Benim bu insanlarla bas etmem ne yazık ki mümkün degildi. Tekrar yakınıma taşındıklarında is bitti maalesef. Fazladan iki sene uğraşmış olmam bile buyuk kayıp. Zaten esim olacak adamda da is yok.
Aslında birkac yıl daha sabrettiğinize ipleri elinize alırsınız...
Eşiniz gibi adamlar bir süre sonra eşlerinin istediğini yapmaya başlıyor, tabi bu süre 8-10-12 yıl evlilikten sonra oluyor...
Benimde eş ailesi ve kv sizinkiler gibiydi...birde esim tek çocuk...bir gün onların yanında bir tartisma esnasında boşanma konusu geçti, kv min gözlerinin içinin güldüğünü gördüm ve icimden kendime yemin ettim "ayrılıpta bu kadını sevindirmeyecegim" diye....
2. hamilelik boyu eşimin kafasinin etini yedim, o zamandan beri evime gelemezler, 4-5 yıldır da bende gitmiyorum, ailesi ile iplerimi tamamen kopardim... şimdi eşim diyorki " artik annemin yerinde sen varsın, senin dediğin olacak"...ki benim kv kadar baskın bir insan ben görmedim hayatımda...
Boşanmaya karşı degilim, defalarca boşanmayı düşündüm, hatta 1 ay önce anneme ve babama "ben eninde sonunda bu adamdan bosanirim" dedim...
Ama sizin konuyu okuyunca farklı seyler düşündüm... eşinizden ayrılarak oglunuza büyük kötülük yapıyorsunuz, erkekler kendilerinden boşanmak isteyen kadına da, o kadinin çocuğuna da acimazlar maalesef..her ne kadar cocugunu seven ve çok ilgili bir baba dahi olsa boşanma gerceklesince evlatlari ile maddi ve manevi bağıda koparıyor erkekler maalesef...
Eşinizle boşanmamış olsanız eşinizin tüm maddi varlığı oğlunuzun önüne serilecek iken, boşanınca her ay miktarı belli bir nafaka ile oglunuzu kısıtlayacaksınız, bu günün yarinlarida var herşeyi düşünün, çok daha iyi bir yerde yaşama, daha iyi okullarda okuma, daha şatafatlı bir hayat (mesela oglunuzun 18. Yas gunu hediyesi olarak bir araba alabilecek mısınız,belkide babası yapardı) vs vs....
Boşanarak bu hakları oğlunuzun elinden siz alıyorsunuz, belkide oğlunuz bunları idrak edebilecek bir yaşta olsa bu durumu kesinlikle kabullenemezdi...
Ayrica baba erkek çocuğu icin çok güçtür, babasinsan ayrılarak onun elinden bu gücü alıyorsunuz, evde , okulda, dışarıda nerede bir baba-oğul görse kendini güçsüz kimsesiz hissedecek....
Siz kendinizi rahata erdirmek için oğlunuzu hayata karşı güçsüzleştiriyorsunuz, neden? Oğlunuzu kendinizden daha mı değersiz görüyorsunuz...
Bakın şimdiden mahsunlasmis çocuk, saati sizden de isteyebilirdi, alabilecek güçtesiniz, ama oğlunuz babadan istiyor, neden diye bir düşünün...
Lütfen bir daha düşünün,muhakkak açık bir kapı vardır.... oglunuz için fedakarlik yapın...
Son olarak "bir erkeğin yeniden bir oğlu olabilir ama bir erkek çocuğunun yeniden bir babası olamaz"....
Oğlunuzu cezalandırıyorsunuz....
