• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Arkadaşımın Yaşam Standartlarını Kıskanıyorum 😢

Hayatı kendinize dar etmeyin.
18 yıllık evliyim daha yeni geçen ay ev alabildim o da yüklü kredi borcuyla :)
10 yıl ödemesi var.
Dünyanın borcunu derdini çektim, sizi anlayabiliyorum.
Kıskanmak degil de aslında imrenmek olarak algılıyorum ben.

Günümüz şartları öyle degişti ki.
Biz evlendigimizde tüm borcu kendimiz ödüyorduk ve aylık maaşımızla (ben çalışmıyordum o zaman) hem borcu ödeyip hem de bilezik yapabiliyordum DJAdhdjadjkd ulan sanki başka bir ülkeden bahsediyor gibi hissettim.
Üzüntünüzün sebebi aslında ekonomik şartların iyice kötüye gitmesi.
Herkes böyle inanın.
Rabbim tez zamanda heves ettiklerinizi nasip etsin.
Gerçekten ekonomik olarak aklımı yitircem öyle bir şey ki eşimin yeri satıldı tam yetiyordu elimizde ki para evde bulmuştuk randevu ayarladık ertesi sabah aradılar iptal ettiler 1 gecede evler 1 buçuk milyon oldu ve elimizdeki yetersiz kaldı bankada duruyor ama sadece öyle duruyor maalesef işimizi görmüyor bir gecede bunun olması beni çok şaşırttı
 
Bende evi olanları görünce inşallah bir gün benimde olur diye çok iç geçiriyorum. Çünkü dünyanın en berbat şeyi kiracı olmak. Zamanında çok kafaya taktım bu durumu baktım olmuyor saldım ne yapayım.Sizinde kıskançlığınızın kötü niyetli olmadığını düşünüyorum. Şartlarınız umarım düzelir hayal ettiklerinize kavuşursunuz bir an evvel.
ben bir de aile evinde çok kısa süre bir kira durumu yaşadım hep kendi evimizidi hal böyle olunca içim daralıyor
 
Onlar 5 yıllık evlilermis ,siz daha 2 yıllık. Onların evliliginin ilk iki yılında neler yaşadığını bilemezsiniz ki. Belki onların da zaman aldı sahip oldukları seyler
onlar da bizim gibi çıkarılıyorlardı tabii 2 yıl önce fiyatlar farklı tam napcaz derken eşinin yeri satıldı öyle aldılar ev geçtiler aynı durumdayım bizde çıkarılıyoruz eşimin yeri satıldı ama maalesef arkadaşımınki gibi ev almaya yetmiyor bizim :(
 
Hepimizin yolu yokuşları çok farklı bu hayatta. Siz de olup başkasında olmayan bir sürü şey vardır eminim. Kıyas en büyük zehirdir der Doğan Cüceloğlu. Kendinize bunu yapmayın. Hepimiz farklı zamanlarda farklı şeylere sahip oluruz. Rabbim sizin de önünüze güzel bir iş fırsatı çıkarsın evinizi alın inşallah. Bizim toplumumuzda yetişmemizde var maalesef kıyas. Küçükken başlıyor. Annem ben kaç alırsam alayım başkasının notunu en yükseği sorardı hep mesela. Bir dönem evlenmediğim için çok üzüldüm. İşte herkes evlendi ben kaldım vs. Şimdi dönüp baktığımda üzülerek geçirdiğim döneme yazık olmuş. Ben kendi yoluma bakıyorum. Herkes farklı bir yolda ilerliyor diye düşünüyorum. Kendim için ne yapabilirim bugün diyorum. İsteklerim için hangi adımları atmalıyım bir bir sıralıyorum. Siz de hangi işlere başvuracaksınız, o işler için önden ne gibi hazırlıklar yapmalısınız. Şuan çalışan pek çok kişi zamansızlıktan yakınır zamanınız var. İşte ingilizcenizi ilerletmek olur, bir kurstan sertifika alıp cv ye eklemek olur. Kendiniz için ne yapabilirsiniz. Kendinizin en iyi versyonu nasıl olur? Kendinizi sadece kendiniz ile kıyaslayın. Hiç gereği yok ve boşa vakit kaybı. Aynı zamanda ağır bir psikolojik yük.
iş arama sürecinde bulamadığım için sanırım aldığım 6-7 tane sertifikam var ayrıca bu dönemde kpss hazırlandı atama bekliyorum ama ondan da ses yok ayrıca astroloji üzerine eğitimim devam ediyor ve haftaya özel güvenlik kartımı yeniletmek için tekrar kursa gidicem normal şartlarda yoğun bir hayatım var diyebilirim fakat bunların karşılıksız kalması bu kısır döngünün içinden çıkamama durumum beni anlam veremediğim üzen duygulara sürüklüyor :(
 
herkes kendi zamanında yaşar,ona bugün sana yarın nasip olur istediklerin,herkesin evi,arabası,cocuğu,işi vs. yok malesef,herkesin hayatında bazı eksiklikler var,bu eksiklikleri baskalarını kıskandığımız icin değil ihtiyacımız olduğu için tamamlamalıyız,benimde evim yok ama hiç sorun etmiyorum, dünya malı için çokta dertlenmeye gerek yok,sorsan son model arabaya binen bir insanında hayali çok daha pahalı bir araba olabiliyor,bunun sonu yok,sen ev alırsın arakdaşın havuzlu ev alır,sen araba alırsın arkadaşın jeep alır,yani insanlarla yarışamazsın hep mutsuz olursun,hep yarış,hep beklenti insanı yorar mutsuz eder,kendi imkanların dahilinde mutlu olmayı öğrenmen gerekiyor,bunun için psikologa fln gerek yokki,bu gayet insani bir duygu,sadece seni gazlayan,dolduran birileri varsa bu konularda onları uyar,kötü etkilendiğini söyle,istediklerimiz malesef hemen olmuyor zamanla olur sabırlı olmak lazım,eksikler,borçlar yavaş yavaş kapanır,ihtiyaçlar zamanla alınır.
aslında yarışmak gibi bir derdim de yok çünkü dediğiniz gibi son model araba alan arkadaşlarım var ayrıca havuzlu villa alan eşimin arkadaşları var Allah daha çok versin mutlu olsunlar benim öyle şeylerde gözüm yok ama şuan ki ev ve iş durumu beni çıkılmaz bir döngü içine sokuyor.
 
Kiskanmaniz çok normal bunun için kendinizi kotu hissetmeyin.insaniz sonuçta bazen çıkmaza girdiğimizde bu duyguları yasayabiliyoruz.kiskandigim yada istediğim şey için cabalamis miyim elimden geleni yapmış miyim bunu düşünürüm.eger yapmissam ve hala olmuyorsa var bunda bir hayır derim.evet belki karşımdaki benden daha iyi şartlarda ama benim imtihanım da bu derim.biraz kaderci anlayış oluyor ama ya kafayı yiyecez üzüntüden yada bı şekilde içimizi ferahlatmanin yollarını bulacaz.emin olun bu duygunuz bı sure sonra geçecektir hiç merak etmeyin.
elimden geleni yapıyorum evet ev alamıyoruz ve iş bulamıyorum ama durmadan kendime bir şeyler katmak için kurslara gidiyorum eğitimler alıyorum en çok yoran bu kadar koştururken sadece bu arkadaşım için değil genel çevremdekiler de olurken bizde neden olmuyor düşüncesi
 
Kıskanıyor olsanız hasetlenip onun işlerini bozmaya çalışırdınız. @Led_BiR_Vele_DisTiri 'ye katılıyorum. Sizinki kiskanmak değil imrenmek ve çok doğal. Umarım gönlünüzden geçtiği gibi bir hayatınız olur.
asla öyle bir düşüncem yok ne mutluluğu ne yuvası bozulsun nede karnındaki bebeğe bir şey olsun ben bunu asla istemiyorum öyle bir şeyi istemek çok ağır bir yük sadece onlarda olurken neden bizde yolunda gitmiyor sürekli boğuluyoruz düşüncesi yoksa ben onun adına mutluyum özellikle bebeği olacak diye kıyafetler bakıyorum geçen gün kontrole beraber gittik kalp atışını duydum sevinçten ağladım ama işte içime anlatamıyorum onlarda olurken bizde niye olmuyor diye üzülüyorum.
 
Gercekten herkesin hayat dinamikleri o kadar farkli ki. Boyle kendini uzmene degecek hicbir sey yok. Bak kendimden ornek vereyim. Esimin isi dolayisiyla 2 yilda bir sehir degistiriyoruz. Gittigimiz yerde genelde cevremiz esimin is arkadaslari oluyor. Erkek olanlarin esleriyle veya kadin is arkadaslariyla genelde gorusuyorum ben de. Biz dugun takilariyla bir araba aldik ve baska bir çöp bile alamadik. Krediye girmek istemedik vs derken birikim eridi. Esimin babasi borc vs istedi derken elde bisey yok. Cevremizde bizle ayni geliri kazanip milyonluk arabaya binen ustune ev vs alanlar var. Az da degil. Biz de , biz hicbisey yapamadik vs diyip duruyorduk, sonra farkettik ki o alabilenlerin ya babasi destek cikiyor ya da yillar once mesleğin ilk yillarindan baya bogazlarindan kısacak kadar borclara girip alabilmisler. Bizim babalarimiz işçi. Yeri geldi biz destek olduk. Evlendigimizden beri de haftasonlari bile ufak tatiller yapar, iyi yer iyi giyeriz, senede 2 kez buyuk bi tatile gideriz vs. Pisman miyiz dedik, asla. Demek ki mülk sahibi olmasak da oluyor, olanlar da baska sekilde olabiliyor. Saglik olsun dedik, kiskanmadik ah vah etmedik. Sonraaa ben calismiyorum, ama bir kariyer hayalim var. Cocuktan sonra o hayalime ulasmakta zorlandigimi hissettim daha cok, imkansiz gelmeye basladi gozumde ve esimin kadin is arkadaslarini kiskanmaya baslamistim icten ice. Halbuki ben de onlar givi is sahibiydim bir donem, memurdum, egitimim var. Hedeflerim dogrultusunda ben biraktim isi. Ama yine de bebekle evde kalinca icim burkulmaya baslamisti . Bir gun bir iş yemeginde esimin kadin bir meslektasi dedi ki, ben sana hayranim. Nedenn dedim saskin bir sekilde. Ne guzel buyuttun evladini tek basina, ne kadar zor bir sey basardin, ben hayatta yapamazdim dedi. Bisuru cocuklu ve calisan kadin da destekledi o anda. Evet bize annemiz geldi aylarca bakti yoksa yapamazdik vs diye konusmaya basladilar. Bi anda icim huzur mutluluk doldu. Kendimi ise yaramaz hissediyorken aslinda buyuk bir sey basarmisim dedim. Kızımla da daha uyumlu daha sorunsuz olmaya basladi iliskimiz masallah. Ben projelerime calismaya bile basladim ufaktan ufaktan. Karoyer hedeflerim sonsuza dek yok olmamis, hala yapabilirmisim dedim. Kimseyi kiskanmama gerek olmadigini, ben oldugum halimle her seyimle boyle mutlu oldugumu anladim. Calissam calismasam, evim olsa olmasa hic farketmez ya. Onemli olan insanin huzuru kendine olan sevgisiymis ❤
 
Elinizde olmayana üzleceğinize sahip olduklarınıza şükredin ve mutlu olun herkes ister daha iyi şartlar ancak değiştiremeyeceğin şeye üzülmek mantıklı değil
sahip olduklarım için hep şükrediyorum işte ister istemez içimdekine de engel olamıyorum.
 
Selam Arkadaşlar benim 2-3 yıldır eşimin iş arkadaşının eşiyle bir arkadaşlığımız var. Uzun süreli değil ama bazen bakınca insan anlar kiminle dost kiminle düşman olacağını baya görüşmeden sonra sevdim kendisini o da beni seviyor hep birbirimize destek oluyoruz. Arkadaşım 5 ben 2 yıllık evliyim fakat son 1 aya yakın zamanda arkadaşımın yaşam statülerini kıskandığımı fark ettim. O 2 yıl önce işe girdi geçen sene de ev aldılar. Şuan da bebek bekliyorlar ve ben bu durumu kıskanıyorum. 1 buçuk yıldır iş arıyorum bulamıyorum hep size geri dönüş yaparız diyorlar ki iş tecrübem var. Kiradayız şuan ki evin kirası uygun ve evden çıkarılıyoruz 11 binden aşağı ev yok eşim hem kira hem evi çevirmede sorun yaşıcak bende iş bulamıyorum önce ki konu açışımda çocukla ilgili düşüncem negatifti o konu açışlarımdan sonra rahatsızlık geçirdim ve çocukla ilgili düşüncem değişti istiyorum ama maalesef bu sefer yaşam şartlarından dolayı çocuğu olabildiğince erteleyeceğiz. Durum böyle olunca arkadaşımı kıskanmaya başladım ayrıca eşimin çevresinde ki çoğu insanın kendi evi var ve çocukları var onları da görünce içim içimi yiyor. Allah'a isyana kadar giden bir duygu içindeyim. Ben nasıl bu kıskançlık duygumu düzeltebilirim ve evet psikiyatriye de randevu aldım ama 2 hafta sonra o zamana kadar sizlerden de görüş almak istiyorum. 2 gündür aklıma bunlar geldikçe kendi durumuma üzülüp ağlıyorum.
Böyle hissetmeniz normal aslında. Ben bu ülkede herkesin iyi kötü bir ev sahibi olmasından yanayım. En kötü durumda olan birinin bile evi olmalı. Keşke olsa. İnşallah o günleri de görür refah seviyemizi yükseltiriz. Kimileri aileden yana çok şanslı oluyor bende görüyorum her şeylerini gerek gelinin gerekse damadın anne babası karşılıyor. Mesela bir tanıdığımız var aileleri olması açıkçası hiç gibi bi şeyler :) ev, araba, doğal köyden gelen yiyecekler... vs. her şey para vermeden aldılar. Kimi gerçekten çok zeki ticari ve yatırım işlerinden anlayanlarda gördüm zamanında biz ağzı açık gezerken adam ne yatırımlar yapmış. Kimi mesleğinde çok başarılı daha iş için onu ararlar. Bu böyle gider... O yüzden bi evinizin, arabanızın olmasını hayal etmeniz gayet doğal. Yinede canınızı sıkmamaya çalışın, pes etmeyin elbet hayat size de güler :)
 
Kendini başkalarıyla kıyaslamak çok insani bir durum. Kendinizi suçlamayın ama bu durumdan çıkmaya çalışın. Ben size şunları öneriyorum:

Hayatınızdaki güzelliklere ve kendinizi güçlü hissettiğiniz yönlerinize odaklanın
Sahip olduklarınız ve en önemlisi sağlığınız için şükran duyun
Bu kıyaslama hali genel bir durumsa sosyal medyayı, özellikle instagram'ı azaltın. Mümkünse tamamen kapatın.
Herkesin kendine ait bir yolculuğu olduğunu unutmayın.

Son olarak daha pratik bir şey...İş bulmanızın önündeki engelleri tespit edip o yönde çalışın. Mesela sizi diğer başvuru sahiplerinden ayıracak özellikler edinmek için çaba gösterin. Bu fazladan bir yabancı dil olabilir, bir programı kullanma yeteneği olabilir, bir konuda edinilmiş sertifika olabilir
bir ara sosyal medya etkiledi girmedim şuanda da çok kullanmayı tercih etmiyorum yerimde duran biri değilim sürekli eğitim, sertifikalar ile uğraşıyorum işte bazen de içimdeki duygulara engel olamıyorum.
 
Tanımadığınız bir çok insan çok daha fazlasına sahil belki de.

Ancak insan kendine en yakında olan ve kendine denk olarak gördüğünü kiskanirmis sadece ya da denk algısında olduğunu.

Sizin durumunuz da bu bence. Yani aslında denk değilsiniz meslekler olarak belki yaşlarınız da değil evlilik süreleriniz değil eminim farklı insanlarsınız bir şekilde.

Ama iş yerinden arkadaş diye, sanki bu algıya girip gözünüz uzerlerinde olmuş.

Öncelikle bi salın onların hayatını, gözlemlemeyi bırakın. Sizin istediklerinizin olmama nedeni onlar değil, bu tür hisler size Sizin isteriklerinizi vermeyecek.

O nedenle kendinize odaklanıp, siz daha iyi ne yapabilirsiniz ona odaklanın. Emin olun o çevrede bir şeyler elde edenler size ya da bir başkasına göre değil kendi aile içlerindeki kişisel hedeflerine göre yaşadıkları için bir şeyler elde ediyorlar. Siz de oturun bizim aile hedefimiz nedir, biz birlikte neler yapabiliriz diye eşinizle düşünün. İlerlemek istiyorsanız Sizin iyi bir takım olmaktan başka çareniz yok.
sürekli gözüm onun hayatının üstende değil sadece son zamanlarda dikkat ettiğimi fark ettim yaşımız bir değil doğru benden 3 yaş büyük denkliğe girersek gayette eğitim konusunda dengiz. karakter olarak tabii ki farklı insanlarız ben zaten onların sebep olduğunu düşünmüyorum sadece onlarda olurken bizde niye olmuyor o kadar çabama rağmen koşturmama rağmen hiçmi şansım yok düşüncesi işte bir sorunum daha eş konusu ben koştururken o akışa bırakmayı tercih ediyor ve zaman aktıkça her şey birbirine giriyor gibi geliyor ama eşim bakarız ya olur ya diyor sorunlarımdan biri de o
 
Para pul mal mülk gelip geçici
Bir depreme bakar
Değerli olan şeyler parayla alınmaz
Sağ bir anne baba,eş dost bebek
Onlarla geçirilen bir ömür,anılar.
Bunlar için her şey verilir
Antalya İstanbul gibi yerlerde 4 evi olan biri olarak yazıyorum bunları, zerre gözümde değil
Allah bir yerden alıyorsa bir yerden veriyor belki ama çok çalıştım,servet veya koca malı değil benim. Ama bugün ölsem miras bırakacağım kimsem yok.
Yani olaya bu şekilde de bakabilirsiniz.
Yakınlarınız sağ mı,sağlığınız yerinde mi ,kalan her şey alınır satılır nasibinizde varsa her şeyiniz olur
Hayatımda maddiyatla alınabilen şeylere imrenmedim,ama kalabalık aile sofralarını deli gibi kıskandığım olmuştur.
Her şey gönlünüzce olsun
 
Gercekten herkesin hayat dinamikleri o kadar farkli ki. Boyle kendini uzmene degecek hicbir sey yok. Bak kendimden ornek vereyim. Esimin isi dolayisiyla 2 yilda bir sehir degistiriyoruz. Gittigimiz yerde genelde cevremiz esimin is arkadaslari oluyor. Erkek olanlarin esleriyle veya kadin is arkadaslariyla genelde gorusuyorum ben de. Biz dugun takilariyla bir araba aldik ve baska bir çöp bile alamadik. Krediye girmek istemedik vs derken birikim eridi. Esimin babasi borc vs istedi derken elde bisey yok. Cevremizde bizle ayni geliri kazanip milyonluk arabaya binen ustune ev vs alanlar var. Az da degil. Biz de , biz hicbisey yapamadik vs diyip duruyorduk, sonra farkettik ki o alabilenlerin ya babasi destek cikiyor ya da yillar once mesleğin ilk yillarindan baya bogazlarindan kısacak kadar borclara girip alabilmisler. Bizim babalarimiz işçi. Yeri geldi biz destek olduk. Evlendigimizden beri de haftasonlari bile ufak tatiller yapar, iyi yer iyi giyeriz, senede 2 kez buyuk bi tatile gideriz vs. Pisman miyiz dedik, asla. Demek ki mülk sahibi olmasak da oluyor, olanlar da baska sekilde olabiliyor. Saglik olsun dedik, kiskanmadik ah vah etmedik. Sonraaa ben calismiyorum, ama bir kariyer hayalim var. Cocuktan sonra o hayalime ulasmakta zorlandigimi hissettim daha cok, imkansiz gelmeye basladi gozumde ve esimin kadin is arkadaslarini kiskanmaya baslamistim icten ice. Halbuki ben de onlar givi is sahibiydim bir donem, memurdum, egitimim var. Hedeflerim dogrultusunda ben biraktim isi. Ama yine de bebekle evde kalinca icim burkulmaya baslamisti . Bir gun bir iş yemeginde esimin kadin bir meslektasi dedi ki, ben sana hayranim. Nedenn dedim saskin bir sekilde. Ne guzel buyuttun evladini tek basina, ne kadar zor bir sey basardin, ben hayatta yapamazdim dedi. Bisuru cocuklu ve calisan kadin da destekledi o anda. Evet bize annemiz geldi aylarca bakti yoksa yapamazdik vs diye konusmaya basladilar. Bi anda icim huzur mutluluk doldu. Kendimi ise yaramaz hissediyorken aslinda buyuk bir sey basarmisim dedim. Kızımla da daha uyumlu daha sorunsuz olmaya basladi iliskimiz masallah. Ben projelerime calismaya bile basladim ufaktan ufaktan. Karoyer hedeflerim sonsuza dek yok olmamis, hala yapabilirmisim dedim. Kimseyi kiskanmama gerek olmadigini, ben oldugum halimle her seyimle boyle mutlu oldugumu anladim. Calissam calismasam, evim olsa olmasa hic farketmez ya. Onemli olan insanin huzuru kendine olan sevgisiymis ❤
farklı yaşantılarda benzer durumlarla karşılaşmışız. Sizin adınıza gerçekten çok sevindim Rabbim de gittiğiniz yolda iyisini güzelini çıkarsın karşınıza umarım bir gün bende uğraşlarım sonucu tırnaklarımla geldiğim noktada umarım gelebilirim kendimi sevmeyi inşallah öğrenebilirim. Umarım güzel günlerimiz olur hepimizin.
 
Böyle hissetmeniz normal aslında. Ben bu ülkede herkesin iyi kötü bir ev sahibi olmasından yanayım. En kötü durumda olan birinin bile evi olmalı. Keşke olsa. İnşallah o günleri de görür refah seviyemizi yükseltiriz. Kimileri aileden yana çok şanslı oluyor bende görüyorum her şeylerini gerek gelinin gerekse damadın anne babası karşılıyor. Mesela bir tanıdığımız var aileleri olması açıkçası hiç gibi bi şeyler :) ev, araba, doğal köyden gelen yiyecekler... vs. her şey para vermeden aldılar. Kimi gerçekten çok zeki ticari ve yatırım işlerinden anlayanlarda gördüm zamanında biz ağzı açık gezerken adam ne yatırımlar yapmış. Kimi mesleğinde çok başarılı daha iş için onu ararlar. Bu böyle gider... O yüzden bi evinizin, arabanızın olmasını hayal etmeniz gayet doğal. Yinede canınızı sıkmamaya çalışın, pes etmeyin elbet hayat size de güler :)
benim ailem de olsa yapar herhalde bilmiyorum. Doğru ama arkadaşımın 2 taraftan da ailesi yardımcı oldular ev aldılar maalesef bizde öyle değil :(
 
Selam Arkadaşlar benim 2-3 yıldır eşimin iş arkadaşının eşiyle bir arkadaşlığımız var. Uzun süreli değil ama bazen bakınca insan anlar kiminle dost kiminle düşman olacağını baya görüşmeden sonra sevdim kendisini o da beni seviyor hep birbirimize destek oluyoruz. Arkadaşım 5 ben 2 yıllık evliyim fakat son 1 aya yakın zamanda arkadaşımın yaşam statülerini kıskandığımı fark ettim. O 2 yıl önce işe girdi geçen sene de ev aldılar. Şuan da bebek bekliyorlar ve ben bu durumu kıskanıyorum. 1 buçuk yıldır iş arıyorum bulamıyorum hep size geri dönüş yaparız diyorlar ki iş tecrübem var. Kiradayız şuan ki evin kirası uygun ve evden çıkarılıyoruz 11 binden aşağı ev yok eşim hem kira hem evi çevirmede sorun yaşıcak bende iş bulamıyorum önce ki konu açışımda çocukla ilgili düşüncem negatifti o konu açışlarımdan sonra rahatsızlık geçirdim ve çocukla ilgili düşüncem değişti istiyorum ama maalesef bu sefer yaşam şartlarından dolayı çocuğu olabildiğince erteleyeceğiz. Durum böyle olunca arkadaşımı kıskanmaya başladım ayrıca eşimin çevresinde ki çoğu insanın kendi evi var ve çocukları var onları da görünce içim içimi yiyor. Allah'a isyana kadar giden bir duygu içindeyim. Ben nasıl bu kıskançlık duygumu düzeltebilirim ve evet psikiyatriye de randevu aldım ama 2 hafta sonra o zamana kadar sizlerden de görüş almak istiyorum. 2 gündür aklıma bunlar geldikçe kendi durumuma üzülüp ağlıyorum.
Şu an düşündükleriniz, hisleriniz çok insani. Siz alım gücü düşüşünü dert edinmişsiniz. Bende yeni evliyim. 2016 yılında evlenen kadın arkadaşlarım evlenir evlenmez alman marka araba aldılar altınları ile. Şimdi ben değil alman marka araba Turkiyede üretilen Fiat egea alamıyorum. Ev aldılar ucuz kredilerle. Şimdi evleri 10 katına çıktı. Şimdi bankalar 300bin anca zorla kredi veriyor. Onunla da hicbirsey alamazsın. Ben onların zamanında sahip olduğu alım gücüne özeniyorum. Eşim ve benim gibi iki çalışan eş geçmişte bir ev bir de ayağı yerden kesecek araba alabilirdi. En kötü 1+1 ev alıp oturur ileride onu satar daha büyük alırdı. Onların zamanında alım gücü yüksekti. Keşke bu zamanda da öyle olsaydı. Çok rahat ucuz kredi ile ev aldılar. Şimdi taksitleri 2500 3000 tl. Para değil. Biz alamıyoruz aynı evi almak istesem en az 4 milyonum olması lazım.
Siz de para biriktirin ekonomi düzelince krediler gene artinca 1+1 ev veya arsa veya araba hemen kredi çekin. Bence ilerisi için biriktirin. En kötü 1+1 alın anadoludan kiraya verin akmasa damlar. Şimdi kredi yok. Anca biri toplu para verecek ya da piyango vuracak. Peşinat biriktirin iyi kötü. Zamanı gelince kredi çekip alın. Bir avantajınız var çocuk yok. Şu an çocuk masrafları çok fazla. O arkadaşınız en az ayda 3 5 bin masraf yapacak. Siz sanki çocuğunuz varmış gibi kenara para atın küçük küçük peşinat yapın. Her işte bir hayır vardır. Umarım ileride gene ucuz krediler verilir de hepimiz ev araba sahibi oluruz. Umarım herkesin evi arabası olur.
 
Son düzenleme:
Şu an düşündükleriniz, hisleriniz çok insani. Siz alım gücü düşüşünü dert edinmişsiniz. Bende 2 yillik evliyim. 2016 yılında evlenen kadın arkadaşlarım evlenir evlenmez alman marka araba aldılar altınları ile. Şimdi ben değil alman marka araba Turkiyede üretilen Fiat egea alamıyorum. Ev aldılar ucuz kredilerle. Şimdi evleri 10 katına çıktı. Şimdi bankalar 300bin anca zorla kredi veriyor. Onunla da hicbirsey alamazsın. Ben alım gücünü kıskanıyorum. Eşim ve benim gibi iki çalışan eş geçmişte bir ev bir de ayağı yerden kesecek araba alabilirdi. En kötü 1+1 ev alıp oturur ileride onu satar daha büyük alırdı. Ben onların zamanında alım gücünün yüksek olmasını kıskanıyorum.. keşke benimde öyle olsaydı. Çok rahat ucuz kredi ile ev aldılar. Şimdi taksitleri 2500 3000 tl. Para değil. Biz alamıyoruz aynı evi almak istesem en az 4 milyonum olması lazım.
Siz de para biriktirin ekonomi düzelince krediler gene artinca 1+1 ev veya arsa veya araba hemen kredi çekin. Bende öyle yapacağım peşinat biriktirin. En kötü 1+1 alın anadoludan kiraya verin akmasa damlar. Şimdi kredi yok. Anca biri toplu para verecek ya da piyango vuracak. Peşinat biriktirin iyi kötü. Zamanı gelince kredi çekip alın. Bir avantajınız var çocuk yok. Şu an çocuk masrafları çok fazla. O arkadaşınız en az ayda 3 5 bin masraf yapacak. Siz sanki çocuğunuz varmış gibi kenara para atın küçük küçük peşinat yapın. Her işte bir hayır vardır. Umarım ileride gene ucuz krediler verilir de hepimiz ev araba sahibi oluruz. Umarım herkesin evi arabası olur.
elimizdeki ile izmirde alamıyorduk ama başka şehirde alabiliyorduk ben de eşime dedim 1+1 olsada alalım elimizdeki değerlenir en azından kira gelir kenarı atarız falan tartıştık maalesef benim eşim kabul etmedi bakarız ya olur ya nasip ya diye diye hala öyle diyor oturuyor sonra da ben böyle olunca fazla abartıyorsun diyor
 
Back
X