3 yıllık ilişkim 34 gün önce bitti.3 yılı size özet geçmem gerekirse dolu dolu büyük bir aşk yaşadık .en büyük problemimiz ise gelecek kaygısı idi.yani şöyle ki ben üniversite mezunuyum şu anda.erkek arkadaşımla tanıştğımda da üniversite 2deydim.erkek arkadaşım ise okuduğum şehirde ailesiyle yaşıyordu ve futbolcuydu.tüm hayalleri de futbol üzerineydi.futbolda yükselmesi olası bir durumdu başarılıydı ama hep farklı talihsizlikler yaşıyordu ve olduğu yerde sayıyordu.başka bir iş de yapamayacağını düşünüyordu.ben ise öğretmenlik okuyordum ve ailem eğitime önem veren insanlardı.başlarda bu durumu çok sorun yaptım yani ona dedim ki ailem eğitim olayına çok önem verir ben üniversiteyi bitirdiğimde karşımdaki kişide de bu özelliği ararlar o yüzden bu ilişkiye hiç başlamayalım demiştim ama o bırakmadı beni hiç ben ailenin karşısına çıkıncaya kadar düzenli bir iş kurucam dedi.bana gerçekten çok değer verdi çok sevdi ve hep duygusal baktı olaylara ben de onunla girdim bi yola ve sonuna kadar gitmek istedim hep. ta ki benim okulum bitinceye kadar.okulum bitince ben memleketime geldim ve uzak düştük.bulunduğumuz şehirler de uzaktı.yazın uzaklıktan kaynaklanan bazı sorunlar yaşadık ve kısa süreli ayrılıklar yaşadık.bu ayrılıklarımızda hep ben haklı olurdum ve telafi etmek ve gönlümü almak için sonuna kadar uğraştı hep.tabi uzak olsak da görüşme fırsatı da bulduk.ara ara da gelecek konumuz açılmaya başladı hala başka işle uğraşmaya niyeti yoktu. sonra hiç bir sorun yokken bi gün gece beni aradı normalde hep kavga ederek kavga ettiğimizde ayrılırdık ve sadece 1 hafta sürerdi o ayrılıklarımız.neyse aradı ayrılmak istiyorum dedi anlamadım anlam veremedim.niye ne oldu dedim benden hiç bir şey olacağı yok baksana her şeyim hep ters gidiyo sen daha iyi şeyleri hakediyosun ailende beni kabul etmiycek zaten dedi ben de saçmalama uğraşıyosun sen de işte ben de uğraşıyorum işimizi gücümüzü oturtalım her şey güzel olcak dedim beni konuşturtmadı bile yok yok hiç bir şeyin düzelceği yok dedi.ben bir şey olduysa söyle sen böyle durup dururken beni bırakmazsın dedim o da dedi ki yok kaç gündür düşünüyorum geceleri uyuyamıyorum artık bi geleceğimiz olur mu diye dedi en azından kafamız rahat olur dedi.sonra dedi ki annem de artık sıcak bakmıyo dedi ben daha çok kırılmaya başladım(annesiyle ilişkimizin başından beri tanışıyoruz ve hep sevgi varsa iki kişi arasında her şey düzelir birbirinizden vazgeçmeyin diyen biri normalde) artık ilerde kültür farkı eğitim farkı yaşayacağımızı düşünüyo falan dedi.ben tabi nasıl kırıldım anlatamam bir iki bişey söyledim o kırgınlıkla kapattım telefonu çünkü hiç olmadığı kadar soğuktu.hiç aramıycak diye düşünüyordum açıkçası.ama 3 gün sonra birkaç gün aradı açmadım çok kızgın ve kırgındım.sonra mesaj yazdı.çok garip ama mesajlarda bahsettiği şey futbolla ilgili gene bir haber geldiğini 10 gün sonra seçmelere gideceğini bu defa durumun ciddi olduğunu sonunda işini yoluna sokması için bir fırsat doğduğunu söyledi ve cvp yazmama ve onu affetmeme gerek olmadığını çünkü bu işi olduğu gibi babamın karşısına kendiisinin çıkacağını söyledi ve beni çok sevdiğini ekledi.şaşırdım çünkü çok kararlı gitmişti ki o gün de cevap veremedim veremezdim çünkü ayrıl barışlar beni öyle yordu ki onun artık bu ilişkiye inancının bittiğini görmek beni resmen öldürdü.zaten artık ne yapmam gerektiğini bilmiyodum yaşadığımız küçük ayrılıkların beni yorduğu yetmiyo gibi bir de beni parçalayıp gitmişti resmen artık ne denirdi ki o mesaja.sonra 2 gün daha geçti bana bir mesaj daha yazdı napıyosun yazdı sadece gene cevap vermedim tabi ardından da sinirli bir mesaj bir daha ben de atmıycam hiç bir şekilde bir daha atarsam allah yüzünü göstermesin yazdı.o günden sonra da hiç bir şekilde yazmadı.35 gündür ayrıyız. Şimdi o ararsa konuşmaya hazırım ama beni inanılmaz kırdığı için ben bu adımı atamıyorum hatasını anlmasını istedim ama şu an ne düşünüyo
bilmiyorum arar mı sizce hiç bu kadar uzun ayrı kalmamıştık ya da ben ne yapmalıyımmm
bilmiyorum arar mı sizce hiç bu kadar uzun ayrı kalmamıştık ya da ben ne yapmalıyımmm
