Artık daha farklı olmak istiyorum..

Merhaba arkadaşlar. Benim sorunum yeni bir şey değil. Kendimi bildim bileli, çocukluğumdan hep içe dönük, sakin, sessiz bir insanım. Kimseye kırıcı bir söz söyleyemem, çok ince şeylere kafayı takarım.Yanlış anlaşılmak en büyük korkularımdandır.Kolay kolay kimseye sesimi çıkartamıyorum.Haklı olduğum halde hakkımı savunamıyorum, cevap vermem gereken yerde sesimi çıkaramıyorum.Sonradan da keşke cevabını verseydim o an diyorum ama biliyorum ki yapamam yapmam daha doğrusu.Bazen sessiz kalmama kızıyorum. Günlük hayattan bir iki örnek vereyim: evli bir yakın arkadaşım var mesela.Ama evlendikten sonra ilişkiyi kesti herkesle.Her zaman ben aradığım halde hala diyor ki sen beni arayacaksın ben artık evliyim. Sürekli karşı taraftan bekliyor ve ne zaman arasam açmaz ulaşmak için bir kaç gün üst üste aramam gerekli özellikle mi yapıyor bilmiyorum.Ben tavrımı koyamıyorum.Yine başka bir yakın olarak gördüğüm arkadaş beni birkaç aydır tanıdığı insana tercih edebiliyor.Geçenlerde yalanını yakaladım, okulda buluşacaktık gelemiyorum yorgunum diye telefon açtı ama sonraki gün ağzından kaçırdı ki o gün başka biriyle buluşup alışverişe gitmiş.Ama bende olan birşeye ihtiyaç duyduklarında beni arıyorlar.Bunları ben yapsam sorguya çekerler beni neden yalan söyledin diye.Telde konuşuyruz mesela anlatıyorum moralim bozuk şöyle böyle diye ertesi gün bana sormuyorlar ki nasılsın ne durumdasın diye .Daha bunun gibi bir sürü şeyler.Hep sineye çektim.Yani sorun bende mi diye de düşünürüm ama başka arkadaşlarım da var onlarla böyle prob. olmuyor ya da diğer insanlarla.Sonra sinirden kendimi yiyip bitiriyorum. Aramız bozulsun da istemiyorum çünkü kaç yıllık arkadaşlarım ama şu an arkadaşlığımz hala devam ediyorsa sabrettiğimden, üzmeyeyim diye sesimi çıkaramamamdan.Siz mesela bu yaşanan durumlarda nasıl davranırsınız? bundan sonra ben de karşılık versem mi? her şeyi oluruna bırakıp ne olacaksa olsun deyip?

1- Beni aramayanı, asla üst üste defalarca arayıp ulaşmaya çalışmam.
2- Arkadaşım dediğim insanın yalanını yakalasam, acaba ben mi yanlış anladım diye düşünerek, yüzüne sorarım.
3-İnsanlarla ilişkilerimi "ama yıllardır arkadaşız, aramız bozulmasın" diye zorla devam ettirmeye çalışmam. Gelene hoşgeldin, gidene güle güle.

Umutlu_OL_ .!.:

Siz "Arkadaşım" dediğiniz insanlar için imdat çekicisiniz...

Kara günlerinde ya da işleri düştüğünde sizinle vakit geçiriyorlar...

Ama yazdıklarınıza bakılırsa onlardan kurtulup yeni arkadaşlar edinseniz de durum değişmeyecek...

Çünkü size yalan söyleyen, halinizi hatırınızı sormayan insanları sineye çekiyorsunuz, bunu kendiniz de söylemişsiniz zaten...

Doğal olarak sizin yaptığınız incelikler onlar tarafından görevinizmiş gibi algılanıyor...

Ne de olsa kırılsanız da tavrınızı koymadan devam ediyorsunuz...

Bunu karakteriniz olarak benimsemişsiniz, ses çıkarmadan yaşayıp gidiyorsunuz ama dünya sizin gibiler için fazla acımasız...

Hakkını arayanları bile sindiren bir zamanda yaşıyoruz, haliyle sizin gözünüzün yaşına bakılmamasına şaşırmamalı...

"Fazla sert olma kırılırsın, fazla yumuşak olma ezilirsin" sözü boşuna değil...

Gelip geçici arkadaşlar neyse de evlenince çok sorun yaşarsınız...

Eşiniz de aileniz de dümeni ele alır oradan oraya savrulursunuz...

Kendi kendinize kaldığınızda size yapılan haksızlıklar karşısındaki suskunluğunuz kendinizi affedemeyeceğiniz boyutlara gelmiş artık...

Kimse sizden değerli değilken sizi kullanmaya yeltenen insanlara prim vermeyin...

Başta sert çıktınız diye afallarlar ama kabullenirler zamanla...

Zaten tavrınızı koyunca tepki gösteren ya da sizinle görüşmeyen insanlarla bağınızın kopması sizin hayrınıza...

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle bu kadar güzel ifadeler yazdığınız için teşekkür ederim.Ama sorun sadece bu 2-3 kişiyle oluyor ve hepsi de yakın arkadaşım.Artık üzülüyor ve yalnız kaldığımı düşünüyordum son zamanlarda.Ama bu kişiler için kendimi yalnız hissetmek çok saçma geliyor.ve evet artık olması gereken gibi olacağım.Bana değer veren beni gerçekten seven insanarla bir arada olmak istiyorum.

vallahi canım sorun kesinlikle sende .çünkü eskiden bende senin gibiydim arkadaşlarımı çok umursuyordum baktım olmuyor üzülen hep ben oluyorum bende artık onlar gibi yapmaya başladım ve bende onları umursamadımmm ve şu an iyiyim yani beni aramayanı bende aramıyorum

bence o üç arkadasin baskın karakterli kişiler seninde özgüveninin düşük olduğu için birşey diyemiyorsun. karşındaki kişiler ilah değil ezilme karşılarında

Yani sorun bende mi diye de düşünürüm ama başka arkadaşlarım da var onlarla böyle prob. olmuyor ya da diğer insanlarla.

Başka kişilerle sorun olmuyorsa bu 2 arkadaşınla ilişkini minimuma indir.İlgini ve enerjini,hakedecek başka arkadaşlara vermeyi dene.
Her arkadaşlık,her ilişki aslında bir anlamda alış veriştir.Bazı kişiler hem karakterleri hem de bizim alıştırmamız sebebiyle sürekli alıcı konumuna geçerler.
Ben arama konusunda kuralcı değilim.Bir ben arayayım bir O arasın demem,üstüste arayabilirim.Ama aramıyorsun diyene "madem öyle sen arasaydın" derim yani.
Bir müddet onları arama,sessiz kal bence.Ararlarsa konuşursun,sitem ederlerse "sen arasaydın" dersin.Aramazlarsa keyifleri bilir.