra anladiki kocasiz bi sey olmuycak cocuklarini cok ozledi kocasi cocuklari almisdi elinden. Mecnuriyetden geri dondu. Onun hayelleri mahv olmus ama dondu. Ne haller yasayanlar var. bence konusub ortak bir cozum bula bilirsiniz. Bu hayatda olume bir care yokdur
Genişletmek için tıkla...


Çok üzüldüm Allah yardım etsin akrabanıza. Dediğim gibi çok konuştuk bu konuları ama değişen bir şey olmadı.
 
livalinda .!.:
Bu daha cok yasananlarin boyutuna bagli sanirim.Bizim anlasmazliklarimiz hic bir zaman disariya yansimadi ve her defasinda sarilip unutarak sonlandirdik. Kin tutmayi gerektirecek boyutta sorunlar degillerdi. O yuzden gulerek hatirliyorum.Suna ne olay yaratmistim diye mesela.
Genişletmek için tıkla...


Bizdekiler kin tutmayı gerektirecek büyüklükte şeyler işte. Sorun da bu ya :') Çok yaraladık birbirimizi...
 
lettyortiz .!.:
Kaç kez denedik bunu sevgili Janet ama 11 aydır sürekli başa sarıyor, çok değişmeye çalıştım ve bence değiştim de, eski kötü huylarımı bırakmaya çalışıyorum. Çok daha farklı bir insan oldum buna ailem bile çok şaşırıp seviniyor ama o fark etmiyor bunu. Fark etse de en ufak bir kavgamızda tüm iyi yanlarımı sıfırlıyor gözümde. Ben aramız iyiyken numara yapmıyormusum ona, maske takiyormusum. Benim gerçek kimliğim buymuş, kötülük varmış içimde. Bir insan sizin iyi değil de kötü yanınızın gerçek olduğuna hukmetse, onu kendinize inandiramasaniz ne hissedersiniz? :KK43:
Genişletmek için tıkla...

Birebir aynı şeyleri yaşıyorum, aynı sözlerle ve 4. yılımızdayız. Biz boşanıyoruz çünkü karşı taraf çaba sarfetmediği sürece sen ne yaparsan yap hep kötü yanların yüzüne vuruluyor. Aile terapisi denediniz mi?
 
pitpigim .!.:
Kavganizin sebebi nedir neden birbirinizi bu kadar yiprattuniz?
Genişletmek için tıkla...

Tek bir sebebi yok, 11 ayda kaç farklı konudan dolayı kavga edebilirseniz o kadar işte. Mesela en canımı yakanlarından biri, terzinin evinde bayıldıktan sonra ki terzi evimize çok uzaktı, beni almaya gelir misin bayıldım demem ve onun şimdi bizimkilerden arabayı isteyemem ayıp olur kendin gel demesiydi. 2 aylık falan evliydin. Terzi kadın bile seni asla bu halde tek başına dışarı bırakmam, eşin gelene kadar gidemezsin demişti. Bıraksın diye eşim almaya geldi diye yalan söyleyip çıkmış, bir caminin bahçesinde içim çıkana kadar ağlamıştım. Belki ölene kadar unutmam bunu. Eşimin işi falan da yoktu o sırada, evdeydi. Arabayı alamasa bile en azından toplu taşımayla gelip beni alabilirdi diye düşündüm.
 
aereo .!.:
Birebir aynı şeyleri yaşıyorum, aynı sözlerle ve 4. yılımızdayız. Biz boşanıyoruz çünkü karşı taraf çaba sarfetmediği sürece sen ne yaparsan yap hep kötü yanların yüzüne vuruluyor. Aile terapisi denediniz mi?
Genişletmek için tıkla...


Çok üzüldüm sizin adınıza, hiç çıkar yolu yok mu boşanmaktan başka? Hayır denemedik, kabul edeceğini hiç sanmıyorum böyle bir şeyi.
 
utopikuye .!.:
Dibi göreceksiniz yani. Kavgalardan yorulacaksınız. Orada da kararınızı vereceksiniz. Tamam mı devam mı. Eğer devamsa karşılıklı törpüleyeceksiniz kendinizi çünkü bileceksiniz ki diğer türlü yürümeyecek.
Genişletmek için tıkla...


Tamam deme gibi bir imkanımız yok, ailelerimiz buna asla müsait değil. Dedim ya boşanmak en ufak bir ihtimal bile değil bizim için, Allah korusun böyle bir şey yaşamak istemiyorum. Ama böyle de nasıl gider bilmiyorum, daha 1 yılımız dolmadan geldik bu noktalara... Ben törpüleniyorum ama o bunu görmüyor, ben törpülüyorum ama onda çok da işe yaramıyor :')
 
lettyortiz .!.:
Merhaba hanımlar, ben 11 aylık evliyim. Bu kısa sürede eşimle öyle dönemeçlerden geçtik, öyle kavgalar ettik ve öyle unutulmayacak sözler sarf ettik ki birbirimize, artık hiçbir şeyin o en başındaki gibi saf ve güzel olacağına dair inancım kalmadı. İkimiz de birbirimizi seviyoruz, buna eminim ama boş bir sevgi bu, yaşadıklarımız altını boşalttı o sevginin. Tüm bağlar kopmuş gibi hissediyorum, artık ikimizin de ne barışmaya, ne nasıl olacak bundan sonra diye konuşmaya ne de kesin bir karar vermeye gücü var. Susuyoruz sadece, ve üzülüyoruz bu kadar severek, bu kadar saygı duyarak, bu kadar saf duygularla girdiğimiz, özellikle benim uğruna çok şeyden vazgeçtiğimiz bu evlilik yolunda geldiğimiz noktaya bakınca. Acıyorum o güzel sevdiğimiz zamanlara, eski O'nu özlüyorum, eski beni özlüyorum. Eski bizi özlüyorum ama dedim ya, öyle şeyler yaşandı ki artık asla geri dönemeyiz o zamanlarımıza. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum kızlar. Sağlıklı bir ilişki surduremiyoruz ne kadar denesek de olmadı evlendiğimizden beri. Toplasanız 1 ay normal bir evlilik hayatımız olmamıştır. Toplasanız bir ayım üzüntüden delicesine ağlamadan geçmemiştir. Yoruluyorum, o da yoruluyor farkındayım. Birbirimiz için doğru insanlar değilmişiz meğer. Benim bir erkekten onun da bir kadından beklentileri çok farklıymış. Biz bu işi elimize yüzümüze bulaştırdık, ben senin hayatını mahvettim, sen de benimkini. Nasıl geçecek bir ömür böyle bilmiyorum dedi. Boşanmak asla bir seçenek değil lütfen boşanma dışında öneri sunun bana. Hep derler ya evlilik ilk 5 yılda ancak rayına oturur, peki o 5 yılda yaşananlar ne olacak? 5 yıl boyunca binbir badire atlattıktan sonra nasıl rayına oturacak o evlilik, her yanı bıçaklanmış zavallı bir ağaca benzemez mi o halde? Yardımlarınız için şimdiden teşekkür ederim...
Genişletmek için tıkla...

Tabiki kimse boşanmasın isteriz bu hep en son çare olmalı ama niye boşanmak bir seçenek değil diyorsunuz ki? Yazık günah değil mi size de karsınızdakine de.. Tabiki kurtarabiliyorsanız kurtarın inşallah ama olmuyorsa devam ettirmek ne kadar sağlıklı? Bir omur böyle geçer mi?
 
lettyortiz .!.:
Merhaba hanımlar, ben 11 aylık evliyim. Bu kısa sürede eşimle öyle dönemeçlerden geçtik, öyle kavgalar ettik ve öyle unutulmayacak sözler sarf ettik ki birbirimize, artık hiçbir şeyin o en başındaki gibi saf ve güzel olacağına dair inancım kalmadı. İkimiz de birbirimizi seviyoruz, buna eminim ama boş bir sevgi bu, yaşadıklarımız altını boşalttı o sevginin. Tüm bağlar kopmuş gibi hissediyorum, artık ikimizin de ne barışmaya, ne nasıl olacak bundan sonra diye konuşmaya ne de kesin bir karar vermeye gücü var. Susuyoruz sadece, ve üzülüyoruz bu kadar severek, bu kadar saygı duyarak, bu kadar saf duygularla girdiğimiz, özellikle benim uğruna çok şeyden vazgeçtiğimiz bu evlilik yolunda geldiğimiz noktaya bakınca. Acıyorum o güzel sevdiğimiz zamanlara, eski O'nu özlüyorum, eski beni özlüyorum. Eski bizi özlüyorum ama dedim ya, öyle şeyler yaşandı ki artık asla geri dönemeyiz o zamanlarımıza. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum kızlar. Sağlıklı bir ilişki surduremiyoruz ne kadar denesek de olmadı evlendiğimizden beri. Toplasanız 1 ay normal bir evlilik hayatımız olmamıştır. Toplasanız bir ayım üzüntüden delicesine ağlamadan geçmemiştir. Yoruluyorum, o da yoruluyor farkındayım. Birbirimiz için doğru insanlar değilmişiz meğer. Benim bir erkekten onun da bir kadından beklentileri çok farklıymış. Biz bu işi elimize yüzümüze bulaştırdık, ben senin hayatını mahvettim, sen de benimkini. Nasıl geçecek bir ömür böyle bilmiyorum dedi. Boşanmak asla bir seçenek değil lütfen boşanma dışında öneri sunun bana. Hep derler ya evlilik ilk 5 yılda ancak rayına oturur, peki o 5 yılda yaşananlar ne olacak? 5 yıl boyunca binbir badire atlattıktan sonra nasıl rayına oturacak o evlilik, her yanı bıçaklanmış zavallı bir ağaca benzemez mi o halde? Yardımlarınız için şimdiden teşekkür ederim...
Genişletmek için tıkla...

Öncelikle birbirine uyan ya da uyamayan insanlar vardır
Evliliğin ilk yılının zor geçtiği doğrudur ama bunun 5 yıl sürmesi saçmalıktır
Bir evlilikte saygı yitirilmişse, isterse 50 yıllık olsun, isterse on çocuk olsun boşanma her zaman iyi bir seçenektir, çünkü
insanın kendisini saymayan biriyle yaşaması işkencenin dik alası. Yorumlardan birinde çocuktan bahsedildiğini okudum asla ama asla mutlu olduğunuza, işlerin yolunda olduğuna emin olmadan böyle bir şey yapmayın, sorunun üzerine doğan çocuk o sorunu bin misli devleştirir.
Evlilik ayrı bir dünya, flörtle falan anlaşılmıyor insanların ne olduğu, dediğim gibi ilk yıl bir uyum süreci var ancak bu süreç kavga, hakaret, şiddet, sürekli karşı karşıya durmak demek değil. Biraz zaman verin kendinize, biraz uzaklaşın ancak sonra sorunlarda bir değişiklik olmuyor ise bitirme iyiliğini kendinizden esirgemeyin, kişisel görüşüm şudur ki; sevdiğin insan kişiliğini olumsuz yönde değiştiriyorsa onu sevmeyeceksin, çünkü bu değişim karşındakinin ruh haline göre sürekli devam eder.
Sorun nedir, nerelerde tökezliyorsunuz bunları iyice tahlil edip, ona göre davranmak lazım. Yerine göre öz eleştiri yerine göre eleştiriyle ortak , saygılı bir yol bulunabiliyorsa ne ala
 
lettyortiz .!.:
Tek bir sebebi yok, 11 ayda kaç farklı konudan dolayı kavga edebilirseniz o kadar işte. Mesela en canımı yakanlarından biri, terzinin evinde bayıldıktan sonra ki terzi evimize çok uzaktı, beni almaya gelir misin bayıldım demem ve onun şimdi bizimkilerden arabayı isteyemem ayıp olur kendin gel demesiydi. 2 aylık falan evliydin. Terzi kadın bile seni asla bu halde tek başına dışarı bırakmam, eşin gelene kadar gidemezsin demişti. Bıraksın diye eşim almaya geldi diye yalan söyleyip çıkmış, bir caminin bahçesinde içim çıkana kadar ağlamıştım. Belki ölene kadar unutmam bunu. Eşimin işi falan da yoktu o sırada, evdeydi. Arabayı alamasa bile en azından toplu taşımayla gelip beni alabilirdi diye düşündüm.
Genişletmek için tıkla...

Sen bu yazdıklarında bir yerde sevgi görüyor musun ? Hastalıkta yanında olmadıktan sonra eş neden var ?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Hayatım, yeni gelişmeler ve başarısızlık hissi
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
655
ebrulimm3232
E
K
Boşanmış çocuklu bir adamla evlendim
22 23 24
Yorumlar
460
Görüntüleme
20K
escada35
escada35
Nhessa
29 Mart 2025 Koç Burcunda Güneş Tutulması - Burçlara Etkileri
6 7 8
Yorumlar
140
Görüntüleme
4K
Nhessa
Nhessa
Nhessa
1 Mart – 12 Nisan 2025 Venüs Retrosu - Burçlara Etkileri
8 9 10
Yorumlar
198
Görüntüleme
7K
Nhessa
Nhessa
Elmaemma
Ben Ne Yapacağım, Aklımı Yitirmek Üzereyim. Yolumu kaybettim...
2 3 4
Yorumlar
64
Görüntüleme
3K
eyeofthesky
eyeofthesky
Back
X