Merhaba güzel kadınlar..
Burda ne hikayeler okudum ne yaşanmışlıklar okudum hepsine yüreğimi bıraktım. Bir hikayede benden gelsin yalnız baya uzun gözünüz almıyosa hiç bu topa girmeyin :)
29 yaşında evliyim bir evladım var. 10 yıl önce tanıştık eşimle. O sırada lise yeni bitmiş üniversite sınavına girmişim. Yazın da çok güzel bir aşk yaşadım malesef mutsuz bitti. 19 yaşında üzgün,kırgın,ünivrrsite sonuçlarını beklerken karşıma çıktı eşim. Tam böyle insanın ne yapacağını bilmediği,amacının olmadığı bi dönemdeyim. Bir de taze aşk acısı çekiyorum ki sormayın:) Eşim sardı beni sarmaladı tüm yaralarıma merhem oldu. Çok sevdi öyle çok sevdi ki ben bu kadar sevilmemiştim. Üniversiteyi kazandım topladı valizini TRnin bir ucuna geldi benle. Her sabah elimi tuttu okula bıraktı. Aralarda kahvemi getirdi. Tüm arkadaşlarım derdi ki bu kadar seven bir erkek biz hiç görmedik. Param biterdi giderdi inşaatlarda çalışırdı bana para yollardı. Cidden çok emek verdi çaba gösterdi bu aşk için. Yalan yok ben ilk başta aşık olmadım. Bazen insan bi insanın sevişini sever ya. Öyle oldu benimki. Sevdim bende yürekten zamanla. Ama ailem istemedi. O lise mezunu ben üniversite. Aile yapıları uyuşmuyo vs. Bu tarz şeyler benim için hiç önemli olmadı dış görünüş,mevki.. sadece insanda kalbe bakarım. Bende sevgimin arkasında durdum direttim ve nişanlandık 3 yıl sonunda. Ben son sınıfa geçtim o askere gitti. Ve ilk darbesini o zaman attı. Bir kızla msjlaşmış ve ilişki yaşamaya başlamış. Arkadaşım tesadüfen sosyal medyada bir arkadaşının nişanlımla ilişki durumu olduğundan bahsetti. Beynimden vurulmuşa döndüm. Attım nişanı hiç ikiletmedim ilişkiyi bitirdim. Askerde olduğu için hemen gelemedi. Sonra geldi kandırdı beni. Gerizekalı ben hemen inandım affettim. Adam sana sinyali verdi zaten ne kanıyon?? Neyse biz 5 yıl sonunda evlendik. 5 .ay hamile kaldım. Hamileliğimin 6.ayında hayatımın travmasını yaşattı bana. Evli ve çocuklu biriyle birliktelik yaşıyormuş. (Cinsellik) . Kadın aileme mektup yazmış damadınız kızınızı aldatıyo diye. Ailem hamileyim diye bana bişe demedi. Ama hal ve tavırlarından anladım ben. İşin peşine düştüm ve eşim ağlayarak itiraf etti. Her aldatılan kadın gibi içimde fırtınalar koptu. 6 aylık hamileyim karnında onun çocuğunu taşıyorum ve adam bana bunu yapıyo. Bütün insanlara güvenimi kaybettim. Herkes herşeyi yapabilirmiş bunu öğrendim. Kafamda deli sorular döndü dolaştı çalışmıyordum param yoktu. Çocuğum doğmadan babasız kalmıştı napacaktım? Aile evine dönemezdim ailem hem kendin ettin kendin buldun modunda hemde ben babamı kaybettim annem başkasıyla evlendi . Evlendiği adamdan hiç hoşlanmadım. Bakışları,konuşmaları.. Kimse yokken özellikle bana sarılmaya çalışmaları vs. Onla aynı evde yaşamamın imkanı yok. Dışarda kalmayı tercih ederim. Çaresiz kaldım ya lanet olsun gerçekten çaresiz kaldım . Eşim iyi bi insan iyi bi baba ama sadık bi eş değil. Ondan sonra gene ufak tefek bişeyleri yakaladım. Telefonunu ortada bırakmaz. Çok saçma ulaşılmaz yerlere saklar vs. Bu tarz şeyler. Sıktığımın farkındayım. 4 yıl geçti herşeyin üstünden. Bir gün bile affedemedim. Her gün içimde büyüdü. Artık oğlum okul çağına geldi bende iş bakıyorum (küçük şehirde olduğum için bi türlü mesleğimi yapamadım) . İş bulcam ev tutacam ve artık boşanıcam. Yalnız iş bulmaıyorum bi türlü kafayı yemek üzereyim. Bimde çalışmak istiyorum. Gerçekten yardımcı olabilecek biri var mı ? Kendimi iyileştircem. Eski cıvıl cıvıl eğlenceli ben olacam. Bol kitap ,bol kahve ,az insan ve çokca huzur inşallah ❤