düşündükçe ağlıyorum şu anda olduğu gibi. 3 yıl olacak her ay umut etmek sonrasında hayal kırıklığı yaşamak çok zor san ki böyle devam edecek gibi korkular kaplıyor içimi..etrafımdakilerin sorularında bunaldım cevap vermekten yoruldum onlar sormaktan bıkmadı ben kendimi sakinleştiriyorum unutmaya çalışıyorum yaram kabuk bağlamadan birileri geliyor kanatıyor


hem bende hem eşimde sorun var normal yolla çok zor denildi ilk seneden beri tedavi oluyoruz 6 ay ilaçlarla denedik olmadı 2 kez aşılama olduk olmadı en son tüp bebekle olur ancak dediler bu ay denedik ve çok umutluydum çok sevinçliydim her şey çok iyiydi çünkü ama yine olmadı olmadı biyük bi hüsrana uğradık eşimle kimse de bilmiyor bu tedavileri olduğumuzu millete bi sorunumuz yok bekliyoruz diyoruz böyleyken sorularına dayanamazken bu tedavilerden bahsetsem herhalde bu sorular kat kat artar rabbimden sabır istiyorum benim gibi olanlara ve bana tez vakitte yaşatsın annelik duygusunu