Aşırı bir istekle çocuk istemek

Wrtwcurls .!.:
Ayyyy inan ebebek reklamı çıkmasın diyorum, yemek yemeye çıkıyoruz bazen benimki başlıyor bak şurda mama sandalyesi varmış ahh ah demeye. Adam yağmurda kalmış kedi yavrusu gibi viyak viyak bebek diyor.
Genişletmek için tıkla...

Hii o bebek masasindada "ben yemek yemek istemiyorum" diyen bir bebek oluyor. Ona yedirecegin diye kendi yemegin soguyor. Ondan sonra tam yemek yerken "ben sikildim, oynamak istiyorum" (ki oynayacak yer yok misal) diye çikmak isteyecek. Ha bide o ara kakasini, pipisini yapmis olacak ve bu defa bez ile ograsacaksiniz. Oyun alani varsa, bu defa bez degistirtmek istemeyecek,...

Yani lütfen bu tür seyleri romantiklestirmeyin. Cocuk evet güzel birsey fakat dedigim gibi sorumlulugu çok. Hele daha yeni evli insanlar, yada egitim görmek isteyen insanlar için. Bence esin bu kadar büyük sorumluluk oldugunu bilmiyor. Etrafa "ben babayim" diye hava atme pesinde ve sende o arada egitim görmemis olursun, eve kapatilirsin. Tam istedigi bir evlilik, kendisi disarda çalisiyor ve kadin evde çoçuk bakiyor. Kadinin kaderi bu onun için.
 
1.5 yilda atli kovaliyor herhalde esinizi. Benim esim de cok isterdi. Ama bana israr etmezdi. Ve ben de evliyken universite okudum. Okul bitince de 1.5 yil kadar kafama gore takildim. Nitekim evliligimizin 8.yilinda artik adama haksizlik etmiyim diye hamil3 kaldim
 
eşler arasında konuşulup, iki tarafın da isteğiyle olması gereken bir şey çocuk. Misal ben geçen yıl Ekim ayında evlendim. Ancak bizim ilişkimizde sürekli çocuk diye tutturan bendim. Eşim çok realist bakıyordu olaya, borçlarımız bitsin, evliyken en azından rahat bir yaz tatili yapalım, bir iki sene bekleyelim demişti hep. Derken evliliğimizin 4. Ayında bi kaçamak yaptık ve o ay ben hamile kaldım. Bundan 1 ay önce de 6,5 aylık erken Doğumla bebeğimizi kaybettik. Eşimin kendini suçladığı zamanlar oldu, ben hep erken diyordum-hamileyken de- o yüzden Allah aldı diye.. tabi o sebeple değil ama iyi düşünün. Ortak karar verin. Çünkü bir bebeğin sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmesi aslında bir mucize.
 

Seni cesaretlendirdiyse, niye bu çoçuk baskisi? Bu ne yaman çeliski?
Hani sadece çalissaydin, en azindan isten sonra çoçuk ile zaman geçirirsin. Egitim öyle birsey degil ama. Okula gidiyorsun, ondan sonra evde ders çalisma, projeler felan var.

O çoçugun senin zamanina ihtiyaci olacaktir. Hamilelikte bile, yani 9 ay full migdesi bulanan kadinlar var. Yada düsük tehlikesi olan ve hep evde kalmak zorunda olan.

Önce egitimini bitir yada kpss'ye gir ve ondan sonra kafana birsey takilmadan, rahat bir sekilde bebegi düsünüp hazirlik yapin. Yoksa simdi bebek yaparsaniz, ikinizde çok yipranirsiniz.
 
Ben yaoi olarak sahipleniciyimdir. Ama bir o kadar da özgürlüğüme duskunum. Bebek haliyle insanı kısıtlıyor... Ilk zamanlar zorlandim ama şimdi bebek.bir uzvum gibi. Bağlıyorum slingle göğsüme dolanıyoruz oyle ana oğul.
Annelik bambaşka.
Dünyayı yakarım kılına zarar gelse ve bu potansiyel beni korkutuyor.
Cidden biri gelir öte dur der bebeme de katil olurum diye korkuyorum
 

Konuya yorum yapmayacaktim ama sizin abarti ornekleriniz beni rahatsiz etti. Yok igne yapan hemşireyi parcalayacaktim, yok biri öte dur dese katil olacagim...
Biraz kendinize gelin yahu.

Konu sahibi iyi düşünün, hayal kurarken hersey tatli ama yaşarken o kadar pembe olmayabiliyor cevremden gordugum kadariyla. Bazisi şansli iyi hamilelik vs geciriyor ama 9 ay mide bulantisi gecirip, yerinden kalkamayan, dogumdan sonra kolik ve zor bebekle ugrasanlar var. Buna gore dusunun egitim ve bu surec birlikte gitmeyebilir.
 
Evet farkındayım, ben bunu gerekçeleriyle anlattım daha başka nasıl bir yolla anlatabilirim? İşte bunun çözümü lazım bana yoksa ben de böyle düşünüyorum. Mantıklı olarak.
 
Realist olarak konuşayım.
Bebek sahibi olmak öyle size iki dişiyle gülen, sürekli sevdiğiniz bir durum değil. %90 onun bakımı ve ne derdi olduğunu çözmekle geçiyor. Başta zaten 3 ay kadar adapte olunamıyor, sonra yavaştan dilinden anlıyorsunuz. Tam oh derken dönmeye, emeklemeye, diş çıkarmaya başlıyor. Her şey tepetaklak... Ek gıda denen illet krizlere sokuyor. Bir sıkıntı biterken diğeri el sallıyor ama siz zamanla güçleniyor, uykusuzluk ve 8 kollu olmaya alışıyor her geçen gün daha çok seviyorsunuz.
Durum bu, eşinize çok güvenmeyin. Benim eşim de ben de istemiyorduk ve ben cddi depresyona girdim. Her şeye rağmen yine de en çok koruyup kollayan ve bakan ben oldum. İnsanlar sevecek ama ağlayınca size dönecek o bebek.
 
Bazen kv ye söylenirim. Bana sen de çok anaçsın, kvden gibi kaynana olacaksın bak görürsün diyor. Hadi be oradan diyorum ben de.
 
Wrtwcurls .!.:
Evet farkındayım, ben bunu gerekçeleriyle anlattım daha başka nasıl bir yolla anlatabilirim? İşte bunun çözümü lazım bana yoksa ben de böyle düşünüyorum. Mantıklı olarak.
Genişletmek için tıkla...

Anlatma. Konuyu degistir. Ve siki korun. Hap ile, igne ile ama korunma görevi sende olsun.
Bu süreçtede beraber gezin tozun, tadini çikarin. Sende kendini okuluna ver, ödev, proje her neyse yap.

Gerçekten bu zamanlar geri gelmiyor. Cocuk ile bir yere gidince, onun öglen uykusu, yemegini, aksam uykusunu felan düsünmek zorunda kaliyorsun. Birçok sey yani. Cocuk isi gaza gelinip yapilcak birsey gerçekten degil. Mantik gerektiriyor.
 
Akşam yine miyavlamaya başlarsa yine aynen böyle reddedeceğim.
 
Çok korkuyorum işte bu yüzden. Kocaman bir sorumluluk.
 
Wrtwcurls .!.:
Çok korkuyorum işte bu yüzden. Kocaman bir sorumluluk.
Genişletmek için tıkla...

Cok cok. Esimde mesela kizim dogdugunda kursa gidiyordu. Cok cok zor dönemlerden geçtik. O bebek sorumlulugu tek yasamak çok agir oluyor. Lohusalik hiç kolay degil.

Ha elbette hepsi kötü degil. Iyiki kizim dogdu, iyiki o var. Sabah onun gülmesi ile neseleniyorum fakat hayatta herseyin bir zamani var. Simdi sizin için mesela egitim, gezme zamani. Cocuk zamani daha gelecek, korkmayin.
 
Bizim meslek gereği sınavlarımızdan dolayı 2.5 yıl kadar erteledik çocuk mevzusunu.hem eşimin askerliği falan derken anca zaman geldi.ben yine çok tereddütlüydüm hayat bu ne olacağı belli olmaz ya evliliğimizde sorun olursa,ya başa çıkamazsam diye ki çocukları çok severim.esimde akşamları bak ev ne sessiz buralarda bıcır bıcır oynayan bir minik olsa ne güzel olur diye hayal ederdi.cok şükür 2 kızım var geçen akşam her zamanki gibi ortalık savaş alanı, işten yorgun gitmişiz, çocuklar kavga ediyor ki küçükler daha dedim bak ne güzel bıcır bıcır minikler dolanıyor ortada.esim ondan önce sinirlenmişti ev tımarhaneye döndü diye.baska çocuk düşünmüyoruz zaten maddi manevi yetemeyiz bu devirde.cocuklarimizi çok seviyoruz ama bazen çocuk olana kadar ki zamanı daha iyi degerlendirseydik keşke diyoruz.cocuk büyütmek zor ama çok güzel bir duygu Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah.yapamam dediginiz herşeyi yapacak bir güç geliyor insana.hayirli olan zamanda olur inş. Ama bence 30 a kadar evliliginizin tadını çıkarın:))
 
Şu an çocuğunuz olursa kayinvalidenizin ve eşinizin rüyaları gerçek olacak...çocuğun bakımı için kayinvalidenizle yaşayacaksınız ...birlikte yemek yiyeceksiniz ...birlikte gezeceksiniz ..hatta onun evine yerlesiceksiniz ki ders arasında gidip emzirebilin..peki sizin rüyanız ne ?
 
Bebek diye yanıp tutuşan o erkekler çocuğun o muhteşem sorumluluğu ve zorluğu altında ezilince kaçacak delik arıyorlar. Yani bebeğin tüm yükü annenin sırtındadır ve bu da sizi zorlar. Erkeklerin her dediğine kanmayın.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Her şeyi abartan k. Aile
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
4K
samyeli34
Z
  • Kilitli
Evimde büyü olduğundan şüpheleniyorum
Yorumlar
3
Görüntüleme
17K
Mune
E
Aldatılmak mı?
2 3 4
Yorumlar
73
Görüntüleme
8K
burcakdinc
B
E
Sizce babamı affetmelimiyim
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
15K
gnctrk
E
Utancimdan yerin dibine girdim
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
21K
Papatya016
P
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…