- Konu Sahibi eldevarhayat
- #1
Bir süredir görüştüğüm biri vardı. Benden kredi kartımı istediği için sorun yaşamıştık ve buraya konu açmıştım. Herkes bana güvenilmez olduğunu söylemişti. Tabiki ben kalın kafalı olduğum için 120. Şansı vermiştim kendisine. Gerek ailemle olan kopukluklar gerek yalnızlık hissi beni ona mecbur gibi hissettirmisti aslında.
Dün sevgilimle görüştük. Parası bitmiş. sinema ısmarlamak istedim. İstemedi. Yarın para geçiyor elime yarın gideriz dedi. Israr ettim gittik sinemaya. Sonra yemek yedik yine ısrarımla. Ama bütün gün beynimi yedi. Bana para harcatiyormus çok rahatsız olmuş vs. Bir sinema bir yemek altı üstü diyorum. Anlamıyor. En son yemek yedigimiz avmden ayrılırken para cekmem gerekti. Atm ye bir gideyim de para çekeyim taksiyle mi gideriz otobusle mi ona göre çekeyim dedim. Bundan dolayı kıyamet koptu. Ben suratımı eksiterek söylemişim para harcadım diye onun başına vuruyormusum vs. Gerçekten çok yumuşak dille iyiniyetli söyledim. Para çekme lafından ne kötülük olabilir zaten. :) En sonunda "içim şişti ya" dedim dayanamayıp. Bu lafıma da alındı. :) Çektim geldim parayı. Bu sefer ben "eve gitmek istiyorum" dedim. Gerçekten tadım kaçmıştı. Bıraktı durağa. Normalde eve kadar gelir. Gelmene gerek yok dedim. Çekti gitti. Otobüsün gelmesini de beklemedi. 10 dk sonra vicdanım el vermedi aradım. Geri buluştuk. Bu sefer de onun suratı beş karış. Yanlış anlama oldu uzatmayalim dedim. Ama tam 1 bucuk saat trip yapti ve beni hüngür hüngür ağlattı en sonunda. Oturduğumuz cafedeki garson masaya gelip pecete getirim mi dedi. Öyle bir rezillik... Eve gidip biraz kafam rahatlayinca tekrar aradım. Belki stresli bir dönem geçiriyorsundur belki bana söyleyemedigin seyler de olabilir dedim. Düzgünce konuşmaya çalıştım. Yine kavga çıktı. Bana beddua edip kapattı. Bir gündür telefonlarımı açmıyor meşgule atıyor. 1 saat önce müşteri hizmetlerini arayıp telefon numaramı değiştirdim. Çünkü artık iradesiz davranmak yüzsüz gibi beni istemeyen birini aramak istemiyorum. O da bana ulaşmasin. Ben çok mu kötü davrandim sizce? (Bu arada dünyanın en saçma ayrılığını okuduğunuz için özür dilerim. İçimi dökmek istedim.)
Dün sevgilimle görüştük. Parası bitmiş. sinema ısmarlamak istedim. İstemedi. Yarın para geçiyor elime yarın gideriz dedi. Israr ettim gittik sinemaya. Sonra yemek yedik yine ısrarımla. Ama bütün gün beynimi yedi. Bana para harcatiyormus çok rahatsız olmuş vs. Bir sinema bir yemek altı üstü diyorum. Anlamıyor. En son yemek yedigimiz avmden ayrılırken para cekmem gerekti. Atm ye bir gideyim de para çekeyim taksiyle mi gideriz otobusle mi ona göre çekeyim dedim. Bundan dolayı kıyamet koptu. Ben suratımı eksiterek söylemişim para harcadım diye onun başına vuruyormusum vs. Gerçekten çok yumuşak dille iyiniyetli söyledim. Para çekme lafından ne kötülük olabilir zaten. :) En sonunda "içim şişti ya" dedim dayanamayıp. Bu lafıma da alındı. :) Çektim geldim parayı. Bu sefer ben "eve gitmek istiyorum" dedim. Gerçekten tadım kaçmıştı. Bıraktı durağa. Normalde eve kadar gelir. Gelmene gerek yok dedim. Çekti gitti. Otobüsün gelmesini de beklemedi. 10 dk sonra vicdanım el vermedi aradım. Geri buluştuk. Bu sefer de onun suratı beş karış. Yanlış anlama oldu uzatmayalim dedim. Ama tam 1 bucuk saat trip yapti ve beni hüngür hüngür ağlattı en sonunda. Oturduğumuz cafedeki garson masaya gelip pecete getirim mi dedi. Öyle bir rezillik... Eve gidip biraz kafam rahatlayinca tekrar aradım. Belki stresli bir dönem geçiriyorsundur belki bana söyleyemedigin seyler de olabilir dedim. Düzgünce konuşmaya çalıştım. Yine kavga çıktı. Bana beddua edip kapattı. Bir gündür telefonlarımı açmıyor meşgule atıyor. 1 saat önce müşteri hizmetlerini arayıp telefon numaramı değiştirdim. Çünkü artık iradesiz davranmak yüzsüz gibi beni istemeyen birini aramak istemiyorum. O da bana ulaşmasin. Ben çok mu kötü davrandim sizce? (Bu arada dünyanın en saçma ayrılığını okuduğunuz için özür dilerim. İçimi dökmek istedim.)
