Arkadaşlar ben iş değiştirdim, bu süreçte de uzun yıllardır tanıdığım arkadaşım o işyerinde çalışıyordu, yardımcı oldu bana işte ulaşamadığımda insan kaynaklarına soru sordu falan gibi. Çok istiyordu zaten gelmemi, işyerinde samimi olduğu herkesle küsmüş, alevi sorunları var falan bana bayağ bir kurtarıcı gözüyle baktığını anladım. Elimden geldiğince beraber olduk, gezdik tozduk ama ben artık tüm hayatımı ona vermeye başladım, ona yetmemeye başladı, başka arkadaşım olmasını istemiyor, işyerinde çalışıyorum sonuçta sürekli kafeye inelim kahve yap bana içelim vb vb e benim amirlerim de kızıyor yeniyim diyorum, akşam oluyor eve gidiyorum telefon hiç susmuyor, ben yalnız yaşıyorum , yemek çamaşır vb bir sürü işim var ailemle konuşmak istiyorum vb e akşam ne işin var diyor. Dışarı çıkınca gece bende kalmak istiyor, evli 2 çocuklu kadın, e güzel kalsın kalıyor sabah kahvaltı hazırlıyorum, evi batırıp gidiyor resmen hiç yardım etmiyor, far paleti kırılmış dökülmüş halı koltuk vb söylememiş bana ben tüm gün onları temizledim, kahvaltı hazırla topla bir de başkasına yanımda ben green de aç kalıyorum demez mi, afedersiniz 1 kg kavanoz menemen , kahvaltılık, tost, kahve, çay .. neler neler hazırladım daha ne yapayım. Beni en çok rahatsız eden de sürekli eskiden samimi olduğu kişilerin arkasından bana konuşması tüm özellerini anlatması beni çok rahatsız etti, yarın bir gün bana da yapar aynısını dedim, rahatsız olduğum noktaları anlattım, hoşlanmıyorum insanların hakkında bu şekilde konuşmandan dedim (herkesi de aşağılıyor, en akıllı o gibi davranıyor ), küstü bana her yerden engelledi, sabah da karşılaştık omuz attı bana şok oldum noluyor dedim orda başka bir erkek vardı ona benim hakkımda konuşmaya başladı, havalanmışım iyilikten maraz doğarmış vs vs çıktım hiçbir şey demedim.
Odalarımız yakın, ortak alan kullanıyoruz ben ne yapayım, normal samimiyet kuramıyor, ya her dakika beraber olacak ya böyle düşman ?
