Romanlara konu olcak bi cocukluk gençlik yaşadım.annem babam ayrı trajedik günler sorunlar sonrası sevdiğim adamla evlendim o 22 ben 21 yaşındaydım.neden evlendin derseniz bir yuvam olsun dedim bir omuz olsun dedim.ama bu umutlarla evlendiğim adam beni devamlı aldattı hor gördü aşağıladı sevmedi küfür etti.tam anlaştık dedim 3 sene evliliğim sonunda yavrum doğdu.onu okadar çok istedimki her ay testler yaptım bir parçam olsun istedim.keza bütün arkadaşlar evlenmiş çoluk çocuk sahibi olmuştu bile.neyse yaşım 26 oğlum 15 aylık.esimin zalimliklerine aldatmlarina dayanamadim.bende birini buldum saçma sapan sitelerden konuştum tanıştım bu adamla.bosanicam dedim tam 8 ay görüştük o zaten yaşadığım yerden uzakta yaşıyor.kendisi bekar.cok seviyorum cok aşığım inanın böyle bi hal nasıl aldı bu durum bilmiyorum.bazı sebeplerden evi terk etmem zaman aldı eşimle aram hep bozuktu ayrı yataklarda yattik ve oğlum doğduğunda bn zaten kocamdan vazgecmistim.8 ay boyunca bu sevdiğim adamla devam ettim ilişkime.arada görüştük ama hep haberdardır telefondan.cesaret edip topladım herseyimi gittim annemin yanına.bosanmak istyrm dedim vay eşim ne ağladi ne yalvardı.koyluyuz zaten biz milet bizi anlattı durdu ayrıldılar bunlar falan diye kadın evi terk etmiş diye.sonra araya bayram girdi annemler de bana bi şans daha ver dedi ve ben eve geldim.esime dedim bu iş burda bitmedi ortalık durulsun dava açılcak.cunku bana yenilir yutulur şeyler yapmadin dedim.oda zaten gurursuz ve piskinliginle ortada dönüp duruyor.ne gerçekten pişmanlık gördüm ne bi merhamet.zaten bana lohusayken hamileyken değer vermemiş adam on gün evden gttm diyemi pişman olmus.ben bu numaraları yemedim ama işte geldm geri malsef.okadar pişman oldum ama dermansız dert değil tekrar ayrılcam evden.zaten cekismeli olarak dava açıldı her ne kadar eşim olcak adamin haberi olmasada.benm bu yalancı pişkin adamla aramda herşey bitti sevmiyorum istemiyorum.ha başkasi olmasaydı gene sevmezdim.cunku bana hazmedemicem hatalar yaptı.bu gözlerim ne msjlar gördü ne fotolar gordu telefondan.suan birlikte olduğum kişiyse askerde yeni gitti.evden ayrıldığımi söylemiştim ama salak gibi geri geldim diyemedim.simdi diyeceksiniz ki çocuk var affet vs bu iş orayı çoktan geçti ben artık onla aynı yastığı paylasamam.on tane çocuğum olsa yine bu kararda olurdum.ne yapacağımı bilemiyorum.hersey çok karıştı.ama bu aşık olduğum adamı çok seviyorum.onunda beni sevdiğinden eminim.oyleki bu zamana kadar kmse tarafından böyle sevildiğimi hissetmedim bende kimseyi böyle sevmedim.cok kez ayrıldık olmasin dedik ama başaramadık.hayat bana bi zehirken bu adamin sesinde huzur buldum aylarca.boyle bi çıkmazdayım sizlerle paylaşmak istedim.siz olsaydınız ne yapardiniz demicem çünkü herkes yaşadığını biliyor.korkuyorumda eşimin tehditleri işi bu hale getirdi.hele bosan nasıl kafana sıkıyorum deyip duruyor.mahkeme kağıdı gelince vay halime benim.keske gerçekten eşimin pişman olduğunu beni sevdigini dusunseydim ama malesef bian bile sevildiğimi hissetmedim bi pişmanlık duymadım.bunu anlıyorum gözlerinde görüyorum.durum bu kötü bir dönemdeyim