Arkadaşlar çok kötü günler geçiriyorum lütfen yardim edin

Sekter58

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
11 Mayıs 2022
5
1
27
Arkadaşlar merhaba ben 25 yaşındayım bi universitenin mühendislik fakültesinden mezunum. Mezun olalı 1 seneye yaklaştı ve hiçbir yerde iş bulamadım. Şu an atanamayacagimi bildiğim halde temmuzda yapılacak olan kpss ye hazırlanıyorum çünkü başka çarem kalmadı okul bitince bütün hayatım alt üst oldu. Annem babam ablam çalışıyor ben de kardeşimi okula getirip goturuyorum mecburen her gün evdeyim pandemiden beri evden toplasan 10 kez disarı çıkmadım kimse de sormuyor bi derdin var mı yok mu oturup her gün evde kimse yokken sabahtan akşama kadar ağlıyorum internet uzerinden biriyle tanıştım bundan 7 8 ay önce ben ankaradayım o istanbulda hiç gorumedik ama aşık oldum ona. Bana iyi gelen tek insan o olsa da hayattan hiçbir ümidim kalmadı kendimi arabaların önüne atmak istiyorum kafama sikmak istiyorum çok kötü bir depresyondayim sabahtan akşama kadar ders çalışıyorum sırf zaman geçirmek için artık bıktım ölmek istiyorum içimi buraya dökmek istedim...
 
Öncelikle boşluktasınız diye güvensiz insanlara sarmayın. Bir de elinizden geliyorsa mum, anahtarlık vs gibi şeyler üretip satamaz mısınız hem kafanız dağılır hem de yine iş ararsınız bu süreçte.
Allah yardımcınız olsun güzel yerler okuyup boşta kalan arkadaşlara üzülüyorum 😔
Hayırlı kapılar açılsın hakkınızda tez zamanda
 
Yok guvensiz biri değil ya öyle kolay kolay birine kapılmam ama hayatımda ilk kez asik oldum o da işinde gücünde üniversite mezunu biri hem onunla gorusememek hem de işsizlik beni mahvediyor her gün allaha dua ediyorum nolur canımı al diye bir çıkmazın içindeyim ne yapacağımı bilemiyorum
 
Lütfen hayata güzle bakmayı deneyin böyle de olmaz ki allahım canımızla diyerek 🥺 daha yaşanacak çok güzel şeyler var aynı yaşlardayız ben de aynı yollardayım ama aç değiliz açıkta değiliz atanamayacğımı ben biliyorum o yüzden başka alanlara da yöneldim asgari ücret olsun diyerek yani pandemiden beri toplasan 10 kere çıkmadım demenize şok oldum ailenizden biriyle çıkın ona da gerek yok kendiniz çıkın yahu bi hava alın gelin hayat her şeye rağmen hala yaşanmaya değer
 
Arkadaşlar merhaba ben 25 yaşındayım bi universitenin mühendislik fakültesinden mezunum. Mezun olalı 1 seneye yaklaştı ve hiçbir yerde iş bulamadım. Şu an atanamayacagimi bildiğim halde temmuzda yapılacak olan kpss ye hazırlanıyorum çünkü başka çarem kalmadı okul bitince bütün hayatım alt üst oldu. Annem babam ablam çalışıyor ben de kardeşimi okula getirip goturuyorum mecburen her gün evdeyim pandemiden beri evden toplasan 10 kez disarı çıkmadım kimse de sormuyor bi derdin var mı yok mu oturup her gün evde kimse yokken sabahtan akşama kadar ağlıyorum internet uzerinden biriyle tanıştım bundan 7 8 ay önce ben ankaradayım o istanbulda hiç gorumedik ama aşık oldum ona. Bana iyi gelen tek insan o olsa da hayattan hiçbir ümidim kalmadı kendimi arabaların önüne atmak istiyorum kafama sikmak istiyorum çok kötü bir depresyondayim sabahtan akşama kadar ders çalışıyorum sırf zaman geçirmek için artık bıktım ölmek istiyorum içimi buraya dökmek istedim...
Sağlığın yerinde ise bunlar o kadar komik ki, bak cnm bu güzel günlerin kıymetini bil ve kendini kimsenin insafına bırakma, sınavları çok takma Herşey nasip , bu düşünceler bırak biran önce gerekirse uzman yardımı al ..
 
Lütfen hayata güzle bakmayı deneyin böyle de olmaz ki allahım canımızla diyerek 🥺 daha yaşanacak çok güzel şeyler var aynı yaşlardayız ben de aynı yollardayım ama aç değiliz açıkta değiliz atanamayacğımı ben biliyorum o yüzden başka alanlara da yöneldim asgari ücret olsun diyerek yani pandemiden beri toplasan 10 kere çıkmadım demenize şok oldum ailenizden biriyle çıkın ona da gerek yok kendiniz çıkın yahu bi hava alın gelin hayat her şeye rağmen hala yaşanmaya değe
 
Ben de önceden insanların bi derdi olunca böyle söylerdim ama insanın başına gelince çaresiz kalınca hiç öyle olmuyormuş bazen programlarda insanların intihar haberlerini izliyorum ailelerinin halini görüyorum kendimi onların yerine koyuyorum intihar etmememin sebebi geride kalanlarin hayatını mahvetmemek
 
Bu kadar da basit değil yahu.
Yeni mezunsanız beklentileriniz farklı olabilir ama başkentte yaşıyorsanız iş bulamadım meselesini kabullenemiyorum çünkü belli başlı mesleğiniz var.
Düzen keşke bu olmasa lakin birkaç sene sürünecek, deneyim kazanacaksınız.
Bunları göze alamayıp ‘hop’ seni şu pozisyona getirdik diye bir beklentide olmayın, imkansız bu.
Ne mühendisliği olduğuyla da alakalı lakin yarın bile kendinize denk görmeseniz bile bir işe girebilirsiniz.
Yok iş bulamadım yok evden çıkamayacağım yok atanamayacağım, hayat bu denli ucuz değil.
Gayret, umut ve yılmamak.
Kimseye altın tepsi ile sunulmuyor hayat, söke söke alacaksınız hakkınızı.
 
Derdim gerçekten maaş değil asgari ücretle bile çalışırım yüzlerce başvuru yaptım hiçbir yerden bi geri dönüş olmadı yaşım ilerledikce daha da kötü hissediyorum inanın ne yapacağımı bilmiyorum dünya yıkılmış da altında ben kalmışım gibi hissediyorum içimden sürekli ağlamak geliyor
 
Çok güzel bir bölümden mezun olmuşsun...Hem özelde seçeneğin fazla hemde devlete hazırlanabılırsın...

Hayatta istediklerimiz şak diye olmuyor malesef...
Yakın bir aile dostumuz erkek buarada tarih bölümünü okudu...Sonra baktı atanamıyor formasyon için çaba gösterdi ve aldı..Sonra diğer sene de olmadı derken yüksek lisans yaptı...Tek hayali öğretmenlikti ama evde gerçekten sabah 8 aksam 8 ders çalışıyormuş...Babası inşaat işçisi buarada ve tek geçim kaynakları babası...

Ama o hiç yılmadı...10 yıl boyunca her girdiği kpssde daha da yüksek aldı ama olmuyordu...En son 10.yılın sonunda artık şeytanın bacağını kırmıştı..Hemde kendi yaşadığı ilçedeki liseye atandı...

Bu süre zarfında "elalem" denilen güruh takımı eee oğlunda çalışsa ya destek olsa demedi mi sence? Ya da başka başka şeyler...Ama o kulaklarını tıkadı ve çalıştı sadece...Arada ailecek dışarda görüşüyorduk o da bu şekilde kahve içmeye vs.çıkıp dinleniyordu...

Vesselam diyeceğim o ki; o da üzülüyordu ama gideyim kafamı dağıtayım diye bir kız arkadas arayışına girmedi...Aman "erkek adam herhangi bir yerde çalışır bakarım hayatıma" demedi...

Şuan aldığı arabayla ve istediği hayatıyla mutlu daha mutlu olsun çünkü o çok hakediyor...

Kafama sıkayım bilmemne bu nedir? Bir yol haritası yapın kendinize...Geçici hayatınızı idame ettirecek bir iş arayın bu süre zarfında...Hem maddi hem manevi size iyi gelecektir...Bir yandan da kendinizi geliştirin kpss için youtube da bir sürü hocalar var ki bu arkadasımızda bu sekılde calıstı...Ayrıca dil öğrenmeye calısın...Daha yasınız çok genç...

İnternetten birilerini bulmak falan yapmayın lütfen ya yapmayın ...Yapmaaaaa çocummmmmm...Silkelen kendine gel...Sana senden başka kimseden hayır yok bu dünyada...

Sen başaracaksın ve ailen de bu başarını kutlayacak bunu unutma... :KK200:
 
Seni çok iyi anlıyorum, benzer bir süreç geçiriyorum.
Senden tek ricam kendini kötü düşüncelere teslim etme.
Evet piyasa kötü, piyasadan da öte insanlar kötü... Bölümün ne bilmiyorum ama yurtdışı imkanlarını deneyemez misin?
O da olmazsa geçici olarak bir cafede, bir mağazada çalışmayı düşünmüş müydün?
Maddi imkanların nasıl bilmiyorum ama imkanın varsa internet üzerinden teklif siteleri var, elma armut vs. Oralardan uygun fiyatta bir psikolog ile görüşmen mümkünse nolur görüş.
Ben de geçen sene aynı şeyleri düşündüm, hatta çok düşündüm. Şu an ben de bilmiyorum cevap ne, ama bildiğim tek bir şey varsa o da canına kıymak değil cevap.
Sevgilinle aran iyi olabilir, umarım da böyle devam eder. Ama ne olur mutluluğunu, inancını ona ya da ona olan aşkına bağlama. Sadece kendine bağla. Dediğim gibi umarım iyi gider ilişkiniz ama diğer ihtimalleri de göz önünde bulundurmak lazım. Hele de bizim gibi şu an için risk kaldırma ihtimali olmayanlar için.
Özelden yazarsan belki iş konusunda ben de yardımcı olmaya çalışabilirim. Söz veremiyorum üzgünüm ama elimden geleni yaparım inan.
Sadece nolur dayan...
 
Umudunuzu kaybetmeyin biraz dışarı çıkın sosyalleşin, dışarıda hayat devam ediyor. Karamsar düşünceleriniz yüzünden keyifsizsiniz. İş bulma sitelerine ilan vermeyi denediniz mi belki geri dönüş alabilirsiniz
 
Seni çok iyi anlıyorum. Benzer süreçlerden geçtim, hala da geçiyorum. Temmuzda 3 sene olacak lisanstan mezun olalı, hep akademik kariyer istiyordum. Kendi isteğimle biraz ara vereyim dedim covid çıktı. Ailemdeki hastalıklardan sonra bir türlü toparlanamadım. Ne işe girdim ne akademik kariyer için çabaladım. Kısmet bu seneyeymis yüksek lisansa başladım, şuan ilk senemi bitiriyorum. Aynı zamanda evlenmek üzereyim. Bu hayat şartlarında alışkın olduğumuz hayatı sürdürebilmek için hem yükseğe devam edip hem çalışmam lazım. Bu süreçteki en büyük şansım ailem ve nişanlımdan allah razı olsun. Üç senedir bir kere bile çalışmıyorsun artık bir işe gir vs. hiçbir şey demediler. Nişanlım da aynı şekilde ama birkaç aydır iş başvuruları yapıyorum henüz bir sonuca varamadım. İnşallah hakkımızda hayırlı bir işe girmek ve uğruna senelerce dirsek çürütüp gece gündüz çalıştığımız mesleklerimizi icra etmek nasip olur.
Lütfen tek çıkar yolu intihar ölüm vsvs böyle şeyler olarak görmeyelim. Çabalamamız lazım. Hak ettiğimizi almak için yeterince çaba gösteriyor muyuz? Kaç yaşındayız ki daha? Her şeyi başarabiliriz yeter ki umutsuzluk olmasın. Biraz maneviyata yönelip inancımız neyse onun gerekliliklerini yerine getirmemiz lazım. Allah hepimizin yardımcısı olsun.
 
Çok benzer şeyleri 2017 yılında yaşadım. Mühendislik fakültesinden mezun oldum ben de. Ardından meslek ile alakal ama düşük maaşla bir işe başladım. 3 yıl çalıştım ama sonu yoktu ardından istifa ettim tecrübe edindikten sonra bi şekilde gerisi geldi. Şuan ki işimden memnun muyum ? Asla. Mutsuzum ama katlanıyorum mecburen. Geriye bakınca çok yol katettim ama Nasip bazı şeyler olmayınca olmuyor hayırlısı demeyi öğreniyorsun.. Hangi ildesin bölüm ne bilmiyorum ama alakasız bile olsa gene iş bakmayı bırakma ne olur ne olmaz. daha çok hayal kırıklığı yaşamaman için. Ölümü de aklından çıkar lütfen. Geçici bir süreç olduğunu asla unurma.
 
Arkadaşlar merhaba ben 25 yaşındayım bi universitenin mühendislik fakültesinden mezunum. Mezun olalı 1 seneye yaklaştı ve hiçbir yerde iş bulamadım. Şu an atanamayacagimi bildiğim halde temmuzda yapılacak olan kpss ye hazırlanıyorum çünkü başka çarem kalmadı okul bitince bütün hayatım alt üst oldu. Annem babam ablam çalışıyor ben de kardeşimi okula getirip goturuyorum mecburen her gün evdeyim pandemiden beri evden toplasan 10 kez disarı çıkmadım kimse de sormuyor bi derdin var mı yok mu oturup her gün evde kimse yokken sabahtan akşama kadar ağlıyorum internet uzerinden biriyle tanıştım bundan 7 8 ay önce ben ankaradayım o istanbulda hiç gorumedik ama aşık oldum ona. Bana iyi gelen tek insan o olsa da hayattan hiçbir ümidim kalmadı kendimi arabaların önüne atmak istiyorum kafama sikmak istiyorum çok kötü bir depresyondayim sabahtan akşama kadar ders çalışıyorum sırf zaman geçirmek için artık bıktım ölmek istiyorum içimi buraya dökmek istedim...
Hepimiz geçtik o yollardan.Allah yardimcin olsun.Kariyerini inşaetme arifesinde gönül işleri biraz kafani dagitip hedefinden sapmana neden olabilir.Enazından bende öyle olmuştu.Sana tavsiyem gidip kan degerlerine baktirman.B12 folik demir d vit vb degerlerinde düşüklük varsa mental sagligin bozuluyor ve intihar düşüncesi bıkkınlık umutsuzluk tahamülsüzlük gibi depresyon belirtilerini cok yogun yasiyorsun.Hayatın insana neler getirecegini bilemeyiz.Umutsuz olma.Sana şans ve hayat enerjisi diliyorum.
 
X