Arkadaşlık ilişkileri

Benzerini yasadim ama insanlarla tanisirken direkt tepki vermek de yanlis
Belki bir müddet tartmak ve ona göre tavır sergilemek daha doğru olabilir. Çünkü insaniz ve insan insana her zaman ihtiyaç duyar. Belki eskisi kadar samimi ve verici olamazsınız ama asgari musterekte de bulusulabilir diye düşünüyorum.

Onemsemediklerinden.
Herkes menfaati olanla arasini iyi tutma derdinde
Benzerini gecen bayram amcamlarla yasadim. Bir amcam var onunla biraz uzagiz ama bir araya geldigimizde sohbet ederiz, onu aradım kizim kizim diye tatli diliyle beni mutlu etti. Diger amcam ki babamla yakindilar, o ise telefonumu acmadi geri de dönüş yapmadi. Babam öldüğünden beri bizim aileye aşırı mesafeli, daha babam hastanede yatarken ölecek diye hazir olun diyordu :KK43: biz de doktorlar ne derse o dedim diye kiziyordu. Halbuki adam ölmemiş sen daha mı iyi bileceksin yani dimi! Icten ice babama karsi kiskancligi vardi diye düşünüyorum artık. Yani bazi insanlar menfaati varsa iletişimde, degilse umursamıyor.

Elbette en yakin dostun kendinsindir. Ama insansiz, arkadassiz da olmaz.
Benim hayat felsefem artık şu: ihtiyacım olduğunda yanımda olmayan kisi benim.dostum degildir. Tabii hastalık vs gibi elzem durumlar harici diyorum bunu. Bir de benim icin verilen sözler önemlidir, kim olursa olsun söz verip tutmadiysa o kisi gozumden düşer. Bazen dostum/kardesim/ailem diyerek alttan aldigim seylerin aslinda taviz olduğunu ve bu tavizlerin verilmemesi gerektigini düşünüyorum.

Bende kendimi fazla önyargili olmamaya uyariyorum hep, ama insanlar cidden o kadar yordu ki bu konularda elimden gelmiyor. Babaniz icin üzüldüm. Allah rahmet eylesin, mekani cennet olsun insallah. Bende babami uzun bir hastalik sürecten sonra kaybettim. Ilk etrafimizdakiler gercekten hasta olduguna inanmadilar bile. Babam cok yardim sever ve eli acik bir insandi. O verfat ettikten sonra bir cok akrabadan telefon gelmez oldu. Habi bizi gectim, ama bu annemi cok üzdü. "Demek para verdigimiz icin deger görüyormusuz" dedi bir kac kez. Biz de maddi acidan zor sürecler yasadik, ama kimseye karsi bir beklentimiz yoktu. Ama p kadar kisinin bizi yalniz birakmasi cok üzdü.onun icin sizi cok iyi anliyorum
 
Bende kendimi fazla önyargili olmamaya uyariyorum hep, ama insanlar cidden o kadar yordu ki bu konularda elimden gelmiyor. Babaniz icin üzüldüm. Allah rahmet eylesin, mekani cennet olsun insallah. Bende babami uzun bir hastalik sürecten sonra kaybettim. Ilk etrafimizdakiler gercekten hasta olduguna inanmadilar bile. Babam cok yardim sever ve eli acik bir insandi. O verfat ettikten sonra bir cok akrabadan telefon gelmez oldu. Habi bizi gectim, ama bu annemi cok üzdü. "Demek para verdigimiz icin deger görüyormusuz" dedi bir kac kez. Biz de maddi acidan zor sürecler yasadik, ama kimseye karsi bir beklentimiz yoktu. Ama p kadar kisinin bizi yalniz birakmasi cok üzdü.onun icin sizi cok iyi anliyorum
Annem de aynısını diyor
"Kızım eşini kaybeden benim" diyor ama sanki onlar aranmayi bekliyor gibi davranıyorlar bu da annemi üzüyor. Ben de anneme insanlar menfaati kadar, o yüzden sen de arayip sorma diyorum.
Benim icin de ne iftiralarda varsayimlarda bulunmuşlar. Izin alip gidemedim diye "oralarda gezip tozuyor" seklinde ailemi üzecek söylemlerde bulunmuslar. Inanin bunlar bile beni akraba iliskilerinden soğuttu. Ailemin diger bireyleri bana nazaran daha iyi niyetli davraniyorlar. Ben direkt görüşmeyi kesiyorum.
Sizin de basiniz sagolsun, Rabbim tüm kayiplarimizin mekanini cennet eylesin.
Insanlara tepkilerde ben bazen kendime dıştan gözle bakmaya çalışıyorum, başkası yasiyormus gibi. Sanki o zaman daha objektif düşünüyor insan.
 
Kendinle ilgili şüpheye düşmene gerek yok çünkü insanlar böyle şeylere artık ihtiyaç duymuyo, yani senle ilgili bi durum yok ortada. Basit bi örnek vereyim sana. Geçtiğimiz dönemlerde bi kursa katıldım kimse kimseyle gönülden iletişim kurmadı hiç ve hatta "günaydın" bile demedi doğru düzgün. Hatta ordan bi kisiye dedim "neden kimseyle arkadaslik kurmuyosun" bana
"gerek yok" dedi. Demek zorunda değiller tabi ki yada iletişim kurmak zorunda değiller fakat bu çok kötu bi şey aslinda. Toplum iletisim konusunda cok kotu. Yani "onlar gelsin benimle konussun yada iletisim kursun, zaman artik bunu kaldiriyor" gibi bi cumle kurdu. Tabi ki cok yanlis bi dusunce fakat herkes boyle dusunurse kimseyle arkadaslik olmaz zaten. Ben "o aramiyo ben neden arayayim" diye dusunen biri degilim bana kotu davranmadigi surece. Dedigim gibi insanlarin onceliklerinin farkli olmasi ve bazi seyleri bilmemesinden kaynakli. Sinirlenmekte haklisin fakat o kisi sana bir sey katmiyorsa da fazla ustelememek baska insanlara yonelmek daha mantikli.
 
Back
X