- 26 Ekim 2015
- 513
- 835
- 103
Merhaba ablalarım. Ben daha 15 yaşındayım evet belki diyeceksiniz seninkiside problem mi? Eevt haklısınız fakat gerçekten moralim çok bozuluyor hemen olaya gelirsek bu yıl yeni bir okula başladığım kardeşimle biz ikiziz ama yüzümüz pek benzemez. birbirimizi. elbette çok severiz evde hep öperim onu. Fakat konu bu olaya gelince kıskanıyorum ve üzülüyorum neyse bu yıl okulumuzda biz aynı sınıftayız ve okılumuz küçük yani arkadaş edinmemiz kısıtlı . Herkes birbirini kolayca tanıyor . Bizimle diğer sınıftakiler tanıştı kaynaştı hatta 2 kız var onlarla arkadaş gibi olduk ama kardeşim hep onlara daha yakın ben hep dışlanıyormuşum gibi hissediyorum oysa onları arada güldürüyorum bende konuşmaya çalışıyorum. Ve kardeşim benden daha iyi bir konuşmacıdıt belkide ondan benim üzerimde pek durmuyorlar mesela genelde kardeşimle takılsam bile yanımıza insanlar gelince daha çok onla sohbet eder ve tenefüste ne yapacağımı şaşıyorum kardeşimle takılınca doğal olarak o kızlarlada konuşuyor ve ben her türlü yalnız hissediyorum hatta bir erkek arkadaş bile onunla konuşuyor kızlar ablalarım okulda çok yalnız hissediyoeum ayrıca kardeşime iltifatlardan tutun telefonda bile yazışıyorlar (tabi benimde istemişlerdi fakat telefonum bozuktu) bazen abartıyorsun diyebilirsiiniz ama okul zaten küçük bir kankam yani tam iyi bir arkadaşkm bile yok tabiki okul dışındada arkadaşlarım var fakat onlar bile kardeşimle daha haşır neşirdir dertlerini ona anlatırlar ben hep sonrafan öğrenirim yani çok dışlanıyor gibi hissediyorum okulda ağlayasım geliyor 
üzgünüm uzun oldu ama ne yapmalıyım ablalarım ?
üzgünüm uzun oldu ama ne yapmalıyım ablalarım ?
Black evet pek girişken değilim dediğin gibi yapacağım teşekkür ederim
