Arkadas edinemiyorum.

N

Nazlican333

Guru
Kayıtlı Üye
14 Kasım 2009
465
180
Ben eşimden iki yıl önce ayrıldım.10 yaşında bir kızım var birlikte yaşıyorum. Yaşadığım yerde kimsem yok.Zaten aile bağlarımızda çok kuvvetli olmadı hicbir zaman.Ögretmenim aynı zamanda.Ama hic arkadaşım yok.Yani aslında şöyle iş için konuştuğum beni arayıp soran insanlar var ama onun dışında sosyal olarak birşeyler paylaştığım hiç arkadaşım yok ve çok üzülüyorum bu duruma.Kizimla da hiç bir şey yapamıyorum.Het söylediğime itiraz ediyor.Bu durumun korona ile ilgisi de yok aslında önceden de böyleydi.Dun iş için beni sürekli arayan bir arkadaşım okulundaki kişilerle geziye gideceğini söyledi.Cok üzüldüm buna beni de çağırsaydi ben de giderdim dedim.Cok da ihtiyacım var buna.Ama yok böyle durumlarda kimsenin aklına gelmiyorum ve çok üzülüyorum..Yalniz kalıyorum hep.Nerde yanlış yapıyorum bilmiyorum.Tek başıma gezmeyi de çok sevmiyorum.Kizim küçük olunca onunlada herşeyi konuşup paylaşamıyorum.Yasamin bir anlamı yok gibi hissediyorum.Bilmiyorum anlatabildim mi.
 
İnsanlar renkli insanları seviyor maalesef. Eğer hayat tarzı ve maddi olarak sizi renkli bulurlarsa her yere davet ediyorlar. Mesela benim arkadaşlarım sırf ben renkli ve neşeli olduğum için yani onlar benim enerjimden beslenmek için yanımdalar.

Emin olun gerçek dostluklar neredeyse bitti. Herkes sadece günü kurtarıyor. Sizde kendi başınıza mutlu olduğunuzu gösterirseniz onlar sizin mutluluğunuzdan faydalanmak için size yaklaşmaya başlarlar...

Bu arada konularınıza göz attım. Sürekli yalnızlıktan yakınıyorsunuz. Eğer sürekli bu melankoli halindeyseniz zaten insanlar sizden uzaklaşır. Artık kimsenin sürekli melankolik ve dertli insanlara tahammülü yok. Çünkü herkesin derdi var ve insanlar derdini unutmak için bir araya geliyor...
 
Nazlican333 .!.:
Ben eşimden iki yıl önce ayrıldım.10 yaşında bir kızım var birlikte yaşıyorum. Yaşadığım yerde kimsem yok.Zaten aile bağlarımızda çok kuvvetli olmadı hicbir zaman.Ögretmenim aynı zamanda.Ama hic arkadaşım yok.Yani aslında şöyle iş için konuştuğum beni arayıp soran insanlar var ama onun dışında sosyal olarak birşeyler paylaştığım hiç arkadaşım yok ve çok üzülüyorum bu duruma.Kizimla da hiç bir şey yapamıyorum.Het söylediğime itiraz ediyor.Bu durumun korona ile ilgisi de yok aslında önceden de böyleydi.Dun iş için beni sürekli arayan bir arkadaşım okulundaki kişilerle geziye gideceğini söyledi.Cok üzüldüm buna beni de çağırsaydi ben de giderdim dedim.Cok da ihtiyacım var buna.Ama yok böyle durumlarda kimsenin aklına gelmiyorum ve çok üzülüyorum..Yalniz kalıyorum hep.Nerde yanlış yapıyorum bilmiyorum.Tek başıma gezmeyi de çok sevmiyorum.Kizim küçük olunca onunlada herşeyi konuşup paylaşamıyorum.Yasamin bir anlamı yok gibi hissediyorum.Bilmiyorum anlatabildim mi.
Genişletmek için tıkla...
insanlara karşı çok mu mesafelisiniz??ya da çok mu dertli duruyorsunuz desem bilemedim gerçek dostluk yok denecek kadar az hele de iş ortamında.Eskiden kalan arkadaslarınız varsa ne ala yoksa iş ortamındakiler samimi değil çıkar dostlugu genelde.O grup bekarmı??yani nasıl desem sizin çocugunuz oldugu ıcın belkı sizi davet etmemıs olabılırler .Bekarlar genelde bekarlarla takılmayı tercih eder.Yok evli çocuk çocuk giden grup varsa bir şey diyemeyeceğim.Ben de eşim sebebiyle geldim yabancı bir şehire.İş ortamım da değişti haliyle.Bulunduğum ilin ilçesinde çalışıyorum iş arkadaslarımın hepsı o ilçede oturuyor haftasonları program yaparlar toplanırlar beni de cagırmazlar ama hıc alınmam cagırsalar da gıtmem zaten.Eşimin arkadaslarıyla gorusuyorum ya da onların eşleriyle .Öyle idare ediyorum vallahi.Ama benim farklı şehırlerde çok samımı oldugum arkadaslarım var .Bu zamana kadar hıc arkadasınız olmadıysa biraz kendinizi sorgulayın bence hic kimse size nasıl yakın olamaz.Kahve ıcmelık,öyle gırgır yapabılecegınız ıllakı bırılerı olması lazımdı.Hı dostluk cok farklı bir durum zaten
 
Belki sizde planlayabilirsiniz covidden sonra gezi, çocuklarla piknik olur, sadece yetişkinliklerle akşam yemeği vs
Bu sayede etkinlik yapıldığında onların da sizi çağırmak aklına gelir
 
Kalabalık organizasyonlardan haberiniz olduğunda ben de geleyim valla eve tıkıldım kaldım sosyalleşmeye hava almaya ihtiyacım var deyiverin ne olacak ki. Ben bazen yaparım ben de gelirim diye; tabii özellikle istenmediğim bir durum sezmiyorsam. Bazen insanlar sizin gitmek istemeyebileceğinizi sanıp çağırmıyor. Gider hava alır sosyalleşirsiniz ha sonrası gelir gelmez orası karşılıklı elektriğe kalmış bir şey
 
Bu aralar en zor şey arkadaş edinmek. Bırakın yenisini bulmayı mevcut arkadaşlarla kopmamak için savaş veriyoruz adeta😂

Bence gururu, karşıdan beklemeyi vs. bir kenara bırakın. Arada siz halini hatrını sorun tanıdığınız insanların. Dernek vb. ortamlara girseniz aslında sosyalleşmek daha kolay olur. Mesela hayvanları seviyorsanız onların topluluklarına instagramdan bile ulaşabilirsiniz. Besleme etkinliği vs. yaptıklarında katılmak istediğinizi söyleyin, kızınızla beraber veya yalnız gidebilirsiniz.
Başka ilgi alanları için de aynı şekilde, sosyal medyadan ulaşıp arayıp mesaj atıp irtibat kurabilirsiniz çekinmeyin. Amaaan 3 günlük dünya, 40 senelik dost olsalar neee 2 günlük tanışık olsalar nee, hepsi geçip gidiyor. Tadını çıkarmak lazım, çekinmeden içinden geleni yapmak-söylemek lazım:)
 
Okul kalabalık bir ortam, hiç kafa denginizin olmaması, dışlanmanız sorunun sizde olduğunu düşündürdü bana. Hep karşı taraftan mı adım bekliyorsunuz, mesafeli misiniz acaba?
 
janemarple .!.:
Kalabalık organizasyonlardan haberiniz olduğunda ben de geleyim valla eve tıkıldım kaldım sosyalleşmeye hava almaya ihtiyacım var deyiverin ne olacak ki. Ben bazen yaparım ben de gelirim diye; tabii özellikle istenmediğim bir durum sezmiyorsam. Bazen insanlar sizin gitmek istemeyebileceğinizi sanıp çağırmıyor. Gider hava alır sosyalleşirsiniz ha sonrası gelir gelmez orası karşılıklı elektriğe kalmış bir şey
Genişletmek için tıkla...
+1
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
Arkadas Edinemiyorum Cok Üzülüyorum
Yorumlar
2
Görüntüleme
210
hayatabak
H
X