Araya soğukluk mu soktum ?

İki ay önce eşimin işine yakın olması ve evimizden memnun olmamamız sebebiyle kayınvalide ve görümemle aynı semte taşındık. Evimizi kayınvalidem aldı ve benim de kendilerini sevdiğimden hiç taşınma çekincelerim olmadı hatta eşim her gün git gel dört saat yol yapmayacağı için özellikle istedim.

Ama tek çocuk olduğumdan mıdır fazla samimiyete gelemediğimden mi nedendir gün aşırı hatta bazen her gün görüşmeler beni bunalttı. Normalde hiç problem olmadan geçtiğimiz haftaya kadar geldik yine geldiler, gün aşırı görüştük. Hatta kayınvalidem geçen Pazar sabah 10.00' da baskın da yaptı oğlumu özledim diyerek. ( Eşimi benden az görüyor yoğun çalışma temposundan dolayı ve maalesef eşim de annesine düşkün değil gidip illa göreyim demez ) Buraya kadar her şey normal. Pazartesi günü eşim çalışmadı ve biz evin eksiklerini almak için dışarıdaydık o günkü pazar alışverişi sonrası gelme rutini böyle aksadı. Sonraki günler de ben servislerle uğraştım, davlumbazı takarken duvarı komple deldiler diğer odadan çıktı falan sinirlerim bozuldu. Görümcem aradı ama onunla da keyifsiz konuştum, sonradan öğrendim bana gelmek niyetindeymiş ben ev temizliyordum işim var deyince gelmemiş.

Dün sabah mesaj attım sabahtan yürüyüş yapıp pazara uğrayacağım siz de gelin ben dönerim eve dedim "annem oruçlu olduğundan gelemeyiz" demiş. Okey dedim. Bugün de evlilik yıl dönümümüz ama kutlamadılar. Belki akşama oğlunu arar bilmiyorum ama geçen sene kutlamışlar, hatta bize yemek organize etmişlerdi.

Acaba diyorum soğukluk mu soktum araya ? Ama bazen de yalnız kalmak istiyorum, çalışmadığım için moodum bazen yerlerde olabiliyor bazen yataktan dahi çıkmak istemiyorum. Ki geçenlerde konu açmıştım dönem dönem tetikleyen anksiyetem var pek iyi hissetmiyorum yine kendimi.

Sanırım ben kötü bir gelinim, annem de kadın size ev aldı, başının üstünde taşı diyor daha çok sinirim bozuluyor sanki bir saygısızlığım olmuş gibi.... Ki dediğim gibi eşim aramaz sormaz ben dürterim hep annemi ihmal etmeyelim diye. Ama bazen ben de içe kapanıyorum işte....

Annem konusu da ayrı bir başlık olur zaten. Neyse.

Sonuç olarak dengeyi nasıl kuracağım ben ? Çok mu abartıyorum ki mümkündür bugünlerde regl de olacağım Karadeniz' de gemileri batırdım.
Onların gelmesini bekleme canım sen git. Hatta al saksıda çiçek içimden geldi de hediye et. Hatta Aranız iyiyse söyle de ki anne bazen yataktan çıkasım gelmiyor bazen modum çok düşük oluyor o Zaman keyifsiz konuşursam kusura bakmayın de.
 
Yani aslında şöyle oldu, bunu da eşimin boş bir anında ağzından kaçırmasıyla öğrendim. Annesi mallar dağılmasın istemiş. Yani biz kendimiz yeni bir ev alırsak evlendikten sonra edinilen malların yarısı benim olacağımdan istememiş., boşanırsanız mal bölünür demiş. Kafasında bizi boşamış yani :) Hoş biz ev almaya kalksak herhalde on sene sürerdi ama kendisi böyle düşünmüş. Bu yüzden evet evi oğluna aldı diye düşünüyorum. Yine de Allah razı olsun bu fiyatta ve mevkide bir evi biz rüyamızda göremezdik. Bu yönden bir kırgınlığım da yok çünkü 73 yaşına gelmiş kadın bu şekilde düşünüyor olabilir. Rahmetli halamın da vardı bir şeyleri o da damatlarından mal saklardı. Malın mülkün mü var derdin var :) Sonra halam rahmetli oldu şimdi o tarafta yiyemiyor işte...


hangi düşünceyle aldığını bilemem.ama yaşlı insanlar ,genelde böyle düşünüyor.(kayınvalideniz benim annemle yaşıt)
benim annem de ev alırken,kendi üstünüze alın diyor,ilerde gelin ortak olurmuş ama sorsan gelini çok seviyor.kızım kızım,anneanneciğim anneanneciğim lafları hava da uçuşuyor.hatta kayınvalidesi ben değilim,oymuş gibi davranıyorlar birbirlerine .(allah bozmasın)

siz de kalbinizi bozmayın,bir de anlayışlı insanlar diyorsunuz,açık konuşun ama kırmadan,bazen yalnız kalmak istiyorum diye.
 
Tüm yorumları okumadım ama ev aldık diye sizi borçlu hissettirmiyorlardır umarım. Öyle şeyler okuyoruz karşılaşıyoruz ki.

Eğer öyle bir durum yoksa ve ilişkileriniz zaten iyiyse soğukluk sokmazsınız. Ben de mesafeyi seven bir insanım içli dışlı olamam çoğu insanla ama samimi ve içten davranırım muhakkak. Karşı taraf da samimiyetsizlik görmediği için sizi anlayışla karşılayacaktır bence. Yine gidip gelirsiniz birbirinize.
 
İki ay önce eşimin işine yakın olması ve evimizden memnun olmamamız sebebiyle kayınvalide ve görümemle aynı semte taşındık. Evimizi kayınvalidem aldı ve benim de kendilerini sevdiğimden hiç taşınma çekincelerim olmadı hatta eşim her gün git gel dört saat yol yapmayacağı için özellikle istedim.

Ama tek çocuk olduğumdan mıdır fazla samimiyete gelemediğimden mi nedendir gün aşırı hatta bazen her gün görüşmeler beni bunalttı. Normalde hiç problem olmadan geçtiğimiz haftaya kadar geldik yine geldiler, gün aşırı görüştük. Hatta kayınvalidem geçen Pazar sabah 10.00' da baskın da yaptı oğlumu özledim diyerek. ( Eşimi benden az görüyor yoğun çalışma temposundan dolayı ve maalesef eşim de annesine düşkün değil gidip illa göreyim demez ) Buraya kadar her şey normal. Pazartesi günü eşim çalışmadı ve biz evin eksiklerini almak için dışarıdaydık o günkü pazar alışverişi sonrası gelme rutini böyle aksadı. Sonraki günler de ben servislerle uğraştım, davlumbazı takarken duvarı komple deldiler diğer odadan çıktı falan sinirlerim bozuldu. Görümcem aradı ama onunla da keyifsiz konuştum, sonradan öğrendim bana gelmek niyetindeymiş ben ev temizliyordum işim var deyince gelmemiş.

Dün sabah mesaj attım sabahtan yürüyüş yapıp pazara uğrayacağım siz de gelin ben dönerim eve dedim "annem oruçlu olduğundan gelemeyiz" demiş. Okey dedim. Bugün de evlilik yıl dönümümüz ama kutlamadılar. Belki akşama oğlunu arar bilmiyorum ama geçen sene kutlamışlar, hatta bize yemek organize etmişlerdi.

Acaba diyorum soğukluk mu soktum araya ? Ama bazen de yalnız kalmak istiyorum, çalışmadığım için moodum bazen yerlerde olabiliyor bazen yataktan dahi çıkmak istemiyorum. Ki geçenlerde konu açmıştım dönem dönem tetikleyen anksiyetem var pek iyi hissetmiyorum yine kendimi.

Sanırım ben kötü bir gelinim, annem de kadın size ev aldı, başının üstünde taşı diyor daha çok sinirim bozuluyor sanki bir saygısızlığım olmuş gibi.... Ki dediğim gibi eşim aramaz sormaz ben dürterim hep annemi ihmal etmeyelim diye. Ama bazen ben de içe kapanıyorum işte....

Annem konusu da ayrı bir başlık olur zaten. Neyse.

Sonuç olarak dengeyi nasıl kuracağım ben ? Çok mu abartıyorum ki mümkündür bugünlerde regl de olacağım Karadeniz' de gemileri batırdım.



Bence abartilacak bir durum yokj niye basinin ustunde tasiniyormussun anlamadim senin icin degil ya oglu icin almis, ben hicbir kv kp in sevgisinin samimiyetine inanmiyorum, ha aralar iyi olur anlasabilirlerse cok guzel ama anlassada anlasmasada arada bir oglumun hatirina guler yuz gostermem lazim durumu var yani kesinlikle iki yuzlu bir iliski turu. BAna kalirsa kadin ogluna ev aldi diye siz kendinizi imur boyu kolesi ilan etmenize gerek yok. Hergun gorusmeninde alemi yok hatta cok sacma. Anneniz abartiyor isinzde varmis hem kendinizi mecbur hissetmeyin ve unutmayin fazla muhabbet tez ayrilik getirirmis mesafeleri iliskilerdeki seviyeleri herkesin evinin sinirlarnin ve mahremiyetini korumasi bence bizim toplumda cok iyi.
 
Kimseye eyvallah edemem. Ev aldı diye başımın üstünde de taşıyamam. İşime gelmediği an lafımı derim.
Ne yani zırt pırt bık bık bık yapmak için ev aldıysa çıkar giderim. Hiç böyle mıy mıy nazlı insanları sevmem. Onu mu çekicem işim gücüm yok. Çıkar giderim gerekirse oğlunun üstüne yap evi ona nazlanın derim.
 
Fazla muhabbet tez ayrılık getirir derler dikkat et ipin ucu kaçmaya başlamış gibi.
 
Ay bilemiyorum cok sikintiliyim kaygiliyim bu ev mevzusundan dolayı. O yuzden bu iyilik karsisinda arada sirada totomu cimdiklese de "senden gelene razıyım gülüm" diyebilirim :KK70:

En güzelleri olsun inşallah kuzum :KK200: Azıcık sabır olur hepsi. Kaygılanma bakim aaa söylerim senin afacanlara valla kulağını çektirim :dondurma:
 
Hiç bir çekince duymadım iyi insanlardır çünkü. Ama sanırım yabanilik bende sürekli mıç mıç olmaya gelemiyorum.

Benim de kvlerle bir sorunum yok ama melek bile olsalar aynı yerde yaşamak istemem.
Çünkü dediğiniz gibi ben de cıvık cıvık olmayı sevmiyorum.
Sürekli iç içe olsam kafayı yerim.
 
Araya soğukluk girmemiş şükür. Kayınvalidem uğradı şimdi, haberi yokmuş servis faciamdan falan. Anlattım, kusura bakmayın pek sesim çıkmadı ama uğraştım tüm hafta dedim. Kafasında bir soru işareti varsa da gitmiştir heralde :halay:
 
İki ay önce eşimin işine yakın olması ve evimizden memnun olmamamız sebebiyle kayınvalide ve görümemle aynı semte taşındık. Evimizi kayınvalidem aldı ve benim de kendilerini sevdiğimden hiç taşınma çekincelerim olmadı hatta eşim her gün git gel dört saat yol yapmayacağı için özellikle istedim.

Ama tek çocuk olduğumdan mıdır fazla samimiyete gelemediğimden mi nedendir gün aşırı hatta bazen her gün görüşmeler beni bunalttı. Normalde hiç problem olmadan geçtiğimiz haftaya kadar geldik yine geldiler, gün aşırı görüştük. Hatta kayınvalidem geçen Pazar sabah 10.00' da baskın da yaptı oğlumu özledim diyerek. ( Eşimi benden az görüyor yoğun çalışma temposundan dolayı ve maalesef eşim de annesine düşkün değil gidip illa göreyim demez ) Buraya kadar her şey normal. Pazartesi günü eşim çalışmadı ve biz evin eksiklerini almak için dışarıdaydık o günkü pazar alışverişi sonrası gelme rutini böyle aksadı. Sonraki günler de ben servislerle uğraştım, davlumbazı takarken duvarı komple deldiler diğer odadan çıktı falan sinirlerim bozuldu. Görümcem aradı ama onunla da keyifsiz konuştum, sonradan öğrendim bana gelmek niyetindeymiş ben ev temizliyordum işim var deyince gelmemiş.

Dün sabah mesaj attım sabahtan yürüyüş yapıp pazara uğrayacağım siz de gelin ben dönerim eve dedim "annem oruçlu olduğundan gelemeyiz" demiş. Okey dedim. Bugün de evlilik yıl dönümümüz ama kutlamadılar. Belki akşama oğlunu arar bilmiyorum ama geçen sene kutlamışlar, hatta bize yemek organize etmişlerdi.

Acaba diyorum soğukluk mu soktum araya ? Ama bazen de yalnız kalmak istiyorum, çalışmadığım için moodum bazen yerlerde olabiliyor bazen yataktan dahi çıkmak istemiyorum. Ki geçenlerde konu açmıştım dönem dönem tetikleyen anksiyetem var pek iyi hissetmiyorum yine kendimi.

Sanırım ben kötü bir gelinim, annem de kadın size ev aldı, başının üstünde taşı diyor daha çok sinirim bozuluyor sanki bir saygısızlığım olmuş gibi.... Ki dediğim gibi eşim aramaz sormaz ben dürterim hep annemi ihmal etmeyelim diye. Ama bazen ben de içe kapanıyorum işte....

Annem konusu da ayrı bir başlık olur zaten. Neyse.

Sonuç olarak dengeyi nasıl kuracağım ben ? Çok mu abartıyorum ki mümkündür bugünlerde regl de olacağım Karadeniz' de gemileri batırdım.
Tek çocuğum ve seni cok iyi anlıyorum. Ama kv ve ve görümce iyi insanlar gibi. Sende naif bir insansin belli ki. Bence bu olay çözülür yakinda. Canını sıkma derim.
 
Tek çocuğum ve seni cok iyi anlıyorum. Ama kv ve ve görümce iyi insanlar gibi. Sende naif bir insansin belli ki. Bence bu olay çözülür yakinda. Canını sıkma derim.

Nedir bizim bu tek çocuk hallerimiz yahu :110:Çok alıştım başımın çaresine bakmaya ama bazen yabaniliğe varıyor bu iş.
 
Nedir bizim bu tek çocuk hallerimiz yahu :110:Çok alıştım başımın çaresine bakmaya ama bazen yabaniliğe varıyor bu iş.
Bende de aynı sorun var. Kimse bana bulasmasin istiyorum. Bilemiyorum ya. Cok kalabalık olunca bana da fenalık geliyor. Sana iyi insanlar denk gelmiş. Anlayislilar Allahtan. Insallah bana da denk gelir. Mesela en büyük korkum çocuğum olursa herkes karışır, vic vic oluruz. Yan komsumun yeni bebisi oldu. Annesi de kvsi de onun yanında. Ev küçük zaten. Kapının önünde bir sürü ayakkabi. Gördükçe ben daraliyorum.
 
Olur arada insanlık hali
Kim 7/24 güleryüzlü ki
Ama net ol, müsait değilim diyebilmelisin
Ya da keyifsizden işte usta geldi ya keyfim yok işini düzgün yapmadı de geç

Evlilik yıl dönümüze güldüm
Kaç kişin kayınvalidesi evlilik yıl dönümünkini kutlar ki :D kutlamasın ne çıkar
Ama iyi insanlara benziyorlar , net olursan sıkıntı yaşanmaz
 
Olur arada insanlık hali
Kim 7/24 güleryüzlü ki
Ama net ol, müsait değilim diyebilmelisin
Ya da keyifsizden işte usta geldi ya keyfim yok işini düzgün yapmadı de geç

Evlilik yıl dönümüze güldüm
Kaç kişin kayınvalidesi evlilik yıl dönümünkini kutlar ki :KK70: kutlamasın ne çıkar
Ama iyi insanlara benziyorlar , net olursan sıkıntı yaşanmaz

Geçen sene kutlamıştık ama ya :KK70: İnsan alışıyor her sene her sene istiyor :D
 
Kayınvalidem ve görümcemle aynı gün görüştüm. Hatta görümcemi kahve ısmarlamaya çıkardım o gün. Cuma günü de onlar beni çaya davet etti gittim gitmemezlik olmaz diye. Ama kayınvalidemde beni rahatsız eden bazı davranışlar var. Şimdi toplasam annemde daha çok vardır o davranışlardan ama bilmiyorum bugünlerde üst üste gelince canımı sıkıyor.

Kayınvalidemin beni gizliden gizliye beğenmediğini ama çok kibar bir kadın olduğundan bunu belli etmediğini düşünüyorum mesela. Ama üstümde ne zaman bir kusur olsa görür görmez söylemesi beni huzursuz ediyor. Pazar sabah baskını yaptığında taytım delinmiş ki kediler yüzünden hepsi paramparçadır. Önce taytın sökülmüş dedi. Ben görmemiştim. Sonra uzun yürüyüşlerde spor ayakkabım baş parmağımı vurmuş o tırnağım mordur hep. Tırnağın mantar mı dedi. Yok dedim izah ettim o gidince de oje sürdüm hemen.

Cuma da daha görür görmez ayakkabı mı vurdu ayaklarını dedi. Alaçatı' ya gittiğimizde ayaklarım çok şişmişti ve terlik çizdi hep ayaklarımı. Ama kimse fark etmiyor o ediyor. Zaten özgüvensizim kilo vermeye çalışıyorum, işsiz olmak ekstra bir güvensizlik veriyor falan utanıyorum o kusur saydıkça. Ayrıca sabahın köründe gelmişssin üstümde tayt olduğuna dua et di mi :D

Diğer konu da iş mevzusu açıldığında sürekli " bir yerde telefon bakmak falan olur" diyor. Tamam o da olur zaten eski şirketimde muhasebe müdürümüz şoförlük yapar ben sekreter olurdum herkes her işi yapardı eleman azlığından. Ama uluslararası şirket tecrübemi biliyor sürekli telefon bakarsın demesi artık batmaya başladı ve bir daha bunu söylediğinde " siz bunu sürekli dile getiriyorsunuz ama benim mesleğim var, tabii çok sıkışırsak onu da yaparım" gibisinden konuşacağım.

Yani mesafe iyi oluyor arkadaşlar. Kıırlacaklarsa da kırılırlar moduna girdim artık. İstemediğim ruh durumlarına sokulmak istemiyorum.
 
Back
X