Arkadaşım vefat edince.

Papatya zamanii .!.:

Kızlar allah kimsenin başına vermesin, eski arkadaşım, komşum, sırdaşım, oğlumun en iyi arkadasinin annesi 45 yaşında aniden vefat etti. Kahroldum. Beyin kanaması. Oğlularimiz da 15 yasinda henuz. Ona mı uzuleyim çocuğuna mi. Ağlamaktan gözlerim kurudu. Şimdi düşünüp duruyorum bu yavrucak ne yapacak annesiz. Birde böyle sahane anneyi kaybetti. Aklım hep onda. Kendi oğlundan çok onu düşünür oldum ama elimden bişey gelmiyor. 2 saat uzak mesafede oturuyorlar. Babasiyla yalnız kaldilar. Tamam babası var ama anneler bilir bir evi anne yuva yapar. Derdim bu kızlar. Ben nasil kendime geleceğim, nasil anilarimizi unutacağım. En son mesajında beni birakma yazmış. Tatil hayallerimiz vardı çocukları alip gidecektik bu yaz ev tutacaktik egede. Ben nasıl ustesinden geleceğim bu üzüntünün.
Simdiden teşekkür ederim okudugunuz için.

Genişletmek için tıkla...

Papatya zamanii .!.:

Kızlar allah kimsenin başına vermesin, eski arkadaşım, komşum, sırdaşım, oğlumun en iyi arkadasinin annesi 45 yaşında aniden vefat etti. Kahroldum. Beyin kanaması. Oğlularimiz da 15 yasinda henuz. Ona mı uzuleyim çocuğuna mi. Ağlamaktan gözlerim kurudu. Şimdi düşünüp duruyorum bu yavrucak ne yapacak annesiz. Birde böyle sahane anneyi kaybetti. Aklım hep onda. Kendi oğlundan çok onu düşünür oldum ama elimden bişey gelmiyor. 2 saat uzak mesafede oturuyorlar. Babasiyla yalnız kaldilar. Tamam babası var ama anneler bilir bir evi anne yuva yapar. Derdim bu kızlar. Ben nasil kendime geleceğim, nasil anilarimizi unutacağım. En son mesajında beni birakma yazmış. Tatil hayallerimiz vardı çocukları alip gidecektik bu yaz ev tutacaktik egede. Ben nasıl ustesinden geleceğim bu üzüntünün.
Simdiden teşekkür ederim okudugunuz için.

Genişletmek için tıkla...

Papatya zamanii .!.:

Kızlar allah kimsenin başına vermesin, eski arkadaşım, komşum, sırdaşım, oğlumun en iyi arkadasinin annesi 45 yaşında aniden vefat etti. Kahroldum. Beyin kanaması. Oğlularimiz da 15 yasinda henuz. Ona mı uzuleyim çocuğuna mi. Ağlamaktan gözlerim kurudu. Şimdi düşünüp duruyorum bu yavrucak ne yapacak annesiz. Birde böyle sahane anneyi kaybetti. Aklım hep onda. Kendi oğlundan çok onu düşünür oldum ama elimden bişey gelmiyor. 2 saat uzak mesafede oturuyorlar. Babasiyla yalnız kaldilar. Tamam babası var ama anneler bilir bir evi anne yuva yapar. Derdim bu kızlar. Ben nasil kendime geleceğim, nasil anilarimizi unutacağım. En son mesajında beni birakma yazmış. Tatil hayallerimiz vardı çocukları alip gidecektik bu yaz ev tutacaktik egede. Ben nasıl ustesinden geleceğim bu üzüntünün.
Simdiden teşekkür ederim okudugunuz için.

Genişletmek için tıkla...

tobotsever .!.:

Eşimin çok yakin bir arkadaşı vardı kardeş gibiydiler, motor tutkunuydu. Bı gün eşim bı foto attı motor kazasında genç adam vefat etti diye elim ayağım titredi arkadasi olarak gördüm. Ona çok fazla benzeyen bı adamdi. Aradık arkadaşını napiyosun vs. Sonra eşim dedi bak oğlum çok dikkat et falan hatta haberi attik o da şaşırdı ne kadar benziyor bana diye. Yok merak etmeyin ben çok dikkatliyim dedi,demişti... Aradan bir ay geçti ani bı telefon aldık bı pazar günü motorcu arkadaşlarıyla giderken kaza yapmış ve vefat etti.. 32-33 yaşında dağ gibi adam.. geride güzeller güzeli eş ve iki minik çocuk kaldı. Hala acısı içimde. Geçmiyor maalesef ama zamanla alisiyorsunuz.. Şimdi daha ilk zaman olduğu için böyle hissetmeniz normal tabi

Genişletmek için tıkla...

Cileklidon_ .!.:

Bende çok sevdiğim bir ablayı kaybettiğimde 2 ay kendime gelememiştim depresyona girdim.
Ablamın en yakın arkadaşıydı hep gelip giderdi bizde kalırdı benle arkadaş olsun diye kız kardeşini de getirirdi. Bi gece telefon aldık babasının öldüğünü söylediler, neyse biz apar topar gittik evlerine bir de öğrendik ki babası değil kendisiymiş 26 yaşında gencecik bir kız, olduğu yere yığılmış ölmüş hiç bir şey yokken. Hemde nişanlıydı çok seviyorlardı birbirlerini çok mutluydu bi kaç aya düğünü olacaktı. Çok etkilenmiştim ablam 1 sene yas tuttu çok ağladı. Çok zor bir şey. Her gün kız kardeşinin yanına gittim acısına ortak oldum canım arkadaşım hala da görüşüyoruz çok seviyorum onu keşke abla acısını yaşamasaydı ama oldu annesi babası kardeşleri yıkıldılar üzüntüden. Ki annesinin 3. Evlat acısıydı bu…
Ölüm hepimize var da, genç ölümler bi başka yaralıyor insanı. Her gün ölüm korkusu sarmıştı etrafımı. O günden bu yana bende çok şey değişti mesela. Küs kalmıyorum kimseyle, kırıcı olmamaya çalışıyorum ve ara ara panik atak geçiriyorum doğal afetler tetikliyor ölüm korkumu aylarca kalp çarpıntısı yaşıyorum gibi gibi. Başınız sağolsun. Allahım kimseye yaşatmasın.

Genişletmek için tıkla...