Aşırı kontrolcü aile

Ben sizi anladım. Bende her şeye karar verme yetkisini kendinde gören baskıcı bir aile de büyüdüm.
Arkadaşların dediği gibi evet üstüne gitmek lazım belki ama bir süre sonra insan gerçekten yoruluyor. Her şeye karışmaları her şeye olumsuz yorumları artık pes ettiriyor yapmam en azından kimseyle uğraşmam moduna sokuyor insanı. Hem de insanda moral kalmıyor , mod düşüyor. Yapsanda bazı şeyleri zevk vermiyor
 
Ne yapmalıyım sizce,yemek olayı için değil genel olarak.
Genel olarak cidden üstüne gitmelisin bazı şeylerin araba sürmeyi öğrenmek istiyorsan ailene söyle hani şuan pandemi var ama
Sen teklif et sen söyle
Yemel yapmak istiyorsan da yap ama kendin için sen çabala buradan senin popişini kaldıramayız

fazla üşengeçsin
 
Genel olarak cidden üstüne gitmelisin bazı şeylerin araba sürmeyi öğrenmek istiyorsan ailene söyle hani şuan pandemi var ama
Sen teklif et sen söyle
Yemel yapmak istiyorsan da yap ama kendin için sen çabala buradan senin popişini kaldıramayız

fazla üşengeçsin
İşte olay popo kaldırma değil yemek yaparken bile bebek sever gibi ayy sen yemek mi yapıcan falan der.1500 kere yemeği yaparken kontrol etmek ister.
Ben sizi anladım. Bende her şeye karar verme yetkisini kendinde gören baskıcı bir aile de büyüdüm.
Arkadaşların dediği gibi evet üstüne gitmek lazım belki ama bir süre sonra insan gerçekten yoruluyor. Her şeye karışmaları her şeye olumsuz yorumları artık pes ettiriyor yapmam en azından kimseyle uğraşmam moduna sokuyor insanı. Hem de insanda moral kalmıyor , mod düşüyor. Yapsanda bazı şeyleri zevk vermiyor
hah işte aynen öyle.Sorun ben neden yemek yapamıyorum neden araba süremiyorum değil.Arabayı örnek verdim arkadaşlarımın aileleri onları kontrol etmiyor diye.
Yemek yapmayı da zaten biliyorum.
Asıl sorun,neden benim hiçbir şey yapamayacağım ya da yardım almadan bir işi halledemeyeceğim düşünülüyor ? Sınav kağıdımı hocaya kendi başıma gönderemeyeceğim neden düşünülüyor ? Neden markete giderken kapıdan içeri girene kadar balkondan bakılıyor bana ?
Böyle düşünmelerine ve yapmalarına nasıl engel olabilirim ?
 
Birey olmak istiyorsun ama çalışma teklifini reddediyorsun. Sebep de havanın sıcak olması. Sence bizler sıcak havada işe gitmekten çok mu memnunuz? Problem ailende değil sende. Sen istiyorsun ailenin himayesi altında olmayı. Çünkü bu rahat.
Konu sahibi araba kullanmayı çalıştırmaktan bahs etmiş.işe gitmekten değil.
 
Evlenene kadar yaptığım her yemekte, temizlikte oturur, ağlardım.
Annem hiç bir şeyi beğenmezdi bende inadına yapardım.
Bugün onun sayesinde yemek yapıp, evimi çevirebiliyorum.
Keşke benim babam da deseydi gel sana araba kullanmasını öğreteyim diye ama kendim öğrendim.
Çalıştım, kursa gittim, araba aldım.
Eğer hayatta bir şey yapmak, bir yere gelmek istiyorsan koluna altın bileziğini takıp çalışmalısın.
Annen, baban, eşin de olsa sana tek faydan kendin.
 
Çalışmanıza neden izin vermiyorlar? Hayatı nasıl öğreneceksiniz peki?
Ailenin yaptığı yanlış, bende çok şımarık büyütüldüm ama vakti gelince onlar istemeseler bile onların himayesinden kendim kurtuldum. Tabi kolay olmadı, ailenin hastalıklı doğan ilk çocuğu olduğum için hep bir baskı, bırak sen yapma biz yapalım düşüncesi vardı üzerimde. Bunun için "çok çaba harcadım" ama sonunda kurtuldum. Maalesef sende o çabayı göremiyorum.
 
İşte olay popo kaldırma değil yemek yaparken bile bebek sever gibi ayy sen yemek mi yapıcan falan der.1500 kere yemeği yaparken kontrol etmek ister.

hah işte aynen öyle.Sorun ben neden yemek yapamıyorum neden araba süremiyorum değil.Arabayı örnek verdim arkadaşlarımın aileleri onları kontrol etmiyor diye.
Yemek yapmayı da zaten biliyorum.
Asıl sorun,neden benim hiçbir şey yapamayacağım ya da yardım almadan bir işi halledemeyeceğim düşünülüyor ? Sınav kağıdımı hocaya kendi başıma gönderemeyeceğim neden düşünülüyor ? Neden markete giderken kapıdan içeri girene kadar balkondan bakılıyor bana ?
Böyle düşünmelerine ve yapmalarına nasıl engel olabilirim ?
Biraz başına buyruk olmak gerekiyor sanırım. Gerektiği yerde ailende olsa hayır yapabilirim , hayır ben bunu istiyorum diyebilmek. Zamanla biraz geri çekiliyorlar. Ben yapamadım ama kardeşim aynı böyle yaparak durdurdu kendine yapılan müdahaleleri. Nasılsa kendi bildiğini yapacak diye kimse bir şey demiyor artık
 
Biraz başına buyruk olmak gerekiyor sanırım. Gerektiği yerde ailende olsa hayır yapabilirim , hayır ben bunu istiyorum diyebilmek. Zamanla biraz geri çekiliyorlar. Ben yapamadım ama kardeşim aynı böyle yaparak durdurdu kendine yapılan müdahaleleri. Nasılsa kendi bildiğini yapacak diye kimse bir şey demiyor artık
Haklısınız,aslında hep haklıydınız.Dediğiniz gibi üstüne gitmek gerekiyor.Üstüne gitsek de ilerleme olacağının garantisi olmadığı için ve zaten yorgun olduğumuz için içimizden gelmiyor,söylendiği kadar kolay değil ama başka yolu da yok.Mecburuz.
Dediğiniz gibi,çabalayacağız.Olmuyorsa bir daha deneyeceğiz.O yemeği yaparken gerilsek de darlansak da alışacağız bu hisse,yine de o yemeği yapacağız.Belki 1-2 sefer daha karışacaklar böyle,sonra “zaten bu kız yemek yapmayı biliyor” diyecekler veya gayet sıradan bir şeymiş gibi ertesi günün yemeğini sizin hazırlamanızı isteyecekler.Alın işte büyüdüğünüze dair 1 işaret ! Şimdi gidip yemek yapacağım.
Kendimi ispatlamak istiyorum.Kontrol edilmeden de hayatta kalabileceğimi onlara sadece ben gösterebilirim.
 
Neden markete giderken kapıdan içeri girene kadar balkondan bakılıyor bana ?
Böyle düşünmelerine ve yapmalarına nasıl engel olabilirim ?

sence neden

yani 10 yaşındaki oğluma bakmıyorum ben

ama babası bakıyor

oğlum da ona isyan ediyor "yeterrrrrr, kontrol etme beni" diye

yaşı 10

siz neden şimdiye kadar bu isyanı dile getirmediniz

bizim ailede kötü polis benim yani oğlumun hoşuna gitmeyecek şeyleri ben yapar ben söylerim, baba cicidir ama yine de o müdahaleci ve çocuk bunun farkında

siz neden şimdiye kadar markette sence başıma ne gelebilir diye cırlamadınız yani başka şehirde üniversite okuyan birisine bu tavır garip ama neden böyle davranılıyor, bunun sebebini bilen de sizsiniz
 
sence neden

yani 10 yaşındaki oğluma bakmıyorum ben

ama babası bakıyor

oğlum da ona isyan ediyor "yeterrrrrr, kontrol etme beni" diye

yaşı 10

siz neden şimdiye kadar bu isyanı dile getirmediniz

bizim ailede kötü polis benim yani oğlumun hoşuna gitmeyecek şeyleri ben yapar ben söylerim, baba cicidir ama yine de o müdahaleci ve çocuk bunun farkında

siz neden şimdiye kadar markette sence başıma ne gelebilir diye cırlamadınız yani başka şehirde üniversite okuyan birisine bu tavır garip ama neden böyle davranılıyor, bunun sebebini bilen de sizsiniz
Ettim daha önce bu isyanı ama isyan=ergenlik bizim ailede.Ergen demek de çocuk demek.
Ben mi beceremedim acaba ?
 
bu arada karışmalarına izin verirseniz karışırlar

ben üniversite ikinci sınıfın yazında gidip çalıştım

hem de ne çalışma, sabahın köründen gece yarısına kadar

ha yol paramı da evde anne babamdan alarak

çünkü arkadaşlarım başka şehirdendi, yaz tatilinde evde annemle oturacağıma girip çalıştım

hem de gazetede bulduğum ilan ile görüşmeye gittim ve işe başladım, hiç ben çalışabilir miyim demedim ki kimseye

keza başka şehire taşınmaya karar verdiğimde de bavulumu toplayıp taşındım

bakın bu süreçlerde ekonomik bağımsızlığım yoktu, evde yaşayan ailesinin göz bebeği, tek çocuk prensestim

yani dışarıdan bakan öyle sanabilirdi ama hayır bulunduğum yere tırnaklarımla kazıyarak geldim

lisedeyken anneme ay şuraya gideceğim ne giysem der onun dediği dışından giyerdim, ona da derdim "senin doğrunla hareket edersem ilerleyemem" diye

bana "her işinizi kendiniz yapabileceğinizi" "hissettirmeniz gerekiyor" gibi geliyor

yani ağzınızı açtığınız her konuda cidden bri bilginiz, fikriniz söylenene cevaben evet ama diyecek bir görüşünüz olmalı yahut o an için yoksa bile araştırmalı ve bunu paylaşmalısınız

dediğin olabilir ama aklıma yatmadı ben bir araştırayım demek dahi bir adım ilerletir sizi
 
yaşin daha 19 anlattigın klasik türk ailesi oyle uc bir durum yok.

30 yasindayim daha annemin evinde bağimsiz yemek yapmadım. sadece ona yardim ettim. Annem titizdir mutfagina kimse girsin istemez duzeni bozulur gibi hisseder. universitede yemek yapmayi ogrendim ailemden ayri sehirde okudum.

Hala evine gideriz bana bulasik makinesini dizdirmez onun bir duzeni varmis ben onu tutturamiyormusum ben dizince duzeltmesi zor oluyormus. Valla isime bile geliyor zaten calisiyorum cocuk var kendi mutfağimı toplamak zor geliyor annem bana yemek yaptirmıyor mutfak toplattırmıyor diye uzulmuyorum.

Araba kullanmaya gelince babam da bana ogretmeye calisti ama nerde bagirmaktan arabaya bir sey yapacagım diye panik olmaktan oteye gidemedi sadece beni de panik yaptirdı. universite 1 de universite okuduğum sehirde kursa yazildım sansliydim iyi bir ogretmene den geldim 10 gun calistirdi beni ve bu konuda yeteneklisin dedi ilk seferde gectim sınavi.

Ne zaman kendi arabam oldu aktif araba kullanmaya o zaman başladım.

Ayrıca hala annem arar kizim bugun yemek pisirebildin mi ac mı kaldınız der. niye ac kalalım anne sunlari sunları pisirdim derim. Hatta yemege cagirdigimda sasirir ben seni hic mutfaga sokmadım ne guzel yemek yapmayı ögrenmissin diye sasirir.

Ailenizin yaptıgı dogru degil tabi ama onları degistiremezsiniz. kendi ayaklarınızin uzerinde durmak sizin elinizde.
 
Asyalı aile yapısı. Klasik. Türkiye'de insanlar böyle büyüyor, sadece size özel bir durum değil. İngilizceniz iyiyse "Devouring Mother" arketipi hakkında bir şeyler okuyabilirsiniz. Birçok şeyi açıklayacaktır bence.

Yaşını başını almış insanların davranışlarını pek değiştiremezsiniz genelde. Bunu kabullenmeniz lazım. Ya ev içinde birey kabul edilme savaşı vereceksiniz, ya da okuyup çalışma hayatına atılınca ev ayıracaksınız. Başka çözümü yok.
 
Çalışmanıza neden izin vermiyorlar? Hayatı nasıl öğreneceksiniz peki?
Ailenin yaptığı yanlış, bende çok şımarık büyütüldüm ama vakti gelince onlar istemeseler bile onların himayesinden kendim kurtuldum. Tabi kolay olmadı, ailenin hastalıklı doğan ilk çocuğu olduğum için hep bir baskı, bırak sen yapma biz yapalım düşüncesi vardı üzerimde. Bunun için "çok çaba harcadım" ama sonunda kurtuldum. Maalesef sende o çabayı göremiyorum.
Ne gibi bir çaba göstermeliyim sizce ?
 
Back
X