- 4 Temmuz 2019
- 620
- 549
- 103
Kendi isteğinizle mi evlendiniz?Bir cok acı yasadım hatalar ailem. Zamanında unıversıteye gidemedim kucuk yasta evlendim. O kısı den ayrıldım cocugun yoktu Allahtan 25 yasından unıye de gittim cogunu telafi etmeye calıstım ama kendimi affedemiyorum daha ıyı yerlerde olabilirdim bir cok hata yapmasaydım. Benı en cok uzen agırbaslılıgıyla tanınmıs biriyken kendımı defalarca rezil etmıs olmam. Nasıl bu kadar degıstı küçüldüm anlamıyorum
Aileniz sizi üniversiteye gitmeniz için uyarmadi mi?
Neden ayrıldınız ve bu bahsettiğiniz ağırbaşlı olma halınızı evliyken mi kaybettiğinizi düşünüyorsunuz?
Bakın herşey kader kısmet. Bahtinizda ne varsa o oluyor. Önce yaşadığınız şeyleri kabul edin belki evlenmeyip üniversiteye gitseydiniz şuan çok daha kötü bir konumda olacaktiniz bilemezsiniz. O yüzden neden uniye gitmedim neden evlendim diye sormayın kendinize. Olacakların en hayırlısı olmuş olandır. Düşünmeyin geçmişi. Bir de şu ağırbaşlılık konusunda kimsenin ne dediğini umursamayın bırakın sizi öyle bilmesinler ne çıkar? Ben her zaman "ekmek paramı onlar mı veriyor?" Diye soruyorum kendime başkaları için. O yüzden ne düşündükleri gram umrumda olmuyor. Bu dünyaya gelme amacımız belli yapmamız gerekenler belli geride kalanların ne önemi var?
sizin sebepleriniz ne bilmiyorum, ama bende kendimi çirkin, beceriksiz, felan zannederdim. Bir sürü hata yaptım. Simdi bana göre ilk adım kendimize bakmak olur.bu git sacini yaptır anlamında değil. Onuda yapın bakımlı olmak güzeldir. Ama kendinize bakarken ve içinizden saydirirken kimin sesini duyuyorsunuz? Kendi sesinizi mi? Yoksa sizin sesinizden başkasının düşüncelerini ve görüşlerini mi? Ben kendimi yerle bir ederken aslında kendi iç sesimi duymuyordum. Ben çocukken cok eleştirildim, bana çok Kızılırdi. Dayak da yedim. Çocukluktan başkasının sesi iç sesiniz olduysa kendi sesinizi duymayi öğrenmeniz lazim. Ben aslında empati yeteneği yüksek olan bir insanım. Cok yardimseverim. Ama is kendime geldiğinde bir güzel parcalardim.
